Ontgroenen

[mijke]

Ik heb het met Oor geoefend als pup. Eerst thuis door de omstandighedn na te bootsen. Hond aangelijnd en dan aan tafel gaan zitten en telkens als ze volledig ontspannen lag (en niet aan het lekkers dacht dat ik in mn hand had) regende het snoepjes. Kwartje viel snel en sindsdien is ze een uiterst makkelijk terras- en restauranthondje Maar wie weet was ze dat zonder die training ook wel geworden hoor, ik denk dat het ook wel grotendeels een kwestie van karakter is. Ze let gewoon van nature al heel erg op mij dus als ik ergens ontspannen ga zitten doet zij dat meestal ook. Plus ik let er wel op dat we op een plekje zitten waar ze wat overzicht heeft en ze een beetje rustig aan de kant ligt.

[Paisley]

Kiwi is zo'n "ik ben erbij maar je hebt geen last van me"-hond. En mn eerste was ook zo. Die nam je gerust mee als je vrienden ging helpen verhuizen.
En je beseft dan pas dat je geen lijn bij je hebt als er zwarte haren aan de pas gesausde muren kleeft.

Volgens mij is het eerder een karaktereigenschap dan iets wat te trainen is.

[DesireeB]

Ik heb met Droef en Izzy daarop niks getraind maar ze doen het allebei prima.(niet dat het vaak gebeurt maar toch wel fijn dat het mogelijk is)

[laeken]

Ik denk dat dat in de hond zit. En ik denk niet dat je een reactieve hond dus zover krijgt niet meer reactief te zijn.
Bas is super makkelijk. Die kan dat. Guus is super makkelijk maar die kan dat dus nooit....
Guus is een ontdekker. En hij reageert op alles. Bas is een lieve schappelijke hond die je heel gemakkelijk verbaal kan sturen. Zij gaat er ook niet uit. Guus doet alles om niet onder controle te staan. Dat is prima want hij is lief en doet niks verkeerd. Maar als hij los op een terras ligt en iemand sist naar hem, of er loopt een duif, of er komt een hond, of er komt een poes, of er valt een stukje koek bij iemand, of er komt een kindje aan met een ijsje etc etc hij zal reageren en er op af gaan. Lief zoet en uitermate beschaafd maar reactief en zeker nooit kalm

[Paisley]

Guus is super makkelijk maar die kan dat dus nooit....
Guus is een ontdekker. En hij reageert op alles.

Jup, Mayke hier ook. Die vind het leven te leuk om links te laten liggen omdat de baas dat wil. Ze is best braaf zolang ik erbij blijf met mn kop maar als ik een halve minuut aan iets anders denk, mag ik haar ergens diep uit de wijk onder een heg vandaan trekken omdat ze een mus heeft gezien.
Eerlijk gezegd mag ik dat veel meer dan een hond die de hele dag op eieren om de baas heen loopt te drentelen. Zo'n baasgerichte hond heeft wel wat, het is vooral erg praktisch, maar stiekem vind ik de mate van zelfopoffering maar een gebrek aan karakter. En als de hond in kwestie niets beters heeft te doen dan om je heen lummelen, wil ik er sowieso al niets mee te maken hebben.

Mayke heeft ook genoeg gezien dus desensibilisatie is het bij haar alvast niet. Ik heb heel wat met dr af gereisd, in anti kraakpanden gewoond met zoveel aanloop dat ik de helft van de namen niet kende, op een schip gewoond, in een studentenhuis. Nou noem maar op. Maar ze blijft in alles wat we deden een hele hand vol.
En Kiwi kwam vers uit een kennel zonder de wereld te hebben gezien en die is eigenlijk altijd zo geweest.

[mijke]

Ik heb het met Oor geoefend als pup.

Nee, dat is niet wat ik bedoel. Oefenen en trainen gaat over samenwerken. Dat is iets heel anders dan een zelfstandige hond.

Wees dan es duidelijker, want je zegt dat je het met Mira ook wilt oefenen

[grover]

Ik heb ook het gevoel dat dat een beetje "in een hond" moet zitten hoor..

Mijn Jamie kan het heel goed, en daar heb ik dat soort dingen dus nooit mee geoefend. Die nam ik met een maand of 9/10 voor het eerst mee naar een terrasje, hij is onder m'n stoel gaan liggen en ik heb 'm niet meer gehoord. Hij is sowieso heel makkelijk mee te nemen, ook op show ofzo. Deurtje van de bench open en hij komt op z'n dooie gemakkie eens naar buiten, begroet vriendelijk en beleefd eventuele aanwezigen en gaat dan bij me zitten of liggen. Of weer terug de bench in..

Ollie echter, die kán het wel, maar niet uit zichzelf. Ollie lijkt op mij Hij is extreem reactief en heeft een spanningsboog van ongeveer 3 microseconden. Hem moet ik, na 8 jaar, nog altijd vertellen dat ie rustig moet blijven, dat ie niet iedereen hoeft te begroeten en dat ie niet overal op te reageren. Want de wereld is zó leuk, volgens Ollie Kijk ik heb 'm van t weekend op show ook gewoon even los in mijn stoel geparkeerd terwijl ik de spullen opruimde, en dat kan ie prima, maar dat is heel veel oefening en alsnog tijdens het opruimen vrijwel continue een half oog op de hond hebben zeg maar :+ En Ollie heeft echt heel wat meer van de wereld gezien dan James, maar de wereld blijft fantastisch

[DeDiana]

Guus is super makkelijk maar die kan dat dus nooit....
Guus is een ontdekker. En hij reageert op alles.

Jup, Mayke hier ook. Die vind het leven te leuk om links te laten liggen omdat de baas dat wil. Ze is best braaf zolang ik erbij blijf met mn kop maar als ik een halve minuut aan iets anders denk, mag ik haar ergens diep uit de wijk onder een heg vandaan trekken omdat ze een mus heeft gezien.
Eerlijk gezegd mag ik dat veel meer dan een hond die de hele dag op eieren om de baas heen loopt te drentelen. Zo'n baasgerichte hond heeft wel wat, het is vooral erg praktisch, maar stiekem vind ik de mate van zelfopoffering maar een gebrek aan karakter. En als de hond in kwestie niets beters heeft te doen dan om je heen lummelen, wil ik er sowieso al niets mee te maken hebben.

Mayke heeft ook genoeg gezien dus desensibilisatie is het bij haar alvast niet. Ik heb heel wat met dr af gereisd, in anti kraakpanden gewoond met zoveel aanloop dat ik de helft van de namen niet kende, op een schip gewoond, in een studentenhuis. Nou noem maar op. Maar ze blijft in alles wat we deden een hele hand vol.
En Kiwi kwam vers uit een kennel zonder de wereld te hebben gezien en die is eigenlijk altijd zo geweest.

Inderdaad, ik denk ook dat het in de hond zit of niet. In mijn honden zit het alvast allemaal niet Met Amy en Taar hoef je zoiets sowieso niet te proberen, die vervelen zich al binnen ca. 3 seconden en gaan dan zelf wel op zoek naar avontuur. Mila is te bemoeizuchtig en wil het hele terras in het gareel houden. Met Amoz zou het misschien over een paar jaar wel kunnen, zolang er geen katten of schapen in de buurt te bekennen zijn.
Met mijn collie van vroeger, Lara, kon je dat soort dingen wel prima doen. Die hond was gewoon uit zichzelf altijd aangepast en relaxt en keek nergens van op.

[laeken]

Guus en niet reageren zijn water en vuur. Hij reageert op alles. Dat vind ik ook leuk overigens. En hij neemt enorm veel afstand. Dat speelt ook mee. Daar waar Bas trouw is en bij me wil zijn daar is Guus ook trouw en hij wil ook bij me zijn maar hij wil ook gerust 100 meter van me af bij me zijn. Voor hem in drie seconden te overbruggen en dus net zo goed bij me. Voor mij doodeng en veel te ver weg als we niet in de natuur zijn.

[Leonie.]

Millie is ook een plofhond. Met 9 weken meegenomen naar terras en dat ging perfect. Lou kan het inmiddels redelijk, maar dat heeft jaren geduurd.
Volgende keer bestel ik specifiek een plofhond bij de fokker.

[Manuma]

Ik heb het nooit geoefend, in Frankrijk zat ik nooit op een terras. Maar mijn honden liggen ook bij mijn tafel en Manu inmiddels ook los. Hij ligt wel graag alles te bekijken, onder de tafel krijg ik hem niet, alleen al door de maat niet.
Uma gaat liggen slapen en Manu bekijkt alle andere honden, heeft wat sjans met de andere bezoekers en ze zeggen of doen nooit wat.
Ik vind het heerlijk!
Dat ligt dan zo:

[DeDiana]

Met de riem eraan gaan Amoz en Mila ook min of meer meteen aan mijn voeten liggen en wat liggen soezen of rondkijken. Maar als ze los zouden zijn en ik zou ze verder totaal niet in de gaten houden of zeggen wat ze moesten doen, was het een heel ander verhaal

[welshwitch]

Tom is van kleins af aan overal mee naar toe geweest waar hij welkom was en is ook zo'n plofhond. Hij gaat wel mensen kijken.

[veertje]

Finn kan dat ook, die gaat gewoon liggen en dan is het goed. Hij zal wel reageren als mensen hem aandacht geven, maar meer ook niet. Ligt er ook een beetje aan of we net gewandeld hebben en afsluiten met een terrasje of dat hij nog weinig actiefs gedaan heeft.
Hetzelfde voor de bench, als we op wedstrijd zijn gaat hij daarin liggen en komt er niet meer uit. Dan kan ik naar de wc, in de rij gaan staan voor eten, een uur wegblijven om te kletsen en hij ligt er nog als ik terug kom. Zo heb ik op training hem eens terug in de auto in de bench gezet en vergeten het deurtje dicht te doen. Na een uur kwam ik bij de auto en lag hij daar te slapen.

[Manuma]

Met de riem eraan gaan Amoz en Mila ook min of meer meteen aan mijn voeten liggen en wat liggen soezen of rondkijken. Maar als ze los zouden zijn en ik zou ze verder totaal niet in de gaten houden of zeggen wat ze moesten doen, was het een heel ander verhaal

Oh zo, ja dan denk ik dat Manu in de entree van het terras zou gaan liggen om te checken wie er binnenkomt en weggaat haha! Ik heb dat eigenlijk nooit geprobeerd, behalve op terrassen waar alle honden loslopen en rondrennen, dan gaat hij wel even spelen.
Ik ga dat vandaag eens testen. Meestal zeg ik wel wat we gaan doen en dat hij moet gaan liggen.

[Alfilillo]

Aangelijnd kan ik ze wel meenemen. Dan gaan ze watertandend liggen kijken wat er van de tafels op de grond valt. Los hoef ik niet te proberen, dan zijn ze waarschijnlijk binnen een paar tellen in de keuken van het café. Lily voorop gevolgd door Alfil.

[Floortje]

Frib kon dat ook. Ik had hem alleen niet volledig los voor de zekerheid. Maar hij was altijd extreem relaxed, kon ook altijd makkelijk mee uit eten.
Ik heb een keer meegemaakt dat ik op vakantie met de familie uit eten was en na afloop stonden we op en kwam Frib onder m'n stoel vandaan. Bleek dat er geen honden toegestaan waren, maar niemand had gemerkt dat er een hond aanwezig was.
We kregen complimenten van het personeel "Als alle honden zo waren dan zouden we ze wel toestaan".

[Zamunda]

Frib kon dat ook. Ik had hem alleen niet volledig los voor de zekerheid. Maar hij was altijd extreem relaxed, kon ook altijd makkelijk mee uit eten.
Ik heb een keer meegemaakt dat ik op vakantie met de familie uit eten was en na afloop stonden we op en kwam Frib onder m'n stoel vandaan. Bleek dat er geen honden toegestaan waren, maar niemand had gemerkt dat er een hond aanwezig was.
We kregen complimenten van het personeel "Als alle honden zo waren dan zouden we ze wel toestaan".

Lais kan wel rustig liggen op een terras, maar dat is echt getraind én met altijd een oog op haar/de omgeving gericht want ze is wel reactief. Zo ontspannen als op die foto van manuma ( ) is het nooit.
Willem is sowieso te gespannen/angstig om in zo'n situatie te gaan liggen, maar die zal dan weer niks anders doen dan wegkruipen.
Raaf ging gisteren in elk geval niet liggen, ik gok dat dat ook zal uitmonden op een kleedje meenemen .

Maar geen van drie zal een hond worden als in de OP: gewoon gaan liggen omdat je weet dat er verder even niks gebeurt.

[Soooof]

Jup, Mayke hier ook. Die vind het leven te leuk om links te laten liggen omdat de baas dat wil. Ze is best braaf zolang ik erbij blijf met mn kop maar als ik een halve minuut aan iets anders denk, mag ik haar ergens diep uit de wijk onder een heg vandaan trekken omdat ze een mus heeft gezien.
Eerlijk gezegd mag ik dat veel meer dan een hond die de hele dag op eieren om de baas heen loopt te drentelen. Zo'n baasgerichte hond heeft wel wat, het is vooral erg praktisch, maar stiekem vind ik de mate van zelfopoffering maar een gebrek aan karakter. En als de hond in kwestie niets beters heeft te doen dan om je heen lummelen, wil ik er sowieso al niets mee te maken hebben.

Precies dit heeft Rex ook. Terwijl hij behoorlijk baasgericht is en graag vanalles voor je wil doen, maar met dat verschil dat je hem dan wel moet zéggen wat je van hem wil. Als je hem niks zegt gaat ie niet liggen wachten tot ik misschien wel wat bedenk. Zijn visie is dat als ik niks van hem vraag, hij dus zelf mag gaan bedenken wat ie doen wil en op zich is dat wat mij betreft ook wel zo. Hij kan dus wel mee naar een terras en dat doe ik ook wel eens, maar dan ben ik dus wel de godganse tijd met hem bezig. Een minuutje lekker rustig m'n koffie drinken en hij smeert 'm omdat de rest van het terras/de vogel verderop/andere mensen veel leuker zijn dan wachten tot ik m'n koffie op heb. Of hij probeert 'm te smeren eigenlijk, en komt erachter dat ie vast zit. Hij kan wel gewoon blijven liggen en wachten, als ik hem zeg te blijven. Dan blijft ie. Maar dat is dan omdat ie mijn vraag uitvoert en zo zit of ligt ie er dan ook bij. 'Ik doe nu wat je zegt, hoe lang duurt dit nog?'. En daar is een grens aan. Een half uur 'blijf' op een terrasje is erg lastig voor hem, want de rest van de wereld is véél te leuk.

Overigens, ik weet niet hoe dat bij jullie gaat, maar gaat dit veel beter op een plek waar hij wel los kan. Bijvoorbeeld op het strand gaan we geregeld gewoon met een handdoekje op een plek zitten wat eten en dan hoeft hij dus niet te blijven, maar mag ie gewoon rondsjouwen en z'n ding doen. Dat is prima, hij snapt dan best dat ie niet twee kilometer verderop een vogel mag gaan najagen en dat ie te wachten heeft tot wij klaar zijn, maar dat ie wel met zn bal mag spelen, een gat mag graven of even verderop bij een andere hond mag gaan kijken. Het 'wachten tot wij klaar zijn' is in zo'n geval dus dat ie ongeveer op een afstand moet blijven dat ie ons hoort als we hem roepen. Dat doet ie dan ook, want dan komt het baasgerichte toch terug; hij zorgt ervoor dat ie altijd weet dat waar de baasjes uithangen. Hij loopt dan gewoon rond, speelt wat en komt ook wel bij ons liggen als ie moe is.

[Soooof]

Maar geen van drie zal een hond worden als in de OP: gewoon gaan liggen omdat je weet dat er verder even niks gebeurt.

Hier dus ook niet. Rex is dan meer van het idee 'er gebeurt niks, saai, ik ga mezelf wel vermaken'.

[Zamunda]

Maar geen van drie zal een hond worden als in de OP: gewoon gaan liggen omdat je weet dat er verder even niks gebeurt.

Hier dus ook niet. Rex is dan meer van het idee 'er gebeurt niks, saai, ik ga mezelf wel vermaken'.

Ik denk dat Raaf dat ook wel heeft, maar daar ken ik hem nog niet goed genoeg voor.

Bij Lais is het in elk geval niet zo, zij heeft vooral een grote persoonlijke ruimte en vindt nogal snel ergens wat van en wil zich daar dan ook mee bemoeien. Als er niemand op het terras is dan gaat ze echt niet zelf op zoek, dan gaat ze er wel gewoon rustig bij liggen. Maar dat komt dan weer niet zo vaak voor, een leeg terras .

[Fotogravinnetje]

Het is dat Gait reageert op Elco's alerte reacties, maar die zou anders ook gewoon lekker gaan liggen. Elco blijft alert op de omgeving. Al liet hij op Texel zien dat hij ook prima kan gaan liggen slapen. Maar Elco zou ik nooit los durven laten op een terras, Gait wel.
Elco is ook veel afhankelijker van onze aanwijzingen. Gait is zelfstandiger, maar blijft tegelijk makkelijker bij ons. Gait blijft bij je omdat hij graag bij je is en hij vermaakt zichzelf vrij makkelijk. Elco blijft in de buurt omdat zonder ons te moeilijk/spannend is en hij wil graag vermaakt worden

[Rebble]

Los ga ik het niet proberen maar Charlie gaat wel liggen alsof het dagelijkse kost is. Ik vond het de eerste keer best spannend want thuis of op visite durft ze best velletjes te pakken van mensen. Maar ze gaat gewoon liggen, ze bedelt zelfs niet.

[Jits90]

Nope, not gonna happen Damy houdt ALLES in de gaten. De roedel moet bijeen blijven (even naar de wc staat gelijk aan piepen en de stoel omver trekken), maar er mag ook zeker niemand te dichtbij komen (passanten, de ober ). Neerploffen en slapen, onmogelijk!
Noa springt direct op schoot, waar je ook bent. Dat is veilig en natuurlijk ook kietels Vanuit mijn schoot kan ze de wereld aan. En als ze een stuk heeft gewandeld, durft ze best even de ogen half toe te doen.

[-Saskia-]

Aiko is van nature een plofhond. Zolang hij maar bij me is vind hij alles goed. Nanuq legt zich ook gemakkelijk neer maar is waakzamer van aard en blijft dus wel vrij alert.

Guus is een ontdekker.

Frank ook. Hij heeft een gruwelijke hekel aan niksen, liggen wil hij ook echt niet.
Ik heb hem ooit los z'n ding laten doen op een rustig terras en dat was buitengewoon prachtig om te zien. Net een doorgewinterde straathond.
Hij ontdekte zijn omgeving, ging af en toe snel het café binnen om zonder interactie informatie te verzamelen over het cliënteel en kwam net zo snel weer buiten. Observeerde passanten zonder hen lastig te vallen, liep op straat vuilbakken te besnuffelen en ging zelfstandig uit de weg voor (traag rijdende) voertuigen.
Helemaal één met z'n omgeving, eigenlijk jammer dat het niet mag/kan.

[Marie-Josée]

We beginnen nu pas te merken wat een luxe dat is! Sancho kan het. Zomaar. Zonder te oefenen.
Tomas en Bruno hadden me al honderd keer het terras over gesleurd. Twee jaar geleden zorgde dat nog voor hilarische taferelen toen we heerlijk ontspannen op een boerderijterras zaten waar de dieren meest vrij rond liepen. Het ging perfect, de sla stelende pony werd genegeerd en zelfs de rustig pikkende kippen. Tot iemand die kippen ineens iets toewierp. En wat doen kippen dan...
En wat deden onze honden dan.... Aangezien ik nooit de lijn loslaat ging ik met stoel en al mee.
Tot groot vermaak van het publiek.
Nu zou ik wat dat betreft ook niet voor Sancho instaan maar die sleurt niks mee

[Paisley]

Wat een eigenaardig concept. Dineren tussen vee.

[Sandra&co]

Ik ga liever niet op een druk terras zitten want dan heb ik 2 brommers onder tafel Het kan prima als ze de ruimte hebben, maar met een volgepakt terras waar andere honden (los) rondlopen maak ik ze echt niet gelukkig.

[laeken]

Wat een eigenaardig concept. Dineren tussen vee.

Hier is ook een heerlijk boscafe waar de hanen het brood van je bord stelen. Varkens en koeien en schapen aan het terras staan en duiven eenden en kippen lopen. En je mag je hond meenemen dus meestal zitten er op zondag en hond of 5 ook nog.

Dat is best leuk. Ik ga er regelmatig een biertje drinken al laat ik dan wel mijn honden thuis Meer omdat ik niet wil dat er iets met de honden zelf gebeurd...

[M@scha]

willem doet het nérgens bijna. maar wel op terrasjes. goed getraind denk ik

dit is op het marktplein van een supertoeristisch dorpje aan de rijn. er zijn tijdens het eten daar wel 200 mensen voorbij gekomen.
komt er een hond aan dan is: nee willem. voldoende