-Saskia- schreef:Mijn honden hebben nog nooit AB (nodig) gehad na een bijtwonde maar ik ga inderdaad wel na waar er gaten zitten zodat ik ze in het oog kan houden en schoon kan maken.
En dan nog heb ik met langharen vaak een wonde gemist die altijd prima is geheeld.
Groene leem hielp hier erg goed toen Frank z'n ene oor vol wondjes zat na een aanvaring.
Nee normaal zou ik me ook niet zo'n zorgen maken over een paar bijtwondjes, maar dat ze zo vreselijk mankte en er uiteindelijk helemaal niet meer op wilde staan baarde mij dus wel zorgen.
-Saskia- schreef:Overigens, even off topic: als ze sowieso na zo'n eind de eerste uren niet eens wil opstaan, is de afstand haar dan niet te veel?
Ik herken het niet van mijn honden na lange wandelingen.
Misschien. Maar normaal als ze thuiskomt na zo'n wandeling gaat ze als een wervelwind door het huis (en tuin als die openstaat), even de dolle 5 minuten in de tuin op zo'n moment komt ook geregeld voor. Maar als ze eenmaal gaat liggen dan valt ze wel echt als een blok in slaap, ze is dan hartstikke moe en blijft dan graag uren bijkomen. Maar als manlief ondertussen nog een rondje met Willem wil doen is ze er weer als de kippen bij en dan loopt ze ook dat rondje alsof ze de hele dag nog niets gedaan heeft die dag

. Maar het is een idioot die alles op standje 100% doet dus soms is het moeilijk inschatten wat wel en niet kan/goed is. Normaal lijkt ze er fysiek in elk geval weinig last van te hebben, meer mentaal helemaal uitgeteld (totdat er dus iets is waar ze bij wil zijn) en wat spierpijn denk ik.