Het was duidelijk dat ze was opgegroeid tussen de Staffs, want geen hond was veilig voor haar hier in het park. Tering ToBe werd ze genoemd, ze werd amper 21 cm groot.
Ze was zo'n kleine pup dat ze in een visnetje paste
We kozen dit kleintje omdat ze de brutaalste leek, ze maakte de veters van Yoricks schoenen los en ze was nog beschikbaar. Wat hebben we al deze jaren genoten van dit kleine ding, die vaak ruzie had met onze Bob en met onze Roxy. Ze hield van lekker eten, vooral van Carnibest. Tot op hoge leeftijd speelde ze nog met onze pupjes, die in het begin natuurlijk altijd kleiner waren dan ToBe zelf. Maar dan op een dag opende ze haar oogjes en zag dat de pupjes groter waren dan zij zelf was.
Toen was de lol er wel af. Zo speelde ze eigenlijk nooit met de volwassen honden hier. Het liefst lag ze op Kevins schoot naar de TV te kijken. Ze was ook altijd een grote troost als je verdriet had. 
Tot 16 jaar heb ik de premie voor haar betaald bij Dier en Zorg/Protec. Daar is eigenlijk nooit gebruik van gemaakt behalve als ze weer eens in een vechtpartijtje was geraakt, want ze bemoeide zich graag overal mee.
Het laatste half jaar zag je d'r zwakker worden. Ze werd blind, doof en dement. Afgelopen dagen wilde ze ook niet meer eten, gelukkig dronk ze nog wel een beetje. Ik zag dat ze rust wilde hebben. Ze zat in de tuin alleen nog maar te zitten en te staren. Dat was niet ToBe waardig meer. Dus maandag op naar de dierenarts, die was het met ons eens en is gistermiddag gekomen om haar in te laten slapen, dat is heel rustig en vredig gegaan.
Dag lief snoetekind
hopelijk komen we elkaar ooit weer tegen. 
