De andere kant

[Hippo]

Mijn honden kunnen in principe ook met alles, of in elk geval na een periode van 'heropvoeding' kan dat . Neemt niet weg dat ik altijd nauwlettend mijn omgeving scan op andere honden, voorafgaand roep of mensen hun hond bij zich willen houden etc.
Ik wil gewoon niet dat er een 1 of andere patser op mijn hond(en) klapt en zij zichzelf moeten verdedigen. Daar zou namelijk wel eens ernstige schade uit kunnen voortvloeien. Dus ik neem geen risico. Neemt niet weg dat ik over het algemeen heel ontspannen kan wandelen en zelfs op een zonnige zondag een druk strand kan bezoeken, maar die radar staat altijd aan.

Overigens heb ik al vaker herplaatsers gehad die niet goed zouden gaan met andere honden, hebben zij ff pech. Je hebt je maar gewoon te gedragen, altijd en overal . Dat reactieve loedergedrag wil ik gewoon niet hebben.

[DesireeB]

Na een tijdje gaat het als vanzelf. Moet wel zeggen dat het enorm afgezwakt was hier, maar Droef is inmiddels aardig volwassen en pikt gewoon niet alles meer.

Betekent niet dat hij elke reu meteen maar afmaakt, maar een patsende reu en Droef is gewoon vragen om problemen. Dus Droef gaat wat vaker aan de riem en ik loop dan maar even om. Voorheen kon ik hem los overal doorheen loodsen maar na zijn laatste akkefietje ben ik dat vertrouwen gewoon een beetje kwijt dus gewoon het zekere voor het onzekere.

[Hippo]

Overigens heb ik al vaker herplaatsers gehad die niet goed zouden gaan met andere honden, hebben zij ff pech. Je hebt je maar gewoon te gedragen, altijd en overal . Dat reactieve loedergedrag wil ik gewoon niet hebben.

Deze is er maar een week en ik heb niet de illusie dat ik dat er in dat korte tijdje uittrain Ook helemaal geen zin in; dat beest heeft hier vakantie en hij moet het leuk hebben. En hij speelt ook allerliefst met Csikasz in de tuin. En als we wandelen kies ik gewoon de rustigste routes.
Het is verder ook niet echt een verscheurend monster maar hij is jong en zijn hormonen spelen zwaar op. Mag graag een ander fors de maat nemen (te fors) en niet iedere reu apprecieert dat. Bovendien is het een logeetje en die hou ik graag heel

Ik zeg ook niet dat je dat er in een weekje uit moet/kan trainen. Meer dat je doet voorkomen dat zo'n hond een hondenleven lang zorgt dat je zorgelijk moet wandelen . Dat hoeft dus niet. En wat Dees ook zegt, het wordt een gewoonte om op te letten.

[Sandra&co]

Ik zou die radar ook gewoon aan hebben staan als ik met een roedel Poedeltjes liep. Je moet toch opletten of er ergens onheil vandaan komt gedonderd in de vorm van een roekeloze mtb'er die je hondjes plet, of een agressief loeder? Ik weet wat ik aan Izzy heb, dus daar zitten eigenlijk geen verrassingen meer in. Mijn omgéving, die bevat wél nog verrassingen voor me, zoals het Stabijteefje wat Izzy een fiks litteken in haar lip heeft bezorgd, en, inderdaad, de mountainbiker die achterop met een snertsnelheid aankwam zonder te bellen en waarvoor Sofi nog net op tijd aan de kant kon springen Maar verder loop ik ook op m'n makske hoor, geen centje pijn

[Jackira]

Je kunt zo'n hond op een gegeven moment na training ook gewoon onder controle hebben. Dat kost even wat tijd maar met Buck liep ik na een tijdje ook gewoon in losloopgebied terwijl hij losliep. En hij kon absoluut niet met andere honden. Alleen met de honden die hij als pup tot jonge hond had leren kennen ging het goed.

Ik riep hem bij me als ik andere honden zag aankomen en hij liep dan los met me mee. Als de andere hond dan naar ons toe kwam bedacht die hond zich op een gegeven moment wel en taaide weer af door Buck zijn lichaamstaal. De volhouder kreeg wel eens een snauw maar ook dan kon ik Buck zijn aandacht bij mij houden en mocht hij niet reageren op de andere hond.

Alleen als vreemde honden Balou op gingen jagen terwijl ze heel bang was, dan liet ik Buck gaan en hij maakte daar dan korte metten mee. Dus ik gebruikte het ook.

Maar het is inderdaad niet gewoon maar lopen en je gedachten op nul. Het wordt een sport op een gegeven moment

[Jackira]

En wat Dees ook zegt, het wordt een gewoonte om op te letten.

Dat is het net. Dat is wat mij tegenstaat. Daar heb ik helemaal geen zin in. Ik wandel voor mijn lol en foto's te maken en niet 'om op te letten'. Een ander zal daar helemaal geen problemen mee hebben hoor, dat geloof ik meteen. Maar ik vind dat zó niks. Altijd toch die angst dat er een andere loshollende gromzak even opduikt Je hebt giga ruzie voor je het weet en dan heb ik het over de eigenaars
Ik loop deze week dus mooi helemaal achteraf en dan zal het wel goed gaan. Voor de rest is het echt een lieve hond en in huis heel makkelijk. Maar voor mezelf zou ik dit dus helemaal niks aan vinden. Ik zie al op tegen Csikasz haar eerste loopsheid waarbij ik diezelfde truuk moet uithalen (omlopen).

Maar zo zie je wel dat al die "rotzakken" verder ook hele leuke honden kunnen zijn en dan begrijp je denk ik ook waarom ook hun bazen gek op ze zijn.

[Fotogravinnetje]

Ik moet ook alert zijn. Niet omdat die twee van mij problemen opzoeken, maar omdat ze gewoon vrij kwetsbaar zijn. En Elco extra door z'n onzekerheid waar andere honden nog weleens een punt van willen maken

[M@scha]

ik ben súpervoorzichtig.

ben bang dat willem overlast veroorzaamkt
ben bang dat willem stukgemaakt wordt.

en ja, het is een kalf van 30 kilo... maar voor mij een totaal naïef, hulpeloze baby ofzo.

ik wou eens dat ik zoals de gemiddelde labradoreigenaar hem gewoon durfde te laten gaan. springt hij tegen iemand op dan roep ik sorry.. of zo.

maar dat kan ik niet.

[-Saskia-]

En opeens heb je dus in de gaten hoeveel honden er eigenlijk loslopen en nul luisteren

Ik heb ooit op een hond gepast die katten haatte. Dan pas besef je hoeveel katten de buurt telt.
Hangend in de lijn bij de zoveelste kat, god wat kan ik dan intens blij zijn met mijn honden.

[Miezemuis]

Ik merk nu pas ( nu ik met en hond wandel die niet 100% oneer spel staat) hoeveel honden niet relaxt zijn met andere honden. Bang of boos. Ik lijn keetje tegenwoordig aan bij kleine honden wat ze is gewoon te blij ( lees brutaal) en gaat jagen. 99% van de tijd ben ik op tijd, maar soms lukt het har toch om net ff erachteraan te rennen. Ik vind dit opletten al irritant, laat staan als je een vechtersbaas aan de lijn hebt.

[Daisy@]

Het went.
Nu loop ik vaak s'avonds laat de langere ronde. En dan kom ik alleen een verdwaalde vlieg tegen.
Overdag loop ik schijnbaar als alle andere honden bij de kachel liggen, kom zelden iets tegen.

[Belle]

Ik begrijp dat helemaal. Ik heb Catootje gehad, de Duitse dog die niet met andere honden kon en ik vond dat echt niet leuk. En dan beet ze nog niet eens, maar ze gooide andere honden wel ondersteboven. Ik liep alleen nog maar op plekken waar we geen honden tegenkwamen en dan nog continu om je heen kijken. Ik was stapelgek op Catootje, maar wandelen was gewoon niet leuk. Ik zal dan ook nooit een hond kiezen waarbij de kans groot is dat hij/zij niet met soortgenoten overweg kan. Tref ik toch zo'n hond, dan zal ik die er waarschijnlijk niet om wegdoen, en alles doen om te voorkomen dat er ongelukken gebeuren, maar wandelen is dan niet meer ontspannen voor mij.

[malinois]

Ik loop nog steeds zo als met Xantos ook al hoeft dat niet meer... t is een automatisme wat er nooit meer uitgaat al heb ik 100 makkelijke honden. Xavi is niet makkelijk met vreemde reuen maar heeft zich maar te gedragen. Hou er wrl rekening mee in de zin dat ik niet naar grote drukke losloopgebieden zal gaan. Xygan is de makkelijkheid zelve kan met alles en iedereen alleen behandel ik ze beide hetzelfde. Soms vind ik wel sneu voor Xygan die vind t zo leuk maar ik heb geen zin in gezeik. Laatst liep hij los kwam een poedelachtige niet al te grote kruising bij hem, niks aan de hand maar ik kreeg me toch een scheldkannonade of ik die levensgevaarlijke agressieve herder nooit meer los wilde laten met zijn staart rechtop...
Beiden waren gewoon aan t snuffelen en verder niets... daar heb IK dus geen zin in dus dan maar net als met een minder vriendelijke hond alles ontwijken.

[malinois]

Heb er net een dik uur wandelen op zitten en het ging goed
Kwam wel een mevrouw met een loslopende reu tegen, in aanlijngebied. Ik vroeg haar heel netjes of ze de hond even bij zich wilde houden en ik kreeg me daar een pak voor mijn kiezen Dat ik niet met zo'n agressieve rotjoekel moest lopen enzovoort.
Maar goed, ze hield de hond inderdaad even bij zich dus ik was verder dik tevreden

Je doet t nooit goed. Vraag je t netjes krijg je nog een slabek.

[DeDiana]

Amy zit ook niet te wachten op loslopende vreemde honden die haar benaderen tijdens het wandelen, maar met haar ga ik in aanlijngebieden wandelen waar het erg rustig is. Andere aangelijnde honden zijn 99% van de tijd geen probleem voor haar. Sinds ik met haar losloopgebieden mijd of daar alleen loop op tijdstippen waarvan ik weet dat we waarschijnlijk niemand tegenkomen, loop ik eigenlijk ook heel ontspannen met Amy. Als ik gebonden zou zijn aan één plek waar alle honden loslopen, was dat een ander verhaal geweest, dat vindt ze gewoon vreselijk. Dus dat doe ik haar ook gewoon niet aan.

[mijke]

Haha, ik herken dit wel, maar dan van iets anders. Toen Oor vorig jaar na haar BMO gecastreerd werd had ze een paar dagen lijnrust. Het was voor haar een behoorlijk heftige operatie en ze had ook een flinke jaap in haar buik, dus ik wilde absoluut niet dat ze met andere honden zou dollen. Juist die gekke bokkesprongen die honden aan de riem kunnen maken leken me het slechtst voor haar, maar los kon ze ook niet. Toen merkte ik ineens wel hoe vervelend het is als andere dolle jonge honden onbesuisd op je af denderen. Nouja, dat kon ik nog wel hebben, maar wat mij het meest frustreerde was de lakse reactie van de meeste baasjes. Als ik zei "Wilt u uw hond terug roepen, de mijne is geopereerd" dan kwam er maar nauwelijks reactie, sterker nog, soms werd ik zelfs afgesnauwd als ze niks deden en ik hun hond dan maar bij het nekvel greep. En dat terwijl ik express op plekken liep waar de hond niet los mag. Ok, om eeriljk te zijn loopt Oor daar ook altijd los, maar als er een onbekende hond aangelijnd loopt roep ik haar altijd bij me zodat ze geen contact maak. Ik vind dat niet meer dan normaal.

Het grappige is dat ik ook wel eens mijn moeders reu bij me heb. Die meent dan ook altijd Oor tegen geinteresseerde reuen te moeten beschermen. En dat gaat niet normaal op zn reu's, nee hij wordt dan echt woest. Blinde woede, met uitpuilende ogen en in het wilde weg om zich heen bijten. Hij heeft mij ook wel eens gebeten uit redirectie omdat ie gewoon totaal niet meer doorheeft op zo'n moment wat ie eigenlijk aan het doen is, hij is dan totaal buiten zinnen. Laatst had die flapdrol het zelfs op een jonge loslopende staffordreu gemunt waarvan ik weet dat die hond al een keer schade heeft gemaakt En toch, als er dán een onbesuisde hond op ons afgedenderd komt vind ik dat minder erg. Omdat ik gewoon echt vindt dat Shosha's gedrag mijn (of eigenlijk mijn moeders) probleem is. Ik hou hem dan aan de lijn en loop door en meestal fungeert Oor als bliksemafleider en loopt alles wel weer goed af. Oh, ik ben echt wel gefrustreerd dan hoor, maar vooral met Shoosha, en niet met die andere hond. Verschil is ook wel dat zodra mensen zien hoe debiel Shoosha doet, zij hun hond als de wiedeweerga terug komen halen In tegenstelling tot toen met Oor. Dat helpt ook wel mee vind ik. En, eerlijk is eerlijk, ik ben totaal niet bang dat Shoosha schade maakt. Daarvoor is ie gewoon een te grote kleine sukkel. Zelfs bij een hond de helft zo klein als hij zou hij volgens mij nog het onderspit delven als het er op aan zou komen

[Lanavandevledders]

ik ben ook altijd alert, wat betreft andere honden, niet omdat Lana agressief is, verre van dat, tis een blij ei, maar wel een lompe rottweiler,
maar hoe of ik ook mijn best doe, anderen verpesten het voor ons, zoals afgelopen dinsdag,
wij wandelen op ons vaste plekje, daar waar haast nooit andere honden zijn, maar toevallig deze keer wel, een vrouw en een zwarte lab,
van verre kun je elkaar zien aankomen, dus ik lijn aan, de vrouw laat haar hond gewoon los lopen, dus ik denk prima, zal wel een sociale hond zijn, en daarbij ruimte zat om elkaar te passeren, we blijven op afstand [minstens 20 meter tussenruimte]
komt dat beest opeens met een bloedgang op ons af, begroet ons erg onvriendelijk met een grauw en een sneb, en taait na mijn, zodemieter op kutbeest, af, met een half springend en dansende hond aan de lijn, die wel graag even wou ravotten.
de desbetreffende vrouw in kwestie, vindt het blijkbaar heel normaal en verblikt of verbloost niet,
tja daar loop je dan, ik geef op mijn oer plattelands commentaar, en krijg als antwoord, sorry ik versta u niet, en loopt verder met haar lab in haar kielzog, die opeens heel wat minder enthousiast was.

nou kom op Lana [kijkt een beetje beteuterd] , met dat soort gasten verlagen wij ons niet, we gaan en keuren ze geen blik meer waardig.

[pioenroos]

Ja, ik snap je wel.
Ondanks dat het ook went en ik zeker niet gespannen loop, kost het toch meer energie. Ik pas ook continue mijn route aan en kies wandelplekken sowieso zorgvuldig. En je krijgt inderdaad te maken met mensen die jou menen de les te moeten lezen. Op zich niet erg natuurlijk en ik geniet desondanks ook van de wandeling.

Maar Diem is nu een dagje ouder en rustiger en kan ook best met wat minder toe. Dus ik ruil hem zo nu en dan in bij mijn moeder voor haar altijd lieve en brave schapendoes. Samen met Mies is het dan toch een andere wandeling die stiekem echt veel relaxter is. Èn ik ga makkelijker naar drukke of nieuwe gebieden

[-Saskia-]

komt dat beest opeens met een bloedgang op ons af, begroet ons erg onvriendelijk met een grauw en een sneb, en taait na mijn, zodemieter op kutbeest, af, met een half springend en dansende hond aan de lijn, die wel graag even wou ravotten.

Ik vertrouw op mijn honden op dat vlak, dat loopt zoveel meer ontspannen. Ze kunnen het prima zelf inschatten dus als hun houding vriendelijk is maak ik me amper zorgen.
Hen zélf de oordelende rol geven heeft wat oefening gevergd maar het wandelt zoveel prettiger.
Patsende, grauwende, sneppende honden: ik kom ze regelmatig tegen en zonder uitzondering gaat het altijd goed als mijn honden interesse tonen in de andere partij.

[Leanne]

H
Kwam wel een mevrouw met een loslopende reu tegen, in aanlijngebied. Ik vroeg haar heel netjes of ze de hond even bij zich wilde houden en ik kreeg me daar een pak voor mijn kiezen Dat ik niet met zo'n agressieve rotjoekel moest lopen enzovoort.

Ja, zo gaat dat.

[Maeve]

Ik vind het wel afhankelijk van de omgeving ook. Nanna heeft volgens mij de luxe om over heide te kunnen lopen Lekker uitgestrekt en overzichtelijk. Hier is het voornamelijk bossen waarbij het ontwijken van anderen ook maar is beperkt. En dat merk je zowel aan de mensen als honden. De zondagswandelaars hebben géén idee en laten Tyson al grommend en schuimbekkend de roedel passeren op een smal bospaadje (wácht dan even tot je kan passeren met wat meer ruimte) en honden reageren ook meer gespannen vind ik.

Hier valt het doordeweeks nog steeds wel mee trouwens, het zijn meestal dezelfde mensen die je tegen komt en zowel zij als de honden "kennen" elkaar allemaal wel. Het zijn de zonnige weekenden dat ik me kapot erger aan alle toerisme en liever ergens anders loop. Of ik neem minder honden mee, want met drie stuks ben jij altijd de onaangepaste kutaso

[blondie]

Op het ogenblik heb ik een week een hond te logeren die niet lekker gaat met andere reuen. Gelukkig wel prima met Peer, die trouwens met alles kan
Als ik wandel kan ik dat dus niet suffend en kwijlend doen, zoals dat normaal gebeurt. Maar moet ik echt uitkijken. Komen er mensen aan met andere honden dan is het kijken geblazen of dat reuen of teven zijn. (met teven is het prima) Met reuen draai ik af en als het echt niet anders gaat moet ik de mensen vragen hun hond even aan te lijnen of iig vast te houden anders is het matten.

En opeens heb je dus in de gaten hoeveel honden er eigenlijk loslopen en nul luisteren Ik denk vaak aan het HF en hoe bazen daarover mopperen, dan.
Hij gaat zondag weer naar zijn eigen baas. En ik denk dat ik dan opgelucht ademhaal dat we het er zonder kleerscheuren hebben afgebracht. Tel dan de zegeningen met mijn eigen honden. En neem me nog vaster voor zoiets NOOIT zelf aan te schaffen. Te moeilak.

Ik vind dit bericht over de andere kant wel fijn om te lezen eigenlijk. Fijn is niet het juiste woord, want het is inderdaad niet leuk als je toch altijd even extra op moet letten wat er aan de andere kant van de hei, bos of op strand aan komt rennen, onbewust omdat het er na vorige hondenervaringen ingebakken zit of bewust omdat je weet dat eigen honden negatief kunnen reageren op bepaalde honden.

Het is soms moeilijk uit te leggen dat het niet altijd galbakken zijn of honden die met geen enkele hond overweg kunnen. Het zegt redelijk genoeg dat de oppas hond in de roedel wel ok gaat, maar daarbuiten is het dus anders.
En dat je zonder al te veel problemen (incidenten) rond kan lopen zegt mij dat je hem of continue aangelijnd hebt of dat hij wel luistert als je hem even bij je wilt hebben, maar dat doe je om incidenten en gezeur te voorkomen.

De grote bek die je dan krijgt als je vraagt een losloper uit de buurt van die specifieke hond te houden
En dat je het dan moet vergoeielijken met "niet mijn hond hoor, tijdelijke logee!"

Ik zie het gewoon gebeuren, daar gaat je goede naam! (beetje sarcastisch bedoeld) maar nu ervaar je het ook eens en je schrijft het dus ook op dus

Het zal nooit je hobby worden, een hond met een beetje een gebruiksaanwijzing, en dat geeft ook niet. Maar tussen de regels door lees ik nu dat je een beetje snapt waarom sommige mensen geïrriteerd raken als je ergens loopt, al dan niet losloop gebied met een klein verzoek om die ene hond die niet zo leuk is en die je al apart houd even niet te laten benaderen door andere honden.
Zelfs al loop je met een roedel met honden die het ok vinden en waarvan je misschien denkt dat ze voor afleiding zorgen, toch komen sommige honden toch op die ene aangelijnde hond af of die hond die van de baas bij de baas moet blijven lopen.

[Inge]

Voor mij is het een tweede natuur geworden, na Danco die moeite had met reuen en Numa, die zowel teven, reuen als mensen wilde opvreten. Het heeft echt wel even geduurd voordat ik het vertrouwen had dat Biène het prima zelf kon regelen en niet het gevecht zou aangaan (was toen Danco gewend) en na Numa had ik opnieuw dat gevoel bij Seppe en nu met Kobe.
Ik loop dus nog steeds uit gewoonte in rustige gebieden. Ik ben vanaf kleins af aan al bezig met hier komen (waarbij het écht niet altijd lukt) en ik heb enorm de neiging te ontwijken als ik een andere hond zie.
Kobe is mega-sociaal (heerlijk!) maar laatst wilde ik hem net in de auto zetten toen 2 jachthonden zonder baas aan kwamen rennen en contact wilden maken.... en ineens bovenop hem klapten! Heb een brul gegeven waarna ze ervandoor gingen en Kobe heeft er niets aan overgehouden, hij is nog steeds enorm sociaal, maar mijn net herontdekte vertrouwen dat het niet erg was als ik andere honden tegen kwam had wel weer een knauw.
En dan laat ik hem vanavond in de tuin en staat hij te piepen en te kwispelen omdat de buur-cockerreu buiten is en dan bedenk ik me weer dat ik niet zo spastisch hoef te doen.

[blondie]

Voor mij is het een tweede natuur geworden, na Danco die moeite had met reuen en Numa, die zowel teven, reuen als mensen wilde opvreten. Het heeft echt wel even geduurd voordat ik het vertrouwen had dat Biène het prima zelf kon regelen en niet het gevecht zou aangaan (was toen Danco gewend) en na Numa had ik opnieuw dat gevoel bij Seppe en nu met Kobe.
Ik loop dus nog steeds uit gewoonte in rustige gebieden. Ik ben vanaf kleins af aan al bezig met hier komen (waarbij het écht niet altijd lukt) en ik heb enorm de neiging te ontwijken als ik een andere hond zie.
Kobe is mega-sociaal (heerlijk!) maar laatst wilde ik hem net in de auto zetten toen 2 jachthonden zonder baas aan kwamen rennen en contact wilden maken.... en ineens bovenop hem klapten! Heb een brul gegeven waarna ze ervandoor gingen en Kobe heeft er niets aan overgehouden, hij is nog steeds enorm sociaal, maar mijn net herontdekte vertrouwen dat het niet erg was als ik andere honden tegen kwam had wel weer een knauw.
En dan laat ik hem vanavond in de tuin en staat hij te piepen en te kwispelen omdat de buur-cockerreu buiten is en dan bedenk ik me weer dat ik niet zo spastisch hoef te doen.

Die lijn is zeer dun .. als ze een keer wel een snauw geven dan is het gelijk gedaan ook met de leuke sociale hond in bepaalde mensen hun ogen.