Welke hond had jij eigenlijk moeten hebben?

[malinois]

Bovendien vind ik het in sommige gevallen, nuja meeste, gewoonweg brutaal.
Iemand investeert in een auto, meer dan alleen benzine. Belastingen, reparaties, aanschaf, onderhoud en dan dus nog de brandstof. Die investering levert een stuk vrijheid/onafhankelijkheid op. Ik deel dat niet zomaar met iemand. Natuurlijk wel voor een keer, of inderdaad zoals Malinois zegt; een tijdelijke hulp. Maar wekelijks iemand meenemen, nee.
Dan moet ik rekening houden met een ander en een avond met de honden is míjn tijd. Ik wil dan gewoon naar huis wanneer ik wil zonder bij iemand te moeten vragen of ze alsjeblieft mee willen. En als die ander snel naar huis wil voel ik me opgejaagd. Heb je dat geklets aan je hoofd terwijl je op weg bent naar iets waar je lekker met je hond aan de gang gaat en niemand verder aan je hoort te trekken.
Ik zou er ook geen zin in hebben.

Wij hebben vrienden die vinden dat ze geen auto nodig hebben. Het is ook zo duur dus ze rijden wel met vrienden mee als ze dan eens ergens heen willen.
Ja mooi, maar geen flauw benul van de investering die een ander heeft moeten leveren dus dan betaal jij mooi ons etentje. Dág. Je gaat niet lopen blaten dat je geen auto nodig hebt en elke maand een beroep doen op je vrienden die 300 euro per maand in dat, volgens jou zo onnodige, blik moeten stoppen. Ga maar met de trein dan en loop je de rest wel.

Dat bedoel ik! Toen ik met mn poot in t gips zat merkte ik pas hoe vreselijk ik die afhankelijkheid vind. En natuurlijk ben ik iedereen die me mee nam/weg bracht etc eeuwig dankbaar maar wat was ik blij dat ik dat zelf weer kon. Ik werd er bijna gillend gek van. Constant die afhankelijkheid van een ander en dat was dan nog tijdelijk. Ik voelde me gewoon ellendig om steeds tot last te zijn voor die anderen ook al deden ze t zonder vragen. Ik vond dat erger dan de breuk zelf!

[wolvster]

Bovendien vind ik het in sommige gevallen, nuja meeste, gewoonweg brutaal.
Iemand investeert in een auto, meer dan alleen benzine. Belastingen, reparaties, aanschaf, onderhoud en dan dus nog de brandstof. Die investering levert een stuk vrijheid/onafhankelijkheid op. Ik deel dat niet zomaar met iemand. Natuurlijk wel voor een keer, of inderdaad zoals Malinois zegt; een tijdelijke hulp. Maar wekelijks iemand meenemen, nee.
Dan moet ik rekening houden met een ander en een avond met de honden is míjn tijd. Ik wil dan gewoon naar huis wanneer ik wil zonder bij iemand te moeten vragen of ze alsjeblieft mee willen. En als die ander snel naar huis wil voel ik me opgejaagd. Heb je dat geklets aan je hoofd terwijl je op weg bent naar iets waar je lekker met je hond aan de gang gaat en niemand verder aan je hoort te trekken.
Ik zou er ook geen zin in hebben.

Wij hebben vrienden die vinden dat ze geen auto nodig hebben. Het is ook zo duur dus ze rijden wel met vrienden mee als ze dan eens ergens heen willen.
Ja mooi, maar geen flauw benul van de investering die een ander heeft moeten leveren dus dan betaal jij mooi ons etentje. Dág. Je gaat niet lopen blaten dat je geen auto nodig hebt en elke maand een beroep doen op je vrienden die 300 euro per maand in dat, volgens jou zo onnodige, blik moeten stoppen. Ga maar met de trein dan en loop je de rest wel.

Hier weet ik de reden natuurlijk niet. Jammer is het natuurlijk wel maar het bericht komt zo boos over.

DIT.
En dan is er ook nog de mogelijkheid van een buurtauto of Green wheels.
Geen rijbewijs of niet kunnen rijden is natuurlijk ook lastig, maar ik vind niet dat je daarom maar anderen met jouw 'probleem'op moet zadelen.

[*Wolf*]

Ik zou in zo'n geval gewoon alleen in de aangename seizoenen wat weer betreft gaan sporten. Als het 's avonds licht is en goed weer, kan je toch prima met de fietskar? Ben je lekker onafhankelijk, hoef je niet om hulp te smeken. En in het najaar stop je weer voor het winterseizoen.

Daarnaast kan je (evt. in de winter dan) de hondensport toch prima ondervangen door zelf dingen met de honden te ondernemen? Tijdens de wandeling speur- en denkspelletjes. Frisbeeën kan je misschien zelf doen, als je al eerder les daarin hebt gehad. Koop een boekje 'Onderweg spelletjes doen met je hond' en ga aan de slag met ze. Vereist een iets andere denkrichting, maar je zal de eerste niet zijn die z'n actieve honden zelf vermaakt, zonder welke cursus ook

[twinkeltje]

Ik weet het eigenlijk niet ik heb zelde een ras en ik zoek niet ze komen op mijn pad en tot nu toe is het altijd goed, ik weet niet of er echt een ras is dat helemaal bij mijn past of juist niet

[malinois]

Overigens was ik met Mahdu ophalen wel afhankelijk van vervoer, heb mijn moeder lief aangekeken, haar brandstof ruimschoots vergoedt, haar een warme maaltijd voorgezet en daarnaast een kaartje, 2 repen chocola en een zak van haar favoriete drop gegeven.
Ze zat die dag dan ook 5 uur in de auto speciaal voor mij, dus ik vond dit het minimale wat ik terug kon doen.

Ja maar dar is iets totaal anders imo. Ik rij met liefde mee als een vriend of vriendin zn pup moet ophalen maar geen vervoer heeft. Dat is eenmalig en niet wekelijks terugkerend...

[DesireeB]

Ik ben ontzettend blij met mijn Kelpies!
Ze zijn voor mij de meest fantastische honden die ik ooit gehad heb!
Echter, waar ik niet op gerekend had was het egoisme en individualisme van medehondenliefhebbers.
Wij hebben geen auto en zijn dus voor vervoer afhankelijk van anderen.
Dus ondanks het feit dat mijn beide Kelpies heel goed zijn in frisbee, agility en flyball heb ik onlangs moeten besluiten, met veel verdriet, om mijn lidmaatschap van de hondenclub op te zeggen.
De honden hebben het geweldig gedaan, ikzelf ben superenthousiast in alle soorten van hondensport, maar na 10 jaar (onze oudste Kelpie is 10 jaar) van bidden en smeken of we alsjeblieft mee konden rijden naar de hondenclub heb ik het bijltje erbij neergegooid.
Met mijn 62 jaar met een fietskar in regen en wind, wat ik de afgelopen jaren veel heb gedaan, dat trek ik niet meer.
De medehondenliefhebbers zijn onwillig om ons mee te laten rijden, op een traject wat ze toch al moeten rijden, men is alleen op zichzelf gericht.
Dus hoewel het ras perfect bij mij past, zijn de mogelijkheden om ze te geven wat ze nodig hebben, onvoldoende, met dank aan de zg medehondenliefhebbers.
Het is een hard gelag en het is moeilijk te verteren dat de behulpzaamheid in het hondenwereldje zo ontzettend klein is.
Dit in tegenstelling tot alle andere situaties waar wij mee te maken hebben in ons leven, dáár is de hulp die wij ontvangen juist ongelooflijk groot.
Uiteraard hebben wij onze conclusies getrokken en onze volgende hond zal geen hond meer zijn die persé hondensport nodig heeft.
Jammer is dit wel, maar het is niet anders.

Wauw!! Ik ben niks te beroerd om mensen eens uit de brand te helpen, maar dit gaat wel erg ver en dat zou ik dus echt niet doen ook. En dat heeft niks met egoisme te maken, en om daar nog boos over te gaan zitten doen lijkt me helemaal niet gepast!

[Fotogravinnetje]

Ik heb ook geen auto. Meestal ga ik dus of niet, of op de fiets/met ov. Ik kan naar Markiesjes-dingen vaak meerijden met de eigenaren van Nora en die willen daar geen bijdrage voor hebben (die geef ik dus af en toe wat lekkers). En ik leen af en toe de auto van m'n schoonouders, waarbij ze dan nog af en toe moeilijk doen als ik alleen maar de benzine wil betalen, want dat vinden ze onzin. Dus zo af en toe gooien we op onze kosten hun tank vol.
Maar no way dat ik van anderen zou vragen om mij wekelijks/elke twee weken mee te nemen naar iets als een cursus/training. Mijn keuze om geen auto te hebben, dus mijn probleem hoe ik zelfstandig op de plaats van bestemming kom, of gewoon niet gaan. Als ik een auto leen of met anderen meerijd, probeer ik altijd ook een optie open te houden voor als dat niet kan. Lukt niet altijd (als ik te vroeg aan de andere kant van het land moet zijn, bijvoorbeeld, en dat dus niet kan halen met het OV), maar ik probeer het wel m'n eigen probleem te houden

[Mieke2]

Mijn situatie is nu zo dat ik nu eenmaal geen auto en geen rijbewijs heb en het OV is in deze omgeving niet zo goed georganiseerd. Met de fiets en fietskar heb ik veel gedaan, maar in slecht weer is dat geen optie. Zelf ben ik altijd heel hulpvaardig naar anderen geweest, heb op andermans honden gepast, op andermans kinderen gepast, me een breuk gesjouwd aan andermans verhuizingen en nog een heleboel meer en dan valt het vies tegen als je zelf eens wat nodig hebt, men er dan niet voor je is. Natuurlijk weet ik dat het hebben van een auto duur is en wil ook altijd bijdragen aan benzinekosten, dat spreekt vanzelf. En ik zal niemand vervelen met oeverloos geklets als hij/zij daar geen zin in heeft, ik pas me altijd aan. Ik nam trouwens altijd maar 1 hond tegelijk mee.
Maar ik zei al dat onze volgende hond een hond zal zijn die een lager energielevel heeft, zodat ik niet persé meer hondensport meer hoef te doen, maar kan volstaan met leuke wandelingen. Jullie vallen me wel erg hard aan in dit opzicht, maar dat is misschien eigen aan het hondenforum.

[Hylos]

Hulpvaardig zijn naar iemand toe als jou dat ook uit komt en wat incidenteel is(verhuizen oppassen wat dan ook) vind ik heel anders dan verwachten dat men jou elke week ophaalt. En ik begrijp aan jouw eerste bericht dat het vervoer naar de club niet om zo nu en dan eens ging.
Dat is nogal wat om van iemand te vragen.

Mocht het om eens in de maand gaan en het ligt toch op de route en je doet ook wel eens wat voor hun.. tsja dan ist wellicht een ander verhaal.

[Manuma]

Ik sprak meer in het algemeen hoor. Ik weet niets van jouw situatie natuurlijk Maar 10 jaar lang mee kunnen rijden is al best een poosje toch? Jammer dat het door het gebrek aan een auto niet meer mogelijk voor je is Kelpies te houden.
Ik vind zelf dat oppassen en helpen verhuizen er los van staat, dat doe ik ook en ik regel altijd zelf vervoer. Ik verwacht niets terug als ik iets voor een ander doe. Dan wil ik het gewoon uit mezelf doen, omdat ik het graag voor iemand over heb. Ook als iemand meerijdt dus maar dat betekent dus ook dat ik het vooral doe voor mensen die ik zelf leuk en eerlijk vind en niet boos worden als ik het eens niet waar kan maken alleen omdat ik zeg dat ik vandaag geen zin heb.
Ik vind je erg boos en beschuldigend overkomen in je berichtje. Terwijl je zo te lezen 10 jaar lang wel meegenomen bent en daar mijn inziens al erg mee boft. Het is niemands schuld of verantwoordelijkheid als je eens niet mee kan in iemands auto.

[*Wolf*]

@Mieke2 Waarom zou je perse naar een hondenschool moeten met een high-energy hond? Je kunt zoveel met je hond ondernemen, je kunt het zo gek niet bedenken. Daar is toch geen hondenschool voor nodig?

Frisbee, speuren, zoeken, rennen, hindernissen nemen, clickeren, fietsen, gehoorzaamheid, trekspelletjes, verstoppertje...kan allemaal met een Kelpie zonder een hondenschool te hoeven bezoeken.

Ja dat zei ik dus ook al, maar daar komt geen reactie op.

Ik heb zelf twee high-energy honden, die moeilijk te motiveren zijn voor sport of spel, dus dat doen we dan maar niet. Toch zijn ze binnen rustig, gaat wel wat werk in zitten maar het gaat echt wel hoor

[Mieke2]

Ik heb niet 10 jaar lang kunnen meerijden, was dat maar waar. Soms lukte het af en toe een tijdje, maar vaak ook niet. Het was iedere keer weer opnieuw naar oplossingen zoeken.
En ik heb niet incidenteel opgepast maar soms wel eens jarenlang wekelijks. Maar goed, ik begrijp dat jullie op een heel ander spoor zitten.
Ik kom nog uit een tijd waarin het veel normaler was dat mensen met elkaar deelden en elkaar hielpen, dat was vanzelfsprekend. Nu is dat niet meer zo en dat had ik niet verwacht toen ik aan dit ras begon. Als ik toen had geweten dat de hulpvaardigheid in het hondenwereldje wat betreft vervoer zo klein was en dat alle hondensportactiviteiten zo moeilijk bereikbaar per fiets of OV dan was ik waarschijnlijk nooit aan dit ras begonnen. Gelukkig komen onze honden op een leeftijd dat we het zonder hondensport ook wel gaan redden, maar het blijft heel erg jammer, aangezien ik alles wat ik wèl met ze heb kunnen doen ontzettend leuk vond.
Mijn punt in dit topic was juist om te zeggen dat mijn honden wel bij mij passen, maar dat de voorwaarden om ze te kunnen geven wat ze nodig hebben niet aanwezig zijn en dat ik daarom in de toekomst voor een hond met een lager energielevel zal gaan, zodat ik dit probleem niet meer tegenkom.
Natuurlijk ben ik teleurgesteld, maar ik vind het niet terecht dat jullie me dit zo aanwrijven.

[malinois]

Mijn situatie is nu zo dat ik nu eenmaal geen auto en geen rijbewijs heb en het OV is in deze omgeving niet zo goed georganiseerd. Met de fiets en fietskar heb ik veel gedaan, maar in slecht weer is dat geen optie. Zelf ben ik altijd heel hulpvaardig naar anderen geweest, heb op andermans honden gepast, op andermans kinderen gepast, me een breuk gesjouwd aan andermans verhuizingen en nog een heleboel meer en dan valt het vies tegen als je zelf eens wat nodig hebt, men er dan niet voor je is. Natuurlijk weet ik dat het hebben van een auto duur is en wil ook altijd bijdragen aan benzinekosten, dat spreekt vanzelf. En ik zal niemand vervelen met oeverloos geklets als hij/zij daar geen zin in heeft, ik pas me altijd aan. Ik nam trouwens altijd maar 1 hond tegelijk mee.
Maar ik zei al dat onze volgende hond een hond zal zijn die een lager energielevel heeft, zodat ik niet persé meer hondensport meer hoef te doen, maar kan volstaan met leuke wandelingen. Jullie vallen me wel erg hard aan in dit opzicht, maar dat is misschien eigen aan het hondenforum.

Het valt mij tegen van je dat je er maar vanuit gaat dat iedereen naar je pijpen wil dansen. Je elke week mee moet nemen op sleeptouw. Ik heb mijn eigen leven en die vul ik graag zelf in en heb geen behoefte om constant mensen op sleeptouw te nemen. Ben geen taxi. Het zou me niet eens alleen om de centen gaan maar voornl om t gebonden zijn en moeten!.
Ga zelf een rijbewijs halen en een goedkoop autootje dan zul je meemaken wat onafhankelijkheid betekend en waarom ik dat koester.

[malinois]

Ik heb niet 10 jaar lang kunnen meerijden, was dat maar waar. Soms lukte het af en toe een tijdje, maar vaak ook niet. Het was iedere keer weer opnieuw naar oplossingen zoeken.
En ik heb niet incidenteel opgepast maar soms wel eens jarenlang wekelijks. Maar goed, ik begrijp dat jullie op een heel ander spoor zitten.
Ik kom nog uit een tijd waarin het veel normaler was dat mensen met elkaar deelden en elkaar hielpen, dat was vanzelfsprekend. Nu is dat niet meer zo en dat had ik niet verwacht toen ik aan dit ras begon. Als ik toen had geweten dat de hulpvaardigheid in het hondenwereldje wat betreft vervoer zo klein was en dat alle hondensportactiviteiten zo moeilijk bereikbaar per fiets of OV dan was ik waarschijnlijk nooit aan dit ras begonnen. Gelukkig komen onze honden op een leeftijd dat we het zonder hondensport ook wel gaan redden, maar het blijft heel erg jammer, aangezien ik alles wat ik wèl met ze heb kunnen doen ontzettend leuk vond.
Mijn punt in dit topic was juist om te zeggen dat mijn honden wel bij mij passen, maar dat de voorwaarden om ze te kunnen geven wat ze nodig hebben niet aanwezig zijn en dat ik daarom in de toekomst voor een hond met een lager energielevel zal gaan, zodat ik dit probleem niet meer tegenkom.
Natuurlijk ben ik teleurgesteld, maar ik vind het niet terecht dat jullie me dit zo aanwrijven.

Als ik vanacht een willekeurige clubgenoot bel als mijn hond ziek is en ik met spoed naar een dierenarts moet staat die er. 100% zeker. Het wordt andere als ik verwacht dat iemand me wekelijks op sleeptouw moet nemen en terecht... ik zou t niet eens willen. En vv.

[Mieke2]

Alle dingen die genoemd worden die je kunt doen met je hond zonder hondenschool, doe ik al of heb ik al gedaan.
Ik ben een actieve wandelaar en doe onderweg van alles met mijn honden. Met de ene heb ik afgelopen zomer elke dag een uur gefietst, smorgens vroeg tussen 6 en 7.
Dus ik ben niet alleen maar afhankelijk van een hondenschool.

[Ptje]

Ik heb eigenlijk geen idee welke hond er beter bij me zou passen als de honden die ik al heb.
Af en toe kan ik kwijlend kijken naaar zo'n mooie galgo, afghaan of een wetter maar of die bij me zouden passen? Geen idee,
Qua energielevel past Ziggy minder goed bij me dan Ras maar verder passen ze eigenlijk helemaal bij mij.
Ik heb altijd gezegd Rasta past bij mij als een handschoen.

[mijke]

Ik heb niet 10 jaar lang kunnen meerijden, was dat maar waar. Soms lukte het af en toe een tijdje, maar vaak ook niet. Het was iedere keer weer opnieuw naar oplossingen zoeken.
En ik heb niet incidenteel opgepast maar soms wel eens jarenlang wekelijks. Maar goed, ik begrijp dat jullie op een heel ander spoor zitten.
Ik kom nog uit een tijd waarin het veel normaler was dat mensen met elkaar deelden en elkaar hielpen, dat was vanzelfsprekend. Nu is dat niet meer zo en dat had ik niet verwacht toen ik aan dit ras begon. Als ik toen had geweten dat de hulpvaardigheid in het hondenwereldje wat betreft vervoer zo klein was en dat alle hondensportactiviteiten zo moeilijk bereikbaar per fiets of OV dan was ik waarschijnlijk nooit aan dit ras begonnen. Gelukkig komen onze honden op een leeftijd dat we het zonder hondensport ook wel gaan redden, maar het blijft heel erg jammer, aangezien ik alles wat ik wèl met ze heb kunnen doen ontzettend leuk vond.
Mijn punt in dit topic was juist om te zeggen dat mijn honden wel bij mij passen, maar dat de voorwaarden om ze te kunnen geven wat ze nodig hebben niet aanwezig zijn en dat ik daarom in de toekomst voor een hond met een lager energielevel zal gaan, zodat ik dit probleem niet meer tegenkom.
Natuurlijk ben ik teleurgesteld, maar ik vind het niet terecht dat jullie me dit zo aanwrijven.

Ik vind het uberhaupt van de zotte dat je een ras neemt, waarvan je van tevoren weet dat je in diens behoeftes niet zelfstandig zult kunnen voorzien. Ik herken de frustratie wel een klein beetje hoor, ik heb ook geen auto of rijbewijs en het valt mij altijd op hoe slecht alle hondenscholen en andere leuke hondendingen altijd met het OV bereikbaar zijn, zelfs in en om de stad Groningen. Of het is zo ver fietsen dat jij en hond al genoeg beweging hebben gehad voor je er uberhaupt bent. Maar het komt echt niet in me op om daar andere hondenbaasjes de schuld van te geven. Heremijntijd zeg! Wat een bijzondere levensinstelling heb je dan.

[mijke]

Alle dingen die genoemd worden die je kunt doen met je hond zonder hondenschool, doe ik al of heb ik al gedaan.
Ik ben een actieve wandelaar en doe onderweg van alles met mijn honden. Met de ene heb ik afgelopen zomer elke dag een uur gefietst, smorgens vroeg tussen 6 en 7.
Dus ik ben niet alleen maar afhankelijk van een hondenschool.

Nou das dan mooi, probleem opgelost. Eigenlijk was er dus al geen probleem om mee te beginnen.

[Mieke2]

Het laatste wat ik hierover wil zeggen is dat ik niet heb voorzien dat de bereidheid tot laten meerijden zo klein was en alle hondenactiviteiten zo slecht bereikbaar.
Mensen hebben het hier over onafhankelijkheid en zijn individualistisch ingesteld. Ik kom nog uit een tijd waarin mensen wekelijks met elkaar meereden naar een cursus of opleiding, dat was toen heel gangbaar en ik heb me niet voldoende gerealiseerd dat men tegenwoordig een auto heeft uit gevoel van onafhankelijkheid en deze liever niet wil delen.
Ik wil de discussie over auto's liever stoppen, daar ging dit topic eigenlijk helemaal niet over.

[Manuma]

Misschien omdat werk meer vraagt? Ik zeg maar wat hoor. Ik heb er in elk geval minder zin in me vast te leggen omdat ik al het idee heb dat ik alles al moet. Tijd met mijn honden is tijd van mij en dat ontspant. Incidenteel inderdaad geen enkel probleem maar daar vaste afspraken over maken vind ik niet prettig. Als ik eens later ben wil ik scheuren en als ik veel te vroeg wil gaan wil ik dat niet vooraf hoeven plannen en bespreken.
Ik vind mezelf geen grote egoïst eigenlijk. Ik heb gewoon niet zoveel echt voor mezelf. Ah dat klinkt sneu zo is het niet. Ik ben overigens ook van het geestelijk voorbereiden voor een les of cursus en dan ben ik een zenuwpees dus ik moet dan even ademtijd en dom tegen mijn hond aan lullen.

[dagmar88]

Misschien omdat werk meer vraagt? Ik zeg maar wat hoor. Ik heb er in elk geval minder zin in me vast te leggen omdat ik al het idee heb dat ik alles al moet. Tijd met mijn honden is tijd van mij en dat ontspant. Incidenteel inderdaad geen enkel probleem maar daar vaste afspraken over maken vind ik niet prettig. Als ik eens later ben wil ik scheuren en als ik veel te vroeg wil gaan wil ik dat niet vooraf hoeven plannen en bespreken.
Ik vind mezelf geen grote egoïst eigenlijk. Ik heb gewoon niet zoveel echt voor mezelf. Ah dat klinkt sneu zo is het niet. Ik ben overigens ook van het geestelijk voorbereiden voor een les of cursus en dan ben ik een zenuwpees dus ik moet dan even ademtijd en dom tegen mijn hond aan lullen.

Ja natuurlijk.
Dat theekransjesgedoe gezellig samen is een luxe die veel vrouwen zich niet meer kunnen en willen veroorloven

Zulke verwachtingen klinken voor mij als een rasechte energievampier. Slurpen en niet beseffen wat dat met een ander doet.

[Machie]

Jemig Mieke wat een lullige woorden. Ik kan stuk voor stuk mensen opnoemen die jou heel regelmatig meegenomen hebben met alle gedoe van dien. Zo makkelijk was jij ook niet altijd als het om meerijden ging

[malinois]

Mwa veel clubgenotens stammen uit jouw tijd maar ook daarbij was t niet gewoon altijd meerijden. Dat kon niet eens qua ruimte...

[malinois]

Misschien omdat werk meer vraagt? Ik zeg maar wat hoor. Ik heb er in elk geval minder zin in me vast te leggen omdat ik al het idee heb dat ik alles al moet. Tijd met mijn honden is tijd van mij en dat ontspant. Incidenteel inderdaad geen enkel probleem maar daar vaste afspraken over maken vind ik niet prettig. Als ik eens later ben wil ik scheuren en als ik veel te vroeg wil gaan wil ik dat niet vooraf hoeven plannen en bespreken.
Ik vind mezelf geen grote egoïst eigenlijk. Ik heb gewoon niet zoveel echt voor mezelf. Ah dat klinkt sneu 1: zo is het niet. Ik ben overigens ook van het geestelijk voorbereiden voor een les of cursus en dan ben ik een zenuwpees dus ik moet dan even ademtijd en dom tegen mijn hond aan lullen.

Ja natuurlijk.
Dat theekransjesgedoe gezellig samen is een luxe die veel vrouwen zich niet meer kunnen en willen veroorloven

Zulke verwachtingen klinken voor mij als een rasechte energievampier. Slurpen en niet beseffen wat dat met een ander doet.

Nou ik moet er toch niet aan denken zeg!

[schelsey]

Mijn eerste 3 honden waren belgische herders en ook al heb ik veel plezier gehad aan hen, ze werkten me toch dikwijls op mijn zenuwen, waren niet altijd betrouwbaar naar andere mensen en honden toe en soms zo zenuwachtig, dat getrippel heel de dag, zou nooit nog een herder willen

Dan was er kenji, de malamutekruising, die heeft de eerste jaren bloed onder mijn nagels vandaan gehaald door het altijd maar weglopen en dieren doden en kon er niks mee aanvangen, maar na 2 jaar werd dit beter en werd hij een hele leuke hond met een gebruiksaanwijzing wel maar speciaal was hij, mysterieus

Dan kwam de berner hier, eerst Maja, voelde toen al dat dit men ras was kwa karakter maar Maja kwam van broodfok en was al van pup ziek

Dan kwamen Nisha en Mila van stamboomfokker en dus ook gezonder en zou nooit niks anders meer willen dan een berner ook al zijn ze wat gevoeliger op hun gezondheid maar het zijn gewoon zalige honden, opvoeding ging gemakkelijk, zo aanhankelijk en lief voor alles en iedereen, altijd goed gezind, speels maar niet dat opdringerige van de herder, gaan graag eens wandelen maar kunnen ook rustig op een beentje kauwen en zijn helemaal niet zenuwachtig, en er is niks waarvan ik zou kunnen zeggen dat me stoort aan hen en ze zijn enorm stabiel en niet vlug onder de indruk van onverwachtse dingen, bv gisteren lagen ze in de tuin te slapen terwijl ze aan knallen waren in de buurt, menig hond zou in paniek al binnen gerent zijn

[maart]

Ik had eigenlijk een rottweiler moeten hebben, maar dat mocht niet. Dus werd het een Mechelaar.
Ideaal en voorlopig blijft het daar ook bij (hoewel ik wel in contact sta met een fokker van een ander ras )

Maar had ik de rottweiler gehad, was dat nu vast mijn ras geweest. Nu, als ik de meeste rottweilers van nu zie, ben ik wel blij dat ik er geen heb, wat een karikaturen maken ze er van

De amstaff hier ik in elk geval niet meer, dat past totaal niet bij me. Niet van karakter, noch van intelligentie. Het was leuk voor ff, maar niet voor herhaling vatbaar. Hoewel die ff wel wat langer mocht geduurd hebben

[dre]

Bij ons op de club loopt iemand die (zeer) slechtziend is, dus ook geen rijbewijs en ook geen mogelijkheid die te gaan halen.

Ik herken "het egoïsme" van de hondenmensen hier absoluut niet in en zij ook niet (vermoed ik). Er zijn een aantal mensen die altijd bereid zijn om haar mee te nemen, als ik een wedstrijd ga lopen app ik haar ook altijd ff dat ze mee kan rijden en zo zijn er meer die dat regelmatig doen.
Zelf woont ze op loopafstand van de club, maar in de winter vind ze dat toch wat vervelend, vaak kan ze alsnog thuisgebracht worden door iemand van de club en toen we tegelijk trainde reed ik gewoon een stukje om om haar op te halen en thuis te brengen.

Hell toen ik mijn zweepslag opliep stonden er ook 2 man klaar die mij thuis konden brengen en desnoods kon mijn auto achter het hek op het terrein gezet worden (niet zo'n beste parkeerplaats voor de nachten).
Nee, ik denk dat je een deel van het "egoïsme" van de hondenmensen ook bij jezelf moet zoeken

[maart]

Ik had eigenlijk een rottweiler moeten hebben, maar dat mocht niet. Dus werd het een Mechelaar.
Ideaal en voorlopig blijft het daar ook bij (hoewel ik wel in contact sta met een fokker van een ander ras )

Vertel

Het is iemand van het Forum
Maar nog in de toekomst, ik zou graag een nest van Piiri hebben, maar ik verwacht daar heel veel hond uit en dan moeten daar de juiste baasjes voor te vinden zijn en daar zie ik tegenop, want niet echt Goede ervaring mee.

Dus als er geen nest komt, dan komt er wat anders

[Antonetta]

Ik heb de laatste jaren een grote en kleine hond gehad dit beviel prima. Ik heb het eerste jaar veel problemen met de kleine Balou gehad en ik heb er toen serieus over gedacht om hem te herplaatsen, ik kon niets met hem. Maar inmiddels zijn we al weer jaren vriendjes en is hij niet meer uit mijn leven weg te denken. Ik was stapel op de grote Mowgli maar had moeite om haar te houden als zij andere plannen had als ik. Hierom ging ik op tijden met haar wandelen dat de kans om andere honden tegen te komen klein was. Dus eigenlijk paste Mowgli niet meer goed bij mij. Na het overlijden van Mowgli wilde ik er eerst geen andere hond meer bij maar omdat Balou duidelijk zijn grote vriendin miste ben ik hier op terug gekomen. Ik heb toen bewust voor een hondje van het formaat van Balou gekozen. Dit was leuker en veiliger voor Balou met een grote hond blijft het toch opletten hoe goed ze het ook met elkaar kunnen vinden en voor mij was het ook makkelijker. Lotus een kruising shih tzu x chihuahua is ondanks dat ik de grootste pup uit het nest heb gekozen en ik eigenlijk verwachte dat ze de grote van een shih tzu zou krijgen erg mini gebleven. Ze is erg kwetsbaar, voor mij is dit verder geen probleem maar ik moet hier wel rekening mee houden als b.v.b. mijn kleinkinderen komen, dan gaat ze in een kamerren. Balou en Lotus kunnen het heel goed vinden en ze kunnen zonder dat ik steeds op moet letten veilig samen spelen. Ik heb ondanks dat mijn hart bij grote honden ligt met mijn verstand gekozen voor een hond die beter in mijn huidige situatie past maar ondanks dit ben ik wel heel blij met mijn stel, ze horen en passen prima bij mij.

Mijn dochter heeft inmiddels de zelfde kruising als Mowgli was (Duitse herder x Berner Sennen) op haar heb ik de eerste maanden regelmatig gepast. Nu ze inmiddels ook een sterke grote hond is wandel ik niet meer met haar maar ik kan nog wel met haar ravotten en met de bal spelen. Dus ik heb nu wel de lusten maar niet de lasten van een grote hond.

[Hippo]

Mijn situatie is nu zo dat ik nu eenmaal geen auto en geen rijbewijs heb en het OV is in deze omgeving niet zo goed georganiseerd. Met de fiets en fietskar heb ik veel gedaan, maar in slecht weer is dat geen optie. Zelf ben ik altijd heel hulpvaardig naar anderen geweest, heb op andermans honden gepast, op andermans kinderen gepast, me een breuk gesjouwd aan andermans verhuizingen en nog een heleboel meer en dan valt het vies tegen als je zelf eens wat nodig hebt, men er dan niet voor je is. Natuurlijk weet ik dat het hebben van een auto duur is en wil ook altijd bijdragen aan benzinekosten, dat spreekt vanzelf. En ik zal niemand vervelen met oeverloos geklets als hij/zij daar geen zin in heeft, ik pas me altijd aan. Ik nam trouwens altijd maar 1 hond tegelijk mee.
Maar ik zei al dat onze volgende hond een hond zal zijn die een lager energielevel heeft, zodat ik niet persé meer hondensport meer hoef te doen, maar kan volstaan met leuke wandelingen. Jullie vallen me wel erg hard aan in dit opzicht, maar dat is misschien eigen aan het hondenforum.

Heb je dan op kinderen van je clubgenoten gepast en je clubgenoten helpen verhuizen?

Mag hopen dat ik straks niet zo verzuurd op mijn leven terug kijk...

Jemig Mieke wat een lullige woorden. Ik kan stuk voor stuk mensen opnoemen die jou heel regelmatig meegenomen hebben met alle gedoe van dien. Zo makkelijk was jij ook niet altijd als het om meerijden ging

ik had al een vermoeden

Wat een fijne honden die KNPV mechels: rustig in huis, maar altijd klaar voor actie, onbevreesd, baasgericht, álles qua activiteiten is leuk, ze beschermen huis en haard, geen jachtdrift, nauwelijks sloopgedrag, heel loyaal

Dit uit het stukje van Hippo geknipt. Zou zo over mijn Hollandse herder kunnen gaan, behalve dat hij huis en haard niet beschermd.
En toch.... als Duitse herders in het formaat van een Belgische of Hollandse herder kwamen nam ik er morgen weer één.

Zo op de beschrijving afgaand lijken mechelaars me heerlijke honden, maar ik zou niet goed overweg kunnen met het huis en haard beschermen. Ik heb daar de woonomgeving niet voor (flat) en wil mensen in huis kunnen ontvangen zonder het gevaar te lopen dat ze opgevreten worden. Ik moet dus een Hollandse herder, zie ik Al komt Joy ook een heel eind in de richting van de omschrijving van Hippo, vreemd genoeg (alleen minder stoer en onbevreesd, en Joy waarschuwt wel als er iemand voor de deur staat of binnenkomt, maar daar blijft het dan ook bij).

Eigenlijk is Joy voor mij wel de ideale hond en ben ik verknocht aan het ras. Volgende keer ga ik denk ik wel voor een lab uit werklijnen. Ik ben er dankzij Joy, die heel baasgericht is en gek op apporteren, achter dat ik dat heel fijne eigenschappen vind. Mijn vorige lab was een enórm lief en leuk beest, een echte clown, maar minder geneigd tot samenwerken, meer allemansvriend en daardoor lastiger op te voeden en te trainen.

Denk dat het 'probleem' van een mechel is dat ze alleen zo zijn als je consequent bent, overwicht hebt en ook niet bang bent als ze je een keer uittesten. Ik hoor en lees het dagelijks op herder facebookgroepen en zag het zelf ook bij mijn neef. Oooh leuk een actieve huishond, en dan vervolgens een hond hebben die hapt, letterlijk over je heen rent, je hele inboedel verfraaid met zijn tanden, piepen, blaffen, andere honden herderen, dieren opjagen, in de lijn bijten etc.
Heb al 2 x een herplaatser gehad waarbij ze nog net geen geld toegaven om hem mee te nemen . Die mensen zaten onder de blauwe plekken en tandafdrukken en konden wel janken van de ellende die ze hadden van de honden in kwestie.
Het is wel een ras met een gebruiksaanwijzing Echter als ze weten wat de spelregels zijn, dan zijn het de makkelijkste honden die je je kunt voorstellen.

Zo vind ik het bewonderenswaardig dat onze uitlaat nog Dico wil uitlaten... hij krabt die man met zijn poten, hapt in zijn ledematen, trekt hem met mach 3 vooruit, valt uit naar andere honden als hij die tegen komt ...