Nederlander kiest steeds vaker voor zwerfhond

[DeDiana]

Het is zo jammer dat de nuance snel een beetje zoekraakt in dit soort discussies. Het gaat altijd hetzelfde: mensen die beginnen over 'al die angstige buitenlandse honden die alsmaar weglopen en ziek zijn' en mensen die heel andere, veel positievere ervaringen hebben met buitenlandse honden en dat beeld helemaal niet herkennen. Iedereen heeft zijn mening al klaar en niemand staat werkelijk open voor een gedachtewisseling waarbij je misschien nog van elkaar zou kunnen leren of die mening zou kunnen nuanceren of bijstellen.

Ik denk niet dat 'de buitenlandse hond' bestaat. Ze zijn allemaal anders, ze hebben allemaal een andere achtergrond, sommige zijn bang, andere niet, sommige zijn sociaal, andere niet, sommige zijn gezond, andere niet, sommige zijn flexibel, andere niet; eigenlijk net zoals de Nederlandse (ras)hond dus. Voor elk wat wils: als je geen angstige hond wil, neem je er een die niet angstig is, dan heb je nog keuze uit minimaal 50.000 honden als je het alleen over Spanje hebt
Slechte selectie of informatie door stichtingen is precies dat en het zegt verder weinig over 'het karakter' van 'de buitenlandse hond'. Wil je daar niet van afhankelijk zijn, dan kan ik iedereen aanraden zelf naar een asiel in Spanje of Roemenië te gaan en daar zelf je hond uit te kiezen. Grote kans dat tussen die 200 of 400 of meer honden in dat asiel wel een hond zit die je aanspreekt en die aan jouw wensen voldoet.

Ik denk echter wel dat het de buitenlandse hond niet ten goede komt om de problemen die sommige honden hebben, te bagatelliseren. Elke hond zal tijd nodig hebben om te wennen, Nederland is voor de meeste buitenlandse honden net zoiets als het centrum van New York voor een dorpsbewoner uit Friesland. Sommige dingen, zoals alleen kunnen zijn, los kunnen lopen, omgang met kinderen of katten, zijn in een asielsituatie soms moeilijk te voorspellen. Er zijn veel buitenlandse honden die uitstekend zijn gesocialiseerd en binnen een paar dagen probleemloos meedraaien, maar er zijn er ook die slecht gesocialiseerd zijn of angsten hebben en daardoor niet voor iedereen geschikt zijn. Juist door dat te onderkennen, maak je mensen ook bewust van de criteria waarop ze kunnen selecteren, waardoor de kans op een passende hond alleen maar groter wordt. Een te rooskleurig beeld voorspiegelen komt de honden uiteindelijk namelijk ook helemaal niet ten goede, niemand zit te wachten op een 'wat verlegen hond' die bij nader inzien overal doodsbang voor blijkt te zijn. Als mensen totaal niet flexibel zijn, is een buitenlandse hond (zeker in het geval van rechtstreekse adoptie vanuit het buitenland, dus niet vanuit een opvanggezin) vaak niet zo'n goed idee.

helemaal mee eens Dediana
Het grootste probleem is helemaal niet waar een hond vandaan komt. Het grootste probleem is dat veel mensen eigenlijk geen (goed) idee hebben wat bij ze past, waar ze mee om kunnen gaan. Zich niet verdiepen in wat het betekent om een (vul maar in: angstige, agressieve, niet sociale, jagende enz) hond in huis te halen. Ze vallen ergens voor of hebben er een beeld van en halen dat dan in huis.
Ik heb geen idee hoe te rooskleurig sommige stichtingen zijn, maar ik weet wel dat mensen erg goed zijn in bagatelliseren. Ook al worden ze wel degelijk op minpunten gewezen. En dat geldt net zo goed voor rashonden.

Dat klopt, mensen zijn zelf ook geneigd om door een roze bril te kijken naar zichzelf en hun eigen situatie en om zichzelf zelfs een beetje voor te liegen als ze zijn gevallen voor een hond. En dan zijn er ook nog mensen die koste wat kost een zielige, moeilijk plaatsbare hond (bijvoorbeeld vanwege angst of andere gedragsproblemen) willen 'redden' en verwachten dat die hond hen daarvoor wel eeuwig dankbaar zal zijn en dat het met liefde en geduld allemaal wel goed zal komen (en zo wordt dat ook door sommige stichtingen verwoord). Maar zich niet afvragen of die hond bij hen wel echt op de juiste plek zit. Liefde en geduld helpen zeker, maar serieuze gedragsproblemen vereisen wel wat meer qua expertise, training, inzet en flexibiliteit van de adoptant. Ik vind het prima als iemand voor een lastig te plaatsen hond kiest als hij ook weet wat dat inhoudt en daarmee om kan gaan en die hond dus verder kan helpen. Maar tegelijk vind ik het onbegrijpelijk dat zo veel supermakkelijke, lieve en heel geschikte honden in de landen van herkomst achterblijven omdat veel mensen zich op de zielige gevallen storten en vallen voor emotionele verhaaltjes. Dat komt het beeld van buitenlandse honden ook niet ten goede en dat is onder andere denk ik ook een oorzaak voor de vele ontsnappingen van buitenlandse honden hier. Mensen die echt weten wat het inhoudt om een angstige hond te hebben, zich daar goed op hebben voorbereid en goed zijn voorgelicht door de stichting, raken namelijk zelden hun hond kwijt, dat zijn meestal toch de mensen die denken dat het allemaal wel meevalt.

[S@ndr@]

zijn het niet altijd de mensen die denken dat het zo`n vaart niet zal lopen, zowel met de buitenlanders als met de spa`s als met de weet ik veel wat, als je dingen niet serieus neemt kan je in de shit komen zeg maar........ op wel vlak dan ook

[bouvierpoedel]

Iedereen moet maar nemen waar hij zin in heeft.
Zal; me benieuwen wat de volgende hype is.

[laeken]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

[Tineke]

Iedereen moet maar nemen waar hij zin in heeft.
Zal; me benieuwen wat de volgende hype is.

Ik weet niet of het echt een hype is gezien de langere tijd dat er al buitenlandse honden naar hier komen.

[Tineke]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

Nou jullie hebben het echt even niet getroffen qua ziektes met Thom , dat lijkt me best wel erg moeilijk om mee te maken.
Ik hoop dat Bas nergens last van heeft in ieder geval

[bouvierpoedel]

Iedereen moet maar nemen waar hij zin in heeft.
Zal; me benieuwen wat de volgende hype is.

Ik weet niet of het echt een hype is gezien de langere tijd dat er al buitenlandse honden naar hier komen.

Lopen nu ook nog Westy's rond maar het is ook een hype geweest.

[S@ndr@]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

Dat is ook zwaar klote, en veel erger dan zo komt het niet en toch ee........ dat hondje was daar al veel eerder ten dode opgeschreven geweest, bij jou heeft niet nog een mooie tijd gehad en hoe `t loop, zo loopt het....... neemt jou pijn niet weg, maar je hebt wel zijn leven compleet veranderd ( 360 graden te n goede! ...... Ik heb bewust( met open ogen en foto`s )gekozen voor een hond met zware HD...... daar zou ze geen kans hebben hier is het met een beetje mazzel geen doodvonnis.... en zowel dan heeft ze nog een prachtige tijd gehad, hier in Holland bij ons,. verder zijn er geen garnaties

[*Wolf*]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

Maar ik neem dan aan dat Tom in het buitenland, voordat hij hierheen kwam, niet getest is? Dat had natuurlijk ook al veel gescheeld, al was het maar dat je dan op dat gebied tenminste duideijkheid had. De stichtingen die ik ken en voor heb gewerkt doen allemaal een uitgebreide test als je een hond wilt adopteren. En op basis van die uitslag kan je er dan alsnog van afzien (waarna de hond in het land zelf in elk geval behandeld wordt). Denk dat dat iets is wat mensen die interesse hebben in een hond uit het mz-gebied dat ook echt zouden moeten weten. En dan voor de zekerheid hier in NL na een paar maanden nogmaals testen. Desnoods daarna elk jaar of om het jaar, of bij twijfel.

[DeDiana]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

Dat is ook zwaar klote, en veel erger dan zo komt het niet en toch ee........ dat hondje was daar al veel eerder ten dode opgeschreven geweest, bij jou heeft niet nog een mooie tijd gehad en hoe `t loop, zo loopt het....... neemt jou pijn niet weg, maar je hebt wel zijn leven compleet veranderd ( 360 graden te n goede! ...... Ik heb bewust( met open ogen en foto`s )gekozen voor een hond met zware HD...... daar zou ze geen kans hebben hier is het met een beetje mazzel geen doodvonnis.... en zowel dan heeft ze nog een prachtige tijd gehad, hier in Holland bij ons,. verder zijn er geen garnaties

Zo stond ik er ook in wat betreft Amy en het risico nam ik ook bewust met Amoz omdat hij in Spanje niet getest kon worden (was onbenaderbaar). Ik ben natuurlijk superblij dat Amy zo goed is opgeknapt, maar ook als ze hier nog een paar fijne weken of maanden had gehad, was dat al duizend keer beter dan daar op straat of in een asiel creperen.
Maar ik begrijp het natuurlijk ook heel goed als iemand dat niet wil. Gelukkig worden de testen steeds beter en de behandelingen ook. En anders is de keuze ook reuze in gebieden waar geen mediterrane ziektes voorkomen.

[Izzie_Anneke]

Ik wil geen pup. En wel graag een hond
Het maakt me eigenlijk niet uit waar die vandaan komt. Uiteindelijk kon ik op marktplaats geen leuke herplaatser vinden en ben ik in een NL asiel gaan kijken. En toen was ze toch Turks.
Mijn vorige hond kwam ook uit het asiel en was in de Nederlandse klei gekruist. Beiden hadden zo hun 'problemen' hoewel ik het lastig vind om het problemen te noemen. Het zijn levende wezens en ik geloof nu eenmaal niet dat werkelijk alles maakbaar is. Ik kan er prima mee uit de voeten.

Ik heb ongelooflijk veel geluk met de gezondheid van mijn honden, dat besef ik terdege.

[Jackira]

Wij hebben nu onze 7e en 8e buitenlandse hond. Waarvan er niet 1 een buitenlandse ziekte heeft (gehad) tot nu toe. Een van die acht had kennelsyndroom. Daar konden we de eerste jaren niks mee. Maar ik hoef ook niks van zo'n hond en laat ze zijn zoals ze zijn. Langzaam veranderen ze dan toch vaak op hun eigen tempo als ze meedraaien in de routine.

Desi, de hond met kennelsyndroom, die we echt niks konden leren zelfs haar naam niet, heeft de laatste drie jaren van de vijf dat ze bij ons was overal los achter me aan gelopen uit eigen keuze. De eerste jaren was ze ontsnappingsgevaarlijk maar langzaam heeft ze zich toch aan mij gehecht. Ik heb alleen maar goede herinneringen aan haar en het was een geweldige hond. Ik zou zo weer zo'n hond als Desi willen.

Je kunt inderdaad veel ellende treffen met een buitenlandse hond, maar je kunt het ook heel goed treffen. Shira en Nola zijn daar voor mij een goed voorbeeld van. En Laila is ontzettend lief en knuffelig, maar het is wel echt lastig om aan haar behoeftes te voldoen qua loslopen. Dat niet aan de behoeftes van de hond kunnen voldoen terwijl je dat wel zo graag wilt is wat een hond voor mij moeilijk maakt, en angst in een hond is dat niet.

Ik hou van honden uit het buitenland omdat ze een bepaalde uitstraling hebben waardoor je ze er eigenlijk altijd wel uitpikt als je er eentje tegenkomt. Ze zijn stuk voor stuk zo mooi omdat ze vaak een mengeling zijn van heel veel rassen door elkaar. Het nadeel is inderdaad de kans op daar vaak voorkomende ziektes. Hoewel wij dat nog niet hebben meegemaakt tot nu toe.

Ik kan me voorstellen dat als je een paar keer mee hebt gemaakt dat de ziektes er wel zijn, dat je het niet meer aandurft.

[Toppie]

De honden die ik door de jaren heb gehad heb ik zelf hier op straat gevonden of zijn afdankertjes. Mijn ervaring is dat de mixen van de straat supersterk zijn, nooit wat mee gehad! heb 1 broodfok lab gehad en laatst Desie vanuit het asiel, dat waren wel types van wat hadden ze niet... Bij Desie wist ik al aardig wat ziektes voor de tijd dus hier bewust voor gekozen.

Bovendien hebben ze in het nieuws wel gelijk dat ze nu hier echt aan het fokken zijn geslaagd omdat ze weten dat buitenlanders ze graag hebben. Zie helaas vaak bijv. van Italie organisatie busjes bij de markten staan waar broodfok honden worden ingekocht vanuit de kofferbak. Grootste afnamen van deze markten zijn Ned/Duit etc. die 'goedkoop' een 'ras' hondje willen hebben. Je zien enkel de honden die in de mode zijn op dat moment en veelal echt veel te jong....

Als ik zelf een nieuwe hond zou willen en in Nederland zou wonen, zou ik naar bijv. Hongarije gaan om daar zelf een hond uit te zoeken in een asiel. Ik moet persoonlijk altijd zelf een hond zien voordat ik hem neem, voor Desie 2 keer 250 km heen en weer gereden....

[iones]

En je mag ook niks negatiefs zeggen over stichtingmedewerkers want die redden honden en kunnen daarom niks fout doen. Het zal wel weer. Ik heb het al weer gezien met jullie dooddoenders. De groeten!

Nou, tegenwoordig klopt dat dus niet meer. Veel stichtingen zullen wel niet meer uit vrijwilligers bestaan maar uit melkers die van broodfokkers overgebleven pups krijgen die voortkomen uit een hoop ellende. M.a.w. veel stichtingen die niet echt een stichting zijn die voor dierenwelzijn gaan maar in plaats daarvan alleen maar uit eigen gewin. En waar dieren helemaal NIETS voorstellen.

Vriendin van me heeft twee schijtbange Grieken en een derde met Leishmania.
Ze zou zó weer voor een buitenlander gaan.
Er zijn evengoed mensen die aan hun tweede epileptische border collie zitten en fluitend een derde halen.
Die anno 2017 zorgeloos een brachycephaal in huis nemen of voor een berner gaan hopend dat ie de tien haalt.

Het is maar net waar je je als persoon goed bij voelt maar ga het niet probleemloos noemen.

Inderdaad. Welke keuze je ook maakt, overal zitten haken en ogen aan en je MOET alert blijven. En helemaal iets goed doen valt gewoon niet mee. ''

Het enige waar je als je een hond aanschaft op WAT voor manier dan ook, is dat je niet pups koopt waarmee je broodfok in stand houdt. En ook stichtingen zijn niet meer daarvan gevrijwaard. Er zijn goeie en slechte.

Het is goed als mensen hun eigen keuzes maken, maar het is niet erg als ze gewezen worden op de risico's die erbij komen en dat ze daar attent op moeten zijn. Zowel bij aankoop van pup hier in Nederland, op marktplaats, of uit het buitenland.
Maar dat bevooroordeeld gezeik op buitenlandse honden, daar word ik toch wel strontziek van.

[iones]

Iedereen moet maar nemen waar hij zin in heeft.
Zal; me benieuwen wat de volgende hype is.

Eerst waren het rhodesian ridgebacks, nu zie ik ineens weer een hoop vizla's.

[iones]

Ik zag voorheen zelden vizla's. Nu zie ik ze overal. Vooral in de paardenwereld zijn honden ontzettend aan rages onderhevig. In de jaren 90 moest iedereen zo nodig een jack russel. Onlangs zag ik inderdaad overal rhodesians, en nu zijn het vizla's. Op de military in Boekelo krijg je er een goed beeld van.

En denk maar niet dat die honden uit het buitenland komen. Die zijn al als pup aangeschaft. En lang niet allemaal bij een echte goede fokker.

[Shibby]

Ik snap sowieso de verheerlijking van om het even welke hond niet zo.

Als ik zeg dat ik een Roemeentje heb en mensen beginnen gelijk over hoe leuk dat is. Benoem ik alle dingen waar ik in het begin met Malou tegenaan gelopen ben.
Als mensen zeggen dat ze een Border Collie willen nemen, zeg ik dat het risico er is dat ze een drijvende, uitvallende, hyperactieve, overprikkelde kuthond treffen.

Er zijn probleemloze buitenlanders, er zijn buitenlanders die snel of minder snel aarden en er zijn buitenlanders die nooit aarden.
Er zijn rashonden die kapot gefokt zijn en er zijn rashonden die fluitend 16 worden.
Er zijn asielhonden die beter af zijn met een spuitje en er zijn asielhonden die probleemloos in het leven staan en blijven staan.

Bewust zijn van de risico's die om het even welke hond dan ook met zich mee kan dragen, lijkt me niet meer dan normaal.

[_Leonie]

Ik snap sowieso de verheerlijking van om het even welke hond niet zo.

Als ik zeg dat ik een Roemeentje heb en mensen beginnen gelijk over hoe leuk dat is. Benoem ik alle dingen waar ik in het begin met Malou tegenaan gelopen ben.
Als mensen zeggen dat ze een Border Collie willen nemen, zeg ik dat het risico er is dat ze een drijvende, uitvallende, hyperactieve, overprikkelde kuthond treffen.

Er zijn probleemloze buitenlanders, er zijn buitenlanders die snel of minder snel aarden en er zijn buitenlanders die nooit aarden.
Er zijn rashonden die kapot gefokt zijn en er zijn rashonden die fluitend 16 worden.
Er zijn asielhonden die beter af zijn met een spuitje en er zijn asielhonden die probleemloos in het leven staan en blijven staan.

Bewust zijn van de risico's die om het even welke hond dan ook met zich mee kan dragen, lijkt me niet meer dan normaal.

Amen! En met deze post kunnen we het topic wel sluiten.

[Jackira]

Ik zag voorheen zelden vizla's. Nu zie ik ze overal. Vooral in de paardenwereld zijn honden ontzettend aan rages onderhevig. In de jaren 90 moest iedereen zo nodig een jack russel. Onlangs zag ik inderdaad overal rhodesians, en nu zijn het vizla's. Op de military in Boekelo krijg je er een goed beeld van.

En denk maar niet dat die honden uit het buitenland komen. Die zijn al als pup aangeschaft. En lang niet allemaal bij een echte goede fokker.

Ik zie steeds meer rottweilers. En hele mooie ook. Een hele tijd kwam je ze bijna niet tegen maar nu veel pupjes en jong volwassen honden in de losloopgebieden hier. Ik hoop dat ik me vergis (niet omdat ik ze niet leuk vind maar het lijkt me geen hond voor modegrillen) maar ze lijken meer in de mode te komen.

[iones]

Rhodesians zijn ook niet geschikt als modegrillen. Maar goed, mensen denken daar niet over na.

[Wolfsblut]

Citaat: @ Teckels zijn opeens ook mode.@

Jammer is dat, heel jammer.

[laeken]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

Maar ik neem dan aan dat Tom in het buitenland, voordat hij hierheen kwam, niet getest is? Dat had natuurlijk ook al veel gescheeld, al was het maar dat je dan op dat gebied tenminste duideijkheid had. De stichtingen die ik ken en voor heb gewerkt doen allemaal een uitgebreide test als je een hond wilt adopteren. En op basis van die uitslag kan je er dan alsnog van afzien (waarna de hond in het land zelf in elk geval behandeld wordt). Denk dat dat iets is wat mensen die interesse hebben in een hond uit het mz-gebied dat ook echt zouden moeten weten. En dan voor de zekerheid hier in NL na een paar maanden nogmaals testen. Desnoods daarna elk jaar of om het jaar, of bij twijfel.

Tom is wel getest en mij is verteld dat hij volledig vrij van mediterraanse ziektes zou zijn. Leishmania komt niet voor op Grand Canaria en de rest is direct te testen. In zijn paspoort staat met stempel van de dierenarts dat Tom geen hartworm en geen babesia heeft dus. Negativo. Dat staat ook in het contract. Heel effe voor het beeld.

Dat is de hele reden dat die hond nu misschien dood gaat want ik geloof dat dan met mijn stomme kop.

Mijn schoonzus heeft precies hetzelfde met haar hond uit Spanje. Kale oren had hij. Overal jeuk en haaruitval. Nee hoor mevrouw hij heeft geen leishmania. Hij is getest. Ze heeft dus een hond genomen die totaal kapot ging aan leishmania en binnen een week of wat heeft ze hem maar zelf laten testen en had hij dus gewoon leishmania wat ik meteen al zag.

Dus hoe betrouwbaar zijn die dierenartsen? Of die stichtingen? Worden er net als voor broodfokkers gewoon paspoortjes gemaakt door dierenartsen?

Als ik wist dat Tom niet getest was had ik hem dag 1 zelf laten testen. Idem voor de entingen. Als er een paspoort met stempels en testen bij je hond zit en een contract dan geloof ik dat. Achteraf helaas erg dom en helaas ten kosten van oa mijn hond.

Ik vraag me dus oprecht af hoe dit zit. Mijn dierenarts zegt dat hij onmogelijk in februari 2017 negatief getest kan zijn. Hier is geen hartworm en babesia en die hond is niet verder dan Nederland en 10 km in Duitsland geweest sinds ik hem heb. De hartwormen zijn volwassen, de babesia was vergevorderd sradium en ik heb de hond sinds maart 2017.....

Erg verdrietig dus.

[Neeltje]

Ik heb nu natuurlijk wel effe alle shit die je kan krijgen met een buitenlandse hond. Denk dat veel valt of staat met de betrouwbaarheid en eerlijkheid van de stichting die je kiest. Tom was dus doodziek en daarmee dus ook meteen al ten dode opgeschreven in feite.
Dat vind ik zo afschuwelijk dat ik nu ook niet meer ga kiezen voor een Zuid Europese hond. Helaas want die vind ik zelf absoluut het leukst. Al die leuke York miksen stelen mijn hart. Ik heb geen probleemloze hondjes al hoewel Bas dat in feite wel is. Die is uitermate ongecompliceerd en makkelijk. Tom niet maar daar koos ik zelf voor. Dat moet je niet vergeten in dit soort discussies. Je kan kiezen en dus kan je zowel een makkelijke als een moeilijke buitenlander kiezen. Hetzelfde voor asielhonden uit Nederland. Pak je de bijtgrage rottiemiks of kies je de tandloze 10 jarige maltezer?

Ik zie niet direct zo dat die buitenland honden moeilijker zijn.

Die ziektes echter.....Cleo was ook altijd ziek. Nu Tom dus die er aan onderdoor gaat en we gaan morgen Bas laten testen......Ze hoest ineen na inspanning en ze komt uit Zuid Spanje......dood en dood eng en ik durf effe niet meer een hond uit het middelandse zee gebied te halen. De dierenarts zei dus dat we maandag Bas mee moeten nemen en moeten laten testen op leishmania en hartworm. Mijn hart zou breken en we doen de hele test voor Spanje....alles wat ze kan hebben dus.

Maar ik neem dan aan dat Tom in het buitenland, voordat hij hierheen kwam, niet getest is? Dat had natuurlijk ook al veel gescheeld, al was het maar dat je dan op dat gebied tenminste duideijkheid had. De stichtingen die ik ken en voor heb gewerkt doen allemaal een uitgebreide test als je een hond wilt adopteren. En op basis van die uitslag kan je er dan alsnog van afzien (waarna de hond in het land zelf in elk geval behandeld wordt). Denk dat dat iets is wat mensen die interesse hebben in een hond uit het mz-gebied dat ook echt zouden moeten weten. En dan voor de zekerheid hier in NL na een paar maanden nogmaals testen. Desnoods daarna elk jaar of om het jaar, of bij twijfel.

Tom is wel getest en mij is verteld dat hij volledig vrij van mediterraanse ziektes zou zijn. Leishmania komt niet voor op Grand Canaria en de rest is direct te testen. In zijn paspoort staat met stempel van de dierenarts dat Tom geen hartworm en geen babesia heeft dus. Negativo. Dat staat ook in het contract. Heel effe voor het beeld.

Dat is de hele reden dat die hond nu misschien dood gaat want ik geloof dat dan met mijn stomme kop.

Mijn schoonzus heeft precies hetzelfde met haar hond uit Spanje. Kale oren had hij. Overal jeuk en haaruitval. Nee hoor mevrouw hij heeft geen leishmania. Hij is getest. Ze heeft dus een hond genomen die totaal kapot ging aan leishmania en binnen een week of wat heeft ze hem maar zelf laten testen en had hij dus gewoon leishmania wat ik meteen al zag.

Dus hoe betrouwbaar zijn die dierenartsen? Of die stichtingen? Worden er net als voor broodfokkers gewoon paspoortjes gemaakt door dierenartsen?

Als ik wist dat Tom niet getest was had ik hem dag 1 zelf laten testen. Idem voor de entingen. Als er een paspoort met stempels en testen bij je hond zit en een contract dan geloof ik dat. Achteraf helaas erg dom en helaas ten kosten van oa mijn hond.

Ik vraag me dus oprecht af hoe dit zit. Mijn dierenarts zegt dat hij onmogelijk in februari 2017 negatief getest kan zijn. Hier is geen hartworm en babesia en die hond is niet verder dan Nederland en 10 km in Duitsland geweest sinds ik hem heb. De hartwormen zijn volwassen, de babesia was vergevorderd sradium en ik heb de hond sinds maart 2017.....

Erg verdrietig dus.

Niet getest en het zou me niet verbazen als ze zelf paspoorten hebben liggen en de zaak vervalsen, of gewoon een dierenarts goed betalen. Gebeurt hier ook, dus waarom ergens anders niet.

[laeken]

Ik denk dat mensen die een hond uit zo'n land nemen alsnog zelf moeten testen. Je eigen centen en je eigen betrouwbare dierenarts dus zekerheid laten geven. Ik zal nooit meer blind vertrouwen op een stichting, buitenlandse dierenarts, woorden van mensen en contracten met daarin dat de hond gezond getest is en blablabla.

Tom is altijd al ziek geweest. Achteraf prima te verklaren dat hij graatmager was en niet aan kwam. Vaak slecht at en steeds ups en downs had.

Ondervoed en verwaarloosd is ons verteld. Begreep meteen al niet goed hoe hij nog zo mager kon zijn weken na zijn vondst het asiel en het gastgezin. Ik had moeten weten dat ik een zieke hond had genomen. En ik had dat paspoort en die zgn testen en uitslagen nooit moeten geloven.

[laeken]

Je zou denken dat mensen die met dieren werken ook van dieren houden. Maar dat is niet zo. Als er geld valt te verdienen trekt dat ook verkeerde mensen aan. Ook bij stichtingen. Ook DA's. Altijd zelf alert blijven en niemand geloven op zijn mooie blauwe ogen. Dan maar wantrouwend.

Het kwam betrouwbaar over en ik ben daarin dan toch te goed gelovig.... Kan me echt niks voorstellen bij het weglaten van een goedkoop testje ten kosten van die honden.

Kijk, ik moest dit wel zeggen nu. Ik zou Tom nooit zo lang hebben laten aanmodderen als ik ook maar het vermoeden had dat hij toch parasieten had. We zijn 5 keer bij de dierenarts geweest in 6 maanden. Tanden, oorontstekingen etc. Toen zei de dierenarts dat ze toch wilde testen ondanks de negatieve testen in februari....

Tja....de rest is historie en als ik dag 1 getest had had Tom toch echt een veel betere kans gehad....

[DeDiana]

Ik vraag me dus oprecht af hoe dit zit. Mijn dierenarts zegt dat hij onmogelijk in februari 2017 negatief getest kan zijn. Hier is geen hartworm en babesia en die hond is niet verder dan Nederland en 10 km in Duitsland geweest sinds ik hem heb. De hartwormen zijn volwassen, de babesia was vergevorderd sradium en ik heb de hond sinds maart 2017.....

In theorie kan het alleen als hij nét besmet zou zijn met hartworm en babesia op het moment van testen en de testen daardoor vals-positief zouden zijn uitgevallen, of besmet is geraakt tussen het moment van testen en transport. Maar met zo'n heftige hartwormbesmetting lijkt me die kans verwaarloosbaar klein, zeker als dat toevallig voor beide besmettingen zou moeten gelden. Je kunt er dus wel van uitgaan dat hij niet is getest of dat er met de testresultaten slordig is omgesprongen. Heel kwalijk dus, zeker omdat het er nu waarschijnlijk heel anders had voorgestaan als je maanden geleden al had geweten dat hij hartworm en babesia had

[laeken]

Ik vraag me dus oprecht af hoe dit zit. Mijn dierenarts zegt dat hij onmogelijk in februari 2017 negatief getest kan zijn. Hier is geen hartworm en babesia en die hond is niet verder dan Nederland en 10 km in Duitsland geweest sinds ik hem heb. De hartwormen zijn volwassen, de babesia was vergevorderd sradium en ik heb de hond sinds maart 2017.....

In theorie kan het alleen als hij nét besmet zou zijn met hartworm en babesia op het moment van testen en de testen daardoor vals-positief zouden zijn uitgevallen, of besmet is geraakt tussen het moment van testen en transport. Maar met zo'n heftige hartwormbesmetting lijkt me die kans verwaarloosbaar klein, zeker als dat toevallig voor beide besmettingen zou moeten gelden. Je kunt er dus wel van uitgaan dat hij niet is getest of dat er met de testresultaten slordig is omgesprongen. Heel kwalijk dus, zeker omdat het er nu waarschijnlijk heel anders had voorgestaan als je maanden geleden al had geweten dat hij hartworm en babesia had

De dierenarts zegt dat hij op zeker positief op hartworm getest was als hij in februarie getest is en hij durft dat alleen niet te verklaren voor de babesia omdat dat wel eens in Duitsland is geconstateerd. Echter, ik weet dat hij al ziek was. Hij was nk vanaf dag 1 niet in orde. Die hond is doodziek naar ons gekomen en nu op zijn einde. Dat is niet best. Voor de hond niet en voor mij emotioneel ook niet.

Wij hebben de hartwormen gezien op de echo. Een heleboel volwassen dieren. Tom was extreem mager en ziek in maart 2017 en is nooit beter geworden. Effe was hij best gezond een paar maanden geleden. Redelijk op gewicht en best actief en vrolijk. Dacht nog eindelijk is hij er....maar hij storte weer in daarna.

[laeken]

Ik vraag me dus oprecht af hoe dit zit. Mijn dierenarts zegt dat hij onmogelijk in februari 2017 negatief getest kan zijn. Hier is geen hartworm en babesia en die hond is niet verder dan Nederland en 10 km in Duitsland geweest sinds ik hem heb. De hartwormen zijn volwassen, de babesia was vergevorderd sradium en ik heb de hond sinds maart 2017.....

In theorie kan het alleen als hij nét besmet zou zijn met hartworm en babesia op het moment van testen en de testen daardoor vals-positief zouden zijn uitgevallen, of besmet is geraakt tussen het moment van testen en transport. Maar met zo'n heftige hartwormbesmetting lijkt me die kans verwaarloosbaar klein, zeker als dat toevallig voor beide besmettingen zou moeten gelden. Je kunt er dus wel van uitgaan dat hij niet is getest of dat er met de testresultaten slordig is omgesprongen. Heel kwalijk dus, zeker omdat het er nu waarschijnlijk heel anders had voorgestaan als je maanden geleden al had geweten dat hij hartworm en babesia had

De hond waar ik veel contact met jou over heb gehad die dus ook zgn getest was en daarna meteen actieve leishmania had doet het trouwens super! Prachtige hond

[*Wolf*]

Wat erg zeg. Ik weet gewoon niet wat ik daarop moet zeggen

Heb je er nog contact over gehad met de stichting? Of geven die niet meer thuis?

[DeDiana]

Ik vraag me dus oprecht af hoe dit zit. Mijn dierenarts zegt dat hij onmogelijk in februari 2017 negatief getest kan zijn. Hier is geen hartworm en babesia en die hond is niet verder dan Nederland en 10 km in Duitsland geweest sinds ik hem heb. De hartwormen zijn volwassen, de babesia was vergevorderd sradium en ik heb de hond sinds maart 2017.....

In theorie kan het alleen als hij nét besmet zou zijn met hartworm en babesia op het moment van testen en de testen daardoor vals-positief zouden zijn uitgevallen, of besmet is geraakt tussen het moment van testen en transport. Maar met zo'n heftige hartwormbesmetting lijkt me die kans verwaarloosbaar klein, zeker als dat toevallig voor beide besmettingen zou moeten gelden. Je kunt er dus wel van uitgaan dat hij niet is getest of dat er met de testresultaten slordig is omgesprongen. Heel kwalijk dus, zeker omdat het er nu waarschijnlijk heel anders had voorgestaan als je maanden geleden al had geweten dat hij hartworm en babesia had

De hond waar ik veel contact met jou over heb gehad die dus ook zgn getest was en daarna meteen actieve leishmania had doet het trouwens super! Prachtige hond

Ja, fijn dat hij goed is opgeknapt en dat bij hem wel op tijd duidelijk werd wat er scheelde Dat maakt bij alle mzz een wereld van verschil.