Vorige week hebben we een van onze allerliefste honden moeten laten inslapen op een leeftijd van net pas 8 jaar
Aegir, a.k.a. Easy zoals wij hem noemden, die hond draaide vanaf dag 1 zo gemakkelijk mee in ons roedel hier, de beste werkhond die ik ooit had, geliefd door iedereen.
Al zijn botten bleken na RX rot-slecht te zijn, heupen, schouders kapot, rug, ellebogen, zware artrose overal, en hoogstwaarschijnlijk ook een hersentumor vlgs de DA.
We kregen hem zelfs met alles wat we probeerden niet redelijk pijnvrij (pijnstillers, supplementen, homeopatische middelen, fysio, hydrotherapie en acupunctuur)
O, wat hebben wij vaak gewenst dat we dit hondje als pup al in handen hadden gekregen, en niet pas op een leeftijd van al 4 jaar, toen hij al "stuk" geweest moet zijn!
Als je dan een dier zo snel van werkhond ziet afzakken naar een zielig hondje die geen kwaliteit van leven meer heeft, dan moet je keuzes maken, in het belang van het dier , ook al doet dat verschrikkelijk veel verdriet
Goodbye my friend, one day w'll meet again
Easy 2 jaar geleden nog aan het werk op de kudde voskoppen:
