Wantrouwig naar andere honden - uitvallen

[Alfilillo]

Ik zit met een dingetje waar van ik niet goed weet hoe ermee om te gaan. Alfil (gecastreerde reu, twee jaar) is nogal onzeker en is onnodig wantrouwend naar honden. Normaal levert dit geen probleem op. Vorig jaar kon hij tijdens een specifieke wandeling nogal uitvallen naar andere honden (als ik de kinderen naar school bracht), maar dat is dmv training praktisch verdwenen.
Ñu steekt hetzelfde gedrag de kop op als we naar een strandje hier in de buurt gaan. Er komen daar behoorlijk veel honden. Meestal gaan we ergens op de rotsen zitten met onze spullen. Alfil duldt dan geen andere honden in de buurt. Vooral als het intacte reuen zijn. Hij valt uit en als ik hem nog niet aan de riem heb, wil hij er ook nog even achterna jagen. Soms staat hij ook voortdurend vanaf zijn rots te keffen, bijvoorbeeld als een andere hond in de buurt van de kinderen komt die aan het zwemmen zijn of spelen op het strand. Gelukkig heeft er tot nu toe geen enkele honden echt op gereageerd, maar ik hou het in die gevallen snel voor gezien.
Nou gaat het gelukkig ook vaak goed, als er maar geen reu in de buurt van hem of een van de kinderen komt.
Het moeilijke vind ik dat je op één plek zit. Als je in beweging bent, kun je het gedrag vrij makkelijk ombuigen, maar hier zit je op één plek en dan zie ik de spanning bij alfil met de minuut stijgen.
Iemand een idee hoe ik hiermee om kan gaan?

[Tineke]

In beweging blijven zodat je het kunt voorkomen.
Vanuit in beweging zijn kun je het wellicht wat meer trainen zodat je dat langzaam kunt gaan opbouwen naar even stil blijven staan.

[Paisley]

Het moeilijke vind ik dat je op één plek zit. Als je in beweging bent, kun je het gedrag vrij makkelijk ombuigen, maar hier zit je op één plek en dan zie ik de spanning bij alfil met de minuut stijgen.
Iemand een idee hoe ik hiermee om kan gaan?

Is hij ook waaks thuis?
Ik heb het hier ook een beetje. Zodra ik ga zitten, wordt Mayke waaks over die plek. Ik kan tientallen mensen op een wandeling tegenkomen, maar als ik op een bankje neerstrijk slaat ze aan als er iemand aan komt lopen.
Ik vind het handig, maar soms ook irritant. Het enige wat bij mij helpt, is naar me toe roepen als ze het doet. Ik kan niet voorkomen dat ze het doet - die waaksheid zit er bij haar te diep in.

[DeDiana]

Mila accepteert ook geen vreemde honden in de buurt als wij ergens zitten. Bij haar is het territoriaal gedrag. En ze is ook nog eens heel bezitterig over mijn tas, die dan meestal ook op de grond staat - daar mogen alleen roedelleden of héél goed bekende honden bij in de buurt komen.
Zodra ik opsta en mijn tas oppak, is het meestal meteen over en doorlopen is nog beter.
Ik voorkom het, en als ik wel even ergens ga zitten, dan zorg ik dat ik goed overzicht heb en op tijd op kan staan als er een hond op ons af komt rennen. Een bal weggooien werkt meestal ook wel; voordat Mila terug is met de bal ben ik al opgestaan en een paar meter doorgelopen en dan is er niets meer aan de hand. En anders zet ik haar even onder appel (zit en blijf bijvoorbeeld) en dan heeft ze ook geen oog voor de andere hond, tenzij die echt zo ongeveer bovenop haar springt.

[Alfilillo]

In beweging blijven zodat je het kunt voorkomen.
Vanuit in beweging zijn kun je het wellicht wat meer trainen zodat je dat langzaam kunt gaan opbouwen naar even stil blijven staan.

In beweging gaat prima en even stil staan is ook geen probleem. Het speelt alleen als we ergens op een plek, die hij inmiddels heel goed kent, gaan zitten.

[Alfilillo]

Het moeilijke vind ik dat je op één plek zit. Als je in beweging bent, kun je het gedrag vrij makkelijk ombuigen, maar hier zit je op één plek en dan zie ik de spanning bij alfil met de minuut stijgen.
Iemand een idee hoe ik hiermee om kan gaan?

Is hij ook waaks thuis?
Ik heb het hier ook een beetje. Zodra ik ga zitten, wordt Mayke waaks over die plek. Ik kan tientallen mensen op een wandeling tegenkomen, maar als ik op een bankje neerstrijk slaat ze aan als er iemand aan komt lopen.
Ik vind het handig, maar soms ook irritant. Het enige wat bij mij helpt, is naar me toe roepen als ze het doet. Ik kan niet voorkomen dat ze het doet - die waaksheid zit er bij haar te diep in.

Oh ja, ontzettend waaks. Naar honden, naar mensen niet. Ik zeg wel eens voor de grap dat hij het kasteel aan het verdedigen is, zoals hij hoog op het balkon honden staat uit te kafferen die beneden voorbij komen.

[Alfilillo]

Mila accepteert ook geen vreemde honden in de buurt als wij ergens zitten. Bij haar is het territoriaal gedrag. En ze is ook nog eens heel bezitterig over mijn tas, die dan meestal ook op de grond staat - daar mogen alleen roedelleden of héél goed bekende honden bij in de buurt komen.
Zodra ik opsta en mijn tas oppak, is het meestal meteen over en doorlopen is nog beter.
Ik voorkom het, en als ik wel even ergens ga zitten, dan zorg ik dat ik goed overzicht heb en op tijd op kan staan als er een hond op ons af komt rennen. Een bal weggooien werkt meestal ook wel; voordat Mila terug is met de bal ben ik al opgestaan en een paar meter doorgelopen en dan is er niets meer aan de hand. En anders zet ik haar even onder appel (zit en blijf bijvoorbeeld) en dan heeft ze ook geen oog voor de andere hond, tenzij die echt zo ongeveer bovenop haar springt.

Het is inderdaad territoriaal gedrag, zoals Paisley ook al zegt. In eerste instantie deed hij het niet op het strandje, maar we komen er nu zo vaak dat hij het denk ik meer als eigen is gaan beschouwen.

Uit al jullie reacties begrijp ik dat er niet veel aan te doen is. Ja, vermijden en doorlopen, maar dat doe ik nu al door weg te gaan. Een paar meter verderop gaan zitten heeft geen zin. Het is een klein baaitje met hoge rotswanden erom heen, dus de honden die er zijn vliegen het hele strand over, als ze een beetje actief zijn tenminste. Maar goed, gelukkig heeft hij het niet bij alle honden.

[DeDiana]

Mila accepteert ook geen vreemde honden in de buurt als wij ergens zitten. Bij haar is het territoriaal gedrag. En ze is ook nog eens heel bezitterig over mijn tas, die dan meestal ook op de grond staat - daar mogen alleen roedelleden of héél goed bekende honden bij in de buurt komen.
Zodra ik opsta en mijn tas oppak, is het meestal meteen over en doorlopen is nog beter.
Ik voorkom het, en als ik wel even ergens ga zitten, dan zorg ik dat ik goed overzicht heb en op tijd op kan staan als er een hond op ons af komt rennen. Een bal weggooien werkt meestal ook wel; voordat Mila terug is met de bal ben ik al opgestaan en een paar meter doorgelopen en dan is er niets meer aan de hand. En anders zet ik haar even onder appel (zit en blijf bijvoorbeeld) en dan heeft ze ook geen oog voor de andere hond, tenzij die echt zo ongeveer bovenop haar springt.

Het is inderdaad territoriaal gedrag, zoals Paisley ook al zegt. In eerste instantie deed hij het niet op het strandje, maar we komen er nu zo vaak dat hij het denk ik meer als eigen is gaan beschouwen.

Uit al jullie reacties begrijp ik dat er niet veel aan te doen is. Ja, vermijden en doorlopen, maar dat doe ik nu al door weg te gaan. Een paar meter verderop gaan zitten heeft geen zin. Het is een klein baaitje met hoge rotswanden erom heen, dus de honden die er zijn vliegen het hele strand over, als ze een beetje actief zijn tenminste. Maar goed, gelukkig heeft hij het niet bij alle honden.

Bij Mila is het geen waaksheid, ze is helemaal niet waaks, maar dus territoriaal gedrag. Ze zal niet gaan blaffen of zo als ze een hond ziet en is daar ook totaal niet mee bezig, maar o wee als een vreemde hond 'ons plekje' in een straal van 2-3 meter betreedt; dan maakt ze héél duidelijk dat het bezoek ongewenst is. In haar ogen is 'ons plekje' elk plekje waar we gaan zitten, dus dat kan ook in een compleet vreemde omgeving zijn. Met mijn tas erbij is het dus nog erger en die heb ik altijd bij me als ik wandel.
Ik denk dat er vast qua training ook wel iets aan te doen is, maar ik vind het dus een makkelijkere oplossing om even op te staan, haar af te leiden met bal of commando of gewoon niet te gaan zitten met vreemde honden in de buurt, omdat voor ons die situaties toch al heel weinig voorkomen. Misschien is counter conditioneren iets wat je hierbij zou kunnen gebruiken, dus hem alsmaar voeren als er vreemde honden naderen, zodat de associatie positiever wordt.

[mijke]

Oor heeft dit ook, precies wat Paisley en DeDiana ook zeggen, en bij haar heb ik vrij succesvol counter conditioning gebruikt. Gewoon eerder dan zij zien dat er iemand aan komt en dan afleiden met iets héél leuks zoals een bal of snoepjes. Ze doet het nu alleen nog heel soms als er onverwacht iemand aan komt maar dan is het meer schrik dan territoriaal gedrag en is het ook snel weer over als ik haar bij me roep en die persoon doorgelopen is.

[blondie]

In beweging blijven zodat je het kunt voorkomen.
Vanuit in beweging zijn kun je het wellicht wat meer trainen zodat je dat langzaam kunt gaan opbouwen naar even stil blijven staan.

Maar juist als je even ergens gaat zitten om de kinderen te laten spelen en zelf even te relaxen kun je toch niet continue in beweging blijven omdat je hond reageert op andere honden, of honden die in de buurt van de kinderen komen.

Als je de hond echt mee wilt blijven nemen zou ik persoonlijk voor je eigen gemoedsrust de hond aan een wat langere lijn doen zodat hij in ieder geval niet actief achter andere honden kan najagen.
Het blaffen vanaf een rots naar andere honden zou ik niet willen accepteren, dus mijn eerste reactie om daar op in te grijpen zou zijn de aandacht van je hond trekken als je ziet dat hij wil gaan reageren op andere honden. Spelen met hem, aandacht vragen of maar iets om het aanblaffen te doorbreken, en afhankelijk van in hoeverre je de hond "nee" hebt geleerd zou ik eerlijk gezegd willen dat hij stopt met dat gedrag.
Echt ik zou een lijn eraan doen puur omdat ik zelf de "angst" zou hebben dat de hond dingen gaat doen die ik niet wil en dan wil ik de controle houden en de hond kunnen aangeven dat ik zijn gedrag op dat moment niet ok vind.

Heb met de herders op een hondenstrandje gezeten, en ik had ze los. We zaten met drie mensen en herders zijn toch ook wel snel van zich dingen "eigen" maken. MEIN MEIN MEIN!
Wat ik inderdaad wel deed was als het wat drukker leek te worden met honden dat ik ze meenam naar het water. Spelen, dan hadden ze geen ook meer voor andere dingen.
Als ik weer even ging zitten deed ik de meest reactieve voor de zekerheid aan een lange riem. En een keer ook niet, en toen kwam speedy gonzales buurten.. een whippet die bananen in de oren had
En uiteraard over onze handdoeken stoof, terloops nog even opsprong tegen mij, en Bluf schoot omhoog en Finn ook trouwens.. AAAAAF! Finn deed dat braaf, Bluf niet... zucht.. zij deed het gelukkig bij GVD AF!. Daarna aan de lange lijn, en de eigenaren van de speedy whippet verzocht om vooral niet zijn hond te laten komen "spelen" met mijn herders
Trouwens zeldzaam dat ik op een strandje ging zitten met mijn honden hoor, die waren niet van het type leuk spelen met vreemden. Maar toen we er gingen zitten was het nog erg rustig. Op het moment dat het drukker en drukker werd zijn we weggegaan, voor iedereen beter. Ik weet dat mijn honden niet snel zullen spelen met vreemde honden, dus dan vind ik dat ik weg moet gaan als er andere mensen komen waarvan de honden wel frank en frey lekker kunnen rennen op een stukje strand waar ook honden mogen komen.

[Alfilillo]

@Meike: Alfil heeft geen moeite met mensen gelukkig, integendeel. Het is ook geen situatie waarbij wij zitten en af en toe komt er een hond voorbij. De mensen en honden die er komen zoeken allemaal een plekje op het strand om daar voor langere tijd neer te strijken en de honden lopen of rennen daar dan wat rond, andere zitten bij de baas etc.

@Blondie: aanlijnen doe ik nu al inderdaad. Op zich wel fijn dat meer honden dit issue hebben. Het punt is, als de spanning te hoog bij hem opgelopen is, dan ben ik eigenlijk te laat en kan ik beter inpakken en wegwezen. Dan is het aan de lijn ook niet meer prettig.

Ik zal eens gaan proberen de spanning voor te zijn dmv counter conditioning. Een makkelijke oefening zal het niet zijn, maar als het lukt zou het geweldig zijn.

Het is wel interessant om te zien hoe die dynamiek tussen honden werkt. Zoals ik al zei, hij is zeker niet bij alle honden en in alle situaties reactief. Zo waren we gisteren de eersten op het strandje. Al gauw kwam er een man met twee grote honden, een teef en gecastreerde reu. De teef liet eerst met een grauw en even op de grond leggen weten dat zij de baas was. Eerst had ik zoiets van, wow, die is dominant, en heb ik haar geblokt. De eigenaar was er heel relaxt onder. Maar toen merkte ik dat Alfil juist super ontspannen was. Hij had er geen probleem mee dat de teef bij ons kwam toen we aan het zwemmen waren en ook niet dat ze bij de kinderen kwam spelen toen ze in het zand bezig waren. Alfil daagde de reu zelfs uit om met hem te spelen, dan is hij echt ongekend relaxt. Later kwamen er nog meer honden bij. Ook die kregen even een grauw van haar. De honden schenen er geen moeite mee te hebben, de baasjes vonden het niet allemaal even leuk. Maar wat betreft Alfil ging het allemaal perfect.