Gisteren heb ik helaas de beslissing moeten nemen om mijn Stef, mijn aller- allerliefste meisje te moeten laten gaan.....
Sinds de castratie in december is ze niet meer de oude geworden.
Ze had last van spondylose en artrose. Daar kwam in mei nog bij dat ze af en toe wat benauwd klonk en minder conditie begon te krijgen.
Toen heb ik foto's van haar longen laten maken waaruit bleek dat ze een grijze massa in haar linkerlong had.
Ze was wel wat sneller moe steeds, dus we hebben samen nog heel wat slenterwandelingen gemaakt terwijl Dax en Teun lekker konden rennen.
Eind mei begon de aftakeling echt door te zetten, en heeft Tine Ybbihs nog hele mooie foto's van haar gemaakt.
Daarna kabelde het voort met nog meer aanpassing van afstand en duur van de wandelingen.
Afgelopen donderdag hebben mijn buurvrouw Sabrina Boot en ik nog heerlijk met de honden gewandeld, donderdagavond is ze wat ziek geworden.
De hele nacht heeft ze lopen ijsberen. Daarna knapte ze nog weer wat op, dus vrijdag zijn mijn moeder en ik nog lekker gaan wandelen met de honden.
Bij thuiskomst begon Stef over te geven. Het eten wat ze donderdag gehad had, kwam er onverteerd weer uit.
Daarna is ze de hele dag niet echt fit geweest. De hele dag is ze onrustig geweest.
's Avonds wilde ze wel haar vlees eten, dus ik dacht dat ze weer wat opknapte.
Dat was helaas niet zo. Ze heeft weer de hele nacht lopen ijsberen.
Zaterdag wilde ze helemaal niks meer, niet eten, niet wandelen.
Gelukkig wel wat drinken.
Ze ging ook steeds in afzondering liggen, en ze ging met haar hoofd naar de muur staan/zitten.
Ik heb toen de beslissing genomen dat het niet Stefwaardig meer was op deze manier.
Dus de dierenarts gebeld, en dat was maar goed ook.
Want ook het water kon ze niet meer binnen houden.
De arts kwam, luisterde naar haar hart en zei dat ze een behoorlijk grote afwijking had.
Dat kan door haar longprobleem zijn gekomen.
Haar bloeddruk was ook al zo laag dat de dierenarts moeite had met het vinden van een bloedvat en ook haast niet door de huid heen kon komen.
Maar kortom: ze was veel zieker dan ik wist, en dat heeft ze pas op het allerlaatste moment laten merken.
Ze is in alle rust ingeslapen, Dax en Teun hebben daarna nog afscheid van haar genomen.
Ik mis haar ontzettend...
Dag Stefje, dag grote knuffel van me...
Dit is de laatste foto die van haar en mij samen gemaakt is, afgelopen donderdag:
heel veel sterkte met het moeten missen van Stef 
