Wat gaat de tijd toch snel, het voelt als gister dat ze als kleine puppeding voor de onweer bij me kwam schuilen en het besloten werd: ze hoort bij mij!
En toen nog 3 hele lange maanden wachten voor ik haar kon halen omdat ik pas in januari minder kon werken en genoeg vakantie had gespaard. Tegelijkertijd is ze ook al zo lang bij me dat ik me niet meer kan voorstellen hoe het leven zonder Oortje was. Ik plak haar er soms per ongeluk zelfs bij in herinneringen van jaren dat ze helemaal nog niet eens geboren was 
Wat een geweldig hondje is Oor! Echt de allerliefste, leukste, snelste, grappigste, vrolijkste, slimste, arrogantste, sulligste, stoerste en liefste hond van de wereld. We kunnen lezen en schrijven met elkaar. En hoewel ze echt wel een pittige hond is, passen we zo goed bij elkaar dat het - voor mij - de makkelijkste hond op aarde is. We begrijpen elkaar zonder een woord te wisselen. Het voelt echt alsof het zo heeft moeten zijn.
Oor als lieve kleine puppy, bij deze foto werd ik in een klap smoorverliefd:
Oor toen ze net bij me was, ze was hier bijna 6 maanden en zat midden in de rare hoofden fase waar vooral herders vaak doorheen gaan:
9 maanden, zo goed als uitgegroeid al:
Net 1 jaar, op schier:
Vlak na haar 2e verjaardag:
Oor is altijd enorm op mij gefocust, niemand anders in de wereld is belangrijk, hoe leuk ze mensen ook vindt. Als we met iemand samen oplopen en we gaan halverwege uit elkaar, dan loopt ze als vanzelf met mij mee. Op een dag liep ik met verse vriend een stuk op en namen we afscheid op het stadsstrand. Hij liep de andere kant op, Oor liep een stukje met hem mee, kwam terug racen naar mij, keek vertwijfeld en ging toen als een speer achter Marinus aan. En kwam helemaal niet meer toen ik riep! Pas na een paarhonderd meter luisterde ze naar Marinus die haar terug naar mij probeerde te sturen. Dat was het moment dat ik zeker wist dat hij, Oor en ik het wel gingen redden met zijn drietjes
Een maand later woonden we samen. Hier waren we net verhuisd en zaten Oor en Marinus samen te klooien in het park. Deze foto is me zo dierbaar!
Bijna 3 jaar, genietend geurtjes snuiven op de boot tijdens de vakantie:
Op haar 4e verjaardag:
Vakantie op Schier, vlak na haar 5e verjaardag:
In de sneeuw, 5,5 jaar:
En vandaag, 6 jaar geworden!
Helaas konden we vandaag niks leuks doen want mijn moeder vierde haar verjaardag. Maar ik heb haar net flink verwend met heerlijke lekkere rauwe kippenvleugeltjes. Omnomnom! Op naar de volgende 6 jaar! En dan nog een keer 6 jaar, vind ik
