Stukje speuren met Amy

[DeDiana]

Ik ben nu sinds ongeveer een halfjaar met Amy aan het speuren en ze vindt het zo leuk!
De spoortjes worden steeds langer, we lopen er nu drie per les van ca. 15-20 minuten. En daarna heb ik een heel voldaan en moe hondje. Hier kan geen drie uur wandelen tegenop. Het moeilijkste voor haar is het negeren van andere interessante geurtjes en beestjes, maar dat gaat haar steeds beter af en ze hervat zich dan ook meteen weer. Vandaag spotte ze zelfs zwijnen, was even helemaal in alle staten, maar ging na een halve minuut hysterisch doen en op de achterpoten rondhupsen uit zichzelf weer netjes verder met het spoor.
Nooit gedacht dat ik dit zelf zo leuk zou vinden, maar met zo'n enthousiast hondje gaat dat vanzelf

Een stukje speuren van vandaag: https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... =2&theater
Wel flink in geknipt, want het was een lang spoor. Het spoor ging overigens niet meteen helemaal goed, ergens halverwege nam ze bij een T-splitsing de verkeerde afslag, maar corrigeerde zichzelf toch redelijk snel en vond het spoor weer terug.

[lucie]

mooi om haar zo te zien focussen en wat heerlijk dat ze zo haar neus op de goeie manier kan gebruiken

[DeDiana]

mooi om haar zo te zien focussen en wat heerlijk dat ze zo haar neus op de goeie manier kan gebruiken

Ja, het is voor Amy ook een heel goede oefening voor haar concentratievermogen, zij is namelijk erg alert op haar omgeving en laat zich snel afleiden. Toch mooi om te zien dat ze dat allemaal links kan laten liggen als ze een taak heeft. Aan het eind van de les, als ze vermoeider begint te raken, heeft ze daar wel wat meer moeite mee.

[DeDiana]

Dit is zo leuk om te zien! Wat een concentratie zeg! Ik kan me heel goed voorstellen dat Amy moe en voldaan is na het speuren.

Zet je dan van tevoren een spoor uit? Hoe werkt het precies? Want kan me voorstellen dat je het spoor zelf vergeet...

De speurjuf loopt het spoor. Ik weet dus niet hoe het spoor loopt. Bij elke kruising, afslag, etc. geef ik dat door via de walkie talkie, zodat de speurjuf weet of we nog goed gaan. Ondertussen na een aantal lessen zie ik ook aan Amy's lichaamstaal als ze een verkeerde richting heeft gekozen op bijvoorbeeld een kruising en het spoor kwijt is. Ze gaat dan overigens zelf wel weer terug naar de plek waar ze het spoor voor het laatst heeft geroken om opnieuw de goede richting te zoeken.

[Arline]

Super leuk om te doen. En wat tof dat ze zich, ondanks haar enorme jachtpassie, concentreert het spoor.
Zo leuk dat je haar ook steeds beter kan lezen. Ze kan er vast goed van slapen.

[DeDiana]

Super leuk om te doen. En wat tof dat ze zich, ondanks haar enorme jachtpassie, concentreert het spoor.
Zo leuk dat je haar ook steeds beter kan lezen. Ze kan er vast goed van slapen.

Jazeker, ik heb er de rest van de dag geen kind meer aan

[Dianevk]

Wat leuk om te doen, zeg! Heerlijk dat een hond zijn neus zo kan gebruiken.

[ranetje]

Wat leuk
Als jij aan Amy ziet wanneer ze van het spoor afdwaalt kan je dan zelf ook zien waar ze nog op spoor zat en haar bij grote twijfel daar terug zetten?

[DeDiana]

Wat leuk
Als jij aan Amy ziet wanneer ze van het spoor afdwaalt kan je dan zelf ook zien waar ze nog op spoor zat en haar bij grote twijfel daar terug zetten?

Ik zie het heel duidelijk aan haar houding of ze goed op het spoor zit. Als ze afdwaalt (dan gaat ze wat langzamer lopen, meer rechtop en op den duur staat ze helemaal stil en gaat om zich heen kijken), weet ik dus meestal ook wel waar dat is gebeurd. Maar ze is zelf slim genoeg om dan terug te lopen om het spoor weer te gaan zoeken, dus ik hoef dat eigenlijk niet voor haar te doen.

[ranetje]

Wat leuk
Als jij aan Amy ziet wanneer ze van het spoor afdwaalt kan je dan zelf ook zien waar ze nog op spoor zat en haar bij grote twijfel daar terug zetten?

Ik zie het heel duidelijk aan haar houding of ze goed op het spoor zit. Als ze afdwaalt (dan gaat ze wat langzamer lopen, meer rechtop en op den duur staat ze helemaal stil en gaat om zich heen kijken), weet ik dus meestal ook wel waar dat is gebeurd. Maar ze is zelf slim genoeg om dan terug te lopen om het spoor weer te gaan zoeken, dus ik hoef dat eigenlijk niet voor haar te doen.

Bij het lopen van zweetsporen wordt nog wel eens een "markeer" achtergelaten op momenten dat de voorjager/geleider zeker weet dat de hond op het spoor zit.
Mocht er toch een probleempje ontstaan dan kan hij de hond helpen door hem terug te zetten op het eigen laatste markeerpunt.

Natuurlijk wil je het liefst dat de hond dat spoor zelf terugpakt, maar voor noodgevallen is het wel handig.
Sommigen gebruiken voor zo'n "markeer" een plukje wit meel.
Verontreinigt de omgeving niet en is omdat het wit is gemakkelijk terug te vinden.

[DeDiana]

Wat leuk
Als jij aan Amy ziet wanneer ze van het spoor afdwaalt kan je dan zelf ook zien waar ze nog op spoor zat en haar bij grote twijfel daar terug zetten?

Ik zie het heel duidelijk aan haar houding of ze goed op het spoor zit. Als ze afdwaalt (dan gaat ze wat langzamer lopen, meer rechtop en op den duur staat ze helemaal stil en gaat om zich heen kijken), weet ik dus meestal ook wel waar dat is gebeurd. Maar ze is zelf slim genoeg om dan terug te lopen om het spoor weer te gaan zoeken, dus ik hoef dat eigenlijk niet voor haar te doen.

Bij het lopen van zweetsporen wordt nog wel eens een "markeer" achtergelaten op momenten dat de voorjager/geleider zeker weet dat de hond op het spoor zit.
Mocht er toch een probleempje ontstaan dan kan hij de hond helpen door hem terug te zetten op het eigen laatste markeerpunt.

Natuurlijk wil je het liefst dat de hond dat spoor zelf terugpakt, maar voor noodgevallen is het wel handig.
Sommigen gebruiken voor zo'n "markeer" een plukje wit meel.
Verontreinigt de omgeving niet en is omdat het wit is gemakkelijk terug te vinden.

Ik weet eigenlijk niet of zoiets bij praktijkspeuren ook gebeurt. Volgens mij is het juist de bedoeling dat de honden het zelf oplossen. Maar in theorie zou het wel kunnen dus.

[Hilde]

Oh wat gaaf, leuk om te zien!

[Alfilillo]

Dit is zo gaaf!
Het lijkt me geweldig om zoiets met Lily te doen. Alleen ken ik hier niemand die een activiteit doet met zijn hond, of het nou agility, flyball of speuren is. Of het sporten met honden is hier minder ontwikkeld óf ik verkeer niet in die kringen. Ik moet toch eens op zoek gaan. Afgezien van de vraag of Lily genoeg concentratievermogen heeft. Ze is wel een type dat snel haar eigen ding gaat doen, maar wie weet.

[DeDiana]

Dit is zo gaaf!
Het lijkt me geweldig om zoiets met Lily te doen. Alleen ken ik hier niemand die een activiteit doet met zijn hond, of het nou agility, flyball of speuren is. Of het sporten met honden is hier minder ontwikkeld óf ik verkeer niet in die kringen. Ik moet toch eens op zoek gaan. Afgezien van de vraag of Lily genoeg concentratievermogen heeft. Ze is wel een type dat snel haar eigen ding gaat doen, maar wie weet.

Zo'n type is Amy ook, maar ik moet zeggen dat ze dat niet heeft als we samen actief bezig zijn. Ook met agility is ze één en al aandacht In het begin liet ze zich met speuren wel makkelijker afleiden door andere interessante geurtjes hoor, ze heeft dus wel moeten leren dat dat niet de bedoeling is van het speuren. Hoe beter ze snapte wat er van haar werd verwacht, hoe leuker ze het ging vinden en hoe minder ze zich ook liet afleiden. Volgens mij is het juist een heel goede oefening voor haar concentratievermogen en is het o.a. daarom ook zo vermoeiend.
Ik heb ook de indruk dat de hondensporten in Spanje nog redelijk in de kinderschoenen staan. Ik ken wel wat mensen daar die frisbee of agility doen met hun hond, maar speuren niet inderdaad.

[ranetje]

Wat leuk
Als jij aan Amy ziet wanneer ze van het spoor afdwaalt kan je dan zelf ook zien waar ze nog op spoor zat en haar bij grote twijfel daar terug zetten?

Ik zie het heel duidelijk aan haar houding of ze goed op het spoor zit. Als ze afdwaalt (dan gaat ze wat langzamer lopen, meer rechtop en op den duur staat ze helemaal stil en gaat om zich heen kijken), weet ik dus meestal ook wel waar dat is gebeurd. Maar ze is zelf slim genoeg om dan terug te lopen om het spoor weer te gaan zoeken, dus ik hoef dat eigenlijk niet voor haar te doen.

Bij het lopen van zweetsporen wordt nog wel eens een "markeer" achtergelaten op momenten dat de voorjager/geleider zeker weet dat de hond op het spoor zit.
Mocht er toch een probleempje ontstaan dan kan hij de hond helpen door hem terug te zetten op het eigen laatste markeerpunt.

Natuurlijk wil je het liefst dat de hond dat spoor zelf terugpakt, maar voor noodgevallen is het wel handig.
Sommigen gebruiken voor zo'n "markeer" een plukje wit meel.
Verontreinigt de omgeving niet en is omdat het wit is gemakkelijk terug te vinden.

Ik weet eigenlijk niet of zoiets bij praktijkspeuren ook gebeurt. Volgens mij is het juist de bedoeling dat de honden het zelf oplossen. Maar in theorie zou het wel kunnen dus.

Dat is het bij het zweetwerk ook, dat schreef ik al.
Maar een hond moet leren.
Niet welke hond loopt vanaf het begin alle sporen feilloos uit.
Tijdens het leerproces ondersteunen vond ik geen gek idee.
Er zijn ook mensen die het spoor herkenbaar maken voor de geleider/voorjager door tekens op bomen of struiken achter te laten tijdens het uitzetten van een spoor.
Door zelf een markeer achter te laten werk je beter omdat je dan goed op je hond moet letten en zelf dus ook beter leert.
Als er merktekens zijn geplaatst tijdens het uitzetten van het spoor, heb je de neiging om merktekens te zoeken in plaats van op je hond te letten

Ik zit een beetje te vergelijken tussen loopsporen zoeken en zweetsporen
Het is zeker geen aanmerking, kritiek of iets dergelijks hoor!

[DeDiana]

Bij het lopen van zweetsporen wordt nog wel eens een "markeer" achtergelaten op momenten dat de voorjager/geleider zeker weet dat de hond op het spoor zit.
Mocht er toch een probleempje ontstaan dan kan hij de hond helpen door hem terug te zetten op het eigen laatste markeerpunt.

Natuurlijk wil je het liefst dat de hond dat spoor zelf terugpakt, maar voor noodgevallen is het wel handig.
Sommigen gebruiken voor zo'n "markeer" een plukje wit meel.
Verontreinigt de omgeving niet en is omdat het wit is gemakkelijk terug te vinden.

Ik weet eigenlijk niet of zoiets bij praktijkspeuren ook gebeurt. Volgens mij is het juist de bedoeling dat de honden het zelf oplossen. Maar in theorie zou het wel kunnen dus.

Dat is het bij het zweetwerk ook, dat schreef ik al.
Maar een hond moet leren.
Niet welke hond loopt vanaf het begin alle sporen feilloos uit.
Tijdens het leerproces ondersteunen vond ik geen gek idee.
Er zijn ook mensen die het spoor herkenbaar maken voor de geleider/voorjager door tekens op bomen of struiken achter te laten tijdens het uitzetten van een spoor.
Door zelf een markeer achter te laten werk je beter omdat je dan goed op je hond moet letten en zelf dus ook beter leert.
Als er merktekens zijn geplaatst tijdens het uitzetten van het spoor, heb je de neiging om merktekens te zoeken in plaats van op je hond te letten

Ik zit een beetje te vergelijken tussen loopsporen zoeken en zweetsporen
Het is zeker geen aanmerking, kritiek of iets dergelijks hoor!

Zo had ik het ook niet gelezen hoor, ik vind het ook juist leuk om te horen hoe het in andere disciplines werkt.

Ik weet zelf ook niet hoe het spoor loopt, dus de enige aanwijzing die ik heb, is op mijn hond letten. En natuurlijk trekt de speurjuf wel aan de bel via de walkie talkie als we te lang door zouden lopen een verkeerde richting op. Er zijn vast bij praktijkspeuren ook honden die niet zo makkelijk uit zichzelf teruglopen als ze het spoor kwijt zijn en die je daarbij meer moet helpen of begeleiden. Amy gaat ook nog steeds wel eens verkeerd hoor, ze loopt niet alle sporen meteen foutloos, maar ze herstelt het dus wel zelf. Dat is dan het voordeel van een heel zelfstandig en onafhankelijk hondje als Amy, die zoekt dat zelf wel uit. Ik kan me zo voorstellen dat een hond als Mila naar mij zou gaan kijken voor hulp en daarin minder zelfstandig zou zijn. Maar omdat ik alleen met Amy speur, weet ik niet hoe ze dat doen bij een hond die minder makkelijk zelf terugloopt. Ik zal het de volgende keer eens vragen!

[ranetje]

Bij het lopen van zweetsporen wordt nog wel eens een "markeer" achtergelaten op momenten dat de voorjager/geleider zeker weet dat de hond op het spoor zit.
Mocht er toch een probleempje ontstaan dan kan hij de hond helpen door hem terug te zetten op het eigen laatste markeerpunt.

Natuurlijk wil je het liefst dat de hond dat spoor zelf terugpakt, maar voor noodgevallen is het wel handig.
Sommigen gebruiken voor zo'n "markeer" een plukje wit meel.
Verontreinigt de omgeving niet en is omdat het wit is gemakkelijk terug te vinden.

Ik weet eigenlijk niet of zoiets bij praktijkspeuren ook gebeurt. Volgens mij is het juist de bedoeling dat de honden het zelf oplossen. Maar in theorie zou het wel kunnen dus.

Dat is het bij het zweetwerk ook, dat schreef ik al.
Maar een hond moet leren.
Niet welke hond loopt vanaf het begin alle sporen feilloos uit.
Tijdens het leerproces ondersteunen vond ik geen gek idee.
Er zijn ook mensen die het spoor herkenbaar maken voor de geleider/voorjager door tekens op bomen of struiken achter te laten tijdens het uitzetten van een spoor.
Door zelf een markeer achter te laten werk je beter omdat je dan goed op je hond moet letten en zelf dus ook beter leert.
Als er merktekens zijn geplaatst tijdens het uitzetten van het spoor, heb je de neiging om merktekens te zoeken in plaats van op je hond te letten

Ik zit een beetje te vergelijken tussen loopsporen zoeken en zweetsporen
Het is zeker geen aanmerking, kritiek of iets dergelijks hoor!

Zo had ik het ook niet gelezen hoor, ik vind het ook juist leuk om te horen hoe het in andere disciplines werkt.

Ik weet zelf ook niet hoe het spoor loopt, dus de enige aanwijzing die ik heb, is op mijn hond letten. En natuurlijk trekt de speurjuf wel aan de bel via de walkie talkie als we te lang door zouden lopen een verkeerde richting op. Er zijn vast bij praktijkspeuren ook honden die niet zo makkelijk uit zichzelf teruglopen als ze het spoor kwijt zijn en die je daarbij meer moet helpen of begeleiden. Amy gaat ook nog steeds wel eens verkeerd hoor, ze loopt niet alle sporen meteen foutloos, maar ze herstelt het dus wel zelf. Dat is dan het voordeel van een heel zelfstandig en onafhankelijk hondje als Amy, die zoekt dat zelf wel uit. Ik kan me zo voorstellen dat een hond als Mila naar mij zou gaan kijken voor hulp en daarin minder zelfstandig zou zijn. Maar omdat ik alleen met Amy speur, weet ik niet hoe ze dat doen bij een hond die minder makkelijk zelf terugloopt. Ik zal het de volgende keer eens vragen!

Op zweet is het ook niet de bedoeling dat de hond gaat leunen op de voorjager en vraagt om hulp, maar door bijv. veel oversteek van wild kan er een verleiding komen waar de hond dan op verder gaat. De sporen liggen doorgaans al een tijdje (paar uur tot 48 uur voor de ervaren honden) voor de hond er op gaat.
Normaal gesproken wacht je tot je hond zelf het oorspronkelijke spoor terug vindt, dan blijf je dus staan als je ziet dat je hond op verleiding zit.
Bij de nog lerende hond kan dat best een keer helemaal mis gaan en dan kan je even helpen door hem op een punt te brengen waarvan je zelf nog zeker weet dat hij goed zat.