Nilo kwam er omdat ik gewoon leuk hondensporten wilde doen, wat precies wist ik niet en maakte niet zoveel uit. Als hij maar graag wilde samenwerken dus.
Coda eigenlijk hetzelfde, maar met de toevoeging dat als ze geschikt zou zijn, ik er ook ooit eens een nestje mee wilde fokken. Al vond ik dit van ondergeschikt belang, als ze maar net als Nilo graag wilde samenwerken. Met haar kwam ik in contact met jachttraining en ik kwam erachter dat ik dat zelf erg leuk vindt. Leuker dan de rest dus. Het is niet alleen leuk tijdverdrijf maar ook iets waar ik al m'n vrije uurtjes in wil steken, steeds beter in wil worden. Dat enthousiasme

Segno is eigenlijk de eerste hond waarbij ik heel specifiek heb gekeken wat ik wil. En ja, van haar zeg ik dan ook dat ze m'n volgende wedstrijdhond gaat worden. Plannen kunnen altijd veranderen natuurlijk, maar dan moet er wel veel gebeuren in dit geval. Toen ik ging oriënteren voor een nieuwe pup kwam ik allerlei combinaties tegen. Een aantal met veel showpotentie, veel combinaties waaruit leuke allround werkhondjes verwacht werden. Maar bij al die combinaties had ik zo'n stemmetje in m'n achterhoofd dat zei: maar ik wil gewoon jachttraining doen! Geen shows, geen agility, geen flyball. Gewoon jacht!
Dus toen ging ik voor Segno, afkomstig van een jager en uit lijnen die hun sporen hebben verdiend in het jachtveld. In die zin staat haar toekomst dus al wel wat meer vast dan m'n vorige honden. Maar goed, stel dat blijkt ze geen jacht kan/wil doen (al betwijfel ik dat laatste ten zeerste
