We hebben nu de eerste 3 lessen gehad. De eerste les vond Finn weer (we hebben al eens een workshop gedaan) super leuk! Heel fanatiek werd hij als de sporenloper weg ging en hij wist ook zo de stukjes die ze uitzicht gelopen had op te pikken.
De tweede les vond plaats buiten het trainingsveld. Dat vond Finn al een heel stuk moeilijker. Het was op een stuk waar heel veel honden uitgelaten worden en al die geurtjes zijn toch ook wel verleidelijk voor een stoere reu
En toen kreeg hij ook nog 2 beagles op zijn pad die niet van plan waren te luisteren (leken op de baas, die luisterde ook niet toen gevraagd werd zijn honden even weg te halen). Het grappige was dat zodra hij niet aan de beurt was en mee achteraan moest lopen, alle struikjes en plantjes helemaal niet zo interessant waren. Hij liep duidelijk mee te speuren met degene die wel aan de beurt was. Maar zodra hij dan zelf mocht, zag je hem denken van "oh shit, nu moet ik zelf beslissen waar we heen gaan! 
Oh kijk, een blaadje, oh even hier plassen. Ohnee speuren". Kapot was hij daarna De laatste les was afgelopen woensdag en toen zijn we voor het eerst in de wijk gaan speuren. Weer heel anders, met minder groen, meer beweging om hun heen en ook langere spoortjes. Finn vond het nog steeds moeilijk en dan is concentreren niet zijn sterkste kant
Toch ging zijn eerste spoor heel goed, op wat plasjes her en der na. Hier zit hij op het goede spoor, de sporenloper zat een stuk verder achter deze struiken en haar geur werd door de wind en het water naar beneden meegenomen. We konden hier alleen echt niet langs dus uiteindelijk moesten we weer even terug
Zijn tweede spoor was een stuk langer en na een wat twijfelachtige start had hij opeens de vaart erin. Een dusdanige zelfverzekerde pas zette hij in, dat zelfs de trainster dacht dat hij goed op het spoor zat en dat de sporenloper waarschijnlijk verkeerd gegaan was. Helaas had hij ons allemaal voor de gek gehouden en was de sporenloper gewoon de goede kant op gegaan
Alleen was Finn na dat extra stuk al behoorlijk vol in zijn hoofd en pakte hij het niet meer goed op. Dus zijn we een stukje verder gelopen, hebben opnieuw het geurobject aangeboden en toen had hij het toch weer te pakken. Liep de goede kant op, maar daar waren struiken en een beek, de sporenloper stond aan de andere kant. Hij kon haar dus niet zien, maar rook het overduidelijk wel. Hij pakte daar het spoor langs de struiken op en volgde zo de weg en sloeg bij de brug meteen goed rechtsaf.Op de brug weer even wat twijfeling, maar na een bemoedigend woordje ging hij toch weer verder en was duidelijk opgelucht toen hij haar gevonden had.
Het is erg leuk om te doen! En ook leuk om die verschillende honden aan het werk te zien en hoe ze allemaal een andere manier van speuren hebben. We hebben een groepje van 4, naast Finn nog een labrador, een rottweiler en een beauceron.
Ben erg benieuwd hoe het zich gaat ontwikkelen. De honden vinden het toch behoorlijk lastig, maar je ziet ze groeien
Gek hoe snel dat gaat in die paar lessen.
workshop hebben wij ook gedaan en daarna besloten om hem maar in te schrijven voor de cursus. Ben erg benieuwd hoe hij het gaat doen en hoe zijn klasgenootjes het gaan doen. Lijkt me in elk geval erg leuk!
Met wat aanmoedigingen heeft hij toch mooi het spoor uitgelopen en de sporenloper gevonden. Zo grappig om te zien hoe blij hij dan is, ook al kent hij die personen niet.
(neem nooit een reu....). Volgens de trainster keek hij wel richting de juiste persoon, maar er naar toe gaan zat er niet in, hij wilde alleen maar richting bosjes... Uiteindelijk met wat hulp van mij toch goed afgesloten. 