malinois schreef:Ik denk wel dat S@ndr@ een punt heeft qua info van bijv fb halen. Kijk je op mijn fb dan staat daar vanaf de dag dat ik op fb zat tig jaar geleden zo goed als alleen maar iets over (mijn) honden. Dag in dag uit duizenden foto's in totaal... die zet je er niet maar even zo op. Die moeite doen mensen er ook niet voor incl verhaal als je ff snel een hond wil. Ik ben alles behalve een prater. Neem geen aanwezige honden mee omdat ik nu eenmaal mn eigen idee heb over t introduceren bij mijn aanwezige honden zonder vreemden erbij. Maar durf wel te stellen dat ze hier een prima levem hebben en er toch een redelijk kennisniveau aanwezig is.
Dat haal je bij mij dus niet uit gesprekken maar wel bijv uit mn fb pagina.
Ja dat doe jij maar er zijn zat mensen die dat niet doen , of zelfs geen fb hebben , maar daarom niet een mindere goede hondenbaas.
Ik vind een vragenlijst helemaal niet zo'n vreemd iets eigenlijk. Als wij een reactie krijgen vragen we in eerste instantie vaak om een telefoonnummer zodat we persoonlijk in gesprek kunnen.
Behalve als er alleen gevraagd wordt wat kost die hond dan sturen we in de regel direct het formulier en dan hoor je vaak niets meer.
Maar een mail waarin je wel duidelijk kunt lezen dat er oprechte belangstelling is daar gaan we altijd op korte termijn eerst mee in gesprek.
Dan vertellen we ook over het formulier en waarom we dat doen en eigenlijk is dat na zo'n gesprek zelden een probleem geweest.
Soms melden zich nu eenmaal mensen die minder geschikt zijn of zelfs liegen en dan kun je dat toch soms, niet altijd , terugvinden in het formulier.
Wij hebben weleens iemand gehad die een verkeerd adres had opgegeven en nu net bij een hond waarbij je dat niet moet willen , een Bully xxl, en die bij nader inzien heel ergens anders bleek te wonen. Ja hij had het adres van zijn moeder opgegeven maar woonde daar niet. Daar zijn we toen bij afgehaakt omdat het vertrouwen toen weg was.
Laats bij dat nest pupjes melden iemand zich die al een hond of 6 al had lopen , ook wat jonge honden en wat moeilijker rassen. Op mijn vraag wat ze zou doen als dat niet meer goed zou gaan (als dat zou gebeuren uiteraard) reageerde ze uiterst aangebrand. Dat zou bij haar niet voorkomen , zij was een prima adres voor zo'n noodlijdend pupje en wij moesten blij zijn dat ze er een wilde en verder geen vragen stellen.
Nou die hebben we ook afgeserveerd. Het waren helemaal geen noodlijdende pups maar ontzettend leuke goed gesocialiseerde pups die in principe hartstikke goedkoop naar het juiste adres mochten verhuizen
Ik google mensen in de regel wel die zich aanmelden en kijk ,indien mogelijk ,op hun Fb , tenzij het bekende zijn dan doe ik niet altijd of weet ik het al ,of meen het te weten.
Soms meen je iemand te kennen door hoe ze schrijven op internet over hun dieren ,zo is Blacky rechtstreeks naar Desi gegaan zonder enige vorm van voorbehoud of wachttijd.
Dat is inderdaad gebaseerd omdat wij meende dat dat wel kon.
Overigens was de fokster van Luus ook bereid met ons in zee te gaan omdat wij elkaar al een tijdje op Fb volgden en onze manier van omgang met onze honden haar wel aansprak.
Ik denk dat serieus screenen bij honden toch echt wel wat kaf van het koren kan scheiden al heb je nooit geen honderd procent zekerheid.
ik denk dat dat meer zegt dan 10 gesprekken
de derde van rechts!
