Met vier jaar dood

[S@ndr@]

Jet (grote poedel), die had ineens een enorm trage hartslag en er zat ook kanker in. Ze overleed exact een maand voor ze 4 zou worden. Soms faalt moeder natuur, niet alleen bij dieren, ook bij mensen die soms veel te jong gaan aan een ziekte of aan een hartfalen of herseninfarct. Ik weet niet of ik me zou laten leiden door hoe een ras bekend staat qua levensduur. Ik denk het niet. Ook wat mijn eigen leven betreft ben ik van 'liever kwaliteit dan kwantiteit'.

Sorry, het klinkt hard, maar moeder natuurlijk faalt niet..... de sterke blijven leven,.... zo is de selectie bedoelt.... maar dat soort dingen doen pijn, t is waar, daar k un je ook nauwelijks een goed gevoel bij hebben ,........ behalve dan dat lang lijden is bespaard

[Woest]

Bij ons op de hondenclub liep een berner van ik meen 12 nog behendigheid. Werd altijd over gezeurd dat dat onverantwoord was met zo'n grote hond etc. Maar goed, op z'n hele oude dag liep die vrouw er dus stronteigenwijs nog steeds behendigheid mee. Het leek nergens op, maar het plezier van die hond was prachtig om te zien, zelfs toen hij zo oud was. Helaas ken ik veeeeeeeeel meer berners die heel jong gestorven zijn.

Wij hebben bewust een ras gekozen met een hoge levensverwachting. 3 maanden terug leek hij dat even niet waar te gaan maken, maar ik hoop hem gewoon nog 10 jaar bij ons te houden.

[schelsey]

Ik heb 2 berners, 1 van 11 maanden en 1 van bijna 3, tot nu toe beide gezond, maar die van 3 is nu al stijf na een wandeling van 1.5 uur, alhoewel ze geen problemen heeft aan de heupen en ellebogen of rug ( alles nagekeken)

Die van 11 maanden is heel soepel en actief.

Beiden kwa karakter en gedrag niks op aan te merken

Maar denk er wel dikwijls aan dat dit ras niet zo gezond is, alhoewel de stamboom leeftijden redelijk goed zijn, paar boven de 11 jaar, maar ook evengoed paar van 7 en 8.

Ik vind dit zo'n zalig ras dat, moest ik besluiten er niet meer voor te gaan bij vroegtijdig sterfte, ik niet meer zou weten welk ras te nemen dat me aanspreekt, de leonberger of newfondlander maar die worden ook niet echt oud

Er is maar 1 ding dat ik mis en dat is dat ik altijd wat moet opletten dat ze niet overbelast geraken, met mijn herders en malamute mix ging ik op de berners hun leeftijd uren wandelen, fietsen, joggen, en heel veel apport, en dat zijn dingen die ik bij de berners wel wat mis want met hen durft ik dit niet doen,dus 4 uur wandelen of 1.5 uur gaan fietsen zit er niet in en dat mis ik wel, een actievere hond

Mijn vorige berner is maar 6.5 geworden, mijn (belgen) herders 9, 11.5, en 12.5 maar begonnen toch al te sukkelen vanaf hun 9, die van 9 al vanaf haar 7 jaar, zelfde problemen altijd, heupen, ellebogen, schouders, de berner vanaf haar 7 maanden al, HD in hoogtste graad

Kenji, de malamutmix is half jaar terug ingeslapen, is 11.5 geworden, had tumor in de nek, 1 jaar kunnen rekken, maar hij moest ook vanaf zen 9 toch regelmatig pijnstillers krijgen omdat hij aan voorpoot en heup soms pijn had na een lange wandeling van paar uur

Vind spijtig dat die grote rassen zo fragiel zijn

[jacq1970]

een stel hier in de wijk is in 10 jaar tijd aan hun 3e benner bezig en dit dier zal ook niet oud worden.. heel lullig gezegd is het een wandelende kankerbak.

[lieke]

Ik denk dat er in de rashondenfok meerdere factoren spelen die alles bij elkaar heel veel rassen, zo niet de meeste rassen, verziekt hebben. Ten eerste het al tientallen jaren onzalige fokken met gesloten stamboeken waardoor heel veel goed genetisch materiaal door de jaren heen gewoon is weggegooid en er met een steeds smallere genetische basis wordt gefokt. En het tweede probleem verergerd het eerste probleem, nl. de al tientallen jaren heersende usance om raseigenschappen schromelijk te overdrijven.
Bij grotere rassen steeds groter en zwaarder te fokken, bij kleine rassen steeds kleiner te fokken, bij 'weelderige' vachten plofvachten fokken, bij bredere koppen massievere koppen proberen te creëren, nóg plattere neuzen, nóg meer vel, nóg grotere/kleinere ogen en ga zo maar door. Hierdoor is er nog meer selectie geweest op waarmee verder werd gegaan in de fok.
Met als gevolg dat er zo'n enorme inteelt plaats heeft gevonden met steeds meer fysiek wanstaltiger uitwassen dat het gros van de honden gewoon wandelende handicaps zijn geworden die een genetische dispositie hebben voor kanker, nierziekten, hartziekten, een scala neurologische aandoeningen en skeletafwijkingen. Het is gewoon een wonder dat er nog gezónde rashonden geboren worden die zonder problemen de 12-14 jaar halen gezien het rasbeleid van de fokkers.

Godzijdank zijn er steeds meer modernere fokkers die het probleem onderkennen en proberen, al dan niet in samenwerking met rasverenigingen, om het tij te keren met variëitskruisingen, outcross- en/of aankeuringsbeleid. Al ben ik bang dat het voor een aantal rassen al te laat is, zijn heel veel rassen nog wel te redden.

[Hakuna Matata]

Ik wou vanaf ik 11 was een Leonberger gaan nemen als ik volwassen ben.
Zou ik nog steeds willen, maar dan moet ik gaan zoeken naar lijnen die gemiddeld ouder dan 10/11 worden.

[Brindlecardi]

Ik wou vanaf ik 11 was een Leonberger gaan nemen als ik volwassen ben.
Zou ik nog steeds willen, maar dan moet ik gaan zoeken naar lijnen die gemiddeld ouder dan 10/11 worden.

Nou ja 10/11 vind ik voor een hond van dat formaat nou niet heel gek eerlijk gezegd. Daar zou ik wel mee kunnen leven als dat de levensduur en er verder goede kwaliteit van leven is. Ik ken overigens wel lijnen waar leo's regelmatig 12/13 worden.

[Paisley]

Er is maar 1 ding dat ik mis en dat is dat ik altijd wat moet opletten dat ze niet overbelast geraken, met mijn herders en malamute mix ging ik op de berners hun leeftijd uren wandelen, fietsen, joggen, en heel veel apport, en dat zijn dingen die ik bij de berners wel wat mis want met hen durft ik dit niet doen,dus 4 uur wandelen of 1.5 uur gaan fietsen zit er niet in en dat mis ik wel, een actievere hond

Ah dit kan ik me zo goed voorstellen inderdaad! Zelfs al zijn ze gezond, je zit er dan toch mee in je hoofd dat je moet blijven inschatten of het goed is wat je met ze doet.
Ik vind het heerlijk om samen met mijn honden totaal 'stuk' te gaan, of t nu een berg beklimmen, mountainbiken of hardlopen is. Ze genieten er net zo hard van als ik en als er iemand is die afhaakt dan ben ik het
Ik zie er tegen het moment op dat ik dat niet meer kan ivm leeftijd van de honden.

[Hakuna Matata]

Ik wou vanaf ik 11 was een Leonberger gaan nemen als ik volwassen ben.
Zou ik nog steeds willen, maar dan moet ik gaan zoeken naar lijnen die gemiddeld ouder dan 10/11 worden.

Veel succes.

Dankje als ik dan een Leonberger wil of toch niet.
Brindlecardi: tegen die tijd zal ik er naar op zoek gaan als ik dan een Leonberger wil.

[GrethavW]

Ik ben nu 19 jaar samen met mijn echtgenoot en Bronco is onze 5e hond!
Ook altijd grote rashonden (Akita, Duitse Dog en 2 Newfoundlanders), Bronco is de eerste niet-rashond en van marktplaats.

Ik ben nog steeds gek op de grote rassen, maar ik zou ook zo graag eens een hond oud zien worden. En dan echt oud, in jaren.

Hoe is het met de gezondheid van de Pyreneese Berghond eigenlijk?

[kooi]

gemiddelde leeftijd: 5 jaar....

[bouvierpoedel]

Komt natuurlijk ook door de andere inzichten en gebrek aan kennis op veel gebied vroeger.
Toen werd er ook wel geselecteerd en aan gezondheid gedacht maar heel anders dan nu.
Dat een boel rassen met ziektes en erfelijke gebreken opgescheept zitten ligt daar de basis. Dat we de heupen zijn gaan róntgen is ook niet zo heel lang geleden en met andere dingen net zo ,gewoon omdat bje het pas kunt gaan testen als je het weet .
Met die kennis al zou je in de veel rassen ander bloed moeten toevoegen.
Tegenwoordig lijkt het ook wel wie de meeste testen voor een ras heeft het wel de gezondste moeten zijn.
Vaak dan willen fokkers al geen honden uitwisselen of dekkingen , bang dat een ander goede sier met hun honden maakt , op shows beter doet of er ook geld aan verdiend.


.

[Tineke]

In fokkers heb ik ook niet veel fiducie. Teveel gaan tussen het kruis wrijvend en/of in de portemonnee kijkend voor de prijsjes op de show.
Bij de Cavalierclub in de UK hebben ze een soort van wetje aangenomen dat stelt dat je niet mag fokken met Cavaliers onder de 2.5 jaar omdat daarna vaak pas de hartproblemen duidelijk worden.
Raad eens? De Cavalier die op de afgelopen Crufts BOB werd was 2.5. En had al zes nesten op zijn naam staan
En de mensen die op hoger niveau betrokken zijn bij de club zijn nog het ergst.

“Our study also reveals that non-compliance with heart breeding guidelines was even higher among breeders who were past or present Cavalier Club committee members, office holders or national or regional puppy co-ordinators,” said campaigner Charlotte Mackaness.
“Among this group 39 per cent of litters bred had one or both parents under 2.5 years old.
bron

Dus kom mij niet aan met welwillende fokkers. Er zijn er veel teveel die alleen maar voor de prijsjes en de portemonnee fokken. Of die gemakshalve alle problemen glashard ontkennen. En de rest zal ze toch jeuken.

Jij vind dus dat je met honden met hartproblemen sowieso nooit mag fokken of zijn daar wel uitzonderingen op?