Hondengedrag kindergedrag verantwoording eigenaar en ouder

[Habibi]

Omdat er in een ander topic inmiddels een zijwaartse stap genomen wordt.
En er daar een op zich interessante discussie ontstaat.
Maar helaas wat mij betreft wat minder passend op die plek.


Dus alles over wat je van een hond mag verwachten.
Van diens eigenaar. En hoever een hond mag gaan.

En ook wat een kind wel en niet kan maken.
Waar ouders al dan niet zouden moeten ingrijpen.

Etcetera etcetera...

[Jeannettebo]

Ik heb eigenlijk helemaal niks te maken met anderen en hun kinderen. Ik zorg zelf wel dat mijn honden niet bij (vreemde) kinderen kunnen komen, kan er ook niks fout gaan. Opgevoed of niet, kinderen blijven voor mij onvoorspelbaar. Ik zie ook niet aan de buitenkant of ze bang zijn oid. Dus ik zorg gewoon dat het uberhaupt niet fout kan gaan

[Eefje83]

Honden zijn geen robots. Ik verwacht niet dat ze feilloos luisteren maar wel dat ze zich normaal gedragen.
Maar voor alles zijn eerste keren en wat normaal altijd goed gaat kan ook eens fout gaan.
Ik laat mijn honden niet loslopen waar dat niet toegestaan is maar daar waar ze wel los mogen zijn ze dus ook vrijer in wat ze doen. Ze hoeven niet strak bij me te blijven en ik kan dus ook niet garanderen dat mij of de honden zoiets nooit zal overkomen zoals in het andere topic.
Ik loop achter een instelling voor gehandicapten langs en de honden moeten langs die mensen lopen wanneer we hen tegenkomen op een smal pad.Dat vinden ze eng maar ze doen het wel.Maar als 1 van die patiënten ineens raar gaat doen weet ik ook niet wat Kyra zou doen hoor. Vooralsnog wil ze vooral vluchten, maar het is er smal en dat kan gewoon niet altijd.
Aan mij dus goed haar gedrag in de gaten te houden. En de omgeving te scannen.
Bij kinderen zijn ze vooral enthousiast maar ze doen ze nooit bewust pijn. Maar ze mogen alleen met onze eigen kinderen spelen buiten. Niet bij andere kinderen,vanwege angst maar ook vanwege lompheid en eventuele valpartijen bij die kinderen.
Er wordt niet geknuffeld en geaaid tenzij de honden zelf rustig naar de kinderen toegaan. De kinderen moeten de honden met rust laten. Zowel binnen als buiten wil ik geen geouwehoer met armen om nekken of hondenspeelgoed in kleine handjes waar per ongeluk een hoektand ingaat vanwege enthousiasme of hoge drift. Alles onder begeleiding maar wel zo ontspannen mogelijk. En tot op heden gaat dat prima gelukkig

[Elmo/maureen]

Hier kennen de meesten kinderen elmo wel. Tijdens het uitlaten kom ik altijd langs de school en als er klassen van de sporthal naar school lopen of andersom. Stap ik van de stoep af. Ik weet nl niet wie er bang voor honden is. Elmo vind het prima.


Mijn kinderen zijn totaal niet bang voor honden. En willen graag bijna altijd honden aaien. Maar ze vragen (nou iig de oudste. Abby en Phoebe komt nog niet zoveel verstaanbaars uit). Joann rent ook niet op honden af. Maar dat stamp ik er ook van kleins af aan. Als een hond niet wil, laat je hem met rust!

Elmo weet ook dat ik het oplos als ze toch iets doen wat niet mag.

[S@ndr@]

Zowel van Gils als Sneeuw zijn hier geen kinderen gewent, wat ik bij Gil heel opmerkelijk vind , dat hij iedere autist er zo uitpikt, en daar vertrouw ik hem dan toch niet mee, teveel opwinding, en Sneeuw is eigenlijk heel lief, maar als kinderen geen honden gewent zijn dan houd ik ze liever uit de buurt, kinderen die geen clou hebben doen soms hele rare dingen .

[Stapper]

Onbekend maakt onbemind. Mijn kinderen zijn 6 en 8. Heb dus veel kinderen over de vloer. Van 5 tot en met 10 jaar. Kinderen die veel met honden omgaan schrikken in het begin wel van Bente haar grote en omdat ze een zware "woef " heeft. Maar doen echt wel rustiger en laten aan zich ruiken (op momenten dat het nodig is) en kinderen die honden niet gewend zijn gaan wapperen met de handen en de hond heel erg in de gaten houden. Maar het meest lastige zijn de ouders die bang zijn maar dat niet durven toegeven. Nee hoor "naam van kind" niet bang zijn, hondje doet niks, niet bang zijn, je hoeft niet bang te zijn, echt, echt niet. IIIEEK hondje beweegt, maar niet bang zijn. Tja wie wil je dan overtuigen. Het lastige is ook dan mijn kinderen het heel stoer vinden hun handen in de bek van Bente te steken Bente leert dus van hun ( die etters) om handen in haar bek te nemen. Ze bijt niet maar het komt wel dramatisch over.
Mijn kinderen doen heel druk met hond als er kinderen komen want zij zijn niet bang en maakt hun speciaal ( vul ik in). Mijn taak is om de strenge moeder te zijn en dit gedrag in te dammen en enge rustig te houden want het allerliefste dolt Bente mee en ik vind het heel jammer dat ik haar niet (zoals 30 jaar geleden) lekker met die gasten mee kan sturen om te beschermen en te leven.

[Alfilillo]

Mijn kinderen weten dat ze het eerst aan de baas moeten vragen of ze de hond mogen aaien.

Als er vriendjes komen spelen zeg ik dat ze beter niet teveel aandacht aan de honden moeten geven. En eigenlijk vind ik ze altijd wel respectvol.

Soms komen er kinderen die bang zijn voor honden en dan doe ik ze in een andere ruimte. En ook als er heel wild gespeeld wordt waar andere kinderen bij zijn, doe ik ze in een andere ruimte. Alfil wordt daar té zenuwachtig door en kan dan gaan sneppen.

Zoals ik in het andere topic vertelde: Lily kon als kleine pup soms te enthousiast worden als ze kinderen zag in het bos. Vooral als er iemand bang was en dan ging springen en gillen. Dan werd het voor haar juist leuk. Eigenlijk moet het niet kunnen, maar gelukkig heb ik er nooit gedoe over gehad met die ouders en natuurlijk wist ik dat Lily geen vlieg kwaad deed.

[Habibi]

Ik ben met Habibi héél voorzichtig.

Ik wéét dat ze niet naar kinderen toegaat.
Maar ze heeft een nogal knuffelbaar uiterlijk. Kinderen vallen vaak als een blok voor haar.
Maar dat is dus niet wederzijds.
Als kinderen haar ongevraagd benaderen, op een manier die ze niet prettig vindt, dan wil ze het liefst weg
Kan ze niet weg (bv in een hoek of aangelijnd) dan geeft ze een hele serie aan signalen. Die kinderen meestal niet herkennen. (meeste volwassenen ook niet overigens) Ik weet dat ze in een uiters geval durft te snappen.
Niet raak, en al helemaal niet met verwondingen.
Maar duidelijk zat ongewenst in onze huidige maatschappij.

En dus geef ik meestal maar aan dat ze niey geaaid wil worden.

Balletje gooien met iets oudere kinderen (zeg vanaf ongeveer 6 jaar) vindt ze weer wel heel leuk. En dan laat ze ook heel braaf haar bal los als een kind dat vraagt. Want dan wordt er weer gegooid, dat heeft ze prima door. Ze zal dan ook niet happend naar de bal springen if zo. Overigens gaat zoiets altijd onder mijn begeleiding.
Maar dat vindt ze dus echt leuk.

Habibi is (met mij uiteraard....) ook wel ingezet als leerhond op basisschool.
En zolang ik dat strak begeleid gaat dat super.


Met heel angstige kinderen is ze grappig genoeg juist weer super.
Net als met wat licht autistische kinderen die ik ken.
Zolang haar persoonlijke ruimte gerespecteerd wordt zeg maar.

Heel af en toe verbaast ze me.
Dan zie ik een jong kind, en sta ik al op scherp om op te letten.
Maar dan is er ineens ontspanning, en vrolijk wuivende staart.
Echt een duidelijk persoonlijke voorkeur.
Vaak zijn dat wel wat rustigere kinderen die automatisch precies lijken op te merken wat Habibi wel en niet leuk vindt.
In zo'n geval let ik wel op, maar laat ik de communicatie veel meer tussen Habibi en het kind.
Haal het dan dus niet uit elkaar en laat het wat meer begaan.
Maar blijf altijd alert.

[Gimmick]

Kinderen kunnen nog niet oorzaak gevolg overzien zonder het ervaren te hebben. En dus zijn ze onberekenbaar.
Ik heb twee kleine kinderen (3 en 5 jaar) en dus ook regelmatig kinderen over de vloer om te spelen.
Maar niet dat ik ze vertrouw. En dat zelfde geld ook voor de honden. Gentle vertrouw ik in zoverre dat die heel duidelijk leert waar haar grenzen liggen. En soms met tanden gebruik maar die zorgt voor het schrik effect. Nooit zal die doorbijten daar heeft ze het lef niet voor.
Aan de andere kant hobbelt die 9 van de 10 keer strak achter me aan dus kan ik haar heel goed in de gaten houden.
Gimmick sluit ik weg. Ondanks dat ze prima met kinderen is is ze te enthousiast en dat is toch ook eng voor kinderen.
Taxi is nog te jong om 100% te luisteren en met die scherpe puppy tandjes van m is het nog even de kamer delen.

Het enige wat ik verwacht van kinderen is dat ze onverwachte dingen doen. En op ontdekking gaan.
Bij mijn kinderen is het negeren van honden erin gestampt, nooit zelf naar de hond toe gaan en altijd met rust laten met eten/slapen/liggen.
Maar toch ga ik er niet van uit dat ze dat doen.
Safety first voor kind en hond.

[Tineke]

Hier enkel nog kleinkinderen en dat zijn wel echte hondenmensjes, bij ons maar ook thuis.
Op zich zijn wij er wel relaxed onder, de honden zijn gewoon heel goed met kinderen al moet je het wel begeleiden uiteraard van twee kanten.
Sien moet het voorzichtigst benaderd worden nadat ze contact is komen zoeken , iets wat ze overigens wel steeds vaker doet.
Micron is leuk met kinderen en de meiden zijn er super mee. Die zijn er echt uitgesproken dol op en vinden het enig als de kinderen er zijn, wat ook wel regelmatig voorkomt.
Het fijne aan ze is dat ze niet opgewonden worden op een vervelende manier als de kinderen aan het dansen of op andere wijze druk zijn.
Abra trekt zich er niets van aan en Luus gaat meedoen maar niet op ene vervelende manier , ze danst wat mee maar is nooit happerig ofzo tijdens dat spel.
Ook tijdens het wandelen spelen ze met de honden of gooien balletjes met Sien.

Wel zijn er regels zowel voor de honden als voor de kinderen , als ze slapen laat je ze met rust en ook als ze eten. Wel mogen ze helpen het eten bereiden voor de honden maar ze weten wel zodra dat aan hun gegeven is laat je ze met rust.
Vreemde honden mogen ze niet aaien zonder dat te vragen maar een van de kinderen moet je daar echt wel steeds weer op wijzen die is zo enthousiast en totaal niet bang. Dat vind ik wel een nare eigenschap overigens , nu ik oma ben ,als kind was ik net zo

Oudste kleinzoon is weleens flink ondersteboven gelopen in het hondenbos door , uiteraard een labje. Maar goed daar doen we ook niet moeilijk over hij viel ook van zijn space scooter af die hij zo dolgraag voor zijn verjaardag wilde.

Ik heb ze wel geleerd dat als ze door een vreemde hond benaderd worden ze rustig moeten blijven stil staan.
Doordat we zelf allemaal honden hebben zijn ze er wel gewend aan en hebben ze er eigenlijk buiten een kleindochter ook niet bijster veel interesse voor om andere honden te benaderen. Ze zien honden zat tenslotte.

[djinnie]

Ik heb twee kinderen (4 en 5 jaar) en wij staan nu op de wachtlijst voor een pup. Kinderen zijn absoluut onbetrouwbaar, maar er wordt hier wel gehamerd op gedrag naar dieren. Er wordt niet gejaagd, gevolgd en de knagers worden niet zomaar opgepakt. Die regels zijn hier zeer strict. En dat is straks met de pup ook. Aaien mag, samen met ons, en dan roepen we de pup bij ons ipv dat we naar de pup gaan. Gelukkig zijn het heel gemoedelijke kinderen. Renske vindt honden stiekem wel een beetje spannend, maar toen de Rhodesian ridgeback van mn zwager bij ons logeerde (die kinderen het liefst negeert, hij heeft er niets mee), was dat zo weg en aaide ze hem soms snel met langslopen. Haar moet ik meer in de gaten houden dan Siem.

Buiten worden vreemde honden niet geaaid, tenzij goedkeuring van eigenaar.

Wat me vooral opvalt is dat kinderen heel erg de neiging tot aankijken hebben. Daar reageren sommige honden gespannen op, dus daar is nog wel een uitlegje voor nodig.

Uiteindelijk hoop ik dat de kinderen pup met respect behandelen en dat bij een eventueel conflict pup gaat leren dat ik het wel oplos. Maar daar gaat wel wat werk aan vooraf.

[twinkeltje]

Ik ben toen ik happy nog had en Ruby een pup door de juf van 1 van de kinderen gevraagt of ik een keer de klas in wilde komen zodat kinderen die bang, de honden vies of gewoon te lief en er op doken vragen konden stellen ze hadden van thuis allemaal toestemming alleen sommige mochten niet aaien maar die hadden ook vragen.
Het was voor de honden en voor de kinderen heel leuk de angst was er af en ze gingen er rustig mee om door te vragen en te laten snuffelen.
De schuld kan je bij de ouders leggen maar ook die weten niet allemaal hoe ga je hier mee om , nooit geleerd van hun ouders.
Ik denk dat school hier veel in kan betekenen

[Joey.K]

Kinderen zijn vaak onvoorspelbaar en huisdieren vaak ook.. wij hebben een zoon van 4 en die kan ik niet vertrouwen wanneer hij alleen is met de dieren. Hij wil ze knuffelen.. sjah en katten en honden waarderen het niet half fijn geknepen te worden in kinderarmpjes en ze hebben geen boodschap aan het feit dat het heus lief bedoeld is.

Buiten aait hij niet zomaar andere dieren hij vraagt het netjes en hij verteld andere mensen dat ze ook wel zijn hondjes mogen aaien. Ga dat nou niet zomaar zonder goedkeuring of vragen uit je zelf doen want dan word je verteld dat je dat eerst!! Hoort te vragen. En daar heeft hij groot gelijk in.

[DeDiana]

Amy is een beetje bang voor kinderen, dus die houd ik sowieso bij kinderen weg. Mila en Amoz vinden kinderen wel leuk, maar laat ik alleen aaien door rustige kinderen die in een leeftijd zijn dat je ze kunt vertellen wat ze wel en niet moeten doen. Taartje is gek op kinderen en vindt het ook prima om overal bepoteld te worden, dus meestal schuif ik haar naar voren als kinderen vragen of ze de honden mogen aaien.
Verder houd ik ze bij kinderen weg, ze zijn het niet gewend en kinderen blijven toch onvoorspelbaar, dus ik neem daarmee geen enkel risico. Ik vind het op de eerste plaats mijn verantwoordelijkheid, maar kinderen die op mijn honden af stormen of zonder vragen in het voorbijgaan aaien, zeg ik wel dat ze het een volgende keer eerst moeten vragen en rustig moeten benaderen. De meeste kinderen vragen het overigens eerst netjes, dus hebben daarin wel enige opvoeding gekregen.

Met Mila heb ik jaren geleden deelgenomen aan een project voor kinderen die bang waren voor honden om hen en ook hun moeders (veelal allochtone kinderen die hun angst voor honden met de paplepel ingegoten hadden gekregen) uit te leggen hoe ze zich het beste kunnen gedragen als ze honden op straat tegenkomen en wat wel en niet te doen. Dat hebben ze allemaal heel goed in hun oren geknoopt, want als ik die kinderen nu met vriendjes op straat tegenkom met de honden, vertellen ze tegen hun vriendjes wat ze daar geleerd hebben en wat ze wel en niet moeten doen. Ik zou het een goede zaak vinden als zoiets op alle basisscholen gedaan werd, want ook al neem jij als baas je verantwoordelijkheid, in een kinderrijke buurt kan het een hoop management zijn om te voorkomen dat kinderen uit het niets ineens om je hond heen hangen. Nu zullen mijn honden dan heus niet meteen hun tanden gebruiken, maar als de situatie maar vreemd en eng genoeg is, kan ik dat ook nooit 100% uitsluiten.

[Chihuahua-paws]

Toots vind kinderen leuk, als in echt leuk, als het nog peuters zijn die net kunnen lopen vinde hij ze eng maar daarna vind hij ze leuk, en toch mag hij alleen naar kinderen toe aan de lijn als kinderen gevraagd hebben of ze hem mogen aaien, dan zeg ik ga maar kijken tegen Toots en gaat hij er kwispelend naar toe. Mijn neefje van 4 waar ik wel eens oppas bij ons thuis daarbij gaat Toots op schoot zitten terwijl dat neefje toen die net kon lopen voor Toots best eng was.

Als we met Dino lopen dan ontwijk ik kinderen, die is wat lastiger met kindjes en dat moet je echt niet opzoeken vind ik.

[Laura84]

mijn meiden kennen maar één kind van "dichtbij" en bij de rest komen ze niet in de buurt. De kinderen die hier in de buurt wonen zijn als de dood voor honden en doen daardoor raar (gillen, schreeuwen, wapperen met de armen) dus ik loop om als ik ze zie. Gelukkig heb ik geen honden die super aantrekkelijk zijn voor kinderen, in al die jaren is er ooit eens één ouder geweest die vroeg of hun kleintje ze mocht aaien maar dat heb ik afgewimpeld.

[lucie]

ik vind dat in onze drukke maatschappij, waarin ook heel veel honden nu eenmaal een plek hebben, het van groot belang dat er op wat voor manier dan ook voorlichting wordt gegeven over hoe om te gaan met honden. En dan niet alleen aan kinderen; veel volwassen mensen (ook die zelf honden hebben ) weten eigenlijk veels te weinig over hondengedrag en -taal.
Van mijn part Postbus 51 spotjes. Waarom wel de mensen instrueren dat ze hun deur op slot moeten doen als ze het huis verlaten, maar niet hoe ze om moeten gaan met een hond die op hun pad komt? Of voorlichtingsavonden op hondenscholen enz?

Tuurlijk blijft de eigenaar altijd eerste verantwoordelijke, maar je hebt niet alles in de hand en kunt niet alles voorzien.

[Machie]

In de wijk hier woont een jongen die zelf een hond heeft. Kind is denk ik tussen de 8 en 11 jaar oud. Altijd, echt altijd, als hij mij ziet lopen met de honden komt hij keihard naar me toe gerend om de honden te willen aaien. Ik mag hem elke keer weer vertellen dat mijn honden niet geaaid willen worden en dat hij niet op ze af mag stormen. Ik heb er maar 1 die niet van kinderen houdt maar als hij zo op ze af stormt weet ik gewoon niet wat de rest doet. Laatst was zn moeder erbij toen hij weer aan kwam stormen en heb ik zn moeder ook aangesproken dat het niet zo kan. Dat hun hond dat gewend is wil niet zeggen dat alle honden zo benaderd kunnen worden. Sindsdien heb ik geen 'last' meer van hem.

Ik vind dat alles 2 kanten heeft. Een hond mag niet bijten maar laten we ook kinderen leren dat je dieren normaal benaderd. Als je lomp achter een paard langs rent en je krijgt een trap dan hoeft dat paard ook niet direct dood. Als een hond lomp behandeld wordt en eens hapt hoeft ie mi ook niet gelijk dood.

[Gollum]

Ik vind dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen honden dat ze geen kinderen bijten. Rani vind vreemde kinderen een beetje eng dus ik laat haar nooit door kinderen aaien. Wanneer ze loslopen en we komen kinderen tegen houd ik Rani altijd even bij me en mogen Gol en Mika eventueel wel geaaid worden als ze daar zin in hebben. Mika vind kinderen geweldig, Gol is neutraal en meestal kletsnat dus die word niet zoveel geaaid
Met 'eigen' kinderen (het zoontje van vrienden) is Rani heel lief, ze wijst zelfs zijn kont aan met haar neus als hij een poepluier heeft
Maar dat jochie is ook opgegroeid met een hond dus hij weet dat je ze geen pijn mag doen, niet aan oren of staarten trekken etc. Dat scheelt wel denk ik.

Toen ik alleen Gol had is er eens een kind brullend keihard op haar afgerend, voorovergebogen naar haar kop met zijn armen wijd. Heel bedreigend. Van schrik schepte ik hem zo met mijn vrije arm naar de andere kant van de stoep. Ik kon nog net uitbrengen dat je dat nooit moet doen bij honden omdat ze dan kunnen bijten, Gol is een schatje maar was aangelijnd en kon geen kant op. Voor hetzelfde geld bijt ze hem zo in zijn brullende gezichtje
Mijn hart zat echt in mijn keel, ik hoop dat hij ervan geleerd heeft.

[noekie]

Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen honden en mijn eigen kinderen.

Mijn honden lopen altijd aan de riem, dus als er kinderen lopen op straat houd ik ze kort.
Djenna is gek op kinderen maar reageert altijd heel lomp en geeft kopstoten. Als kinderen vragen of ze haar mogen aaien dan zeg ik er wel altijd bij dat ze kan springen en ik houd haar altijd een beetje bij de nek omlaag zodat ze het niet heel snel doet.
Kibo is verzot op onze eigen kinderen maar vind vreemden kinderen spannend. Ik laat hem dus nooit aaien of hij moet zelf al contact maken na de vraag van het aaien.
Hij negeert buiten verder kinderen en mensen dus zal zelf er niet op af lopen.


Mijn kinderen leer ik zelf van jongsaf aan dat ze niet zelf naar dieren mogen lopen.
Beide zijn ze gek op dieren en totaal niet bang maar buiten gaan ze nooit op dieren af of het nou gaat om vogels, katten of honden.
Ze vragen ook nooit of ze mogen aaien, maar kijken op een afstand naar hoe leuk de hond is.

[Yara]

Ik hou mijn honden weg bij kinderen. Ze lopen alleen op privé terrein waar geen kinderen, honden etc zijn. Als wij visite krijgen met kinderen dan hangt het van het kind en ouders af of ik ze er bij wil. Alleen als het bekenden zijn en ze ervaring met honden hebben dan mogen de honden er wel bij blijven en anders doe ik ze in de kennel. Zorro heeft een hekel aan kleine kinderen en gaat ze uit de weg. Famke en Yara vinden kinderen erg leuk en zijn er ook heel lief en voorzichtig mee. Maar ik vertrouw de meeste kinderen en hun ouders niet, die hebben vaak geen idee. Dus daarom ga ik dat liever uit de weg.

[laeken]

Bas kan wel met kinderen en van Tom weet ik dat nog niet. In zijn opvang waren kinderen en dat ging goed. Er waren ook katten. Dat ging ook goed. Hier in de tuin jaagt hij op katten en stuift hij er woest op af. Ook waakt hij hier heel fel. Ik moet hem eerst veel beter leren kennen voor ik er wat mee kan en over kan zeggen. Bij Bas is het vooral een kwestie van rustige kinderen die haar negeren en niet al te kleine jongetjes. Want jongetjes die wild doen en onder de 3 jaar zijn moet ze niks van weten. Wordt ze eerst super onderdanig en daarna gaat ze grommen.
Op straat en ergens anders neem ik gewoon volledige verantwoordelijkheid over de honden en dat heb ik ook altijd zo gedaan. Mijn omgeving verantwoordelijk maken voor hoe ze met mijn honden om moeten gaan gaat me persoonlijk te ver.

[Ptje]

Als eígenaar zorg ik er ook voor dat ik ze een beetje kort houd als ik kinderen nader, Ziggy wil nlk ook nog wel eens opspringen en sommige ontwijkt hij een beetje dus dan niet aaien.
Rasta is dol op kinderen maar reageert soms een beetje onbesuist, blaffen en zo dus als er kinderen zijn die hem willen aaien dan laat ik hem eerst zitten.
Ziggy heeft af en toe wat van die buien, normaal gesproken is er niks aan de hand maar hij is nogal gevoelig en bijvoorbeeld na een inspannende dag kan hij wat onvoorspelbaar zijn.
Toen ik zondag na de poedelwandeling terug in de trein zat kwam er een kind de trein binnen stuiteren en meneertje ging enórm uit zijn plaat.
Het kind bleek ook nog eens bang voor honden te zijn dus dat was ff een pijnlijk momentje. Toen hij later weer uitstapte was e niks aan de hand en keek Ziggy gewoon rustig naar de jongen.
Ik wijt het maar een beetje aan de spanning van die dag verder heb ik er geen verklaring voor.
Dus wat ik daarmee wil zeggen is dat het altijd opletten is want beide partijen kunnen soms onvoorspelbaar reageren.

[lieke]

Ik heb gelukkig altijd honden gehad die dol op kinderen zijn (nou ja, op Cody na dan) en dat is maar goed ook. Ik heb zelf een zoon en die had altijd vriendjes over de vloer. En ik woon in een zeer kinderrijke buurt vol speeltuinen. Dus waar je ook loopt, je komt altijd wel langs een speeltuin vol gillende en rennende kinderen.
Mijn vorige roedel kreeg ik niet eens mee als ze niet eerst geaaid werden. Ik vond het altijd heel schattig om te zien dat ze bij kleine kindjes altijd gingen zitten en zich rustig lieten aaien en met grotere kinderen speelden ze mee. Alleen toen ze oud werden, werd ik wat voorzichtiger want kinderen konden ze wel eens in hun enthousiasme pijn doen.

Nu met Abby en Maggie gaat het eigenlijk ook heel goed. Maggie was eerst bang voor kinderen maar vindt het nu ook heerlijk om geaaid te worden en met haar pootje trekt ze behoorlijk de aandacht (wat ze zich heerlijk laat aanleunen) en Abby is sowieso gek op kinderen. Alleen met kinderwagens moet ik haar even in de gaten houden want ze klimt het liefst in de wagen om bij de baby te komen.

Ik knoop er wel bij kinderen altijd opvoedende praatjes aan vast over hoe ze moeten omgaan met honden.

[DesireeB]

Droef en Izzy kunnen allebei prima met kinderen. Als wij buiten kinderen tegen komen en ze vragen of ze mogen aaien dan mag dan, mits ze niet achter de honden aanrennen.
Dus de honden moeten naar hen komen, gaan ze er achteraan dat wil Droef wel gezellig mee doen en dan liggen ze omver ook.

Mijn eerste echte eigen hond was geen kinderen gewend, maar toch heeft ze nooit lelijk gedaan. Als ze vroegen of ze haar mochten aaien was dat prima, maar dan moeste ze haar naam noemen en even rustig wachten of ze kwam. Toen gaf ik dus altijd aan als ze het wil dan mag het, als ze weg loopt dan laten jullie haar met rust. Nooit problemen gehad. En soms betekende het dus dat ze het kind negeerde en doorliep.

Izzy is een heuse kindermagneet omdat ze er nog al aaibaar uitziet, en ze is ook wel heel lief maar na een paar aaien dan denk je Dikke doei, ik verwacht een koekjes dus ik ga weer verder. Maar goed als ze Izzy willen dan krijgen ze Droef er dus gratis bij en met een beetje geluk gaan ze op de grond bij hem zitten en gaat hij rustig op schoot of er naast liggen, hij kan er dus geen genoeg van krijgen.

Maylo had dat ook met kinderen, ook bange kinderen kwamen er bij hem achter dat er niks engs aan is als je je maar gedraagt. Kon met Maylo ook geen fatsoenlijk rondje meer lopen zonder dat er kinderen aangerend kwamen en ze noemde hem allemaal Mayo(naise).

[ranetje]

Even overgenomen uit het andere topic:

We leven in een maatschappij met miljoenen honden en katten.
Best een goed idee dus wanneer we kinderen op de basisschool een cursus omgaan met huisdieren bieden. Weet zeker dat ze dat erg leuk vinden en het is bovendien ook in hun belang om te leren laveren met honden en katten, net zoals ze een cursus verkeer krijgen.

Mijn oudste kleinzoon (toen 8 jaar oud) heeft op school al een "snuffelcursus" gehad.
Zo'n cursus wordt al gegeven op een aantal scholen, maar nog niet overal.

Mijn zoon en schoondochter hebben zelf ook een hond in huis.
De oudste kan daar prima mee, maar de jongste heeft toch wel wat twijfels.
In ieder geval weet hij wel redelijk goed hoe een hond is en wat je beter niet kunt doen.

[Jackira]

Het lastige is ook dan mijn kinderen het heel stoer vinden hun handen in de bek van Bente te steken Bente leert dus van hun ( die etters) om handen in haar bek te nemen. Ze bijt niet maar het komt wel dramatisch over.

[djinnie]

Mijn neefjes zijn helemaal geen dieren gewend. Toen mijn oudste neefje bedacht had dat het wel lollig was om met een stok in de kooi te gaan lopen slaan, bek ik wel zo gigantisch viswijverig uit mijn plaat gegaan, dat ie dat nooit meer in zijn botte hersenen haalt. Oef. Wat was ik boos. Mijn bejaardensoos had zich al uit de voeten gemaakt, maar het idee alleen al....

Tegenwoordig vragen ze netjes of ze de cavia's mogen aaien, en onder strikte begeleiding van mij mag dat. Misschien pikken ze er nog dieren-omgangregels mee op. Bij de pup komen ze ook alleen als ik die onder mijn vleugels heb, want ik vertrouw ze niet verder dan ik ze zie.

[Jackira]

Ook al doen kinderen nog zo gek, je bent toch altijd degene die verantwoordelijk is als jouw hond bijt vind ik. Niet omdat ik vind dat kinderen heilig zijn en hun belang boven alles gaat en ze alles maar mogen en iedereen in moet schikken voor de lieverdjes. Van zulke aanbiddende ouders krijg ik ontzettend de kriebels en heb dan bij voorbaat al een schurft aan die kinderen ook al zouden ze nog best heel leuk kunnen zijn.

Maar omdat je gewoon altijd de lul bent als jouw hond bijt. En of dat nou terecht is of niet, het is gewoon een feit. Dus daar hou ik rekening mee en hou alles bij mijzelf en voorkom zelf alles/zo veel mogelijk. Al zou je sommige mensen echt wat aandoen soms.

Ik had het laatst met een kinderfeestje in een bos. Een speurtocht. Heel verantwoord en nuttig, niks om op aan te merken. Maar die hele horde kinderen kwam naar mij toe gerend en ik liep daar met Shira die kinderen niet fijn vindt maar niks doet, maar ook met Buck. Ouders op de achtergrond er achteraan.

En ik Shira maar naar voren schuiven en Buck achter me houden. En zeggen dat ze weg moeten gaan want dit hondje is niet zo lief, hij is al oud en een beetje ziek. Wijzend op Buck. Nee hoor gewoon doorgaan. Ik dacht echt dat een jongetje die ik aan z'n armpje vast moest houden doof was ofzo. En dan daar achteraan die blij lachende ouders waar ik ook al zeker 5 keer naar had geroepen hoe de situatie was en of ze de kinderen even konden roepen. In nette bewoordingen want ik wilde de feestvreugde van het feestje niet bederven en zeker die kinderen niet laten schrikken. Anders had ik ze zeker wat meer directief toegesproken.

Maar dan nog, als het me niet gelukt was om die kinderen tegen te houden was het mijn fout geweest. Zo voel ik het niet in dit geval maar de feiten zijn wel zo.

[DeDiana]

Ook al doen kinderen nog zo gek, je bent toch altijd degene die verantwoordelijk is als jouw hond bijt vind ik. Niet omdat ik vind dat kinderen heilig zijn en hun belang boven alles gaat en ze alles maar mogen en iedereen in moet schikken voor de lieverdjes. Van zulke aanbiddende ouders krijg ik ontzettend de kriebels en heb dan bij voorbaat al een schurft aan die kinderen ook al zouden ze nog best heel leuk kunnen zijn.

Maar omdat je gewoon altijd de lul bent als jouw hond bijt. En of dat nou terecht is of niet, het is gewoon een feit. Dus daar hou ik rekening mee en hou alles bij mijzelf en voorkom zelf alles/zo veel mogelijk. Al zou je sommige mensen echt wat aandoen soms.

Ik had het laatst met een kinderfeestje in een bos. Een speurtocht. Heel verantwoord en nuttig, niks om op aan te merken. Maar die hele horde kinderen kwam naar mij toe gerend en ik liep daar met Shira die kinderen niet fijn vindt maar niks doet, maar ook met Buck. Ouders op de achtergrond er achteraan.

En ik Shira maar naar voren schuiven en Buck achter me houden. En zeggen dat ze weg moeten gaan want dit hondje is niet zo lief, hij is al oud en een beetje ziek. Wijzend op Buck. Nee hoor gewoon doorgaan. Ik dacht echt dat een jongetje die ik aan z'n armpje vast moest houden doof was ofzo. En dan daar achteraan die blij lachende ouders waar ik ook al zeker 5 keer naar had geroepen hoe de situatie was en of ze de kinderen even konden roepen. In nette bewoordingen want ik wilde de feestvreugde van het feestje niet bederven en zeker die kinderen niet laten schrikken. Anders had ik ze zeker wat meer directief toegesproken.

Maar dan nog, als het me niet gelukt was om die kinderen tegen te houden was het mijn fout geweest. Zo voel ik het niet in dit geval maar de feiten zijn wel zo.

Inderdaad. Zou een hond bijvoorbeeld van zich af happen als hij bestormd wordt door een hele groep kinderen, dan zou ik dat de hond niet aanrekenen, maar mezelf wel.
Zeker als je meerdere honden hebt, kan het soms best lastig zijn om e.e.a. in goede banen te leiden. Ik ben op zulke momenten ook wel blij dat ik zo'n onverstoorbare Taartje als bliksemafleider naar voren kan schuiven.