We hebben vanmorgen afscheid genomen.Afgelopen vrijdag wilde hij niet eten, begon heel veel te drinken en te plassen. Ademde sneller en vrij oppervlakkig.
Zaterdag kwam er een hoest bij als hij wakker werd. Ik dacht gelijk aan hart- en nierfalen.
Er leek geen spoed te zijn, zaterdag at hij weer kleine beetjes en zondag was hij ietsje vrolijker, maar dat we maandag met hem moesten gaan was duidelijk. Dit was niet goed. Urine was in orde, aan het hart was niks raars te horen dus de dokter stelde eerst een röntgenfoto voor. Dan kon bloedonderzoek altijd nog. De foto gaf duidelijkheid. Hij zat vol vocht, sterk vergroot hart en de longfunctie was nog minimaal. Ongelooflijk dat hij met deze problemen vrijdag pas duidelijke klachten kreeg. We hebben besloten om hem direct te laten gaan.
Ondanks alle verdriet hebben we er vrede mee dat het zo is gegaan. Ik was al van vrijdag afscheid aan het nemen, wist dat het fout was.
Hij is zijn hele verdere leven kerngezond geweest, heeft heel liefde gegeven en ontvangen maar nu was de koek op.
We zullen hem nog vreselijk missen, maar het is goed zo. We moeten onze weg weer gaan vinden zonder hem maar dat heeft even tijd nodig.
Dag lieve, grote, zachte vriend
Heel veel sterkte 
