Geen enkele hond gaat jou ooit kunnen vervangen. Daar was je te uniek voor. Te speciaal. Te grappig. Te leuk. Te mooi. Te knap. Te gestoord. Te vrolijk.
Ik ga met geen enkele hond ooit meemaken wat ik met jou allemaal heb meegemaakt. Dat kan ook gewoon niet. Nee. Ik was nog zo jong toen ik je kreeg. Net 2 weken 17. En nu, nu ben ik 29. Nu moet ik het gaan redden zonder jouw enthousiasme. Zonder je blijheid. Zonder je vanzelfsprekendheid. Maar dat gaat me lukken Shib. Dat ben ik je verplicht. Je bent geen hond om om te blijven rouwen. Je bent een hond om te herinneren. Een hond om om te lachen. Een hond om om te genieten van het leven. Om al het moois dat er eigenlijk is. Maar ik weet nu al Shib, ik ga toch nog zoveel om je huilen, je missen, maar ook dan ga ik van je lange aanwezigheid genieten. Je levenslessen onthouden en ervoor zorgen dat die levenslessen voort blijven bestaan. Je verdient dat.
Zó ga ik je herinneren Shib. Als die fanatieke gekke idioot op het strand in noord-Schotland. Geen tijd om rustig te piesen. Geen tijd om het zand van je kop af te schudden. Nee GAAN zou je! Hoedanook! Niet denken, maar doen!
Zó ga ik je herinneren Shib. Als dolgelukkige oude baas die tot het laatst toe ultiem kon genieten van alles.
Zó ga ik je herinneren Shib. Als rollenbollende vrolijkerd die ALTIJD een glimlach op m'n gezicht kon toveren.
Zó ga ik je herinneren Shib. Als wijze hond, vaak veel wijzer dan ikzelf. Als leermeester.
Dag Shibby. Dag ventje. Dag kerel. Dag kanjer. Bedankt dat je ruim 12 jaar een onwijs belangrijke factor in mijn leven bent geweest. En dat zal je ook altijd blijven
