.Zaterdagmorgen wilde ik haar achter in de auto laten springen maar op de een of andere manier sprong ze mis en viel ze achterover terug en kwam met haar rug op de grond terecht. Wat er precies gebeurde weet ik niet. Het gebeurde zo razendsnel dat ik geen tijd had om te zien wat er precies gebeurde, laat staan dat ik kans had in te grijpen.
Ze stond echter direct na haar val weer op en leek geen letsel over te hebben gehouden. Ik heb haar dus alsnog in de auto getild en ben naar de hondenclub gereden.
Gedurende de dag heeft Loeky twee keer overgegeven op de hondenclub. Omdat ze vrijdagavond (dus voor haar val uit de auto) ook al een keer had overgegeven kwam het geen moment in me op dat dit overgeven een relatie kon hebben met haar val. Ik dacht dat ze gewoon een buikgriepje had. Zaterdagavond heb ik haar dan ook geen eten gegeven in de verwachting dat ze de volgende dag al wat zou zijn opgeknapt.
Zondag hield ze echter nog steeds geen voedsel binnen en bleef ze steeds maar spugen. Ook merkte ik dat ze wat stram liep met haar achterpoten. 's Middags wilde ik een stukje met haar gaan wandelen, maar aan het eind van de straat wilde ze absoluut niet meer verder. Ze ging zitten en wilde niet meer opstaan. Ik heb Ies gebeld (had gelukkig mijn mobieltje bij me) en die heeft haar vervolgens naar huis gedragen.
Thuis aangekomen heb ik direct de da gebeld en we konden meteen terecht. Conclusie van de da was dat ze een buikgriepje had en spierpijn van de val. Met een pijnstiller en wat medicijnen tegen de misselijkheid zijn we weer huiswaarts gegaan. In plaats van te verbeteren verslechterde haar toestand echter. Vanmorgen hield ze geen voedsel en geen water meer binnen en kon ze niet meer dan 5 passen lopen voordat ze door haar achterpoten zakte.
Weer naar de da. En deze keer besteedde die wat meer aandacht aan haar val-incident (was overigens een andere da dan gisteren). Hij controleerde haar pupillen en constateerde dat deze nauwelijks reageerden op lichtprikkels: conclusie...... hersenschudding. Dat verklaart ook haar zwakke achterhand, dat zijn dus uitvalverschijnselen. Door de hersenschudding is ze ook zo misselijk en geeft ze steeds over. Het overgeven van vrijdagavond is waarschijnlijk puur toeval geweest.
Ze heeft nu een injectie vitamine B gekregen en twee Prednison-injecties (1 kortwerkend en 1 lang werkend). Nu is het afwachten en bidden dat de Prednison zijn werk doet. Eén lichtpuntje: toen Loeky vorig jaar een hersenbloeding kreeg reageerde ze supersnel en supergoed op de Prednison. Dat was volgens de da veelbelovend voor deze keer.
Inmiddels zijn we alweer 2,5 uur thuis. Ze heeft wat rijstewater en bouillon gedronken en een klein stukje gekookte kip gegeten en dat is tot nu toe allemaal binnengebleven. Verder oogt ze naar mijn idee ook wat minder ziek dan eerder vandaag. Maar dat kan ook de hoop zijn die ik natuurlijk heb. Haar mand staat nu in een rustig hoekje van de huiskamer met de gordijnen dicht zodat het wat schemerig is. Ik heb de indruk dat dat haar ook goed doet.
Donderdag moeten we terug op controle naar de da. Voorlopig kan ik niets anders doen dan afwachten en hopen dat ook dit verhaal weer met een sisser afloopt. Ik weet wel dat ik mijn honden nooit meer zelf in de auto laat springen. Van nu af aan til ik ze er in.
. Loeky begon daarop te blaffen maar dat ging dus niet goed. Meteen daarna begon ze weer te kokhalzen. Ik ben direct bij haar gaan zitten en het heeft denk ik wel tien minuten geduurd voordat het kokhalzen weer over was. Ze heeft overigens niet meer overgegeven sinds gisterenmiddag.
.
