Mila vindt het leuk om samen op de uitkijk te zitten. Als ik tijdens het wandelen ergens ga zitten, komt ze direct met haar rug tegen mijn rug aan zitten, zodat zij alles aan de andere kant in de gaten kan houden.
Amy vindt het heel moeilijk om rustig te gaan zitten voordat we gaan wandelen. Dan komt ze aan stuiteren, gaat heel snel op haar kont zitten, vliegt na een paar seconden weer omhoog, maakt een paar bokkensprongen en pirouetjes en gaat weer snel op haar kont zitten. Dit herhaalt zich drie of vier keer voordat ik haar kan aanlijnen. Ze doet écht haar best, maar het lúkt gewoon niet. Amy kan ook niet langzaam volgen (stappen). Ze gaat dan heel kleine snelle pasjes op de plek maken met haar voorpoten; stampertje noem ik haar dan.
Als ik overdag aan het werk ben, komt ze soms even langslopen, geeft een likje op mijn hand en gaat daarna weer verder slapen.
Als Amoz ergens van schrikt tijdens het wandelen, steekt hij snel zijn kop tussen mijn benen. En bij het knuffelen geeft hij kopjes zoals een kat.
Taartje is heel gek op kattenvoer. Als de katten eten krijgen, gaat ze bij het bakje van Lola staan. Dan wacht ze keurig tot Lola klaar is, zet haar voorpoten op de kast (daar staat het bakje) en gaat het uitlikken. Ik doe altijd net alsof ik het niet zie. Eigenlijk wil ik niet dat ze het doet, maar ze wacht zo schattig tot Lola klaar is, dat ik het ook niet héél erg vind.
