Ik denk dat dat inderdaad meespeelt, dat veel mensen zich niet realiseren dat een hond dusdanig in paniek kan raken en daardoor heel anders kan reageren dan normaal. Als je dat soort verhalen kent en je weet dat dat bij de kalmste, gehoorzaamste honden ook wel eens gebeurt, gewoon door verschrikkelijke pech, ben je er ook meer op bedacht en realiseer je je veel beter wat de gevolgen kunnen zijn.Kruimel53 schreef:Meneer K is ook zo. Die weet best dat de heren vuurwerk echt niet leuk vinden maar hij bedenkt de consequenties daarvan niet. Ik moet hem dan ook met moord, doodslag en echtscheiding bedreigen zodat hij die ene keer met de auto naar het bos gaat ipv lopend of met de fiets. Pas als hij zich dan een weg moet banen door geknal en kuddes vuurwerk gooiende rotjochies dringt het tot hem door dat met de auto wel slim was.veertje schreef:Ik zie het wel bij mijn ouders. Die zijn daar gewoon niet zo mee bezig. Joris loopt altijd los naar de auto en uit de auto naar binnen. Dat is 3 meter over de oprit. Ik heb hem zaterdag daar wel aangelijnd gehad, gewoon voor de zekerheid, maar mijn ouders hadden daar echt geen seconde bij stil gestaan. Niet omdat het ze niet interesseert, maar het komt gewoon niet bij hun op dat het misschien verkeerd kan gaan als er toevallig iemand een rotje gooit.
Ik heb zelf ook risico's genomen door zowel Finn als Daisy los te laten lopen zaterdag. Ja het had verkeerd kunnen gaan, maar gezien de reacties van de honden en mijn inschatting van de omgeving durfde ik dat aan.
Ik denk dat er veel mensen zijn die denken dat zoiets met hún hond niet zal gebeuren, want die loopt nooit weg, tot er ineens een rotje tussen hond en baas belandt bijvoorbeeld.







