Wat een waanzinInge O schreef:Helemaal mee eens en hoe meer ik erover te weten kom hoe groter mijn afkeer van het hulphondenidee wordt.
Een collega die in het kader van een studieproject veel met 'specialisten' in die branche in contact komt was laatst op een congres waar heel uitvoerig uit de doeken gedaan werd waarom de begeleider/trainer van de hond geen enkel emotioneel contact mocht maken met de hond. Ze zijn nu zelfs al zover dat ze om die reden ook aanraden (en het ook toepassen) dat hulphonden-in-spe continu van begeleider moeten wisselen zodat ze niet de tijd zouden krijgen om zich aan een persoon te hechten.
Walgelijk, degoutant, zum kotzen - zó erg dat het wat mij betreft volledig onder dierenmishandeling valt en ook in die zin zou moeten aangepakt worden![]()
![]()
.
Toch begrijp ik daar niks van, want het gebeurt bij sommige trainingen toch echt heel anders dan jij hier beschrijft.
En in dit topic staan ook andere verhalen.
Dus het lijkt me niet overal het zelfde gaan?
De uitleg van Miske lijkt mij voor zichzelf spreken








