Hoe reageer je zelf op vuurwerk?

[Bumper69]

Wij hebben Spike sinds eind maart en dit wordt dus ons eerste oud en nieuw met hond.
Bij ons in het dorp gaat het gelukkig niet zo gek allemaal. Zo nu en dan hoor ik al wel eens een knalletje maar niet vlakbij huis of zo.
Maar, hoe moet ik reageren als er vuurwerk wordt afgestoken? Toen ik pas buiten liep en er een knalletje was aan de andere kant van het dorp schrok hij ervan. Moet ik hem geruststellen? Zeggen dat het goed is? Aaien of juist niets doen?
Ik neig er naar om te proberen het compleet te negeren. Dus de knal en ook zijn reactie. Maar omdat ik niet weet wat goed is om te doen hoor ik graag jullie reacties.

[mijke]

Ik probeer het altijd zo veel mogelijk te negeren maar ja, soms schrik je zelf ook gewoon van die harde rotknallers. Zolang het vuurwerk niet echt vlakbij wordt afgestoken of onverwacht illegaal hard knalt heeft Oor er weinig problemen mee dus dat scheelt.

[M@scha]

ik hoor nu af en toe een knal in de buurt en merk dat willem (véééél meer dan de staffords) schrikt en meteen naar mij kuijkt wat ik doe. ik ben natuurlijk de coolheid zelve en doe of ik hem niet zie kijken en wandel door. dan zie je hem haast zijn schouders ophalen "ok, zal wel dan..." en ook weer doorlopen.

als het naast me zou knallen dan zou ik ook vast schrikken. maar als het verder weg is niet en dat lijkt hier goed te werken

[Fotogravinnetje]

Als ik zelf schrik van een knal, zeg ik daarna altijd rustig iets als: zo, he, dat was een harde! Omdat ik zo snel herstel na die schrik, denkt Elco ook dat het niet echt wat was. En als je hond schrikt: erkennen dat je het ook gehoord hebt, maar er is niets aan de hand, dus loop maar door/ga maar verder met waar je mee bezig was. Bij een hond die al wat angstig wordt van knallen zou ik elke knal een voorbode van iets heerlijks maken (counter conditioning)

[Hippo]

Als hij echt bang is zou ik het niet negeren. Ik zou dan iets zeggen als: Rustig maar jongen, kom niks aan de hand.
Geef hem de kans om te kijken. Dus niet betuttelen, maar wel even gerust stellen.

Als hij voedsel gemotiveerd is, zou ik standaard wat brokjes in je zak doen. Als hij schrikt, even afleiden en weer verder. Heb een keer een herplaatser en een hondje voor de training in huis gehad die van sommige dingen bang waren en daar werkte dat in elk geval beter dan klakkeloos negeren. Als hij bijv 3sec opkijkt en weer doorloopt, dan zou ik niks doen. Bij angst of onzekerheid zou ik dus gerust stellen en afleiden om de spanning te laten wegvloeien.

[Rosita Compagner]

'Wow hee, dát was een harde knal! Kom maar, dan eten we er een koekje op en doen een dansje'. Ik probeer in een feestelijke modus te reageren. Negeren vind ik inmiddels wel raar, na dat járen gedaan te hebben omdat het zo hoorde. We weten beter inmiddels.
Oh, en mijn bange hondje wordt getroost en mag onder een fleecedeken op de bank, strak tegen me aan. Ze is er niet beter of slechter van geworden. Laat je gevoel maar spreken, daar kom je best ver mee.

[DaniBanani]

Ik negeer het niet. Dexter is bang voor vuurwerk en ik wil niet doen of ik niets hoor, dus wij roepen bij harde knallen altijd heel enthousiast 'plof!' en strooien dan brokjes in het rond. Of, bij zachtere knallen, kletsen we gewoon wat. "Ja, er was een plóf, stom hè, maar gelukkig is het niet boven je koppie. Kom, we gaan weer verder lopen." Dat werkt wel goed.

Als hij echt angstig is stel ik hem ook gerust, kom ik even bij hem zitten. Maar ik doe niet betuttelend, niet dat 'ie zoooo zielig is en vuurwerk zoooo eng. Ik zit naast hem en klets wat tegen hem, gewoon opgewekt. Dat helpt wel.

[-Saskia-]

Bij lichte knallen waarop ze zich met grote ogen afvragen wat het was (hoeft geen vuurwerk te zijn, de borders schrikken van meerdere geluiden) reageer ik een beetje nonchalant met een "Was dat een knal, man? Ja die stomme knallen ook altijd hè puppie" en dan ontspannen ze vanzelf wel. Als ze steun zoeken krijgen ze een aai en blijf ik rustig. Ik ben een tijdje bezig geweest met counterconditioning en inmiddels stellen lichte knallen niets tot weinig meer voor.

Bij vuurwerk zijn ze in paniek en dan helpt vrij weinig nog. Dan zet ik mezelf in de zetel, zorg ik dat de plekken in huis waar ze willen schuilen vrij zijn en probeer ik rustig te blijven en ze te steunen als ze daarom vragen. Dit jaar gaan ze denk ik aan de alprazolam, want advocaat helpt geen zier.

[Barkley]

Wij hebben al flink wat klappers gehad van de week.
Het voordeel is dat wij op de training al een paar keer de dummy launcher en een startpistool hebben gehoord en dat werd gelijk gevolgd door een leuke oefening.
(Ik ren, trainer heeft Fred vast en laat hem een paar seconden later los. Er word geschoten maar omdat Fred me vol plezier achtervolgt is er helemaal niets aan de hand. Andere oefening is Dummy apporteren na dat hij weggeschoten is. Dolle pret!).
Maar.. bij de luide knallen op zaterdagavond zocht hij wel echt bevestiging buiten. En aangezien we toch suffe oefeningetjes deden even een leuke gedaan snoepje er in en door.

Ik ben zelf redelijk schrikachtig wat betreft geluiden. Dus ik ben bang dat ik ook oefening heb gehad met het pistool

met oud en nieuw verhuizen we voor een weekje naar de Veluwe en daar word veel carbid afgeschoten. Daar heb ik geen idee van.

[veertje]

Bij Daisy en Finn negeer ik de knal. Loop door alsof er niks aan de hand is en 3 passen verder doe ik iets leuks, met een vrolijke stem. Iets wat we wel vaker doen met wandelen 'oeh kom eens kijken wat ik heb' of iets dergelijks Finn vindt het niet zo boeiend allemaal, Daisy is er wel gevoelig voor, maar tot nu toe reageert ze erg goed (omdat ze doet wat Finn doet). Joris moet ik wat meer steunen, want die vindt het dus wel eng. 'Goed zo man, kom maar mee, ja wat was dat dan hè' en dan krijgt hij wat lekkers en lopen we weer verder.

[Leonie.]

Ik haat het en schrik me vaak dood. Mijn hondjes zijn er juist super chill mee.

[Laura84]

Hier begint het ook en ik pas counter conditionering toe want voor nu nog werkt. Met oud en nieuw helaas niet.

Nadeel is dat ik mezelf ook echt de blubber schrikt wat de meiden natuurlijk doorhebben dus dat werkt niet echt mee.

[DeDiana]

Bij lichte knallen waarop ze zich met grote ogen afvragen wat het was (hoeft geen vuurwerk te zijn, de borders schrikken van meerdere geluiden) reageer ik een beetje nonchalant met een "Was dat een knal, man? Ja die stomme knallen ook altijd hè puppie" en dan ontspannen ze vanzelf wel. Als ze steun zoeken krijgen ze een aai en blijf ik rustig. Ik ben een tijdje bezig geweest met counterconditioning en inmiddels stellen lichte knallen niets tot weinig meer voor.

Bij vuurwerk zijn ze in paniek en dan helpt vrij weinig nog. Dan zet ik mezelf in de zetel, zorg ik dat de plekken in huis waar ze willen schuilen vrij zijn en probeer ik rustig te blijven en ze te steunen als ze daarom vragen. Dit jaar gaan ze denk ik aan de alprazolam, want advocaat helpt geen zier.

Hier net zo. Mila is hier de enige die écht bang is voor knallen. Amoz wordt er wat ongemakkelijk van maar raakt niet echt in paniek, en Amy en Tara geven er geen zier om.
De slagroombus staat hier ook alweer binnen handbereik en dat helpt nu - met de matige hoeveelheid knallen - nog erg goed. Wel zat één van mijn oren heel erg dicht de afgelopen dagen, waardoor ik soms zelf de knallen niet hoorde waar Mila en Amoz wel van schrokken; dat was qua counter conditioning ietwat onhandig omdat ik dus zelf de knallen soms niet hoorde
Ik ben zelf niet bang voor vuurwerk en schrik er ook niet van.

[grover]

Ik heb een heel slecht geweten en ik schrik me dus elke keer een driedubbele slag in de rondte. Ollie kijkt me inmiddels aan met zo'n blik van "Goh, alweer ja?" en slaapt rustig door of komt effe neuzen "is niet eng hoor vrouwtje"

Je snapt dat mijn man hier de vuurwerktraining gedaan heeft in aanloop naar oud en nieuw :') Ik ben zelf ook echt heel erg bang van vuurwerk dus ik ga in de twee dagen voor oud en nieuw eigenlijk niet meer in m'n eentje met Oll wandelen. Oudjaarsdag zelf ga ik al helemaal de deur niet uit. En toch kunnen we op oudjaarsavond met Ollie buiten gaan staan, heeft ie weinig van

[DesireeB]

Izzy reageert er helemaal niet op. Dus die negeer ik dan ook.
Droef is eerder nieuwsgierig, maar geen angst nog. Bij een heeeele harde roep ik wel eens wat. Zoals wat een herrie of gewoon pang en we gaan weer door.
Bij Maylo deed ik dat ook op die manier en dat werkte prima. Als hij los liep en hij schrok dan vroeg ik hem of hij liever aan de riem wilde en dan ontspande hij gelijk weer.

[veertje]

Ik kreeg trouwens wel het idee dat ons 'gelukkig nieuwjaar!' *zoen,zoen* om 0:00u Biry in de loop der jaren banger maakte voor het vuurwerk. Het was altijd een druk moment op een relatief rustige avond en dan opeens die knallen erbij. Ze vond het met de jaren steeds minder leuk, totdat ze dover werd en de knallen niet meer hoorde

[Fotogravinnetje]

Hier begint het ook en ik pas counter conditionering toe want voor nu nog werkt. Met oud en nieuw helaas niet.

Nadeel is dat ik mezelf ook echt de blubber schrikt wat de meiden natuurlijk doorhebben dus dat werkt niet echt mee.

Ik denk dat je beter niet kunt proberen om niet te schrikken of je schrik te verbergen, maar dat je beter kunt zorgen zelf snel te herstellen van de schrik. Schrikken is niet erg, is dan de boodschap die je geeft. En je geeft ook als boodschap dat er niets aan de hand is, ondanks de eerste schrik

[DeDiana]

Hier begint het ook en ik pas counter conditionering toe want voor nu nog werkt. Met oud en nieuw helaas niet.

Nadeel is dat ik mezelf ook echt de blubber schrikt wat de meiden natuurlijk doorhebben dus dat werkt niet echt mee.

Ik denk dat je beter niet kunt proberen om niet te schrikken of je schrik te verbergen, maar dat je beter kunt zorgen zelf snel te herstellen van de schrik. Schrikken is niet erg, is dan de boodschap die je geeft. En je geeft ook als boodschap dat er niets aan de hand is, ondanks de eerste schrik

Ja, dat heb ik wel gezien vorig jaar bij Mila, toen Amoz er voor het eerst bij was met Oud en Nieuw.
Andere jaren had ik toevallig met Oud en Nieuw een logeer- of opvanghond hier die niks om vuurwerk gaf en er gewoon doorheen sliep of niet op reageerde. Dat zorgde er echt niet voor dat Mila minder bang was.
Vorig jaar was er dus ineens Amoz, die bij flink harde knallen nog wel eens wil blaffen en dan even gaat ijsberen, maar vervolgens weer gewoon rustig gaat liggen. En dát kalmeerde Mila wel

[renee-uk]

ik ben niet bang voor vuurwerk en ik schrik er ook niet van.
ik heb rita, die panisch was en ook nauwelijks nog te bereiken, met counter conditioning van haar angst af gekregen.
leuk heeft ze het nooit gevonden, maar bang was ze ook niet meer.

vixen is niet bang, moet bij harde knallen wel even naar me kijken, maar slaapt rustig verder als ik even tegen haar praat.
ze werd (wij hebben het vuurwerkgeweld hier al gehad) wel boos op siervuurwerk dat ze door het achterraam kon zien en waarbij het leek of dat in háár tuin was en ja, dat kan natuurlijk niet
maar door het rolgordijn in de achterkamer naar beneden te doen was dat ook over.

[xSuzannex]

Op cursus (pupcursus) leerden we op alle enge dingen waar ze van schrikken, heel hard goed zooooooooooooooo te roepen en een koekje/lekkers te geven
Gaat helemaal in tegen wat ik altijd leerde, dat je dingen moet negeren, hooguit steun geven. Maar ik moet zeggen dat het verrassend goed uit pakt.
Het zit er nu bij mij al behoorlijk ingebakken om bij alles waar we van schrikken, goed zo te roepen.
Laatst zat ik hem iemand in de auto, saar bij mijn voeten, auto uit een uitrit knalde met hoge snelheid bijna op ons, echt beide auto's vol in de remmen, saar die in de riem hing en mijn reactie was goed zooooooooooooooooo!!!! dat was spannend he! kijk koekies Ondertussen mijn middelvinger opstekend tegen die lullo.
We moesten ook goed zo roepen bij een vrachtwagen die voorbij kwam, treinen op het station, klapperende containers.

Ben wel heel benieuwd hoe saar gaat reageren op het echte vuurwerk straks. Met gewone knallen dichtbij roep ik goed zo, maar als het op tv is of wat verder weg reageert ze helemaal niet, dus ik ook niet.
Hopelijk vieren we het gewoon met z'n tweeen en de honden thuis, vind ik wat fijner met zo'n eerste keer. Dan kan ik haar veel makkelijker straks begeleiden met heel veel koekjes en ons eigen feestje, dan wanneer we bij vrienden zijn, mensen dronken zijn en iedereen om 12 uur elkaar een gelukkig nieuwjaar wil wensen

[Lunatic]

Zelf reageer ik normaal gesproken niet op vuurwerk en de honden gelukkig ook niet. Ze hebben Doran toen hij jong was een bom tussen z'n poten gegooit, waardoor hij begrijpelijk ineens wel bang was voor vuurwerk, gelukkig hebben we dat er met counter conditionering weer uitgekregen

Als de laatste 1,5 week een voorteken zijn van hoe het hier dit jaar gaat zijn met oud en nieuw, hou ik m'n hart vast, al twee keer was hier zo'n enorme knal dat ik echt dacht dat er ergens in de straat een ontploffing was en er een huis instorte ofzo toen kwamen we ook alle drie een stuk van de bank af van schrik, gelukkig was dat ook heel snel weer over, ik ben zonder iets te zeggen naar de keuken gelopen en heb een koekje voor ze gepakt, drama weer vergeten

Ik heb me wel vast voorbereid, voor oud en nieuw heb ik vast een botje voor ze gekocht, hebben ze wat te doen als het begint te knallen
http://www.action.nl/tuin-dier/dierenvo ... 5g-rawhide

[Izzie_Anneke]

Zelf reageer ik nauwelijks tot er een neutronenbom vlak naast me ontploft, dan schrik ik heus. Izzie stel ik wel altijd gerust, die vraagt daar ook echt om. Bij knallen die ze NIET leuk vindt kijkt ze naar me op. Dat negeren voelt niet slim dus krijgt ze een niets-aan-de-hand van me. Bij een trillende hond in mijn knieholtes haal ik haar gewoon aan terwijl ik geruststellende onzin uitkraam.

[Sam2012]

I LOVE vuurwerk!!!! Lekker stoken

Over het algemeen schrikt Sam er niet echt van. Soms kijkt hij wel op waar het geluid vandaag komt.
Bij ons in de buurt wordt ook aardig wat zwaar illegaal vuurwerk afgestoken, en daar schrikken we ons beide nog wel eens het ongeluk van. Meestal zeg ik het dan ook tegen Sam: Jongen dat was flink schrikken

Tegen 00.00 vind hij het ook even niet leuk, dan gaat het te hard en te snel op elkaar. Ik heb dan in huis alle lichten aan, gordijnen dicht en radio hard aan zodat hij er zo min mogelijk van mee krijgt.
Lekker botje erbij en dan gaat het goed.

[Budkes]

Bij elke "nieuwe" hond zorg ik dat oud en nieuw een feest is. Vanaf ongeveer deze tijd heb ik altijd heel veel lekkers bij me en bij elke knal roep ik YES dat was een gave knal en hoppa koekje erin.
De eerste echte jaarwisseling wordt in zijn geheel gewijd aan de hond. Ik heb echt de allerlekkerste kaas en worst en stop ze om twaalf uur helemaal vol. Ondertussen superblij roepend Jee wat mooi kijk eens gaafffff!!!!! En ze krijgen dan de jackpot van kaas, worst en snoep.
Ik heb in de afgelopen dertig jaar nog nooit een hond gehad die bang was voor vuurwerk dus voor mij werkt het super op deze manier.
Bijkomend voordeel, bij elke knal in de aanloop naar oud en nieuw komen ze keihard aanrennen want dan krijgen ze wat lekkers.

[Yara]

Ik hou zelf helemaal niet van vuurwerk. Ik schrik me er elke keer rot van, vooral dat carbid geeft nogal flinke knallen. Dat schieten ze hier vaak ook vlakbij af. De honden geven er niks om. Die knipperen nog niet met hun ogen. Ook niet met hele harde knallen. Daar ben ik wel blij om. Ze nemen het gelukkig niet over van mij.

[Laura84]

Hier begint het ook en ik pas counter conditionering toe want voor nu nog werkt. Met oud en nieuw helaas niet.

Nadeel is dat ik mezelf ook echt de blubber schrikt wat de meiden natuurlijk doorhebben dus dat werkt niet echt mee.

Ik denk dat je beter niet kunt proberen om niet te schrikken of je schrik te verbergen, maar dat je beter kunt zorgen zelf snel te herstellen van de schrik. Schrikken is niet erg, is dan de boodschap die je geeft. En je geeft ook als boodschap dat er niets aan de hand is, ondanks de eerste schrik

Schrikken verbergen is redelijk onmogelijk, ik vlieg zowat tegen het plafond

[tobi__]

Negeren zou ik niet doen. Als ik merk dat Tobi naar mij kijkt, zeg ik gewoon neutraal 'Ja wat een gek geluid' of andere onzin. En hij loopt dan weer verder. Moet zeggen dat hij tegenwoordig helemaal niet meer opkijkt van knallen. Maar het ligt ook gewoon heel erg aan de hond zelf, en één verkeerde ervaring kan ook impact hebben.

[Jits90]

Hier is gelukkig maar zelden vuurwerk, alleen vanuit de gemeente zelf. Nou schieten ze hier achter in de velden met kanonnen tegen onweer, dus ze kennen de knallen wel. De eerste keer keken ze op, daarna was het niet meer boeiend genoeg.
Met O&N vorig jaar stonden we allemaal (2 honden en 3 katten) voor het raam te kijken naar het vuurwerk. Want het is ook wel heul interessant om al die lichtjes te zien

In Nederland zou ik niet reageren op vuurwerk. Ik merk dat als ik gewoon mijn ding doe, de honden zich makkelijker aanpassen. Als ik me aanpas aan hen en "de situatie" aandacht geef, dan trekken ze hun eigen plan (wegrennen) en luisteren ze echt niet meer.
Wel zou ik routes uitzoeken met zo min mogelijk vuurwerk. Al is dat meer uit het oogpunt dat er mensen zijn die het leuk vinden dat spul naar je hoofd te gooien

[Shibby]

Ik ben echt heel benieuwd hoe Malou het gaat doen. Tot nog toe reageert ze eigenlijk niet op knallen als ze binnen op de bank ligt. Buiten kijkt ze me aan voor een koekje.
Het scheelt natuurlijk dat we al sinds halverwege de zomer superveel trainen op/met knallen van de schietbaan. Daar zie ik ook zoveel vooruitgang in dat ik iets positiever naar de jaarwisseling kijk dan een paar maanden terug

[charley]

Hier zijn ze al bezig met die hele harde knallen en Boy is er zo bang voor. Als we aan het wandelen zijn en hij hoort een knal (dicht bij of verweg maakt niet uit) dan zet hij geen stap meer en gaat plat op de grond liggen. Ik ben benieuwd hoe het rond en met oud en nieuw gaat, ik blijf in elk geval thuis bij hem.