Nu moet ik vertellen dat jij er niet meer bent, zo snel, zo onverwachts. Ik ben zo dankbaar dat je in mijn armen mocht sterven, dat ik op tijd was, dat ik je nog kon vasthouden, tegen je kon praten, je kon vertellen hoeveel ik van je houd.
Dag Meis, ik had geen betere hond kunnen hebben dan jij, zo lief, zo aanhankelijk, zo trouw. Dag maatje van me
