Wat was het toch moeilijk om dit te beslissen, maar voor jou het beste. Je hebt helemaal niet meer gevochten tegen het spuitje en kan nu eindelijk pijnvrij zijn.
We hebben lang naar jou uitgekeken
Wat hebben we toch genoten van al jou apenstreken
Schoenen, sokken , zakdoeken en onderbroeken
Overal lagen ze, wat konden we dan vloeken
Een allemansvriend daar konden we jou ook mee beschrijven
Want van jou krullen kon niemand afblijven
In de zetel op je buikje kriebelen
En als we stopten kwam jij ons kietelen
Met Lenny was je 2 handen op ene buik
Samen met hem en Raisah nam je heel graag een duik
Je was altijd even vrolijk
Daarom is dit zo onwezenlijk
Jij kon altijd de hele wereld aan
Maar de laatste weken had je zelfs moeite met staan
Wat doet het zo een pijn
Dit had zo echt niet moeten zijn
Zo jong moeten we jou al laten gaan
Waarom wilde de behandeling maar niet aan slaan
Wat was er toch gebeurd ? We zullen het nooit echt weten. Maar jou nog meer laten afzien konden we jou niet aandoen.
Bjelke, Belleke, gremlin, kleine bellewel
Voor altijd in ons hart
