Ik was totáál niet op zoek naar een vierde hond, maar Tara is een hond die ik nog ken uit mijn tijd van het asiel in Spanje waar ik vrijwilligerswerk deed, en zij zocht met heel grote spoed een ander plekje. Ik heb destijds al overwogen om haar te adopteren, maar toen kreeg ik Amoz 'in mijn maag gesplitst'
door de eigenaresse van het asiel en bleef Tara in het asiel. Tara is anderhalve maand geleden geopereerd aan twee gezwellen die kwaadaardig bleken. Ze is heel goed hersteld van de operatie en op het moment gaat het uitstekend met haar, maar met deze medische achtergrond is zij niet plaatsbaar.De kennismaking met mijn honden verliep uitstekend, ze heeft keurig met de katten gesnuffeld en kijkt er nu niet meer naar om en ze draait nu al mee alsof ze er al jaren is (doet gewoon alles wat de andere honden ook doen). Ze is nog wel moe van de reis, maar is ook heel erg vrolijk. Elke keer als ik haar naam zeg of de riem omdoe, maakt ze spelbuigingen en huppeltjes en kwispelt aan één stuk door met haar lange staart. Ze is supergemakkelijk in de omgang, vindt alles leuk en prima, is niet snel onder de indruk en schrikt nergens van.
Ik heb nog geen tijd gehad om goede foto's te maken, maar hier alvast wat voor het idee:
Bij aankomst: honger!
Thuis: nog steeds honger en op zoek naar kattenvoer
Moe...
Ik hoop dat Tara nog vele jaren gelukkig in een roedel mag leven.
