Euthanasie, andere dieren er bij?

[Miranda]

Binnenkort moet Cayuga geëuthanaseerd worden, hij heeft uitgezaaide kanker.

Dat gaat sowieso thuis gebeuren.
Maar dan. Skadi en katten er bij? Of even wegsluiten in een andere ruimte en ze na de dood mogelijkheid geven om afscheid te nemen?
Hoe doen jullie dat?

[bram en thijs]

Thijs is erbij gebleven. En stond op de achtergrond aandacht te trekken met een piepbal. Vervolgens heeft hij in de auto naast de mand gezeten en zo af en toe beteuterd naar zijn dode halfbroer gekeken. Hij vond het eigenlijk allemaal wel best totdat we zonder Bram het crematorium uitliepen, toen viel het kwartje en heb ik hem rustig de auto in moeten praten.

Bij Thijs hebben we zijn grote liefde van de andere hoek afscheid laten nemen en ook dat is een goede zet geweest, ze heeft nooit naar hem gezocht.

[ranetje]

Sterkte Miranda, wat een nare ontdekking is dit en wat een nare maar terechte beslissing moet je nemen

Rana was de eerste hond die ik thuis kon laten inslapen.
Ita zat toen naast me en heeft het helemaal meegemaakt.
Dat ging prima en ze heeft het gewoon geaccepteerd als einde van Rana.

Misschien is het ook afhankelijk van het karakter van de hond?
Als Skadi beschermende neigingen heeft t.o.v. Cayuga zou datm een probleem kunnen zijn.
Dan kan ze beter naderhand alleen afscheid nemen.

Met katten heb ik geen ervaring.

[Zamunda]

Ik heb het godzijdank nog niet aan de hand gehad, maar ik zou zelf mijn andere honden even wegsluiten (door hoe ze zijn). Gewoon om gedoe te voorkomen: ik wil mijn aandacht dan kunnen richten op de hond die ingeslapen wordt en niet bezig hoeven zijn of de andere zich wel gedragen (opdringen/DA lastigvallen). De katten zou ikzelf denk ik niet wegsluiten, maar die zie ik er ook niet voor aan om zich ertegenaan te bemoeien. Was dat wel het geval dan zou ik ook hen even wegsluiten.

[mercedes2803]

Ik heb het godzijdank nog niet aan de hand gehad, maar ik zou zelf mijn andere honden even wegsluiten (door hoe ze zijn). Gewoon om gedoe te voorkomen: ik wil mijn aandacht dan kunnen richten op de hond die ingeslapen wordt en niet bezig hoeven zijn of de andere zich wel gedragen (opdringen/DA lastigvallen). De katten zou ikzelf denk ik niet wegsluiten, maar die zie ik er ook niet voor aan om zich ertegenaan te bemoeien. Was dat wel het geval dan zou ik ook hen even wegsluiten.

Ik zou het ook zo doen - denk ik -
Het is een duivels dilemma Miran.....
Ik 'ken' Skadi en Cayuga een beetje, maar kan moeilijk inschatten hoe Skadi reageert op een DA in huis die haar 'malle broertje' in laat slapen.
Ze is intelligent genoeg om te begrijpen wat er aan de hand is als die DA komt en in de weer is.
Enerzijds denk ik dat ze weleens heel sereen en kalm de boel gade kan gaan zitten slaan en er 'vrede' mee heeft omdat ze mijn inziens al langer dan wij weten dat hij ziek is, maar ik kan moeilijk inschatten of ze stiekem toch zo onwijs dol en gek op hem is dat ze hem niet wil laten gaan.

De katten .... ik geloof dat die zich op een afstandje houden en ik zou ze gewoon laten waar ze op dat moment zijn.

[M@scha]

ja bij lola was sam erbij.

pascal moest hem wel vasthouden want bij het eerste prikje piepte lotje en dat vond sam niks dus die zou wel eens even gaan kijken wat er met zijn zusje gebeurde zeg maar...

daarna kon hij er gewoon bij maar hij heeft op 1 snuffel na niet meer naar haar omgekeken.

[Maeve]

We hebben Nilo erbij gelaten toen Nora werd ingeslapen met de ruimte om ook weg te gaan. Dat deed hij, tijdens de euthanasie was hij zelf de tuin in gelopen en daarna kwam hij terug om te snuffelen. Hij leek heel goed door te hebben wat er ging gebeuren en vond het niet leuk toen de DA binnen kwam maar daar bleef het bij.

[bram en thijs]

Je moet Skadi afscheid laten nemen. Als ze er op het moment zelf niet bij is, dan op een later moment. Kaatje rende in eerste instantie ook meteen weer weg maar is toen teruggegaan en is lang bij Thijs geweest en daarna was het goed.

De grootste vriend van Thijs overleed geheel onverwacht en hij is altijd naar Aaron blijven zoeken, als hij Joanne ook maar zag dan véérde hij overeind.

[Yara]

Hier hou ik de andere dieren erbij. Een keer niet gedaan met een paard. Maar het over gebleven paard raakte compleet van de kaart toen het dode paard opgehaald werd. Zo sneu. Of het geholpen had of hij erbij was geweest weet ik niet. Maar ik doe nu toch in het vervolg alles er weer bij. De andere keren heeft dat bij zowel honden en katten en paarden geen problemen opgeleverd. Ze voelen blijkbaar toch wel aan dat er iets niet goed is en het einde nabij is. Ze snuffelden dan nog even aan het dode dier en daarna was het klaar en keken ze er niet meer naar.

[cloris]

Wij hebben Chira erbij gelaten, zij lag tegen Fangio aangeplakt, dat gaf hem rust. Alleen mochten wij hem na het overlijden niet meenemen van haar, ze gilde het uit Een volgende keer zou ik denk ik maar als we haar apart hadden gezet had het nog erger geweest. Die 2 waren zo een eenheid.

Sterkte;)

[Zeeuwse labjes]

Tot nu toe altijd de andere hond(en) even in een andere ruimte gelaten. Dan kun je alle aandacht geven aan de hond die gaat. Pas als die gegaan is mag bij mij de andree hond erbij. Die is dan vrij om wel of niet contact te maken, erbij te gaan liggen of juist niet.

Alledrie de keren bij ons ging de achtergebleven hond even snuffelen aan de overleden hond. Je ziet dan aan de reactie wel dat ze snappen dat die er niet meer is. Bij ons hielden ze daarna juist wat afstand. Maar ik weet ook gevallen waar de achtergebleven hond er juist nog even bij ging liggen.

Daarna brengen wij de ovleden hond altijd zelf naar het crematorium. De as strooien we later uit op een favoriete plek van die hond.

Sterkte met het naderende afscheid! Geniet nog even van het samenzijn en maak er dan een mooi einde van, voordat pijn gaat overheersen.

[kipo]

Ik geef hier de ruimte voor eigen keus. Erbij zijn mag, maar moet niet. Kita wilde er niets van weten, toen Kwan overleed, maar ze lag wel op een plek vanwaar ze stiekem alles kon zien.

[mercedes2803]

Rimpel is niet ingeslapen, maar overleed "uit zichzelf" midden in de nacht.
Mijn ex en zijn vrouw lagen te slapen en werden wakker van een blaf van Rimpel, hij was de trap opgelopen.
Hij is gaan kijken, en toen liep Rimpel weer naar beneden...eenmaal beneden blafte hij weer een keer en is mijn ex naar beneden gelopen om te kijken wat er was.
Rimpel was hijgerig en drentelde dus heeft hij gekeken of hij naar buiten wilde om te plassen.
Hij wankelde wat en stond doelloos voor zich uit te staren dus is Rimpel weer naar binnen geleid, wankel en al waarna hij weer naar zijn kussen liep onder de open trap, op het kussen er direct naast lag Muis en daar heeft ze al die tijd roerloos gelegen.
Ze is niet met hem meegehobbeld naar buiten toe maar hield hem wel in de gaten toen hij weer binnenkwam.
Hij is op zijn kussen neergeploft en hijgte en deed waarop de DA gebeld is die zei; 'kom maar langs'
Toen ze hun schoenen aan het aantrekken waren lag hij nog steeds te hijgen en ging op zijn zij liggen waarop ze erbij zijn gaan zitten , Muis lag nog immer op haar eigen kussen pal naast hem en zo blies en pufte hij zijn laatste eindje uit.

Muis is vervolgens TOT 9.30 niet meer van haar plek geweest en heeft de hele tijd naast hem gelegen, in totaal een uur of 5 al met al.
Ik kwam om 9.30 uur binnen en toen kwam ze van haar kussen af om me te begroeten , wel timide maar niet anders dan anders.
Ik heb een hele poos bij hem op de grond gezeten en ook toen was er geen interesse van Muis uit en vanaf dat moment heeft ze niet echt meer naar hem omgekeken.
Het was november en hij heeft daar de hele vrijdag nog in huis gelegen en zaterdagochtend zijn we met zijn vieren en Muis naar het crematorium gegaan.
Ik vroeg ze of ze het niet vervelend vonden dat RImpel nog een nacht in huis bleef en Muis daarbij lag, maar dat was geen punt.
Muis heeft de nacht van vrijdag op zaterdag dus ook nog naast hem geslapen en dat was geen punt.
Toen we zaterdagochtend naar het crematorium gegaan zijn was ze er wel overduidelijk "klaar" mee.
Ik heb haar nog op mijn arm gehad en op de tafel gezet waar Rimpel op zijn kussen lag maar ze hoefde niet zo nodig meer naar hem te kijken of te snuffen. Toen we na een klein uur naar buiten liepen was het ook prima en is ze met ons meegegaan..
Ik heb gemerkt dat ze de eerste dagen wat met haar ziel onder de poot liep , maar dat lag ook vast aan het feit dat ik de hele dag liep te janken.

[Tamara/Bayko]

Shit Miranda. Dus toch helemaal mis met de oude man? Wat verdrietig. Ik ga zometeen je topic in Medisch even bijlezen.


Met Bayko's overlijden was er niet veel keuze. Het ging om een spoedsituatie waarbij ik zelf eigenlijk van tevoren niet direct had verwacht die dag met een dode hond naar huis te gaan Het liefst laat ik de dierenarts aan huis komen voor euthanasie, maar daar waren in dit geval de omstandigheden niet naar. Na de euthanasie wel de bewuste keuze gemaakt om Bayko vanuit de kliniek nog mee naar huis te nemen zodat Cyntha (en de rest van de familie) afscheid kon nemen. Erg blij dat ik het op die manier heb gedaan. We hebben Bayko in de kamer gelegd. Cyntha snuffelde even aan hem, rekte zich met een flinke geeuw uit en ging vervolgens ergens anders liggen. Voor haar was het goed zo. We hebben Cyntha niet meegenomen naar het crematorium.

[petra1]

Stef en Dax waren erbij toen Denzel ingeslapen werd.
Maar bij de eerste spuit gilde hij het uit, en daar reageerde Dax ook behoorlijk heftig op.
Mijn moeder was hier ook, en zij heeft Dax toen op schoot genomen, anders denk ik dat Dax de dierenarts gebeten zou hebben.
Denzel is daarna in de mand gaan liggen en is toen rustig ingeslapen.
Dax heeft hem nog even besnuffeld, Stef is al die tijd in een hoekje op de bank blijven liggen en heeft er niet naar omgekeken.
Ook later hebben ze hem niet meer gezocht, de dierenarts heeft hem meegenomen en het was ook wel meteen klaar voor de dames.

Hoe dan ook: heel erg veel sterkte met het aankomende verlies...

[Branka]

Jari had een natuurlijke dood. De avond voordat de d.a. zou komen blies hij zijn laatste adem uit. Tagor heeft dat aan voelen komen en tot een half uur voor zijn overlijden naast hem liggen waken. Zo vlak naast hem liggen deed hij nooit.
Maar een half uur voordat Jari overleed stond Tagor op, liep naar zijn mand en ging daarin liggen om als een blok in slaap te vallen.
Na het overlijden keurde Tagor hem geen blik waardig. Hij had duidelijk al afscheid genomen. De plek waar we Jari in de garage hadden gelegd tot we hem weg brachten naar het crematorium werd nadat Jari weg was nog wel nauwkeurig nagespeurd. Maar dat was het.
Op het moment zelf kwam het heel hard over, maar Tagor had duidelijk al gevoeld dat Jari weg was gegleden voordat wij hem zijn laatste adem zagen uitblazen.

[mosquito1980]

Ik heb er geen ervaring mee, ik zou Skady zelf laten beslissen, laat haar erbij met de mogelijkheid dat ze weg kan... dus niet vasthouden.
Toen ik met Lady terug kwam van de DA heb ik Alex erbij gehaald, hij rook aan Lady en begon te piepen maar toen ik Lady in haar graf legde ging hij meer of minder in paniek en heb ik hem binnen gedaan.
Ik denk dat het van hond tot hond verschilt

Sterkte ermee

[veertje]

Bij Biry hebben we Joris en Finn even weggezet op aanraadde/vraag van de DA (volgens mij ook vanwege slechte ervaring met beschermende honden). Zo is alles heel rustig gegaan zonder dat er nog aandacht naar de andere honden moest. Daarna hebben we ze erbij gelaten, maar ze wisten het al lang. Joris was niet eens meer gaan kijken en Finn heeft even gesnuffeld.

[Ingrid48]

ik heb het gelukkig nog niet mee hoeven maken, maar ik zou mijn andere honden erbij houden. Denk dat ze niet echt geïnteresseerd zullen zijn, maar voor mij is het gevoelsmatig een ding dat je samen deelt...

sterkte!!

[malinois]

Nee nooit meer. Heb t 1x gedaan en heb nog nooit een hond zo in paniek zien raken en horen krijsen...letterlijk krijsen. Hier gaat dus alles naar de da en wordt daar opgehaald door t crematorium. Ze zien ze levend weggaan en that's it. Heb hier ook nooit problemen mee gehad met de andere honden.

[pioenroos]

Ik heb tot nu toe de honden erbij gehouden. Het zijn de types er niet naar om de dierenarts naar de strot te vliegen en ze blijven ook op gepaste afstand als ik dat vraag. Mijn voornaamste reden is dat ze zo zelf kunnen kiezen hoeveel mee te krijgen. Wegsluiten zou veel meer onrust geven.
De eerste keer hield mijn overgebleven teckeltje zich op grote afstand heel rustig.
Tweede keer stonden Mies en Diem schuin achter mij mee te kijken geloof ik, terwijl ik mijn handen op Olivier hield. Was prima zo, ik kon hun hondenlijven fijn vastpakken zodra ik dat wilde.
Meer dan heel even snuffelen heb ik ze niet zien doen. Bij begraven van Olivier in de tuin hadden we ze wel weggesloten wegens onhandig. Achteraf spijt van, toen we binnenkwamen waren ze beiden wél heel erg overstuur geworden en hebben ze lang bij het graf staan rommelen.

[ellen en de birmanen]

ik laat altijd alles en iedereen erbij. de laatste keer lagen alle andere honden om duc heen toen hij werd ingeslapen. ook mee gemaakt dat casper (maltezer) neusduwtjes gaf aan flair toen deze werd ingeslapen.
de ene hond gaat erbij liggen en de andere hond neemt afstand en gaat naderhand kijken.
ellen

[jacq1970]

Tyson is thuis ingeslapen en de andere honden waren er gewoon bij, hij was een hele stoere jack maar als een klein zielig hoopje angst in de kliniek , en de andere honden wegsluiten dat zou argwaan bij hem wekken dus vandaar erbij gelaten.
We deden net of de da op visite was, bakkie koffie totdat alles weer relax was.
Tijdens het moment lag Samara achter Tyson en ik merkte aan haar toen hij er echt niet meer was.. ze piepte en liep weg, wilde er niets meer mee te maken hebben, Bowie heeft later nog even geroken en dat was ook genoeg.
Ik heb ook niet het idee dat ze hem 1 dag gemist hebben eigenlijk

[Domor]

Elke heb ik wel van Victor afscheid laten nemen, maar wel pas nadat hij dood was. Nu zijn dat wel paarden, maar ook voor honden zou ik het zo doen (en dat zit er toch ook aan te komen hier) als het maatjes zijn.

[Tineke]

Wij hebben de andere honden weggedaan , meer omdat we verwachten dat Abra agressief zou kunnen gaan doen naar de da als hij aan Rio zou zitten.
Mijn zoon heeft ze even meegenomen en daarna hebben we er wel bij gelaten voor we Rio zelf naar het crematorium brachten. Micron is op hem gaan liggen en de andere hebben aan hem lopen snuffelen voor we hem weg brachten. Zeker Abra en Sien hebben hem gemist en waren de eerste tijd anders dan anders maar Abra werd wel weer vrolijk toen Lucie kwam. Sien niet , ze speelde niet met haar in het begin en wij dachten dat het door haar leeftijd kwam , ze is tenslotte niet piep meer en ze leek wat in te dutten.
Tot na een half jaar of zo , toen was ineens de oude Sien terug die volop weer holde rende en speelde.
Ze heeft dus duidelijk last gehad van het verlies van Rio. Dat zal ongetwijfeld per hond verschillen en mede ook aan hoe hecht ze waren .

[xSuzannex]

Toen Cas ingeslapen werd hebben we Jess in een andere kamer gedaan. Ik wilde niet dat ze zich ermee kwam bemoeien en dat we dan haar weg moeten sturen terwijl ik op dat moment alleen maar met Cas bezig wilde zijn. Toen de dierenarts weg was mocht ze erbij, en ze sprong gewoon over hem heen terwijl hij op de bank lag. Besefte niet dat ie dood was. Uiteindelijk ging ze wel snuffelen maar dat was omdat hij wat van achteren lekte. Ze trok haar neus op en ging weer verder. Pas na het wegbrengen en toen we zonder Cas naar huis kwamen was ze wat onrustig

[Pino01]

Toen wij Borka hebben laten inslapen was Laika erbij. Laika heeft even aan Borka gesnuffeld en keek ons toen aan met een blik " kom we gaan nu weer gewoon door".
Hij heeft Borka ook nooit gemist.

[Cendy]

Branco is bij de dierenarts ingeslapen.
Bij Jannie hebben we nooit wat gemerkt dat hij er ineens niet meer was, uit het oog uit hart.
Mocht de situatie ooit voorkomen dat we meerdere honden hebben en er wordt er 1 thuis ingeslapen zou ik er denk wel voor kiezen om ze erbij te laten.

[blondie]

Finn is thuis ingeslapen en Bluf was daar ook bij in de woonkamer. De dag van inslapen hebben we nog wat met zijn drieën in de tuin gezeten, ze hebben onderling zelfs nog binnen wat gedold, genegenheid over en weer. Finn is op een bepaald moment op een kleedje gaan liggen bij de bank. Hij was erg moe. De dierenarts kwam en Finn bleef er rustig onder en Bluf ook. Samen met de dierenarts ben ik bij Finn gaan zitten en legde ze rustig uit wat ze aan het doen was en wat zijn reactie zou zijn. Gelukkig ging het dus allemaal heel rustig.
Bluf kwam toen hij verder wegzakte bij hem en mij zitten, en toen hij blijkbaar écht weg was ging zij ook van ons weg nadat ze even aan hem gesnuffeld had.
Finn bleef nadat de dierenarts weg was nog even in de kamer liggen en Bluf ging na een tijdje nog even naar hem toe. Maar daarna was het over en klaar en ging ze elders liggen.
Toen hij werd opgehaald bleef ze volgens mij ook rustig, maar dat weet ik niet exact omdat ik hem zelf naar buiten heb gebracht en ik het zelf te kwaad had. Er waren andere mensen in huis die bij haar waren dus dat kon ik op dat moment los laten.

Ik vond het fijn dat Bluf bij mij en Finn was in ieder geval, en Bluf zelf had er ook geen "last" van.

Keuze om het zo te doen was eigenlijk ook omdat die twee erg op elkaar gesteld waren en ik wilde voorkomen dat zij niet zou begrijpen dat Finn er ineens niet meer was.

Bluf zelf is buiten bij de dierenarts ingeslapen. Jol was wel mee in de auto, maar ik heb er toen niet over nagedacht om haar erbij te halen. We moesten zo snel de beslissing maken, en ook Bluf zelf had niet door wat zou komen. Dat maakte het anders, ze is gegaan omdat het niet anders kon, maar in haar kop wilde ze nog helemaal niet dood. Dus op dat moment Jol erbij laten leek ons niet zo ok, Jol is ook bang voor de dierenarts, en heel intens was de band voor mijn gevoel niet tussen Jol en Bluf.

Mocht ik ooit weer moeten beslissen en kunnen bepalen dat het einde moet komen, dan wil ik graag weer de dierenarts thuis en dan de honden en evt. de katten als ze thuis zijn bij elkaar. Zoals het bij Finn ging was moeilijk, verdrietig, maar wel een heel mooi en rustig afscheid.

[Lunatic]

Het ligt heel erg aan de hond vind ik, bij Max is de rest in de zelfde ruimte gebleven, maar ik heb ze wel afgelegd bij de benen van m'n vriendin, Doran heb ik voor de zekerheid een riempje omgedaan, die was beschermend tov Max en houd niet van mannen, daar wilde ik geen risico mee nemen dus.
Ze hebben allemaal op hun eigen manier afscheid genomen, de meiden hebben een tijdje bij Max gelegen, Doran ging af en toe even checken.

Toen de mensen van de dierenambulance Max kwamen halen om naar het crematorium te brengen heb ik ze wel weggesloten, ik gokte zomaar dat iig Doran het geen strak plan zou vinden dat ze Max mee zouden nemen.