Chemotherapie

[Demi]

Vandaag de uitslag van Donja gekregen, er was een stukje weefsel uit haar tumor weggehaald om te kijken wat voor soort kanker het nu precies was. Nou het is zo zeldzaam dat ze het niet precies weten... Het is opgestuurd naar Utrecht en daar heeft de beste pathaloog van Nederland (volgens de dierenarts dan) er naar gekeken en die heeft dit nog nooit gezien! Het is wel kwaadaardig, maar dat wisten we al. Nu had de dierenarts ( specialist in kanker bij dieren, werkt samen met Johan de Vos) dat ze wel eventueel een chemo behandeling willen geven aan Donja. Ze is niet meer te genezen, maar dat zou dan haar leven verlengen.
Ik weet dus niet wat ik moet doen, wel of niet de chemo aan Donja geven. Ik zou het zo erg vinden als ze de laatste tijd van haar leven ziek zou worden van de chemo... Dat wil ik haar niet aandoen. Maar aan de andere kant wil ik het wel, want mocht de kuur aanslaan, dan kan het haar leven behoorlijk verlengen! Ik weet het niet, moet na het weekend beslissen.
Bah, het leven is echt oneerlijk :cry2:

[jelle]

Naar ik wel eens heb begrepen worden honden lang niet in die mate ziek van chemotherapie als mensen dat worden. Heb je het daar met de behandelend arts over gehad? Misschien heb ik het mis, maar als het klopt kan het de keuze misschien vergemakkelijken...

Veel sterkte in ieder geval ermee...

[chrico]

Jee dat is pas een moeilijk besluit zeg.
Allereerst, balen dat de uitslag zo negatief is je hoopt toch altijd op een minder negatieve uitslag.

Misschien staat dit erg cru, maar zo bedoel ik het dus niet.
Als het zo een onbekende woekering is dat niemand weet wat het is, hoe weten ze dan wel dat een chemo evt aan zou slaan?
Je heb gelijk, de ene hond heeft weinig last van een chemo maar de ander is er doodziek van. Tja wat ga je kiezen, welk doel heb je voor ogen, heeft ze pijn of gaat zij pijn krijgen?

Ik zou niet graag in jouw schoenen staan, echt niet.
Wat is wijsheid? Daar kan ik je geen antwoord op geven. Het enige is dat ik welke beslissing het ook word, hoop dat je gevoelsmatig het juiste gaat doen. Wat dat is weet ik niet, kan ik ook niet voor je aandragen, maar je moet er wel vrede mee hebben.
Heel veel sterkte dit weekend

[miranda]

Hoi Demi.
We waren er al een beetje bang voor... maar toch komen die woorden eenmaal uitgesproken toch hard over.

Ook ik kan niet meer betekenen dan een virtuele schouder.
Heb welliswaar huisdieren gehad met tumoren (Rockey bektumor) (Rambo een snelgroeiend gezwel in de schouder) maar bij beide dieren was de uitslag al duidelijk en is er zelfs door de DA niet over chemo gepraat dus daar was geen hulp meer voor mogelijk.

Jij kunt nog kiezen... maar inderdaad wat Whera al zegt ik zou niet graag in jullie schoenen staan ... want wat moet je nou???
Wat is wijsheid.... en daarbij komt het onbekende nog om de hoek kijken, je weet niet wat de reaktie van Donja op de chemo is, je weet niet hoe de tumor zich ontwikkeld op de chemo.

Het enigste wat ik mee kan geven als steunpunt is... kijk eens naar Donja; hoe reageerd ze... staat ze nog blij in het leven? Ja.
Heeft ze pijn? Nee.
Is het leven voor haar nog hondswaardig? Ja.
Dan zou ik denk ik een chemokuur geven.

Maar ik zou haar wel in de gaten houden. Mocht ze tekenen geven van het hoeft voor mij allemaal niet meer zo (moeilijk uitleggen op papier maar als ze die tekenen gaan geven dan heb je dat snel genoeg door) of ze krijgt pijn of het leven is niet Donja-waardig meer dan zou ik haar leven met heel veel pijn en verdriet toch uit handen geven.

Ik heb een linkje opgezocht.
Misschien heb je er iets aan http://www.dierenartsspecialistenamster ... chemo.html

Demi en fam. Heel veel sterkte dit weekeind.

[henny]

Sterkte hoor.... maar wat die chemo betreft... een paar jaar geleden kende ik een meisje dat trainde met haar Rottweiler die net een chemo achter de rug had... ik vroeg of hij daar niet ziek van was.. maar zij verzekerde me dat dit heel anders was als bij mensen, dus ik zou nog maar eens goed informeren.... de ene dag chemo en de andere dag trainen onvoorstelbaar he???? Maar ik kon echt niets aan de hond merken hoor...

[Daan]

Denk er maar goed over na.
Je hebt het hele weekend.
Bah, wat vervelend allemaal.
Sterkte met je beslissing.
Houdt ook in je achterhoofd dat een hond niet vooruit kan kijken.
Die leeft op dit moment.
Ik heb geen flauw idee wat chemo voor nare bijwerkingen bij honden heeft, maar als het te zwaar is en alleen om haar leven te verlengen, dan zou ik het niet zo zeker weten.
Maar ja, dit is zo'n persoonlijke beslissing.
En jij kent jouw lieverd het allerbeste.
Jij ziet haar en kijkt in haar ogen.
Nogmaals sterkte.

[Caro.]

Oei Demi, wat vreselijk moeilijk

Een tijd geleden was hier een meisje wat haar hond chemo had gegeven (was het niet Sandra?) en dat sloeg goed aan.... de hond was er niet ziek van en het ging erg goed met hem.
Maar ja, dit zal zeker niet voor elke hond én voor elke vorm van kanker gelden

Wat een moeilijke beslissing zeg, pffff. Wat Miranda zegt, daar kan ik me wel in vinden: hoe is Donja op dit moment? geniet ze nog? Heel cru gezegd "is haar leven zoals het nu is het nog waard om verder te dokteren?" (dan bedoel ik niet zozeer financieel, maar qua levenslust).

Ik weet echt niet wat ik zou doen..... vanuit m'n gevoel geloof ik dat ik alles zou doen om m'n honden een kans te geven..... maar valse hoop is ook wat.....

Rest ook mij weinig anders dan je heeeeeel veel sterkte te wensen met deze beslissing!!!!
Wellicht kan je alle vragen die in je opkomen nog stellen aan de arts voordat je het beslist?

[Demi]

Donja is op dit moment nog vrolijk, ze is wel wat eerder moe. Maar als ik in haar lieve ogen kijk zie ik gewoon dat ze nog zoveel wil, ze wil nog zo graag rennen en gek doen... Ze doet het ook, maar daarna is ze de hele avond echt moe...
Het klopt inderdaad dat een chemokuur bij een hond vaak minder bijwerkingen heeft dan bij een mens, dit komt doordat de kuur in mindere mate gegeven wordt. Alleen bij Donja is het probleem dat haar nieren niet goed meer functioneren door de tumor, dus dat betekend dat haar lichaam niet goed de afvalstoffen van de kuur kan afvoeren...
En Whera, ik geloof dat jij dat vroeg hoe ze konden weten dat een chemo zou aanslaan met deze onbekende woekering? Ze weten wel ongeveer wat voor tumor het is, maar dat komt echt nooit in de nieren voor, hebben ze nog nooit meegemaakt. Normaal slaat een chemo wel aan bij zo'n tumor (als die in een ander orgaan zit), maar omdat deze in de nieren zitten en het onbekend terrein is weten ze niet hoe ze er op zal reageren.

[chrico]

Ah vandaar, dacht dat de woekering op zich onbekend was.

Hoe staat de dierenarts tegenover het feit dat een chemo niet best is voor de nieren en het feit dat de tumor daar zit?
Je zal voor jezelf af moeten wegen wat je gaat beslissen maar het is wel makkelijker als je op al je vragen antwoord heb

[Demi]

De dierenarts zegt dat ze dan meer last heeft van misselijkheid en diarree als de nieren het niet goed kunnen afvoeren, dat weet hij wel zeker. Maar die misselijkheid is met medicijnen te behandelen. Voor de rest weet hij het ook niet goed, dit doordat elke hond weer anders reageert op chemo.

[chrico]

Moeilijk allemaal hoor
Heel veel sterkte nogmaals met de afwegingen.

[cloris]

Ow wat een naar nieuws... ik kan je niet zeggen wat je moet doen, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen..

[Hutsje]

Tja, moeilijk hoor, heel veel sterkte met je beslissing!

[majelle]

mijn tante had een hond van 13 en heeft ook eventjes chemo gehad en ze was er inderdaad helemaal niet ziek van. daarna heeft ze nog twee jaar geleefd. Dit verhaaltje typ ik alleen neer om aan te geven dat haar ervaring ook is dat zij er niet zo ziek van zijn als mensen, naar ik begreep merken zij er niets van. Misschien even aan die specialist vragen, heel veel sterkte toegewenst.

groetjes majelle

[LongFields]

Wat een triest nieuws, moeilijk lijkt me dit...
Ik heb nog nooit zoiets hoeven doormaken, dus kan ik alleen maar denken hoe je je nu moet voelen.
Helaas heb ik geen advies voor je, behalve dat je moet doen wat je hart je ingeeft.

Heel veel sterkte dit weekend, en natuurlijk hierna.
Lieve knuffel voor Donja.

[qyan]

hoi demi,
idd een heel moelijk besluit en sterkte met wat je ook kiest!!!
ik kan je wel vertellen dat een hond totaal niet ziek wordt van chemo.
de enkele gevallen van honden die ziek worden kan de hoeveelheid chemo nog bij omlaag.
dus daar hoef je volgens mij niet bang voor te zijn.

en verder, denk er rustig over na, weg alle voor en nadelen voor jezelf goed af, blijf vragen stellen aan de artsen en neem dan een besluit, een besluit wat het beste is voor je hond!

heel veel sterkte met deze beslissing!

gr wendy

[Scooby]

Hoi Demi,

Bah, want een nare en moeilijke beslissing moet je nu maken! Ik kan me je innerlijke tweestrijd heel goed voorstellen.
Ik denk dat je vooral rekening moet houden met de leeftijd van Donja nu. Ze is toch al 10 jaar? Als je er vanuit gaat dat Rottweilers gemiddeld 12 jaar worden, zou het normaal gesproken zijn dat je nog 2 jaar van haar zou hebben kunnen genieten.
Wat is de prognose als je voor die chemokuur zou kiezen? Hoe lang kun je haar leven dan nog rekken? En in wat voor toestand?
Die twee dingen moet je, denk ik, tegen elkaar afwegen en dan kun je voor jezelf een beslissing maken. Die beslissing moet je uiteindelijk zelf nemen, dat kan niemand anders voor je doen. Jij moet 100% achter je beslissing staan, anders krijg je er misschien eeuwig spijt van.
Sterkte, meid!

[linlin]

Een tijd geleden was hier een meisje wat haar hond chemo had gegeven (was het niet Sandra?) en dat sloeg goed aan.... de hond was er niet ziek van en het ging erg goed met hem.

ja! dat was benno, een labrador!

misschien kan je nog 'ns vreselijk, vreselijk goed overal en nergens je licht opsteken en wellicht erachter komen dat het allemaal best kan, die chemotherapie!

hoe dan ook, allerlei nare beslissingen die je niet voorzien had en zeker niet wilde ...................

[qyan]

Een tijd geleden was hier een meisje wat haar hond chemo had gegeven (was het niet Sandra?) en dat sloeg goed aan.... de hond was er niet ziek van en het ging erg goed met hem.

ja! dat was benno, een labrador!

misschien kan je nog 'ns vreselijk, vreselijk goed overal en nergens je licht opsteken en wellicht erachter komen dat het allemaal best kan, die chemotherapie!

hoe dan ook, allerlei nare beslissingen die je niet voorzien had en zeker niet wilde ...................

de rottweiler van vrienden van mijn ouders (4 jaar) is al ruim een jaar onder behandeling bij een oud-leerling van johan de vos. arno roos dacht ik.
lymfeklierkanker uitgezaaid door het hele lichaam.
eerst zijn ze begonnen met injecties om de lymfen te verkleinen waarna de chemo is gestart. is tot nu toe erg goed aangeslagen.
eerst iedere 2 weken en nu nog 1x per 1 of 2 maanden.
na een paar x chemo begon de hond echt op te leven.
ook deze hond zal niet oud worden, maar leeft wel zonder pijn en gedraagt zich weer als een hond en kan weer leven als een hond.

[puk]

oh wat erg, heel veel sterkte!

[vinkje]

Ik wil je heel veel sterkte wensen, het is allemaal zo moeilijk.
Ik zou denk ik zelf toch voor die kuur gaan, vooral omdat je schrijft dat Donja nog zo blij en vrolijk is.
Eerst nog eens even goed met de arts praten.

[Dingo]

Zoals al velen hier schreven: het is een keuze die jij uiteindelijk moet maken, en dat is heel erg moeilijk....Ik wens je heel veel sterkte, met de keuze, welke je ook maakt.........geef Donja een dikke knuffel...

[jip007]

wat erg zeg heel veel sterkte

[sandraw]

zo af en toe als ik tijd heb kom ik nog eens langswippen, nou zag ik de topic over chemotherapie ik kan je verzekeren dat het er met het soort kanker wat Benno heeft niet rooskleurig uitzag, maar we zijn inmiddels een jaar en 4 maanden verder en het gaat nog steeds uitstekend met Benno. hieronder volgt het verhaal. Heb je vragen kun je me het beste mailen op s.wijnen2@chello.nl dan reageer ik zo snel mogelijk. Heel veel sterkte met het maken van een keuze!!

1 jaar geleden………..

Het is een paar dagen na dierendag (2002) dat we in de ontlasting van Benno vers bloed constateren.
We zijn in 1e instantie niet echt ongerust, want we vermoeden dat dit van een varkensoor komt die hij met dierendag heeft gehad.
We wachten een paar dagen af maar het gaat niet weg, hij krijgt moeite met poepen dus word er een afspraak bij de dierenarts gemaakt. Daar word in het laatste stuk van de darm een verdikking geconstateerd en het advies gegeven om een afspraak in Utrecht te maken. Een week later kunnen we al in Utrecht terecht.

In Utrecht worden er allerlei onderzoeken gedaan waaronder een echo om te kijken of er uitzaaiingen in de buikholte zijn……..uitzaaiingen de schrik slaat ons om het hart, waar hebben we mee te maken……..ik dacht zelf dat het een soort cyste was omdat Bowie onze andere labrador daar ook ooit last van gehad heeft. Gelukkig er is niets op de echo te zien. Er word besloten om te opereren en hetgeen wat er zit weg te halen.

Op 29 oktober wordt Benno opgenomen in Utrecht en op 30 oktober word hij geopereerd. De professor zegt dat hij belt als de operatie klaar is maar dat we niet te veel van de uitslag moeten verwachten want dat heeft tijd nodig, omdat het onderzocht moet worden. We moeten ons vriendje achterlaten, tranen heb ik gelaten, zeker omdat hij begint te piepen als ik weg wil gaan.

Het is 30 oktober, mijn verjaardag en om 11.00 uur gaat de telefoon het is de professor en hij begint te vertellen. Toen ze met de operatie bezig waren kwamen ze bij iets uit wat ze niet hadden verwacht, een duidelijk zichtbare kwaadaardige tumor.
Ze hebben zoveel mogelijk weggehaald, maar niet alles want dat was niet mogelijk. Nu is het wachten op de uitslag en of opereren/behandeling mogelijk is.

We kunnen 31 oktober Benno op gaan halen en moeten ongeveer drie weken wachten op de uitslag.

Drie zenuwslopende weken gaan voorbij, waarbij je jezelf van alles in je hoofd haalt, en anderzijds je niet voor kunt stellen dat hij zoiets ernstigs heeft, hij is nog maar 7 jaar en omdat het met Benno eigenlijk heel goed gaat. Met uitzondering van de kale plek op zijn kont van de operatie, is er niets aan hem te zien of te merken hij speelt, eet, drinkt is eigenlijk dezelfde Benno als altijd.

De telefoon gaat en mijn angst word werkelijkheid. Benno heeft het maligne lymfoom, m.a.w. lymfklierkanker………maar gaat de arts verder, hij is te behandelen!
Hij is te behandelen, mijn hart maakt voorzichtig een blij sprongetje, ze verteld dat behandeling mogelijk is door middel van een chemokuur. Ze vraagt of we er over na willen denken omdat het enerzijds heel veel energie kost van de baas en anderzijds heel kostbaar is. Ik hoef geen moment na te denken, nog niet te overleggen met mijn man, we gaan dat doen en een afspraak wordt gemaakt.

We komen terecht bij een oncoloog, die uitlegt hoe alles in zijn werking gaat, hij verteld ook nadrukkelijk dat hij niets kan garanderen. Het is namelijk op een plek waar het maligne lymfoom normaal niet voorkomt en ze hebben bijna geen vergelijkbare situatie. Dat maakt ons niet uit we gaan ervoor!

Vanaf dat moment komen we met regelmaat in Utrecht voor de chemobehandeling. Voor ons een hele rit omdat wij bij Eindhoven in de buurt wonen maar dat maakt ons helemaal niets uit, als ons vriendje maar beter wordt!

Van de chemokuur zelf merkt Benno weinig, hij is wel moe maar dat komt van de lange reis. Hij is 1 keer ziek geweest, maar het is de vraag of dat van de kuur komt.
Normaal is Benno bijna het hele jaar door in de rui, nu is wel opvallend dat die haren niet aangroeien en dat zijn vacht wat dunnere plekken heeft. Als we een half jaar verder zijn feliciteert de oncoloog ons dat het nog steeds goed gaat.

Aan de chemokuur komt na 8 behandelingen een eind, dit is volgens een protocol.
Ik vind dat best eng want ineens is dat kleine stukje zekerheid weg, maar de kuur moet voldoende zijn. Of de kuur aangeslagen is moet blijken in de maanden die volgen. We moeten met regelmaat op controle naar Utrecht en zelf heel alert blijven of zich veranderingen voordoen.

Maar die doen zich niet voor en alle controles gaat het goed met Benno.
We zijn 23 oktober weer naar Utrecht geweest en we zijn intussen het jaar rond, de oncoloog vertelde dat hij nog een hond onder behandeling heeft die hetzelfde had als Benno. Die hond is anderhalf jaar verder en heeft de stempel genezen verklaard gekregen. De oncoloog zegt voorzichtig dat het misschien met Benno die kant ook wel eens op kan gaan.

Dankzij het alerte handelen van de dierenarts en de kundigheid in Utrecht zijn we nu 1 jaar verder, wie had dat gedacht, hadden we geen chemokuur gedaan, dan had hier een heel ander verhaal gestaan.


Groetjes Sandra

[Caro.]

Hé Sandra!
Wat fijn dat het met Benno nog steeds zo goed gaat joh!!!

En Demi.... heb je al een beslissing genomen of nog verder overleg gepleegd?

[Demi]

We gaan eerst een longfoto laten maken om te kijken in hoeverre het al is uitgezaaid. Aan de hand van die foto's beslissen we dan wat we gaan doen. Als het er een beetje gunstig uitziet, wat ik ook hoop natuurlijk!, gaan we toch voor de chemo. En mocht ze erg veel last hebben van de chemo omdat haar nieren het niet aankunnen, kunnen we nog altijd stoppen met de behandeling.
Maar ik blijf het erg eng vinden allemaal :cry2:

[sandraw]

ja ongelofelijk he gezien wat hij had, is hij nog steeds de lekker uitgelaten pup ( met zijn 8 jaar) zolang het zo gaat vind ik het prima het is gewoon onze oude benno zoals hij altijd is geweest. Hoeven niet meer op controle alleen heel alert blijven, dat leer je wel elke keer als hij ontlasting heeft gehad kijk je maar met minder schrik om het hart als heel in het begin.

[Demi]

Sandra, bedankt voor je verhaal, stuur je straks even een mailtje, ik had nog een paar vraagjes, oke?

[sandraw]

We gaan eerst een longfoto laten maken om te kijken in hoeverre het al is uitgezaaid. Aan de hand van die foto's beslissen we dan wat we gaan doen. Als het er een beetje gunstig uitziet, wat ik ook hoop natuurlijk!, gaan we toch voor de chemo. En mocht ze erg veel last hebben van de chemo omdat haar nieren het niet aankunnen, kunnen we nog altijd stoppen met de behandeling.
Maar ik blijf het erg eng vinden allemaal :cry2:

ja kan me voorstellen dat je het eng vind, maar zie niet teveel op tegen die chemo mocht blijken dat het draagbaar is kun je altijd stoppen!

Ik zal voor jullie duimen dat het er gunstig uitziet.

Sterkte!!

[sandraw]

stel zoveel vragen als je wilt als ik je daarmee kan helpen

ik doe het graag.

groetjes