Heilig, heilig, heilig is de vechthond...

[Neeltje]

Die hond loopt toch aan de lijn. Breng je nu een in de lijn hangende herder al in als incident om te beargumenteren dat t ècht zo slecjt gesteld is allemaal?

Ja, met iemand die hem amper kan houden. Geen incident nu, maar het zou me niet verbazen als het wel een keer verkeerd gaat. Een eigenaar dus, die zijn eigen hond niet de baas kan en zoals de hond nu reageert amper fysiek kan houden.

[Paisley]

OK. Sterkte met je fobieën.

[Neeltje]

OK. Sterkte met je fobieën.

Fobiën????? Mag ik vragen waar je dat vandaan haalt?? Oh wacht, jij weet natuurlijk hoe die hond reageerde, ja dat is het. En jij ziet die hond natuurlijk vaker dan ik, en daarom weet je dat. Die hond was natuurlijk heel vriendelijk aan het blaffen, heel gezellig en ik heb het helemaal verkeerd gezien dat het lieve baasje de lijn met twee handen vasthield om de hond te houden, hij ging er natuurlijk gewoon in hangen want dat is leuk. En alle andere keren dat ik hetzelfde heb zien gebeuren de laatste jaren, heb ik het allemaal verkeerd gezien. Ook als-ie achter het hek zit, staat-ie heel gezellig te blaffen. En dat is natuurlijk wel weer heel erg handig als je in een klein dorp woont, je weet ook waar iedereen woont.

Enne jij, sterkte met je eigen fobieën, denkend dat je het allemaal beter weet, veer plezier ermee.

[Paisley]

Het is van geen verhaal een verhaal maken. Gewoon, omdat er niets gebeurd is, maar potentieel een drama. Dus dan fantaseren we een drama
Maar goed, vechthonden dus.

[Neeltje]

Het is van geen verhaal een verhaal maken. Gewoon, omdat er niets gebeurd is, maar potentieel een drama. Dus dan fantaseren we een drama
Maar goed, vechthonden dus.

Nee, dit gaat over eigenaren die een hond hebben die ze niet aankunnen. Klaar. Gaat niet over drama, daar heb ik niets over geschreven, dat maak jij ervan. En ik heb heb over deze hond, geen ras, deze hond. Kan er ook niets aan doen dat het het duitse herder met glijrug is.

[*Skye*]

Het is van geen verhaal een verhaal maken. Gewoon, omdat er niets gebeurd is, maar potentieel een drama. Dus dan fantaseren we een drama
Maar goed, vechthonden dus.

Het is heel fijn voor jou dat jij dat als niets ervaart, maar iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Er is inderdaad geen gevecht in zo een situatie, maar er gebeurd niet niets. Het is niet fijn als een hond van wat voor ras dan ook, helemaal uit zijn plaat gaat, waarbij degene aan de lijn de hond amper kan houden. Er zijn heel veel mensen die dat eng/ gevaarlijk/ niet prettig vinden en dat is niet vreemd. Fijn voor jou dat dat jou niets doet, maar dan hoef je toch niet zo op andere mensen te reageren.

[dagmar88]

Het is van geen verhaal een verhaal maken. Gewoon, omdat er niets gebeurd is, maar potentieel een drama. Dus dan fantaseren we een drama
Maar goed, vechthonden dus.

Het is heel fijn voor jou dat jij dat als niets ervaart, maar iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Er is inderdaad geen gevecht in zo een situatie, maar er gebeurd niet niets. Het is niet fijn als een hond van wat voor ras dan ook, helemaal uit zijn plaat gaat, waarbij degene aan de lijn de hond amper kan houden. Er zijn heel veel mensen die dat eng/ gevaarlijk/ niet prettig vinden en dat is niet vreemd. Fijn voor jou dat dat jou niets doet, maar dan hoef je toch niet zo op andere mensen te reageren.

Ja, wel. Je hebt er alleen jezelf mee het zo op te blazen.
Ik kom dat vrijwel dagelijks tegen.
Dan lach ik vriendelijk en vraag me af wat de lol is van een hond die je nauwelijks kunt mannen.

[TessaThomas]

Daarnaast hoeft het weinig te zeggen. Kom ik met Tessa een verkeerde hond tegen, dan valt zij vreselijk uit en moet ik wel alles gebruiken om haar te houden. Loopt zij los, dan valt ze niks aan, dat durft ze niet. Ze loopt niet los, omdat ze niet luistert en met mach 3 op andere honden afvliegt, niet omdat ze vecht. Dat zou je alleen niet geloven als je haar ziet uitvallen. Is geen lol aan, maar de rest van de hond is wel leuk.

Maar ik vind het wel fijn als mensen even omlopen op zo'n moment.

[Neeltje]

Het is van geen verhaal een verhaal maken. Gewoon, omdat er niets gebeurd is, maar potentieel een drama. Dus dan fantaseren we een drama
Maar goed, vechthonden dus.

Het is heel fijn voor jou dat jij dat als niets ervaart, maar iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Er is inderdaad geen gevecht in zo een situatie, maar er gebeurd niet niets. Het is niet fijn als een hond van wat voor ras dan ook, helemaal uit zijn plaat gaat, waarbij degene aan de lijn de hond amper kan houden. Er zijn heel veel mensen die dat eng/ gevaarlijk/ niet prettig vinden en dat is niet vreemd. Fijn voor jou dat dat jou niets doet, maar dan hoef je toch niet zo op andere mensen te reageren.

Ja, wel. Je hebt er alleen jezelf mee het zo op te blazen.
Ik kom dat vrijwel dagelijks tegen.
Dan lach ik vriendelijk en vraag me af wat de lol is van een hond die je nauwelijks kunt mannen.

Ik blaas helemaal niets op, er staat precies wat er gebeurd is. Ik zie hond, ik ken hond, ik wacht, iemand anders gaat wel langs, hond gaat uit zijn plaat. Ik wacht tot meneer met hond weg is en loop verder. DAT staat er en verder HELEMAAL niets.

En dan mij betichten van fobieën???? Als ik die überhaupt al zou hebben, waarom heb ik dan mijn eerste hond met een staffordshire laten spelen, jaar, na jaar, na jaar, totdat de stafford overleed???



Uit de nek kletsen en zichzelf heel wat vinden, daar zijn er een aantal hier heel erg goed in.

[dagmar88]

Maak van uw scheet een donderslag.

[Habibi]

Ik schiet daar ook van in de stress.

Vroeger niet, toen had ik ongeveer de zelfde houding als Paisley. (Al sprak ik dat wat minder stevig uit)

Maar sinds Habibi ooit vrijwel is doodgebeten door een hond, waarvan de riem of musketon (weet het niet exact meer) brak, sta in er héél wat angstiger in.

Het ergste vind ik dat ik me realiseer dat ik in mijn eentje nauwelijks in staat zal zijn om in zo'n situatie Habibi te ontzetten.

In de situatie zoals het bij Habibi / mij gebeurde, waren er 4 sterke mensen nodig om de betreffende hond los te krijgen. Gelukkig hielp er toen ook direct 4 man mee.
Dat heeft haar gered.
Maar in een -ik hoop enorm nooit komende- volgende keer moet er ook maar net voldoende man meehelpen.

En als ik zoiets vertel is het enige dat meestal gebeurd, dat ik door liefhebbers van dit soort rassen op mijn falie krijg, dat we het de vorige ronde totáál verkeerd aangepakt hebben. 4 man is helemáál niet nodig. Je maakt het alleen érger. En dat je uit angst en stress schreeuwt is al helemaal idíóót.
Het gevolg van dit soort reacties is dat ik me, met de voor míj heel reeele angst niet serieus genomen voel, niet begrepen voel.
En dat maakt de angst voor mij helaas alleen maar erger.
Ik loop beduidend minder ontspannen dan vroeger helaas.

[Neeltje]

Maak van uw scheet een donderslag.

Zo, wat een antwoord. Maar goed, je zal wat te schrijven moeten hebben hè? En als je het niet meer weet, gaan we met grove taal gooien, beter weet je schijnbaar niet.

[Neeltje]

Ik schiet daar ook van in de stress.

Vroeger niet, toen had ik ongeveer de zelfde houding als Paisley. (Al sprak ik dat wat minder stevig uit)

Maar sinds Habibi ooit vrijwel is doodgebeten door een hond, waarvan de riem of musketon (weet het niet exact meer) brak, sta in er héél wat angstiger in.

Het ergste vind ik dat ik me realiseer dat ik in mijn eentje nauwelijks in staat zal zijn om in zo'n situatie Habibi te ontzetten.

In de situatie zoals het bij Habibi / mij gebeurde, waren er 4 sterke mensen nodig om de betreffende hond los te krijgen. Gelukkig hielp er toen ook direct 4 man mee.
Dat heeft haar gered.
Maar in een -ik hoop enorm nooit komende- volgende keer moet er ook maar net voldoende man meehelpen.

En als ik zoiets vertel is het enige dat meestal gebeurd, dat ik door liefhebbers van dit soort rassen op mijn falie krijg, dat we het de vorige ronde totáál verkeerd aangepakt hebben. 4 man is helemáál niet nodig. Je maakt het alleen érger. En dat je uit angst en stress schreeuwt is al helemaal idíóót.
Het gevolg van dit soort reacties is dat ik me, met de voor míj heel reeele angst niet serieus genomen voel, niet begrepen voel.
En dat maakt de angst voor mij helaas alleen maar erger.
Ik loop beduidend minder ontspannen dan vroeger helaas.

Ik kan het me heel goed voorstellen. Ik zie het aan mijn vriendin, wiens hond voor haar ogen is dood gebeten. Die angst gaat er bij haar nooit meer uit.

[*Skye*]

Het is van geen verhaal een verhaal maken. Gewoon, omdat er niets gebeurd is, maar potentieel een drama. Dus dan fantaseren we een drama
Maar goed, vechthonden dus.

Het is heel fijn voor jou dat jij dat als niets ervaart, maar iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Er is inderdaad geen gevecht in zo een situatie, maar er gebeurd niet niets. Het is niet fijn als een hond van wat voor ras dan ook, helemaal uit zijn plaat gaat, waarbij degene aan de lijn de hond amper kan houden. Er zijn heel veel mensen die dat eng/ gevaarlijk/ niet prettig vinden en dat is niet vreemd. Fijn voor jou dat dat jou niets doet, maar dan hoef je toch niet zo op andere mensen te reageren.

Ja, wel. Je hebt er alleen jezelf mee het zo op te blazen.
Ik kom dat vrijwel dagelijks tegen.
Dan lach ik vriendelijk en vraag me af wat de lol is van een hond die je nauwelijks kunt mannen.

Het is niet een kwestie van opblazen. Ik vind dat gewoon eng en al helemaal niet wenselijk.
Als je even niet aan honden denkt, maar in mensen. Als er een buurman iedere keer helemaal tekeer gaat tegen je zodra je buiten komt en hij je ziet. Hij scheld, hij dreigt en hij maakt schijnbewegingen. De enige rede dat er niets gebeurd is omdat de buurvrouw hem tegenhoudt. Dan ga ik liever niet naar buiten meer. Of ik zou in ieder geval heel voorzichtig zijn.
En nu gaan er hier natuurlijk weer heel veel mensen zeggen dat ze dat ook niet eng zouden vinden. Maar iedereen is anders en iedereen ervaart de dingen anders. Ja jullie hebben gelijk dat het handig is je zo te voelen, maar het is geen keuze je zo te voelen. Het heeft te maken met hoe je bent en wat voor dingen je meemaakt.
Het is toch de omgekeerde wereld om te stellen dat de bange mensen 'fout' zijn, het lijkt mij dat de mensen die hun hond niet onder controle hebben degene zijn die 'fout' zijn.

En ik scheer niet alles over 1 kam. Er loopt hier ook een herder reu die het liefst andere honden op vreet. Die baasjes zijn gaan trainen, lopen met een gentle leader omdat ze hem anders niet kunnen houden. Die hond heeft geleerd alle honden te negeren. Daar loop ik ook niet voor om.
In de straat wonen ook twee pitbills/ staffords/ weet even niet wat het precies zijn, die zijn altijd volledig onder controle en ook die vind ik niet eng.

De conclusie blijft wat mij betreft dat als je je hond niet onder controle hebt je er voor moet zorgen dat andere mensen er geen last van hebben. Of de angsten van die mensen nu gegrond zijn of niet, een beetje rekening met elkaar houden is toch niet te veel gevraagd.

[Hippo]

Ik snap het probleem niet:
a) men stelt een lijst op van risicorassen
b) men stelt een dna-test verplicht voor álle honden
c) bij een percentage van >40% (of 30% of 20%) van genen die op de lijst voorkomen, dient men:
1 een bewijs van goed gedrag te overleggen
2 een bewijs van met goed gevolg afgelegde cursus bij een erkende hondenschool te overleggen
3 een aangetoonde aansprakelijkheidsverzekering te overleggen
4 muilkorfverplichting op de openbare weg
5 een aanlijnverplichting op de openbare weg
6 een deugdelijk hek om eigen terrein te hebben
d) voor alle rassen die op de lijst voorkomen of kruisingen daarvan betaalt men een hoge belasting

Mocht er iemand in de Nederlandse politiek het in zijn bol halen om jouw lijst in te voeren. Dan laat ik Hippo nog liever inslapen dan met de dikgedrukte punten akkoord te gaan.

ik denk niet dat je een DA zult vinden die hippo gaat doodmaken voor jou om die redenen.

Reken maar van wel.

Vond het anders erg dapper dat je wilde wandelen met Hippo, je doet in elk geval wel wat aan je angst

Tnx, dat was zeker een hele positieve ervaring, ook zeker door die honden die bij Hippo kwamen kijken en hoe Hippo daar (niet) op reageerde. Maar als ik echt zo stoer zou zijn had ik al een keer met Skye jouw kant op gekomen

En als ik zie hoe jij met je honden om gaat (en nog veel anderen hier op het forum), dan zouden er voor mij ook niet allerlei regels verzonnen hoeven worden. Maar ik neem aan dat als het mis gaat met jullie honden, jullie ten eerste ingrijpen, excuses aan zullen bieden en als het niet anders kan, zouden jullie denk ik uit jezelf een muilkorf omhangen.
Het gaat echt om de mensen die totaal geen kennis hebben van honden en hun gedrag. Of respect voor de grenzen van anderen.

Thanks . Je weet, het aanbod geldt nog steeds. Als je er klaar voor bent hoor ik het wel.

Ik schiet daar ook van in de stress.

Vroeger niet, toen had ik ongeveer de zelfde houding als Paisley. (Al sprak ik dat wat minder stevig uit)

Maar sinds Habibi ooit vrijwel is doodgebeten door een hond, waarvan de riem of musketon (weet het niet exact meer) brak, sta in er héél wat angstiger in.

Het ergste vind ik dat ik me realiseer dat ik in mijn eentje nauwelijks in staat zal zijn om in zo'n situatie Habibi te ontzetten.

In de situatie zoals het bij Habibi / mij gebeurde, waren er 4 sterke mensen nodig om de betreffende hond los te krijgen. Gelukkig hielp er toen ook direct 4 man mee.
Dat heeft haar gered.
Maar in een -ik hoop enorm nooit komende- volgende keer moet er ook maar net voldoende man meehelpen.

En als ik zoiets vertel is het enige dat meestal gebeurd, dat ik door liefhebbers van dit soort rassen op mijn falie krijg, dat we het de vorige ronde totáál verkeerd aangepakt hebben. 4 man is helemáál niet nodig. Je maakt het alleen érger. En dat je uit angst en stress schreeuwt is al helemaal idíóót.
Het gevolg van dit soort reacties is dat ik me, met de voor míj heel reeele angst niet serieus genomen voel, niet begrepen voel.
En dat maakt de angst voor mij helaas alleen maar erger.
Ik loop beduidend minder ontspannen dan vroeger helaas.

Ik kan het me heel goed voorstellen. Ik zie het aan mijn vriendin, wiens hond voor haar ogen is dood gebeten. Die angst gaat er bij haar nooit meer uit.

Trek sommige opmerkingen je niet aan, stukje onbegrip.
Mijn ouders hadden vroeger een Briard en hebben erna 2 Havanezers gehad. Mensen met grote of middelgrote honden snappen vaak niet dat je heel anders loopt met een grote hond dan een kleine hond. Ik was erbij toen 2 ridgebacks hun havanezers aanvielen op het strand. De ene konden we nog snel oppakken. De ander hing als een lappenpop in de bek van 1 van die honden. We hebben op die hond staan beulen tot hij los liet, wat een eeuwigheid leek te duren. Gelukkig had de havanezer 'alleen' wat tandgaten en heeft dagenlang krom gelopen van de spierkneuzingen. Het had heel anders kunnen aflopen.
Ik kan mij dus heel goed de angst indenken van mensen met kleine(re) honden. Ze maken bij een gevecht geen schijn van kans.

[Brindlecardi]

Met een kleinere hond voel je je al snel een stuk kwetsbaarder. Ik heb daar in het begin ook heel erg aan moeten wennen. Altijd grotere honden gewend geweest en als je dan overstapt naar kleiner kom je er stukje bij beetje achter dat er gewoon honden zijn die een risico vormen. Honden die je beter kan vermijden. Als je een hond hebt van groter formaat die zijn mannetje weet te staan dan loop je toch anders je dagelijkse rondjes. Ook al zal ook die hond geen partij zijn voor een boze pitbull.

[Lunatic]

Ik schiet daar ook van in de stress.

Vroeger niet, toen had ik ongeveer de zelfde houding als Paisley. (Al sprak ik dat wat minder stevig uit)

Maar sinds Habibi ooit vrijwel is doodgebeten door een hond, waarvan de riem of musketon (weet het niet exact meer) brak, sta in er héél wat angstiger in.

Het ergste vind ik dat ik me realiseer dat ik in mijn eentje nauwelijks in staat zal zijn om in zo'n situatie Habibi te ontzetten.

In de situatie zoals het bij Habibi / mij gebeurde, waren er 4 sterke mensen nodig om de betreffende hond los te krijgen. Gelukkig hielp er toen ook direct 4 man mee.
Dat heeft haar gered.
Maar in een -ik hoop enorm nooit komende- volgende keer moet er ook maar net voldoende man meehelpen.

En als ik zoiets vertel is het enige dat meestal gebeurd, dat ik door liefhebbers van dit soort rassen op mijn falie krijg, dat we het de vorige ronde totáál verkeerd aangepakt hebben. 4 man is helemáál niet nodig. Je maakt het alleen érger. En dat je uit angst en stress schreeuwt is al helemaal idíóót.
Het gevolg van dit soort reacties is dat ik me, met de voor míj heel reeele angst niet serieus genomen voel, niet begrepen voel.
En dat maakt de angst voor mij helaas alleen maar erger.
Ik loop beduidend minder ontspannen dan vroeger helaas.

Hier ben ik het helemaal mee eens! "Vroeger" liep ik met een boogje om dat soort honden heen, gewoon doorlopen en dan was het wel goed. Maar sinds Luna is gegrepen door 2 staffords die met een beer van een vent liepen, die ze uiteindelijk niet kon houden toen schreeuwde, ze doen niks hoor.....maar voor ik antwoord kon geven stonden ze met z'n 2en Luna te verscheuren, denk ik er heel anders over, zodra ik er eentje zie draai ik me om en maak dat ik weg kom, dan loop ik wel een ander rondje dan ik in gedachten had.

Er komen er hier steeds meer bij en geen van allen is vriendelijk, ze lopen allemaal aan het eind van een flexriem dus van controle kan je ook al niet spreken, ik bedank ervoor, het gegil van Luna vergeet ik nooit meer en zoiets wil je ook nooit meer meemaken!

Je kan de hond met heel veel moeite wel in je eentje los krijgen hoor, ik heb van de riem een strop gemaakt om de hond heen en ben toen begonnen met wurgen en geloof me, op dat moment ben je onmenselijk sterk, zo heb ik hem er uiteindelijk af gekregen, de teef heb ik met veel mazzel en een goed gemikte schop eraf kunnen krijgen gelukkig. De tip van het wurgen had ik hier op het forum ooit gelezen en gelukkig schoot die me op dat moment, nadat ik al even met dat beest aan het knokken was, ineens te binnen, anders had Luna het echt niet overleeft