Van een hond die NUL waaksheid vertoonde, ging hij ineens aanslaan als Skadi aansloeg. Soms nam dat hysterisch grappige vormen aan. Zoals de keer dat mijn neefje ineens achter het huis stond, en Skadi er naar toe vloog en hem serieus aanblafte. Cayuga stond er naast te krijsen, wild om zich heen loerend. 'Er is iets, maar wát????'
Tegenwoordig snapt hij waarom je moet blaffen, en slaat hij soms uit zichzelf aan als er iemand op de oprit komt. Het duurt soms even bij hem, maar uiteindelijk viel het kwartje
Wat hij ook totáál niet had, was buitdrift. Even een sjorspelletje ging niet. Zodra ik mijn hand uitstak naar wat hij ook in de bek had, liet hij het vallen. Als hij al interesse toonde in een speeltje, dat was bijna nooit zo. Tegenwoordig heeft hij een eigen knuffel, en loopt daar trots mee rond te paraderen en een sjorspelletje wordt ook op prijs gesteld.
Nadat hij een paar jaar toe keek hoe Skadi en ik met elkaar speelden, waarbij Skadi haar bek volop gebruikt, ging hij ineens ook mijn arm vastpakken met zijn bek. De eerste paar keer schrok hij zich kapot van zijn eigen moed, maar tegenwoordig durft hij er zelfs bij te grommen, terwijl hij met vervaarlijk opengesperde bek wild om zich heen kijkt. "Ouwe landhaai!" roep ik dan, en dan wordt hij helemaal blij.
Nou, enfin. Dat soort dingen dus.
Eén ding nam hij niet over. Het fanatiek Slopen Van De Voetbal. Een heel serieus te nemen bezigheid, volgens Skadi, die daar reuze fanatiek mee bezig is, soms wekenlang. Tot gisteren. Skadi had de binnenbal uit de voetbal gesloopt, en die lag naast de eigenlijke voetbal. We gaan naar buiten, en Skadi stort zich op de voetbal, wild schuddend en grommend. Waarop Cayuga zich op de binnenbal stortte, wild schuddend en grommend, en er fanatiek aan trekkend
WTF? dacht Skadi, dat is de bedoeling niet! Ze liet haar voetbal vallen en keek Cayuga zo
aan. Cayuga had niks in de gaten, die was véél te druk met de binnenbal "Mag 'ie best" zei ik "pak jij je voetbal maar". Nou ja, dat deed ze toen maar uit arren moede.
En ik maar lachen.
Die ouwe stinkmiechel is zó grappig als hij Skadi nadoet
Maar wat ik me nu afvraag, zijn er meer honden die héél sterk bezigheden nadoen, ook als ze dat niet uit zichzelf geneigd waren te doen? "Hij doet gewoon wat Skadi doet" is hier een gevleugelde uitspraak.
Maar niet alleen Skadi doet hij na. Bij ontmoetingen met andere reuen bijvoorbeeld, hij kopieert exact, tot in de miniemste details, de houding van de andere reu. Gaat altijd goed.
en ging dan bij de achterdeur staan blaffen 
. Ook toen man aan zijn andere kant ging zitten en Mister dus insloot.
Er komt echt niemand bij ons binnen die Alex niet kent 
Het begon met verbluft kijken naar een wegspurtende Izzy. Toen rende ze wat dommig mee met Izzy terwijl ze haar in d'r zij en wangen beet, daarna snapte ze dat ze achter een balletje aanrenden en na een week of 2 had ze door dat, als ze de bal terugbracht, er een koekje volgde 
Ook commando's als 'blijf' leerde hij supersnel door het van Mila af te kijken. Apporteren had hij ook binnen een paar dagen onder de knie door het na te doen van Mila.
doet zie je haar abrupt stoppen en onschuldig aan grassprieten gaan snuffelen 
