Lemuria schreef:Jonas26 schreef:fenneke schreef:Ja heel erg naïef
Ga eens kijken in dier en leed dan zie je genoeg om nog eens ernstig na te denken
Daar heb ik inderdaad het een en ander gelezen inmiddels maar ik zie hier ook op het forum fotoos van een pitbull met herders en dat gaat geweldig. Nou ja, eerlijk gezegt zie ik momenteel door de bomen het bos niet meer. Ik ben zeer beslist niet iemand die in een impuls een hond aanschaft en ik heb de tijd om tot een weloverwogen keuze te komen. Ik vind ze erg mooi
Dat is Hippo inderdaad, maar dit is bepaald niet haar eerste hond. Ook niet van dit kaliber. Je hebt gewoon heel wat inzicht in hondengedrag nodig om het in goede banen te leiden en dan nóg is het niet mals. Je kunt je oriënteren en boeken over hondengedrag lezen zoveel als je wilt, maar je hebt de praktijk-ervaring nodig. Liefst met een flinke portie natuurlijk overwicht over de hond. Doe het je omgeving maar niet aan.
Ben het natuurlijk wel met je eens dat ze erg mooi zijn.
Yes that's me
Hippo is een uitzondering voor een pitbullachtige, hij heeft namelijk een zeer goed ontwikkelde bijtinhibitie. Ik ken veel mensen met staffords en pitbulls. Een groot deel ervan(lees minimaal de helft) kan niet met andere honden. Sommigen waren met 7 weken oud al zo agressief dat de fokker ze moest scheiden... De rest gaat al dan niet met een gemuilkorfde hond op de meest desolate plekken op de meest rustige tijden(lees 5u 's morgens of 1u 's nachts) wandelen om zo min mogelijk honden tegen te komen.
Een deel is alleen sociaal tegen roedelgenoten en negeert(wat overigens is aangeleerd door de eigenaren) andere honden. Neemt niet weg dat als een andere hond hen te ruw of hard benadert, ze alsnog niet zullen schromen om te vechten.
Dan is er het deel als Hippo. Dus met een zeer consequente opvoeding ontwikkelt tot sociaal hond. Hij kan met iedereen samen, is helaas al een paar keer aangevallen maar hapt en snauwt maar vecht niet.
Maar daar is 2 jaar aan toewijding aan vooraf gegaan. Hippo beet als pup en puber. Niet hap hap en een krasje, nee hij beet. Ik ben (al zeg ik het zelf) zeer consequent. Als pup duidelijk gemaakt dat ik niet dat niet toestond en als jonge hond op mijn strepen gestaan als hij dacht dat hij zijn grenzen kon verleggen. Mijn man is wat gemakzuchtiger. Die is dus meerdere malen gebeten door Hippo, 1 keer de tandgaten dwars door zijn ene hand, toen heeft hij met hem gevochten, waarop hij zijn andere hand ook nog even te grazen nam. En een keer vol in zijn voet waarbij zijn tanden door zijn bergschoen heen gingen. Toen Hippo zo 1,5-2jr oud was heeft hij het strijdbijltje begraven en sindsdien is het een wereldhond. Nog steeds moet je ervoor waken dat hij geen grenzen gaat verleggen, maar die groene waas over zijn ogen als hij de strijd wilde aangaan hebben we gelukkig nooit meer gezien. Hij heeft dit overigens nooit naar andere mensen gedaan, wij hebben er ook voor gezorgd dat niemand in een dominantie/machtsstrijd kwam met hem.
Oja ik ben er mede door de politiehondentraining best in bedreven om honden onder controle te houden in hoge driften. Maar zodra je dingen gaat doen bij het water met Hippo (varen, zwemmen e.d.)dan komt hij dus in die 'red zone'. Net als van die harde klappen uit uitlaten van motoren. Ik kan je vertellen, hij is compleet onbereikbaar. Hij zet het op een gillen en brullen. Dát gedrag hebben veel soortgenoten dus ook naar andere honden. Ik heb al zat mensen geholpen met staffies met hondagressie. Het enige wat je kunt bereiken is dat ze dan andere honden gaan negeren.
Ik vind staffords en pitjes geweldig, ze zijn altijd vrolijk, ik vind ze er mooi uit zien, ze zitten over het algemeen fysiek goed in elkaar(alleen vaak allergieën) , houden van gek doen en plezier maken, echte clowns. Maar nee, na Hippo komt er geen Hippo meer. Want we waren voorbereid op het ergste en kregen het makkelijkste. Zo'n hond krijgen we niet meer. Je kunt er overigens wel mee op vakantie, maar in veel landen zijn ze niet toegestaan: sommige deelstaten van Duitsland, Engeland, Scandinavië, Frankrijk, Kroatië bijv. In Duitsland, Italië en België staan mensen overigens in de rij voor Hippo. Willen er mee op de foto en al
.
Dus eigenlijk alleen als je bereidt bent om mega consequent te zijn en je te schikken naar een bestaan met een hondagressieve hond, dan zou ik voor zo'n ras kiezen. Als je het geluk hebt er 1 te treffen zoals Hippo, dan kan je alleen maar blij zijn.
Rassen met tevens een stoer uiterlijk, maar waar hondagressie veel minder vaak (lees dus nog wel met enige regelmaat) voorkomt zijn de American Bully, Renaissance bulldog en de old english bulldog. Geloof aub niet in de massa's marktplaatsadvertenties waarin mensen bij hoog en laag beweren dat hun hond niet hondagressief is, dat wil niet zeggen dat ze dit ook vererven naar de pups.
Maar het komt wel overeen met wat ik hier in de stad ook zie. Iemand anders schreef het ook al, en ook voor mij geld dat ik echt maar zeer zelden pitbulls/staffords tegenkom die ouder dan 2, hooguit 3 zijn. Want dat is de leeftijd waarbij het puppige speelse er toch echt wel af gaat, waarop gaat blijken dat ze echt verdomd veel en hard werk zijn en vooral dat ze echt niet samen met andere honden kunnen. Ik woon in nogal een aso-buurt en het is onvoorstelbaar hoeveel van die lui ik om de 2 jaar met weer een andere vechthondpup zie lopen ter vervanging van de vorige. 
Dat klinkt wel heel gestoord ja 