En wat ben ik trots op mijn man. Vanaf les 1 heeft hij zich voorbeeldig gedragen, ik herkende mijn eigen hond niet terug. Ik ben zo blij dat iemand me op deze hondenschool heeft gewezen. Het zijn kleine groepen, alleen die ene groep is op het veld en er wordt zonder druk getraind. Geen druk voor de honden, maar ook geen druk voor de baasjes. En dat blijkt te werken voor ons.
Begonnen we echt maar met 2 hoops en een ton, beginnen het nu toch al wel aardige parcoursjes te worden. Wanneer het precies gebeurde weet ik niet meer, maar ineens was het kwartje gevallen. Nu gaat het eigenlijk echt iedere week goed. Hij is de hele training los, ligt netjes naast me, loopt los mee naar het veld, en door middel van back chainen lukt het eigenlijk ieder les om aan het einde het parcours te doen vanaf 1 plek. Op de foto's zie je me nog wel eens meelopen in de opbouw, of een stap zetten om net wat duidelijker te maken wat ik wil. Maar goed, dat maakt helemaal niet uit, want we doen het echt enkel en alleen maar voor de lol.
Volgende week is onze laatste les, we gaan overstappen naar de gehoorzaamheid. Het hooperen is leuk, maar ik was even vergeten dat ik toch ook wel meer appel wil hebben. Hij luistert ongeveer goed
, het lukt me om hem bij alle honden weg te houden, hij kent alle commando's, we kunnen honden passeren zonder dat hij er heen gaat. Maar toch zodra er wat spanning is, wil ik hem alsnog weg kunnen roepen en dat lukt niet altijd even goed. Ook is ons ooit zo nette commando van 'los' veranderd in 'los.... los.... nu... Skye... los.... enz'. Dus daar gaan we mee aan de slag. En ik blijf zelf hooperen aangezien we 4 hoopers hebben. Nou, een heel verhaal, maar hier komen dan toch echt wat foto's.
In het begin nog met de lijn eraan, ik kon gewoon niet geloven dat het goed ging.
Dit vond ik toen al zo bijzonder dat het lukte
En ook hier was ik zo trots, nu zouden we daar onze hand niet meer voor omdraaien
Kleine oefeningen
Ineens was het kwartje gevallen en konden we alles lekker uit elkaar trekken, hij kreeg er zo veel plezier in, we hadden echt contact en er kwam tempo in.
En dan vandaag onze een na laatste les. Het parcour begon bij de hooper rechts op de foto. Ik kan hem gewoon daar neerzetten nu en vanaf de plek waar ik op de foto sta hem het hele parcours doorsturen. Zo trots op mijn mannetje.
En nu hopen dat het er echt van gaat komen om er zelf mee aan de slag te gaan.
Als ik zo de foto's eens bekijk is het wel duidelijk wat mijn lievelingskleur is
treibball is ook leuk 
.
