Wat hebben we samen veel meegemaakt en beleeft. Je was een moeilijk hondje. Dulde geen andere honden, hield niet zo zeer van mannen of kinderen. Katten vond je geweldig en superslim was je ook en toch ook wel wat geniepig gemeen….Grommen zo maar omdat je wist dat ik daar toch wat bang van werd zodat je de bank voor je zelf had…..enorme baknijd echt je leek wel een wilde leeuw soms…. de laatste jaren werd je doof en had je last van staar.. De afgelopen maanden deden we nog een blokje om maar dat was het ook , de tuin daar was je liever in…
Donderdag morgen toen ik je zag dacht ik al dit is niet helemaal goed. En nadat je gewoon echt een uur doelloos hebt lopen staren en onder de heg ging graven heb ik de DA gebeld… Je had eigenlijk geen pijn tenminste je liet het nooit zien.. Maar je voer wou je die dag ook niet en dat is echt een unicum.. de dierenarts zei het is een echte terriër gaat door tot het einde en dat klopt ook.. maar een lijdensweg of langzame dood hoef je niet te sterven.. Na de narcose was je al weg en het spuitje was dan denk ik ook wel een goede beslissing… Nu “kijk” je uit over de weilanden want je ligt gewoon op je favo plekje gelukkig net als alle dieren hier die doodgaan die blijven ook hier… Dank je voor alle leermomenten!
Dag lieve brompot Beer
vandaar dat ik het niet ken 
