We hebben ontzettend van en met elkaar genoten. Bijna mijn halve leven lang. Bijna zijn hele leven lang. Vanaf het moment dat we dat zwarte magere herdertje in het asiel zagen en wisten dat dit hem moest zijn.
We hebben gewandeld en getraind en gespeeld en gerend en bankgehangen en geknuffeld. Niet voor te stellen dat ik niet meer met die grote puntoren kan kroelen. Niet meer op mijn vingers moet passen bij het koekjes geven. Geen neus meer in de boodschappentas of gestuiter wanneer ik opsta en geen ontvangstcommittee meer in het bos voor passerende honden.
Zaterdag nog 2 uur gewandeld, maandagavond was hij niet lekker, en vanochtend hebben we hem laten inslapen. Nier- en leverfalen. Zorro mocht 15 jaar worden.
Dag lieve, lieve zachtaardige druktemaker van me.






