Ik ben een tijdje hier niet meer geweest maar wil toch mijn hond laten zien. De hond is van mijn en mij, een (hoogstwaarschijnlijk) Engelse setter uit Bulgarije. Hij is hier heen gekomen via de stichting Houndation. En niemand was in hem geïnteresseerd! Ze vonden hem te zenuwachtig.
Hij is echt heel lief. Hij is geen perfecte hond die altijd onmiddelijk luistert (understatement: hij is ontzettend stout).
Aan het begin was hij bang voor brommers en fietsers, maar nu kan hij zelf naast de fiets! Je mag hem overal aanraken en ook tijdens het eten. Hij blaft nooit, alleen tijdens de hondencursus als er niets gebeurt. Hij is erachter gekomen hoe de prullenbak werkt helaas...
Als hij los loopt, is hij minder zenuwachtig of bang dan aan de lijn, vanaf het begin al. Hij is niet extreem bang, maar hij schrikt gewoon vaak. Hij is meestal bang voor nieuwkomers maar als we hem dwingen zich niet te verstoppen en de nieuwkomer geeft hem snoepjes en laat hem een keer uit, dan vindt hij je geweldig.
Nou ja dat was het dus ik wilde dit gewoon even vertellen dat ik deze hond heb bij mijn moeder en dat hij dus heel stout is en soms een suffers maar dat hij ook echt geweldig en lief is. Dag!
.