
My Grand Lady.....
Mijn mooie lieve meid,
Mijn eerste herder,
Mijn eerste sporthondje...
Mijn kanjertje,
De beste (pleeg) moeder die ik ooit gekend heb... wat ben ik blij dat jij de zorg voor alle pups als vanzelf op je genomen hebt;
Welke ras het ook was, wanneer hij ook kwam... altijd stond jij er voor klaar vanaf het moment dat ze bij je neer gezet werden... ik ben zo blij dat jij Xygan nog hebt kunnen laten worden hoe hij nu is.. een lieve stoere sociale vent.
Vanaf nu moeten we het zonder jou doen,
Zonder jouw opvoedkwaliteiten, zonder jouw lichaamstaal...
Wat heb ik veel van je geleerd...
We hebben samen voor het eerst de IPO leren kennen, samen mogen meemaken dat jij een geweldig mooi nestje kreeg en nog steeds stroomt jouw bloed in zowel Xavi als Xygan...
Helaas ging het echt niet meer... vanochtend was de glans uit je ogen... het was op... Een vreselijk beslissing maar ik moest hem voor je maken, je was altijd mijn stoere Grand Lady en dat moet je ook blijven. Met minder had jij geen genoegen genomen en dat was geen Grand Lady waardig.
Je bent weer bij je zoon... eindelijk weer samen met Xito...
Hij zal je gemist hebben... Hij heeft je terug, ik ben je kwijt...
De hemel is weer een ster rijker...
Tot ooit wijfie...