Zoals al eerder beschreven, was het een hele uitdaging, zowel voor haar als van mij. De eerste lessen had ze maar één gedachte: ‘Hoe kom ik hier wég!’ maar zo tegen de vierde les, zag ze in dat er toch wel leuke dingen bijkwamen.
Bijvoorbeeld de beloningen in de vorm van knakworstjes. Ze klom zowat mijn heuptasje in om ze te pakken te krijgen. Helaas hadden meer cursisten knakworstjes mee en aangezien Maggie’s neus bijzonder gevoelig is voor etenswaren (misschien kan ik haar opleiden tot drugshond???) en het feit dat het haar geen fluit uitmaakt wie er worstjes uitdeelt, bleef het een aardige uitdaging om haar bij de les (lees: mij) te houden.
Afijn, Maggie opvoeden biedt wel meer uitdagingen. Zo is het razend moeilijk om haar ‘kunstjes’ te leren. De honnepon is buitengewoon slim in alles wat haar voordeeltjes (i.c. iets te bikken) oplevert. Zo weet ze een maand later nog die éne struik tussen alle 100 andere struiken waar een beschimmelde pizzakorst lag, maar zitten, afliggen, volgen, niet-naar-de-boterham-met-pindakaas-toe, gaat haar een tikkie boven haar Roemeense petje. Of ze verdomd het eeuwig omdat ze het nut er niet van in ziet. Dat kan natuurlijk ook.
Maar soit, ik ben met haar op cursus gegaan om de band tussen ons te versterken, haar te allen tijde te laten komen als ik haar roep (vind ik een redelijk standpunt mijnerzijds) en haar af te leren nietsvermoedende bezoekende glazenwassers proberen op te vreten (is in mijn ogen ook niet te veel gevraagd als hondenbaas).
Maar goed, we deden dus mee aan het examen, al had ik bijzonder weinig fiducie erin maar à la, de drie bovenstaande punten hadden we sowieso al bereikt plus nog een bonusje in de vorm van het elke les verder afnemende gekrijs in de auto. De laatste twee lessen gilde ze zelfs helemaal niet meer.
Sterker nog: geen piepje kwam er meer uit. Ze ging, weliswaar enigszins gespannen, zitten en keek geïnteresseerd naar buiten. Victorie dus.
Maar nu het examen:
Begroeten van hond en baas: Goed
Zitten 15 seconden: Goed
Liggen 30 seconden: commentaar examinator: ‘Helaas niet gezien’
Komen indien geroepen: Goed
Wandelen zonder trekken: Goed
Staan: Goed
Langs honden lopen (voor- en achter): Zeer Goed! (commentaar examinator: ‘heel mooi!’
)Gebit tonen: Goed (grote overwinning want Maggie vond het aanraken van haar snuit altijd heel eng!
)Nee: Heel goed (dit was de boterham met pindakaas
)Wachten: Goed
Opmerkingen algemeen: ‘Je hebt je doel in deze lessen wel bereikt. Maggie is ontspannen en heeft laten zien heel graag met en voor je te werken. Een schat van een hond die bij jou helemaal op haar plekje is!’
Hahaha, ze deed de meeste dingen half en het afliggen bij de zitoefening en daarna helemaal niet meer.
Maar goed dat ik zo’n weinig competatief mens ben en dat ik in een deuk lig om die kleine garnaal met dat grote hoofd.
) en sloopt niks.
