Een pupje uit m'n eerste nest.
Niet gepland wat te houden en je was een van de laatste die vertrok. Opgehaald door een jong gezin die door mijn enthousiasme aangestoken werden en met jou de eerste stappen in de KNPV zetten.
Helaas bleek je meer mans dan zij konden handelen en toen daar de gezinssamenstelling veranderde (baby op komst, geen tijd om intensief te trainen en te jong om stil te leggen) kwam je terug naar mij.
Samen hebben we een mooi pad afgelegd.
Diverse wedstrijden gewonnen. 2 mooie certificaten, deelname voor 1 programma op het NK, door een fout van mij op 1 puntje na helaas niet voor beide programma's want dat had je wel verdiend.
Vorig jaar juli na haast 2 jaar pensioen toch nog deelname aan een KNPV PH1 wedstrijd en niet eens onverdienstelijk.
Tot ik in september vorig jaar een knobbeltje vond wat na controle kwaadaardig bleek
Ik was er snel bij en alles kon verwijderd worden. Röntgenfoto's van de thorax waren nog schoon. Gelukkig.
Afgelopen week kreeg je dikke poten. Bloedonderzoek zaterdag ochtend toonde een ontsteking en chronisch proces.
Met de bekende achtergrond van kanker kon dit uitzaaiingen betekenen maar toch gestart met pijnstilling (phen pred voor als het uitzaaiingen waren) en AB voor de ontsteking.
Zaterdag en zondag knapte je op, maar vanochtend was het weer slecht. Ik wist het al. Gelukkig werd er tijd gemaakt. Je buik voelde goed maar wel gromde je voor het eerst naar de dierenarts. Een thorax röntgenfoto gaf duidelijkheid waar ik al voor vreesde. Ondanks klinisch goed op hart en longen zaten er uitzaaiingen op de longen. Nog vergeleken met oktober en inderdaad niks gemist. Toen nog vrij.
Duidelijk dus. Langer gaan we je niet pesten lieverd. Vanavond om 7 uur nemen we afscheid nu je je alleen maar ongemakkelijk voelt ipv echt ziek.
Zojuist onderweg naar huis om zo samen met mijn partner deze moeilijke keuze te maken nog wel even gestopt bij m'n ex die bij je geboorte aanwezig was. Heb je je nog uit mogen leven op het pak en de mouw en z'n vriendin heeft nog foto's gemaakt die nog volgen.
Vriendje. Veel te vroeg, veel te onverwacht en ik hoop dat je zo rustig gaat
Foto's gemaakt door Jessica afgelopen oktober
.
