Ik ga je enorm missen....
Jingo was niet mijn hond, maar van mijn ouders.
Toen hij kwam als pup ben ik met hem cursussen gaan volgen. Elk weekend naar huis om te trainen, hij deed het zo graag. We deden veel aan apporteren en dat was zijn lust en leven.
Na een kleine 2 jaar kwam Luca bij ons. Jingo en Luca waren al heel snel beste vrienden. De roedel van 3 werd er met Dumas eentje van 4, en niet veel later met Csiva eentje van 5. Jingo nam alles op in zijn roedel. Een hond met een gouden randje die zo gemist gaat worden...
Altijd blij om ons te zien. Altijd samen met zijn bal. Nu nooit meer... Dat doet even heel erg zeer. Onze grote zwarte vriend, onze mensenhond.
Dag lieverd...

