Tineke schreef:
Fokker had zeker zijn verantwoording moeten nemen maar met sommige mensen ga je er hoe dan ook toch niet uitkomen. Dier en recht zouden zich zeker weleens meer met broodfok bezig kunnen gaan houden. Ik voor mijzelf kan me niet voorstellen dat wij de fokster van Lucie zouden aanklagen als zij iets zou blijken te hebben. Doet als je je centen terugkrijgt dan iets af aan haar kwalen ofzo

. Zij is een echt betrokken fokster , iets wat voor ons belangrijk was, en waarom wij mede voor haar gekozen hebben. Het zou mensen sieren als ze voor ze een hond kopen eerst eens goed kijken waar en wat ze kopen. Als je een ras aanschaft wat als wrak te boek staat moet je niet vreemd op kijken als hij/zij niet door de apk komt. Er zijn echt wel betrokken fokkers net als dat er zijn die het geen zak interesseert maar
mij maak je niet wijs dat je daar helemaal niets van merkt in de contacten die je hebt.
Je moest eens weten hoe sommige fokkers toneel kunnen spelen.
Althans de fokker waar ik mijn eerste werklijn borders gekocht heb.
Gaandeweg de jaren die we ze kenden zijn die gewoon echt in geldwolven verandert.
Teven een nest pups met papieren laten krijgen, de daarop volgende loopsheid zonder papier.
Toen wij onze eerste 2 honden daar kochten hadden ze 1 nest per jaar, maar na een jaar of drie veranderde dat heel snel
Fok commissie in Duitsland weet het allemaal, legt ook sancties op waar ze kan, maar zonder bewijs kunnen ze niks.
En helaas zijn die zo handig in mensen bespelen en bedreigen dat niemand zijn mond durft open te doen.
Er gingen ons steeds meer dingen opvallen, in het begin woonden alle honden in huis, toen werd er een (te dure) boerderij gekocht, meer honden, meer nesten, honden die dan maar buiten in de stallen "geparkeerd" werden. Per jaar zag je dingen veranderen.
Geloof me, als dat vanaf het begin toen we onze honden daar kochten zo geweest was had ik er geen een hond gekocht. Maar ze zijn er nu, en de hondjes kunnen er ook niks aan doen.
De honden zijn er voor ons niet minder om, ik zie ze even graag, maar bitter is het wel, je zo vergist te hebben in mensen.
Ik wil met die mensen gewoon niets, maar dan ook helemaal niets meer te maken hebben.
Ze hebben ons ook onder druk proberen te zetten, zodat we de inschrijving van onze epilepsie hond als zodanig in het zuchtbucht terug zouden draaien
En wat voor een lijdensweg Mika gehad heeft, en wij zelf daardoor...dat is niet te beschrijven, dat gaat veel verder als een geldkwestie.
Ik heb er wel een moment aan gedacht bewuste fokker aan te klagen, maar heel eerlijk had ik al mijn energie en centen nodig voor mijn zieke hond. Die is altijd op de eerste plaats gekomen.
En al het geld van de wereld had het verlies niet minder pijnlijk kunnen maken, Mika kreeg ik toch niet beter of terug er mee
