Verbod op 'schokhalsband' voor honden

[Domor]

Qua gevoel als/waarom ik op deze manier handel: een deel is angst dat Noa doodgereden wordt door haar autojaaggedrag. Een deel is angst omdat ik niet wil dat Noa terugzakt in hoe ze was in november, ze is al zo ontzettend veel verbeterd en daar hebben we samen zo ontzettend hard voor gewerkt. Een deel is frustratie omdat ik blijkbaar weer het niet voor elkaar heb gekregen het in veilige goede banen te leiden en zij daar dan weer de prijs voor betaalt. Dan wel door een schok omdat ze toch door die omheining gaat, dan wel omdat ze toch achter auto's aan gaat en ze zich daarbij bezeerd (ze liep rechtsvoor en rechtsachter kreupel door beschadigde voetzooltjes na de tweede keer) of doordat ik haar met de elektronische halsband moet corrigeren, dan wel doordat ze weer bijna nergens los kan, dan wel omdat ze weer meer stress heeft los of aan de lijn. Binnen heeft ze eigenlijk nooit meer stress. Ze slaat aan als de bel gaat of er bezoek komt, dat wel (normaal hondengedrag dus), maar het stress hebben om "niets", het eigenlijk niet weten wat te doen, dat is er uit. En ze had in november toch wel 25% van de tijd binnenshuis ook stress en buiten toen eigenlijk gewoon de volle 100% van de tijd. Wisselend tussen matig stress en volledig loco gaan omdat ze echt van gekkigheid niet meer wist wat ze moest. De frustratie is naar mij toe, niet naar haar.

Ik reageerde omdat ik vrijdag gezegd had te reageren en ik kom mijn woord na. Ik maak verhalen niet mooier dan dat ze zijn en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn.

[Neeltje]

Maar je laat haar toch niet los als er auto's in de buurt zijn??? Dat is het idiootste dat je kunt doen.Een hond opvoeden duurt jaren, dat kun je niet zo maar even in een paar maanden doen, dat heeft tijd nodig. Enne, gooi de electronische halsband heel hard weg, daar maak je meer kapot mee, dan je lief is.

Wil je de reden weten waarom je hond gestresst is? Omdat jij gestresst bent, heel eenvoudig.

Ik wil best wel aardig en opbouwend reageren, maar het gaat mij om de honden die hier de pineut zijn. Je hebt twee lieve gezellige poedeltjes, het enige dat ze nodig hebben is een beetje leiding en een aai over hun bol en je hebt de grootste schatten.

Weet je wat je zou moeten doen, en ik weet dat hier heel veel mensen tegen Martin Gaus zijn, maar als je de eerste Instructeurs cursus gaat volgen, krijg je zoveel informatie over het wezen hond, dat je dan hopelijk begrijpt hoe fout je nu bezig bent.

Zet een tijdelijk hek neer, paaltjes en gaas, kun je zo bij ieder bouwmarkt halen. Dan is je tuin afgezet. Geen smoesjes verzinnen, maar daadwerkelijk iets doen en GEEN electrische zooi eraan. Straks zijn die honden helemaal getikt van alle schokken die ze krijgen.

[veertje]

Ik krijg heel erg de indruk dat je niet meer goed weet hoe je het moet aanpakken en lees dingen over homeopathische behandelingen en dan hier weer over stroom en teletubbies. Dat is zo tegenstrijdig als maar zijn kan in mijn beleving.

Ben je al eens naar een goede hondenschool of GT gegaan en heb je daar met een open blik naar geluisterd? Volgens mij zit je te vast in je eigen interpretatie van het gedrag van Noa en Ninthe en vult daarom zelf in waarom dingen wel/niet gaan werken. Soms heb ik dat ook, maar dan kan de aanpak van iemand anders heel verfrissend werken en dan denk ik wel eens 'dat ik dat zelf niet eerder bedacht heb?!'.
Ik snap de adviezen die hier gegeven worden heel goed, maar ik denk dat dit beter door iemand persoonlijk stap voor stap uitgelegd kan worden, met de honden erbij die laten zien wat een andere, goede aanpak voor effect op hun heeft.

Als je eens een weekendje wat quality time met de een wil, dan mag de ander gerust een weekendje hier. Zou het je graag aanbieden voor een week of twee, maar ivm mijn werk gaat dat niet, dat zullen de gezusters niet leuk vinden.

[Tineke]

Ik woon om de hoek, als je een keer een hondje uit logeren wilt sturen kan dat hoor! En ik wil je ook best helpen met de training (als ik terug ben van vakantie).
Je tuin tijdelijk afzetten kan prima met net of schapengaas trouwens, dat kost je de kop niet en staat zo. Ik neem altijd een rol mee voor de vakantietuin, werkt ook bij IJzen prima.

Aanpakken dit aanbod

[Manuma]

Kun je niet binnenkort je biezen pakken, Noa onder de arm nemen en ergens in the middle of nowhere gaan zitten?
Dat je zelf even tot rust kan komen, een heupgordel om kan doen met een flex eraan en gewoon alleen maar op avontuur gaat met Noa? Die lijn hoeft niet los, ze hoeft niet te luisteren, jullie kiezen niet eens een route. Je gaat gewoon lopen en je gaat lekker verdwalen samen?

Ik heb twee jaar geleden precies dat gedaan met Manu en het gaf ons beide enorm veel rust.

[crutz]

Zolang de situatie niet stabiel genoeg is er wordt er niet gefokt en met Noa wordt het komende jaar sowieso niet gefokt.

OOK met haar wil je fokken????

[sternentänzerin]

Qua gevoel als/waarom ik op deze manier handel: een deel is angst dat Noa doodgereden wordt door haar autojaaggedrag. Een deel is angst omdat ik niet wil dat Noa terugzakt in hoe ze was in november, ze is al zo ontzettend veel verbeterd en daar hebben we samen zo ontzettend hard voor gewerkt. Een deel is frustratie omdat ik blijkbaar weer het niet voor elkaar heb gekregen het in veilige goede banen te leiden en zij daar dan weer de prijs voor betaalt. Dan wel door een schok omdat ze toch door die omheining gaat, dan wel omdat ze toch achter auto's aan gaat en ze zich daarbij bezeerd (ze liep rechtsvoor en rechtsachter kreupel door beschadigde voetzooltjes na de tweede keer) of doordat ik haar met de elektronische halsband moet corrigeren, dan wel doordat ze weer bijna nergens los kan, dan wel omdat ze weer meer stress heeft los of aan de lijn. Binnen heeft ze eigenlijk nooit meer stress. Ze slaat aan als de bel gaat of er bezoek komt, dat wel (normaal hondengedrag dus), maar het stress hebben om "niets", het eigenlijk niet weten wat te doen, dat is er uit. En ze had in november toch wel 25% van de tijd binnenshuis ook stress en buiten toen eigenlijk gewoon de volle 100% van de tijd. Wisselend tussen matig stress en volledig loco gaan omdat ze echt van gekkigheid niet meer wist wat ze moest. De frustratie is naar mij toe, niet naar haar.

Ik reageerde omdat ik vrijdag gezegd had te reageren en ik kom mijn woord na. Ik maak verhalen niet mooier dan dat ze zijn en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn.

En nu zonder alle analyses en mooie woorden!
Wat voelde je toen je angstige hond door het schrikdraad heen ging en een tetter kreeg.

Geen uitleg, geen verklaring puur je emotie op dat moment.

Je hoofd moet overlopen van de verklaringen, analyses, uitleg, woorden en mogelijkheden die zich eventueel voor zouden kunnen doen.

[amelie]

Zolang de situatie niet stabiel genoeg is er wordt er niet gefokt en met Noa wordt het komende jaar sowieso niet gefokt. Met Ninthe mogelijk wel, ik sluit niks uit. .

Maar wát wil je dan precies bereiken door te fokken? Ik probeer je niet af te branden, het is een serieuze vraag. Wat is er zo geweldig aan deze honden, welke enorme verbetering gaan zij bieden dat al die gedragsproblemen geen probleem meer zijn?

[korthaar]

Kun je niet binnenkort je biezen pakken, Noa onder de arm nemen en ergens in the middle of nowhere gaan zitten?
Dat je zelf even tot rust kan komen, een heupgordel om kan doen met een flex eraan en gewoon alleen maar op avontuur gaat met Noa? Die lijn hoeft niet los, ze hoeft niet te luisteren, jullie kiezen niet eens een route. Je gaat gewoon lopen en je gaat lekker verdwalen samen?

Ik heb twee jaar geleden precies dat gedaan met Manu en het gaf ons beide enorm veel rust.

Dat is nou precies de jus van een wandeling met je hond: even het hoofd leegmaken van werkinstructies, procedures, routeplanners, risicoanalyses etc, etc, etc.

[Shiloh86]

en het rode stipje is waar ik liep toen Ninthe door het schrikdraad ging en Noa dat na dacht te doen maar hem vol meepakte. Ik was dus toen niet op mijn stoel aan het zitten maar heen en weer aan het lopen.

Met de letterlijke tip doelde ik op het feit dat er gezegd werd gewoon te gaan zitten in het gras en jezelf als het ware uit te zetten. Niet op de tip om samen met je hond op ontdekkingsreis te gaan (dat was een andere tip en die staat voor vandaag op het programma) waarbij de hond leidt.

De tip was dat je hondjes even niks moesten. Maar ze moesten wel van alles, namelijk wegblijven bij het schrikdraad. De tip was zorg dat je hondjes een veilige omgeving lekker kunnen ontspannen. Een omheining met schrikdraad is voor je hondjes geen veilige omgeving. Ja wel veilig in de zin dat ze niet onder een auto kan komen. Maar niet veilig in de zin dat ze volledig op haar gemak kan zijn en zich geen zorgen hoeft te maken dat ze een optater krijgt. Wat dat betreft dondert het niet of je op dat moment aan het lopen of zitten was. Het gaat erom dat het jou taak is dat je hondjes dit soort ervaringen niet krijgen. Oftewel, geen schrikdraad neerzetten, maar gewoon een veilig hek en voor die tijd gewoon niet loslaten daar. Dat je niet ziet dat zulke nerveuze gestresste hondjes geen baat hebben met binnen een omheining blijven middels stroom vind ik ook wel zorgelijk. Het is een prima middel voor stabiele niet angstige rouw douwers die er respect voor krijgen, maar niet gelijk panisch zijn, a la. Maar niet voor twee van die nerveuze drommels.

[Domor]

Het kost een dag tot ruim een dag, dat hek zetten. Het gaat om 8-10 palen die de kleigrond in moeten en gaas dat gespannen moet worden. De doorgang wordt tijdelijk met haakjes, een poortje kost namelijk gewoon nog één of twee dagen (een boven- en een onderrand maken kost nog meer tijd want het moet dan ook allemaal geverfd worden). Ik ben zelf al eens begonnen met grondboren maar het werd afgekeurd op rechtheid en daarna is het er niet meer van gekomen.


Het wordt dit soort gaas. Ik denk 1.50 hoog (net zo hoog als de andere vaste hekken), maar dat bepalen mijn ouders uiteindelijk. Mijn dames weten niet dat ze over afzettingen kunnen springen dus in principe is 70cm genoeg. Op mijn dakterras in Wageningen had ik heel lang hekjes van 55cm hoog staan (50cm gaas met daar omheen gaas, was ooit voor een kamikazekonijn) en daar bleven ze gewoon achter. Nu passen ze niet meer door het standaardhekwerk dat daar staat en van de gaastrap durven ze niet af (daar had ik nog een tijdje een hekje voor staan maar daar kreeg ik dan wel klachten over, dat rammelde namelijk in de wind en konden mijn onderburen niet van slapen. Dus toen zonder geprobeerd en *knock on wood* dat is voor hen blijkbaar geen uitweg).

Ik gooi Noa inderdaad niet los als er auto's binnen zicht of mijn gehoor zijn, maar zij gaat/ging actief op zoek naar autowegen en daarvoor heb ik de stroomband gebruikt, want helemaal niet los is ook geen optie en in mijn omgeving zitten geen omheinde losloopvelden die niet direct langs drukke wegen zitten. De dichts bijzijnde is Apeldoorn en dat is 100km+1.5 uur reistijd. Dat is niet om de dag in te plannen. De enige eis die ik bij het loslopen heb is dat ze in het losloopgebied blijft en dus niet op zoek gaat naar autowegen. De rest is optioneel/te managen. Ze komt met regelmaat een snoepje halen en we spelen samen op de berg en dan is er altijd wel een moment dat ik haar kan aanlijnen.

In principe zit ze in de buurt van auto's altijd vast. In de auto zit ze vast (voor de bijrijdersstoel, want in de bench ging niet, daar raakte ze over de zeik. Op de achterbank kan niet want ik heb geen gordels achterin, daar ga ik voor de honden nog gordelpunten laten plaatsen. De kofferbak heeft ook geen vastzetpunten en die gaat niet meer in het slot, dus dat vind ik te gevaarlijk), langs de wegen zit ze uiteraard ook vast. Maar er is wel een weg achter de tuinhekken (met een heg van 2 meter hoog en nu nog 3 meter dik ertussen) en als de jongens op een moment dat ik heel even naar binnen ben gelopen toch de hekken niet goed sluiten dan kan het toch zijn dat ze ontsnapt. En dus lopen ze niet los als ik weet dat de jongens er zijn, maar soms besluiten de jongens opeens via mijn kant aan te komen, door de tuin heen (niet logisch, maar ze doen het een enkele keer wel. Bij het rode stipje zit de normale ingang) en ze zijn nu eenmaal slordig met hekken dicht doen. Ook voor de shetten is dat een dingetje (die hebben dus ook al eens losgelopen). Die zetten we ook om als er in hun stuk gewerkt gaat worden.

Ik ga dit aanbod zeker in mijn achterhoofd houden maar ik wil nu eerst vrijdag de (eerste) afspraak hebben en dan kan ik pas weer zinnig op aanbiedingen in gaan of aangeven dat ik er niet op in ga. Ik wil in ieder geval Kruimel53 en veertje bedanken voor de aanbieding. Verder ga ik nu eerst lekker met Noa een tijdje scharrelen aan de 20m lijn en ga ik daarna Ninthe mee uit nemen.

[pioenroos]

@Domor: Ik lees alleen maar wat de honden MOETEN KUNNEN. Daardoor raak je alle realiteitszin kwijt en neem je bizarre hond onvriendelijke maatregelen. Ga uit van wat ze AL KUNNEN en pas alles dáárop aan.
Trainen zou ik de komende maanden (jaren?) alleen onder directe leiding van een trainer doen.

Schrikdraad lopen ze doorheen, dus gaan ze aan de lange lijn in de tuin. Loslopen kan niet, dus altijd aan de lijn (heupgordel als je lijnen uit je handen laat vallen en lijn inkorten als de lijn te lang is voor veiligheid). Rechts blijven lopen aan de lange lijn lukt niet, dus laat dat gáán. Ga niet zelf rommelen met trainen en maatregelen want je bent grenzen aan het overgaan, echt.

Verder zou ik als de wiedeweerga minimaal 1 hondje uitbesteden bij iemand met ervaring en gevoel voor honden.

[Shiloh86]

en *knock on wood* dat is voor hen blijkbaar geen uitweg.

Waarom creëer je een oplossing waarbij je moet hopen dat het goed gaat? Als ze het nu ineens wel een uitweg vinden? Dan ben je weer een probleem verder...

Het zijn allemaal een beetje halfbakken oplossingen. Hopen dat dat geen uitweg is, hopen dat ze snappen dat ze niet door het schrikdraad kunnen. Het hoort gewoon 100% veilig te zijn.

[bouvierpoedel]

Ninthe raakte zowel het 1e als het tweede draad aan maar kreeg geen schok omdat haar vacht de draad te ver op afstand hield en te droog was. Dat gebeurt meer bij dikke vachten. Shetten zetten vaak hun manenkam in om die reden. Daarna heb ik pas haar geteletubbied (dus niet Noa!) zodat ze weer terug respect kreeg voor het stroomdraad en ze dus veilig in de tuin kan blijven loslopen. Een teletubbie zorgt ervoor dat als ze contact maken met het schrikdraad ze ook werkelijk een tik krijgen (anders is een schrikdraadomheining zinloos). Bij Ninthe was de boodschap toen ook direct weer duidelijk en ze was (na de eerste 30 seconden) niet angstig in de tuin maar bleef wel op ruim afstand van het schrikdraad.

De eerste keer bij Ninthe begon ik met de gedachte: "shit, waarom ga je er doorheen"..." Waarom krijg je geen schok" en "wie pakt Ninthe?". Op dat moment loopt mijn moeder naar buiten naar Ninthe, zie ik vanuit mijn ooghoek Noa het stroomdraad in lopen achter haar zusje aan en begint ze te krijsen en denk ik "kut, nee. Waar gaat ze heen" gelukkig terug, toen kwam ze er niet doorheen doordat de draden daar vlakbij verticaal aan elkaar gebonden zijn en toen had mijn moeder Ninthe, en stond Noa op een paar meter (10?) afstand met een verloren angstige blik in haar ogen. Ik heb haar rustig benaderd terwijl ik haar kalmerend toesprak en toen ik dichtbij genoeg was heb ik rustig haar handvat (van haar tuig) gepakt waarop ze gilde van schrik. Ik ben bij haar gaan zitten en heb haar bij haar schouder aangeraakt en rustig toe blijven spreken totdat ze weer wat gekalmeerd was. Hoe het daarna precies liep weet ik eigenlijk niet meer, iets later heb ik ze in ieder geval in de hondenkamer gezet. Ik had heel even paniek/schrik en daarna word ik heel erg kalm, dat is mijn beschermingsmechanisme. Ik stress pas naderhand en dat is wat jullie lezen voor een deel.

Mijn trainster raadt aan om 1 persoon in de auto te laten zitten en ik met Noa te gaan trainen op geen reactie. Steeds een stapje verder. Dat is op zich een prima methode en stapsgewijs opbouwen heb ik al voor een aantal dingen gebruikt maar dan moet je in dit geval dus wel met minimaal 2 personen zijn en dat ben ik niet. En aangezien in mijn vriendengroep iedereen het druk heeft en op het moment we elkaar vaak maar eens per maand zien, maakt dat het een uiterst langdurig trainingstraject wordt. Vandaar dat ik dus met een andere trainster vrijdag een afspraak heb.


Het gaat niet om een gemiddeld achtertuintje. Dit is onze tuin. Mijn "deel" is ±25x15 (375m2, een hoop achtertuinen zijn 5x10 dus 50m2), waar de blauwe lijn loopt moet nog een hek geplaatst worden (dat komt nu dus ergens in de komende 3 weken). De gele lijn is het schrikdraad, meestal zit ik bij het blauwe rondje (daar lagen ze ook aan een 20m lijn) en het rode stipje is waar ik liep toen Ninthe door het schrikdraad ging en Noa dat na dacht te doen maar hem vol meepakte. Ik was dus toen niet op mijn stoel aan het zitten maar heen en weer aan het lopen.

Met de letterlijke tip doelde ik op het feit dat er gezegd werd gewoon te gaan zitten in het gras en jezelf als het ware uit te zetten. Niet op de tip om samen met je hond op ontdekkingsreis te gaan (dat was een andere tip en die staat voor vandaag op het programma) waarbij de hond leidt.

Van de fokker heb ik naderhand wel spijt gehad. Onder andere omdat ze 9 maanden later met dezelfde teef weer een nest had liggen, maar daar valt niets meer aan te doen. Ze had de derde teef al een dag voor 7 weken verkocht/meegegeven. Ze heeft 0 interesse getoond in de dames. Ik heb haar vrij snel een mailtje gestuurd met een link naar de facebookpagina en ondanks dat ze wel facebook had heeft ze hem niet geliked (dat is een keuze) en heeft ze nooit ook maar enige reactie (via facebook of de mail) gegeven op de berichten die erop staan, die ook zeker een aantal van de problemen benoemd. Ook op de mail waarbij ik vertelde over hoe het ging (toen nog alleen maar positief, wat over de basiscursus en het gedoe), nooit een reactie op terug gehad.

Zolang de situatie niet stabiel genoeg is er wordt er niet gefokt en met Noa wordt het komende jaar sowieso niet gefokt. Met Ninthe mogelijk wel, ik sluit niks uit. En misschien blijkt uit de gezondheidsonderzoeken dat ze niet geschikt zijn voor de fok en gaat het hele feest sowieso niet door. Ik heb geen spijt van mijn honden en ik zou het vreselijk vinden als ik ze weg zou (moeten) doen. Zo'n dag als zaterdag is gewoon drama, zo'n dag waarop allerlei dingen met hen mis gaan en je voornamelijk aan het managen en brokken ruimen bent. Maar een dag als vrijdag was weer geweldig en alleen maar genieten. En de meeste dagen zijn eigenlijk genieten, maar daar valt dan ook niet zo veel over te vertellen. Die gaan gewoon hun gangetje.

Heleboel info om het interessant te maken en een plaatje om dat te bevestigen. Schat allemaal dingen die voor jou belangrijk zijn maar in werkelijkheid er helemaal niet toedoen hoe groot je tuin is en waar er wel of geen hek open gaat of stroom aan welke kant.
Net wat Dagmar zegt ik zou je een knuffel en een stomp voor je kop willen verkopen want je lult er gewoon omheen met veel blabla wat helemaal niet ter zake doet.
Echt ik doe ook niet veel met mijn honden en soms het minimale omdat mijn lijf af en toe niet wil , ben geen watje en grijp er hier af en toe ook 1 in zijn nekkie of deel een hollewipper uit . Kennen eigenlijk weinig commando's , komen niet op festivals , worden niet bij de schoenmaker gesocialiseert , leven met 8 onder elkaar en komen ook iet in winkelstraten of weet ik al niet meer. Maar heb geen stroom nodig en toch luisteren ze redelijk ,zijn rustig , sociaal en gaan niet lopen jakkeren. Zelfs mijn 2 jongsten konden op de wandeling nog niet aan het lijntje lopen gewoon omdat ze redelijk goed luisteren ook al zijn ze soms onuitstaaanbaar ,oren waar ze niets mee doen en ze graag af en toe achter het behang wil plakken , maar hee het zijn nog jonkies en jonkies doen dat nu eenmaal . Komt vanzelf wel goed als ik het vertrouwen geef , af en toe eens op mijn strepen ga staan ,af en toe eens mijn ogen dichtknijp en ook als ik af en toe schijt aan ze heb. Het komt wel goed.
Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn maar wat ik van jouw berichten lees ben je totaal het overzicht kwijt en je balans en laat je angst ook nog even meevieren.Als ik daar stroom op ga zetten ben ik ze kwijt voor de toekomst. Want die stroom zou dan zijn uit mijn frustratie en niet de hunne.
Het zit jou op de hielen en jij zit je hondjes weer op de hielen.
Versje van vrogger , vader sloeg moeder en moeder sloeg mien [ mij] en ik had een klein keutje [ big] en sloeg ik op zijn ziel.
Rust breng je niet met een teletac , schrikdraad en met schrikbewind van volg hier en volg daar , rust daar breng je jezelf voor mee.

[-Saskia-]

Met de letterlijke tip doelde ik op het feit dat er gezegd werd gewoon te gaan zitten in het gras en jezelf als het ware uit te zetten. Niet op de tip om samen met je hond op ontdekkingsreis te gaan (dat was een andere tip en die staat voor vandaag op het programma) waarbij de hond leidt.

Je moet het wat minder als training zien en wat meer als een bepaalde manier van leven. Dat je met één blik weet wat je aan elkaar hebt en woorden overbodig worden. En dat kost tijd. Dat kan je niet clickeren.
Je honden zijn nog zó jong, daar moet je op deze leeftijd nog helemaal niet veel van verwachten. Je wil het veel te goed doen en ik krijg de indruk dat je door dat geanalyseer mooie momenten met je duo mist.

Wat Manuma zegt vind ik een goeie trouwens: hang de lijnen tijdens het wandelen aan een heupgordel bijvoorbeeld. Dan heb je minder de neiging om in te grijpen. Niet moeten luisteren, gewoon lopen. Laat ze maar alle kanten op stuiteren, zigzaggen en keffen. Dat zijn dingen die je kan aanpakken als je eenmaal een goede band met je hond hebt.

[Domor]

Als ze wel een uitweg vinden dan lopen ze op het dakterras van de onderburenburen dat volledig omheind is en waar ze hoogstens een plantje kunnen vernielen. Hun terras is wel volledig met deuren/hekken afgezet (vanuit de woningbouw). Mijn brandtrap zit niet achter een deur/opengaand hek. Ik had er dus een hekje voor zitten maar dat maakte te veel lawaai en daar werd over geklaagd. Het is nog voor 1.5 maand (toen 2.5 maand) dus ik gok het er inderdaad op. Als het niet goed gaat, dan bedenk ik dan wel weer een oplossing, maar doordat het aan metalen hekken vast moet waar niet aan geknutseld mag worden en het brandveilig moet blijven, zal dat dan inderdaad een dingetje worden. Maar goed, niets dat niet voor een paar honderd euro niet snel opgelost kan worden en exact de reden dat het ook nog niet gedaan is (samen dat het dus echt geen gevaarlijke situaties kan opleveren).

Net lekker met Noa een uurtje gescharreld. Ging goed. Vaak als ze stil gaat staan kijkt ze in de lucht, maar soms snuffelde ze ook even. We liepen een iets ander rondje dan normaal (zij mocht kiezen vanaf het begin van het losloopgebied) en hele stukken was de lijn lang genoeg, maar haar gekke minuten waren het helaas niet mogelijk. 20 meter lijn is dan toch in een paar seconden op. Maar goed, leuk om te doen.

[j.werkman]

Bizar, hoe dit topic loopt. Iedereen doet zo gruwelijk zijn best om zaken uit te leggen, inzicht te geven enz. enz.
Het is zonde dat het om de poedeltjes gaat, als je die foto ziet en dan de problemen die beschreven staan. En dan de oplossingen die er verzonnen worden door Dommor en alle oplossingen die aangedragen worden, waarop Domor op een geheel eigen wijze reageert.
Ik moet zeggen zo af en toe moet ik gewoon lachen, komt het op mij hilarisch over, maar ja , die poedeltjes.

Het is heel vervreemdend, dat iemand denkt te reageren op wat anderen gezegd hebben en tegelijkertijd volstrekt negeert wat er gezegd wordt en dan niet moedwillig, maar volkomen ter goeder trouw.

Ik vind het sneu voor zowel de hondjes als voor Domor.

[Eefje83]

Ik mag toch hopen dat je dat fokplan even lekker vergeet als je in jouw beleving zulke verknipte hondjes hebt.Je moet er toch niet aan denken dat je nog 10 van zulke hondjes op de wereld gaat zetten en mensen daarmee opzadelt?

Het hele teletubbieverhaal bezorgt me kippenvel, jij was nog een halfuur van het padje na een schok,wat zal je hondje dan wel niet gevoeld hebben, vele malen kleiner da n jij bent......arm dier.dat gaat veel verder dan een schokhalsband vind ik.

[dagmar88]

Het is heel vervreemdend, dat iemand denkt te reageren op wat anderen gezegd hebben en tegelijkertijd volstrekt negeert wat er gezegd wordt en dan niet moedwillig, maar volkomen ter goeder trouw.

Ik vind het sneu voor zowel de hondjes als voor Domor.

Dat vat het perfect samen ja...

[Hippo]

Het kost een dag tot ruim een dag, dat hek zetten. Het gaat om 8-10 palen die de kleigrond in moeten en gaas dat gespannen moet worden. De doorgang wordt tijdelijk met haakjes, een poortje kost namelijk gewoon nog één of twee dagen (een boven- en een onderrand maken kost nog meer tijd want het moet dan ook allemaal geverfd worden). Ik ben zelf al eens begonnen met grondboren maar het werd afgekeurd op rechtheid en daarna is het er niet meer van gekomen.


Het wordt dit soort gaas. Ik denk 1.50 hoog (net zo hoog als de andere vaste hekken), maar dat bepalen mijn ouders uiteindelijk. Mijn dames weten niet dat ze over afzettingen kunnen springen dus in principe is 70cm genoeg. Op mijn dakterras in Wageningen had ik heel lang hekjes van 55cm hoog staan (50cm gaas met daar omheen gaas, was ooit voor een kamikazekonijn) en daar bleven ze gewoon achter. Nu passen ze niet meer door het standaardhekwerk dat daar staat en van de gaastrap durven ze niet af (daar had ik nog een tijdje een hekje voor staan maar daar kreeg ik dan wel klachten over, dat rammelde namelijk in de wind en konden mijn onderburen niet van slapen. Dus toen zonder geprobeerd en *knock on wood* dat is voor hen blijkbaar geen uitweg).

Ik gooi Noa inderdaad niet los als er auto's binnen zicht of mijn gehoor zijn, maar zij gaat/ging actief op zoek naar autowegen en daarvoor heb ik de stroomband gebruikt, want helemaal niet los is ook geen optie en in mijn omgeving zitten geen omheinde losloopvelden die niet direct langs drukke wegen zitten. De dichts bijzijnde is Apeldoorn en dat is 100km+1.5 uur reistijd. Dat is niet om de dag in te plannen. De enige eis die ik bij het loslopen heb is dat ze in het losloopgebied blijft en dus niet op zoek gaat naar autowegen. De rest is optioneel/te managen. Ze komt met regelmaat een snoepje halen en we spelen samen op de berg en dan is er altijd wel een moment dat ik haar kan aanlijnen.

In principe zit ze in de buurt van auto's altijd vast. In de auto zit ze vast (voor de bijrijdersstoel, want in de bench ging niet, daar raakte ze over de zeik. Op de achterbank kan niet want ik heb geen gordels achterin, daar ga ik voor de honden nog gordelpunten laten plaatsen. De kofferbak heeft ook geen vastzetpunten en die gaat niet meer in het slot, dus dat vind ik te gevaarlijk), langs de wegen zit ze uiteraard ook vast. Maar er is wel een weg achter de tuinhekken (met een heg van 2 meter hoog en nu nog 3 meter dik ertussen) en als de jongens op een moment dat ik heel even naar binnen ben gelopen toch de hekken niet goed sluiten dan kan het toch zijn dat ze ontsnapt. En dus lopen ze niet los als ik weet dat de jongens er zijn, maar soms besluiten de jongens opeens via mijn kant aan te komen, door de tuin heen (niet logisch, maar ze doen het een enkele keer wel. Bij het rode stipje zit de normale ingang) en ze zijn nu eenmaal slordig met hekken dicht doen. Ook voor de shetten is dat een dingetje (die hebben dus ook al eens losgelopen). Die zetten we ook om als er in hun stuk gewerkt gaat worden.

Ik ga dit aanbod zeker in mijn achterhoofd houden maar ik wil nu eerst vrijdag de (eerste) afspraak hebben en dan kan ik pas weer zinnig op aanbiedingen in gaan of aangeven dat ik er niet op in ga. Ik wil in ieder geval Kruimel53 en veertje bedanken voor de aanbieding. Verder ga ik nu eerst lekker met Noa een tijdje scharrelen aan de 20m lijn en ga ik daarna Ninthe mee uit nemen.

Als ze wel een uitweg vinden dan lopen ze op het dakterras van de onderburenburen dat volledig omheind is en waar ze hoogstens een plantje kunnen vernielen. Hun terras is wel volledig met deuren/hekken afgezet (vanuit de woningbouw). Mijn brandtrap zit niet achter een deur/opengaand hek. Ik had er dus een hekje voor zitten maar dat maakte te veel lawaai en daar werd over geklaagd. Het is nog voor 1.5 maand (toen 2.5 maand) dus ik gok het er inderdaad op. Als het niet goed gaat, dan bedenk ik dan wel weer een oplossing, maar doordat het aan metalen hekken vast moet waar niet aan geknutseld mag worden en het brandveilig moet blijven, zal dat dan inderdaad een dingetje worden. Maar goed, niets dat niet voor een paar honderd euro niet snel opgelost kan worden en exact de reden dat het ook nog niet gedaan is (samen dat het dus echt geen gevaarlijke situaties kan opleveren).

Net lekker met Noa een uurtje gescharreld. Ging goed. Vaak als ze stil gaat staan kijkt ze in de lucht, maar soms snuffelde ze ook even. We liepen een iets ander rondje dan normaal (zij mocht kiezen vanaf het begin van het losloopgebied) en hele stukken was de lijn lang genoeg, maar haar gekke minuten waren het helaas niet mogelijk. 20 meter lijn is dan toch in een paar seconden op. Maar goed, leuk om te doen.

Ik snap niet wat er nou zo moeilijk is. Wij wonen sinds zaterdag op een tijdelijke locatie tot ons huis is gebouwd. Dico zat bij ons vorige huis als wij niet thuis zijn in de kennel. Maar hier hebben we lekker veel ruimte dus we hebben een 15 meter lange kabel gespannen en een looplijn eraan gedaan. Het kostte totaal 15min om alles in gereedheid te brengen. Niks palen boren, draad spannen enz en voor nog geen € 50 heb je alles.

Hij kan nu lekker rondscharrelen, maar niet de tuin uit (geen omheining) en ook niet weglopen mocht hij dat al doen. Hij heeft er dan ook nog een nachthok bij(niet op de foto), maar dat hoeft bij jou niet eens. Geen schokken, geen hekken, geen stress. In het begin blijf je er natuurlijk bij zodat ze snappen tot waar de vrijheid is.


Dit was toen ik gister uit mijn werk kwam



Ik vraag behoorlijk wat van mijn honden, veel regeltjes en erg consequent. Daar krijgen ze er veel vrijheid en beweging voor terug. Lekker wandelen en fietsen door het natuurgebied of over het strand. Beetje met elkaar dollen, her en der snuffelen, sprintjes trekken, kuilen graven, door het zand rollen, strandjutten enz. Dico was ook 1 berg stress toen ik hem slechts 4,5 maand geleden kreeg. Ondanks gebruik van teletac was hij binnen enkele weken een vrolijke en relaxte hond. Zoals ik jouw verhalen lees, is het juist 1 berg stress, in elk geval zodra je de deur uit gaat. Dat moet je niet alleen voor jezelf niet willen, maar ook niet voor je twee honden.

[Domor]

Ninthe is sowieso een heel normaal hondje, ik weet niet waar jullie steeds vandaan halen dat zij zo'n verknipt hondje is. Het is een ongediertejager en ze is vinnig, wat minder mijn ding is, maar dat is niet bepaald verknipt.

Noa is in de basis een stabiel hondje. Wel altijd druk met de wereld geweest, maar ook leergierig en ontzettend slim. Het is bij haar misgegaan toen ze twee weken benchrust moest vanwege een verrekte knieband. Er is toen een knop om gegaan en ik heb dat toen niet voldoende gezien. Ik ben begonnen met gewoon het weer rustig op te pakken zodra ze weer meer mocht bewegen met stukjes los en rustig terug opbouwen naar een uur wandelen per dag (hond was toen 5 maanden, dus verdeeld over 2 wandelingen en een plasrondje), maar in plaats van dat het gedrag weer normaliseerde werd het steeds erger. In die tijd was het bij ons nogal hectisch. Ze heeft die knie opgelopen de eerste week dat we de boerderij gekocht hadden en mijn oma en ik op het andere huis paste zodat mijn ouders echt even vakantie hadden. De maand die volgde ben ik zowel op de boerderij als in het oude huis geweest en in september moest ik gewoon weer naar school, voor het eerst weer full-time, na 1.5 jaar alleen maar verslagen schrijven of er 1 vak naast doen, wat voor mij ook even schakelen was. Maar eind september was het gedrag nog steeds aan het verslechteren en kreeg ik er eigenlijk geen grip op.

Ik ben begonnen met haar nog eens na te laten kijken en half oktober ben ik voor 2.5 maand naar de boerderij verhuisd (tussentijds in de weekenden wel daar geweest). De eerste twee weken waren echt nog rampzalig, ondertussen met een gedragstherapeut gesproken en medisch toch weer verder gaan kijken, maar medisch is er niet echt een verklaring voor haar gedrag (ik wilde dat zo veel mogelijk uitsluiten, want dat zou het extra moeilijk maken. Er zijn wel kleine dingetjes naar boven gekomen). In november toen een cursus gevolgd bij de gedragstherapeut maar dat viel toch erg tegen, hoewel het zeker wel zijn nut heeft gehad. Hij was uiteindelijk voornamelijk van het volgen (30 minuten van de 45 minuten cursus, dan 5-10 minuten blijf en dan 5-10 minuten iets anders) en het werken met een lijncorrectie (A natural correction, zoals hij dat noemde, een kort rukje aan de halsband waarbij een freeze reactie veroorzaakt wordt).

Vanaf begin november liep ik 5-6x per dag 8 minuten buiten op een doodlopend polderweggetje. Soms kon ze dat aan qua prikkels, soms ook niet. Maar dat was haar beweging samen met aan de lange lijn in de tuin (schrikdraad stond pas kerstavond, de shetten waren er dus ook nog niet). En heel voorzichtig begon het beter te gaan. Met muizenstapjes, dat wel, maar half november we gingen eens per dag de andere kant op. Eerst de 30 meter tot de weg vanaf mijn ingang en dan weer terug (de weg die grenst aan de tuin) en toen dat goed ging nog eens 50 meter aan de andere kant van de weg. En toen nog eens 50 meter tot voorbij het hoekhuis. Zo hebben we dat heel rustig opgebouwd totdat het filmpje van 19/12 gemaakt werd en we 20 minuten konden wandelen, eens per dag, zonder dat ze daarbij steeds yoyo'de. Wel nog maar eens per dag. Rond oud en nieuw kon ik dat om de dag dan ook 2x op een dag lopen met meestal goed gedrag.

En toen was de tijd op de boerderij weer op en ging ik weer terug naar Wageningen. Daar heeft Noa een flinke terugval gehad, want die prikkels had ik niet met haar geoefend op de boerderij. Dus weer beperkt bewegen, proberen zo veel mogelijk naar het losloopgebied te gaan en ondertussen uitvogelen hoe we deze hindernissen weer gingen nemen. Ik ben begonnen om een vast rondje te lopen, rond een vaste tijd, tot de stoplichten en terug waarbij ze haar maaltijd (de eerste ronde haar snoepjes, maar dat ging wel erg hard) van de grond raapte. Aan het begin iedere stap, later iedere paar stappen, een brokje op grond of uit mijn hand geven. Dan weer direct voor haar voeten, dan weer een meter weggerold, dan een paar brokjes rond haar. Net zo lang totdat we een heel rondje konden lopen en ze alleen op de moeilijke stukjes (in de buurt van de rotonde en het kruispunt) nog afleiding nodig had. En toen zijn we weer een stukje verder gegaan en hebben we het volgende oversteekpunt gepakt.

Nu zijn we zo ver dat ze het 1.5 uurs-rondje goed aan kan. Er zijn 3 stukjes die ze lastig vindt: de rotonde, het kruispunt aan het einde en een klein stukje leegstaand gebouw met grote spiegelende ramen. En ik zie steeds vaker weer het hondje zoals ze was voor de benchrust. Maar ik heb ook gemerkt dat op het moment dat ze iets meer ruimte in haar hoofd krijgt, ze meer behoefte heeft om even lekker te kunnen rennen en flink te bewegen. Toen ze zo slecht was had ze daar in haar hoofd ook helemaal geen mogelijkheid voor. Ze had alle houvast die ze kon vinden om niet helemaal de weg kwijt te raken nodig.

Ik geloof echt dat Noa best een stabiel hondje is. Te slim, dat wel, en ik zou op haar ook nooit een poedel zetten maar een gematigder type hond, maar wel stabiel. Ik ben er van overtuigd dat de combinatie van factoren niet ideaal is geweest en dat het daar uiteindelijk toen op mis is gegaan. Zou ze dit gedrag ook zijn gaan vertonen (tijdens/na de benchrust) bij een heel stabiel en routinematig persoon? Waarschijnlijk niet, misschien ook wel. Het punt is namelijk dat je dat niet kan weten. Dat ik wat onrustig ben, dat we tussen 3 huizen heen en weer pendelden waarvan 1 huis net gekocht en we dus ook in een verhuizing zaten, dat er ook nog een nestzusje bij zit die ook nog eens geen speelmaatje is, dat Noa op een ongunstig moment haar knie verdraaide, het zijn allemaal factoren die meegespeeld hebben. Dus nee, ik sluit haar niet bij voorbaat uit qua fok.

[Domor]

Ik had een looplijn, maar met twee honden werkt dat toch maar heel beperkt. Mijn huidige 20m-lijn heb ik juist afgelopen weekend van de bomen afgehaald na het nog een laatste kans gegeven te hebben. Daar zaten twee ringen met 5 meter lijnen aan. Die lijn sleep ik de komende tijd, tot het hekwerk staat, nog wel heen en weer hoor, maar echt werken doet het niet met twee honden.

[Inge]

Een in de basis stabiele hond raakt niet verknipt door 2 weken benchrust.
Je blijft excuses zoeken voor gedrag. Ik denk dat het gros van haar gedrag door jou komt.

[DaniBanani]

In november toen een cursus gevolgd bij de gedragstherapeut maar dat viel toch erg tegen, hoewel het zeker wel zijn nut heeft gehad. Hij was uiteindelijk voornamelijk van het volgen (30 minuten van de 45 minuten cursus, dan 5-10 minuten blijf en dan 5-10 minuten iets anders) en het werken met een lijncorrectie (A natural correction, zoals hij dat noemde, een kort rukje aan de halsband waarbij een freeze reactie veroorzaakt wordt).

Vanaf begin november liep ik 5-6x per dag 8 minuten buiten op een doodlopend polderweggetje. Soms kon ze dat aan qua prikkels, soms ook niet.

Wat gebeurde er dan als ze de prikkels niet aan kon? Wat deed ze, wat deed jij?

En begrijp ik goed dat ze in die cursus dus 30 minuten (bijna) onafgebroken volgoefeningen moest doen? Een hond van een half jaar oud? En daar achteraan nog eens 5-10 minuten blijfoefeningen?

[sternentänzerin]

Dan geef ze ieder een eigen lijn zodat ze elkaar niet in de weg lopen. Twee hoge draden spannen en klaar.
Anders koop je schapengaas en prikpaaltjes en ook klaar tot het echte hek er is. (die investering zou het mij dubbel en dwars waard zijn helemaal omdat het later beslist ook nog van pas komt)

Een hond die zo in haar hoofd zit laat je toch überhaupt nergens los waar het niet omheind is?
Er zijn in de buurt voldoende hondendspeelplaatsen die omheind zijn en waar ze dan haar energie in kwijt kan en het veilig kan blijven, Arnhem, Ede, Nijmegen, Goch (hondenhut) http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdie ... uzelf.html

Er is zoveel heen en weer gezeuld met de kleintjes, met alle goede bedoelingen natuurlijk, dat het geen wonder is dat ze moeite heeft met prikkels en duidelijkheid, maar jij ook.
Ook jij bent niet stabiel en bent nergens met overtuiging 'thuis' op het moment. Hoe wil je een vorm van rust en veiligheid over geven als je die zelf niet ervaart, vast binnen in je kern?
En ja voor een 'wetenschapper' zal het abstract klinken maar zul je wel snappen wat ik bedoel.

Als je er met de nieuwe aanloop wat training betreft niet uitkomt kan ik je Maike van dogs2school aanraden. Positieve training, geen dwang en ervaring met honden die angst hebben, vast zitten in hun hoofd of high energy zijn maar het niet kwijt kunnen om welke reden ook.
Verder heeft ze ook een fijne communicatiestijl en ervaring met mensen die in hun hoofd leven en niet in het hier en nu.

Probeer eens een mindfulness oefening voor het lopen en ga met die rust en kalmte met je honden aan de bak en stop dan eens met denken maar kom in het hier en nu terecht. (dat zijn de tips als: doe eens niets, geniet, loop er op los en laat haar bepalen)

[veertje]

Ga je wel eens naar het bos? Gewoon, naar het bos, een uur. Geen training, geen 'dit zijn te veel prikkels', geen opbouwen. Nee gewoon naar het bos, om te wandelen, om te ontspannen. Als Ninthe los kan laat je haar los en hou je Noa aan de lange lijn. En dan maar lekker lopen. Naar de vogels luisteren, met snoepjes strooien, op een bankje zitten, tegen je honden praten. En als het met twee te veel is ga je gewoon met eentje, een beetje quality time, ook niet verkeerd.

Ik zou Finn knettergek krijgen als ik continu, bij iedere wandeling iets van hem vroeg. Wandelen is niet alleen trainen/opvoeden, wandelen is ook bedoeld om te ontspannen. Bijkomend voordeel is dat hij ook nog eens beter luistert als hij ontspannen is

[Hippo]

Een in de basis stabiele hond raakt niet verknipt door 2 weken benchrust.
Je blijft excuses zoeken voor gedrag. Ik denk dat het gros van haar gedrag door jou komt.

Precies wat een bullshit.

Mijn vorige hond had een uitglijder gemaakt en zijn schouderspieren verrekt, 4 weken rust. Werkelijk niks aan de hand.

Vorige (herplaats)puber Axel brak zijn poot en kreeg pinnen in zijn poot. 2 weken benchrust en totaal 6 weken rust(lees na 2wkn 5x per dag max 5min kortaangelijnd lopen). De eerste paar weken gingen prima, erna werd hij gek van zijn energie. Na de 5e week i.o.m. met de orthopeed wat meer beweging gegeven(zodat we bijv ook konden speuren) en met slechts 3x per dag 15min en 2x per dag 5min beweging ging dat goed. Toen hij na opbouwen alles weer mocht heeft hij er niks aan overgehouden. Het speurtalent werkt inmiddels bij de overheid van Engeland.

Vind het verwonderingswaardig hoe je op elk punt weer met een drogreden komt waarom iets niet zou kunnen. Net als die lijn in de tuin. Net als of je dan niet je honden om en om kunt aanlijnden of allebei aan een andere lijn

[TessaThomas]

In november toen een cursus gevolgd bij de gedragstherapeut maar dat viel toch erg tegen, hoewel het zeker wel zijn nut heeft gehad. Hij was uiteindelijk voornamelijk van het volgen (30 minuten van de 45 minuten cursus, dan 5-10 minuten blijf en dan 5-10 minuten iets anders) en het werken met een lijncorrectie (A natural correction, zoals hij dat noemde, een kort rukje aan de halsband waarbij een freeze reactie veroorzaakt wordt).

Vanaf begin november liep ik 5-6x per dag 8 minuten buiten op een doodlopend polderweggetje. Soms kon ze dat aan qua prikkels, soms ook niet.

Wat gebeurde er dan als ze de prikkels niet aan kon? Wat deed ze, wat deed jij?

En begrijp ik goed dat ze in die cursus dus 30 minuten (bijna) onafgebroken volgoefeningen moest doen? Een hond van een half jaar oud? En daar achteraan nog eens 5-10 minuten blijfoefeningen?

Dat doen de 'wedstrijd' honden bij ons niet eens, zo lang volgen. Dat is echt pittig.

Ik ben wel voor een controle op het gebruik van een TT, want het kan een martelwerktuig zijn. Dus misschien niet meer verkopen bij een normale dierenzaak. En die goedkope opties niet meer verkopen. Maar een prikker of een slipketting kan ook een martelwerktuig zijn. Die goedkope banden moet je niet willen gebruiken, maar ik kan de dogtra tot standje 40 oid gewoon vasthouden, terwijl een ruk aan een slip of prikker toch echt niet fijn is. Alle drie zou ik ze niet aanraden om te gebruiken zonder hulp van iemand met een bak (goede) ervaring, eerlijk gezegd.

EDIT: Tessa kan ook niet zo goed omgaan met prikkels. Daar hoort moeten/trainen ook bij. Juist door te stoppen met alles wat moet en met trainen is het een fijnere hond geworden. Kan mij het schelen dat ze heen en weer crosst ipv netjes naast loopt. Wandelen doen we voor haar, dus zij mag weten wat ze doet, zolang het niet uitvallen is. Thuis ook, ze mag alles, want wij zorgen ervoor dat het veilig is en dat er niks kan gebeuren. Zo kan zij ook ontspannen, juist omdat WIJ ontspannen zijn.

[Eefje83]

Dus je wil niet eens fokken voor het ras maar gewoon om te fokken? Want je gaat er geen poedel opzetten lees ik.toch?

Ik vind de honden helemaal niet stabiel klinken als ik jou zo lees maar ik lees ook heel veel korte probeermomenten. Zo van even proberen, lukt niet meteen dus geen optie meer.
Ik zou zoals alle andere reageerders al zeggen, meer rust inbrengen
En dat fokverhaal heel snel vergeten
Ik zie niet zo goed waarom je er pups van wil en ook niet hoe je die stabiel houdt tot ze naar nieuwe baasjes mogen dus snap ik echt het waarom niet, de toevoeging is me volkomen onduidelijk behalve een gevulde portemonnee misschien voor leuke poedelkruisingen die weg kunnen als doodleachtige hondjes maar dan kleiner.
Ik lees over oogziekte, waarom dan fokken.of is die ziekte genezen?

[DeDiana]

Een in de basis stabiele hond raakt niet verknipt door 2 weken benchrust.
Je blijft excuses zoeken voor gedrag. Ik denk dat het gros van haar gedrag door jou komt.

Precies wat een bullshit.

Mijn vorige hond had een uitglijder gemaakt en zijn schouderspieren verrekt, 4 weken rust. Werkelijk niks aan de hand.

Vorige (herplaats)puber Axel brak zijn poot en kreeg pinnen in zijn poot. 2 weken benchrust en totaal 6 weken rust(lees na 2wkn 5x per dag max 5min kortaangelijnd lopen). De eerste paar weken gingen prima, erna werd hij gek van zijn energie. Na de 5e week i.o.m. met de orthopeed wat meer beweging gegeven(zodat we bijv ook konden speuren) en met slechts 3x per dag 15min en 2x per dag 5min beweging ging dat goed. Toen hij na opbouwen alles weer mocht heeft hij er niks aan overgehouden. Het speurtalent werkt inmiddels bij de overheid van Engeland.

Vind het verwonderingswaardig hoe je op elk punt weer met een drogreden komt waarom iets niet zou kunnen. Net als die lijn in de tuin. Net als of je dan niet je honden om en om kunt aanlijnden of allebei aan een andere lijn

Nou, zeg dat wel. Amy heeft tot 1 jaar alleen sinaasappelbomen gezien, is nergens mee gesocialiseerd, heeft bij mij eerst vijf weken in de bench gelegen en er alleen maar uitgeweest voor even plassen en poepen in de tuin... en is nu juist een hondje dat helemaal niet zo snel onder de indruk is, niet reageert op verkeer of plotselinge geluiden, totaal niet schrikkerig is of snel in de stress schiet en het allemaal wel snel best vindt (in ieder geval zo lang ik erbij ben).
Ik vind het allemaal heel veel moeilijk en ingewikkeld gedoe waarom alles is zoals het is en waarom van alles niet mogelijk is of mis ging. Misschien moet je je wat meer 'honds' op gaan stellen en niet zo veel nadenken en analyseren, maar gewoon doen en leven in het nu; die bagage van hoe Noa was gewoon helemaal achter jullie laten en haar als een gewone jonge hond gaan behandelen.