Bereid op de kamado (keramische BBQ), dus dat eten duurde en duurde maar. Vonden de honden dan. Die krijgen namelijk eten als wij uitgegeten zijn. Manmanman, wat moesten ze lang wachten. En wat deden ze dat braaf.
Meanwhile - ja, dit is van belang voor het verhaal - had ik twee glazen rioja op, en werd wat 'lollig'.
We zaten nog even te kletsen na het eten, en ik kreeg wat medelijden met de honden. Dus ik gaf ze alletwee een afgekloven maïskolf om even te snacken. Bij Cayuga gaat zoiets van hapslikweg, maar Skadi geniet echt van zulke dingen en neemt uitgebreid de tijd. Die houdt net zoveel van eten als haar mama
Na tien minuten kluiven met het ding was ze er klaar mee, en ze komt naar me toe om me te bedanken (doet ze altijd
). "Zo" zeg ik opgeruimd "nou is het eten klaar en kan papa jullie nog even uitlaten."
Ze keek me twee seconden verbijsterd aan, en begon toen KEIHARD te blaffen
"Skadi, Skadi" zeg ik haastig "Het was maar een grapje! Mama maakt een grapje!" (dat kent ze).
"WAF" brult ze nog een keer recht in mijn gezicht en is dan stil.
Het is duidelijk, we delen niet hetzelfde gevoel voor humor. Over sommige dingen maak je GEEN grappen, vindt Skadi
! Wat een lekker wijf 
Dus pas er maar mee op.
verder aan te kijken.
