mosquito1980 schreef:Ik ben een beetje verdwaald....
Van wie zijn de honden nu? Niet van jou heb ik begrepen.... wat is jou "relatie" tot de honden?
Kun jij er wat aan doen dat de pup beter wordt of misschien aan een zoog moeder wordt gegeven?
Het nest is van mijn vader, heb een goede band ermee, maar niet met de manier waarop hij honden houdt, net als met dit nest. Pups zijn donderdag op vrijdag nacht geboren, dronken in eerste instantie goed, maar moeder was erg onrustig. Ik heb daarop meteen aangegeven dat dit geen normaal gedrag is, daar zij eerder een nest goed heeft groot gebracht en er goed voor zorgde.
Vader heeft toen aangegeven dat er niets mee mis is en heeft mij de deur gewezen. Zaterdag ben ik daar gekomen om mijn paarden te verzorgen en zag dat 2 pups kleiner waren en ook weinig fut meer hadden. Hierop heb ik hem nogmaals gewezen dat hij ermee naar de dierenarts moest gaan omdat de pups het ander sowieso niet zouden overleven. Hij vond het onzin en was van mening dat de natuur het zelf wel regelt.
Hierna heb ik zelf contact gezocht met zijn vaste dierenarts en ben met de pups en moeder langs gegaan, teef en pups zijn nagekeken en dierenarts ( ik ben zelf niet weg van de desbetreffende man en zijn kunde, maar ik had op dat moment weinig keuze ) en goed bevonden, met het advies de 2 kleine pups bij te voeren en aan te leggen.
Hierna zijn we naar huis gegaan en zijn we gestart met flessenvoeding aan de 2 kleinste, helaas zijn ze in de avond evengoed overleden, aanleggen pakte ze niet meer en de fles ging er met moeite in. Op dat moment is er al flinke wrijving ontstaan, omdat mijn vader van mening was dat ik mij onnodig ermee bemoeite en dat deze pups gewoon al te zwak waren.
De rest van de pups zagen er op dat moment ook gewoon goed uit! Dus ik ben naar huis moeten gaan, met de tip te geven om de teef wel goed in de gaten te houden en de pups aan te blijven leggen omdat de teef constant onrustig bleef en de pups niet goed de kans kregen om te drinken in mijn ogen. Daarbij aangegeven dat als het mis zou gaan, om meteen aan de bel te trekken, bij de dierenarts, of desnoods bij mij.
Ik moest helaas de 2 dagen erna werken, dus heb alleen telefonisch contact kunnen hebben, waarin mij constant verzekerd werd dat het goed ging met de pups.... Tot ik maandag in de namiddag daar kwam en er werd medegedeeld dat er nog maar 1 over was, dat moeders volgens zijn zeggen plots niets meer van de pups moest weten. Hij vertelde dat de laatste er nog lag en nog leefde, maar volgens mij zou die ook doodgaan.
Ik ben erbij gaan kijken en de pup toonde nog fit, waarop ik hem de keuze hebt gesteld wat er moest gebeuren, dat hij deze pup zou moeten bijvoeden en dat deze het anders ook niet zou houden. Maar dat zag hij niet zitten. Waarop ik in overleg met mijn eigen dierenarts heb besloten om de pup mee te nemen, om te kijken of deze nog te redden viel. En vanaf dat moment is het overleg met mijn eigen dierenarts begonnen en staan we op dit punt..
Nogmaals, ondanks dat het mijn vader is, ben ik hier gewoon heel erg van geschrokken. Hij fokt vanaf dat wij klein zijn al met honden, dus je zou zeggen dat de ervaring er ruimschoots moet zijn. Hij is altijd heel basic geweest met de honden, ze lopen op zijn boerderij rond, af en toe fokt hij een nestje. Als er medisch is aan de hand is kijkt hij het eerst aan voor hij de dierenarts inschakelt. Hij wilt ook niet nagaan of het aan de pups heeft gelegen dat deze zijn overleden, of de teef, of dat er andere omstandigheden zijn geweest.
Dat is denk ik ook de reden dat ik de kleine niet meteen wil opgeven, ik heb geen zekerheid dat er iets met de pups mis is geweest. Het kan net zo goed zijn dat de pups te weinig melk hebben binnen gekregen.
Ik zal waarschijnlijk wel een stortvloed commentaar over me heen krijgen, maar ik doe ook maar mijn best en heb dagelijks overleg met mijn dierenarts om juist ook zeker te weten dat ik de juiste keuze maak.
Hierbij direct contact opgenomen met de DA om te overleggen en zij geeft aan dat ze dat vaker ziet bij pups die een slechte start hebben gehad en dat ik niet meer kan doen dan wat ik nu doe. Echter als de pup zelf verslechtert, dat ik dan langs moet komen.
beest moest dood. Alleen van z'n geur ging ze al door het lint.
Inmiddels zijn we 8 jaar en 4.5 kilo verder.
