Dat je geen magere parvo-pup uit Roemenië moet willen dat snap ik. Maar moet het per se een nestje uit een huiskamer zijn?
Bestaan er beroepsmatige fokkers die wel hygienisch te werk gaan, waar honden wel dagelijks mensen zien? De grote namen uut Brabant, bijvoorbeeld. Fokken die zelf of is dat ook (al dan niet illegale) import?
En de schrijnende verhalen van na drie dagen doodvallende pups, hoe vaak komt dat eigenlijk voor? Iedere dode pup is er een te veel maar als er voor elke vijf zieke pups 150 gewoon happy opgroeien dan is het weer een heel ander verhaal.
Ik probeer geen lans te breken voor de broodfok hoor, ik vind het onderwerp alleen interessant en ik merkte dat ik een beetje kriebelig werd van de sites van fokkers met tachtig eisen aan de toekomstige pupkopers en een beleid dat je maar moet afwachten welke pup je krijgt.
Ineens snapte ik de stap richting Brabant (of Duitsland) wel.




