Alleenstaande mensen en een hond

[Laura84]

Genoeg mensen die hier alleen wonen en een hond hebben.
Misschien eens handig om tips uit te wisselen in specifieke situaties, je wordt ziek, vakantie, werk etc.
Het idee is ontstaan vanwege een herplaatser die weg gaat vanwege relatie breuk.
Wie weet helpen we er mensen mee die ook (plotseling) alleen verder moeten.

Mijn situatie, ik werk 2 ochtenden voor de hondenschool, en heb sinds deze week een parttime baan in een tuincentrum waardoor ik 7 uur weg ben. Doordat de dames niet makkelijk zijn kunnen ze niet mee met een hus dus gaat mijn wekker vroeg om lekker te wandelen en als ik thuis kom gaat het kloffie weer aan om weer flink te wandelen. Bij ziekte heb ik mijn moeder achter de hand, stel voor als de meiden ziek zijn dan breng ik ze ook naar mijn moeder.
Vakantie doe ik niet aan of ze gaan gewoon mee.

Hoe ervaren jullie de band met je hond vergeleken met een hond die in een huishouden van meer personen mee draait?
Alleen blijven was voor Laicka heel lastig, mijn fout ook want ik sleepte haar veel mee naar van alles en nog wat.

[Hylos]

Ik ben dan niet alleen maar mijn vriend is elke dag van 7 tot 7 weg en ook wel eens een weekend of week, voor zijn werk.
Laatst was ik dus ziek en kon niet met hem over straat. Dan gaat hij in de tuin, hij plast daar dan maar tegen een struik aan.. ik zit dan opt bankje en gooi wat ballen heen en weer. Desnoods binnen wat hersenspelletjes.

Als ik eens naar een vriendin wil dan breng ik hem wel eens bij mn ouders. Wel laat ik hem dan zelf eerst uit, hij kan daar dan gewoon binnen zijn.
Op vakantie gaat hij mee, daar heb ik nog geen adres voor kunnen vinden..

De buurman is verder bijna altijd thuis en die heeft al aangeboden dat hij Xavi wel eens uit wil laten als de nood echt aan de man is.

[Leonie.]

Ik woon alleen (ook niet gewend om samen te zijn) en voor noodgevallen heb ik altijd wel een oplossing. Ik heb oppassen in de buurt, een tuintje met een hondenluikje waar Lou dus zelf in kan als hij vindt dat het te lang duurt voor ik hem uitlaat, en ik werk praktisch altijd thuis. Als ik ziek ben loop ik een korter rondje en op vakantie of visite gaat Lou mee.

[Shiloh86]

Een fijne oppas is het sleutelwoord volgens mij. Ik heb drie huizen verder iemand die dol is op honden, met name herders en die echt helemaal verliefd zijn op Duke. Op woensdag avond als ik ga zingen bij mijn koor, gaat Duke standaard naar hun. Daarnaast laten ze hem regelmatig overdag eens uit.

Als ik ziek ben neemt ze wat wandelingen van me over. Verder hebben bijna al mijn vrienden wel honden, dus in nood is er altijd wel iemand die Duke een paar dagen van me over kan nemen.


Wat ik vooral merk in de band met je hond is dat wat hij leert dat bij jou niet mag, hij niet perse generaliseert naar andere mensen. Ik kan mijn eten naast hem op de bank zetten en naar de keuken lopen en dan haalt hij het niet in zijn hoofd om aan dat eten te zitten. Maar paar maanden terug gristte hij wel de boterham bij mijn zus uit de hand. Je moet er dus echt tijd in steken om bepaalde fatsoensdingen te generaliseren naar alle mensen. Ik heb de indruk dat dat makkelijker is als er meer mensen in huis zijn.

[[Sandra]]

Voor noodgevallen heb ik ook wel oplossingen, dan kan Otto door vrienden worden uitgelaten.

[Jeannettebo]

Voor mij is een fijne oppas niet het sleutelwoord hoor...

Ik ben alleen met m'n honden en werk fulltime. Ziek ben ik eigenlijk nooit(even afkloppen) maar enkel als ik echt niet meer kan lopen zou er heus een noodoplossing zijn. Er zijn hier geen afspraken, maar ondertussen wel vrienden genoeg die me uit de brand Ullen helpen door ze bv een goede wandeling te geven. Als ik in het ziekenhuis kom te liggen dan gaan ze naar een pension in de buurt, als er geen andere oplossingen zijn.

Verder ben ik redelijk wat vrij en doe dus alles zelf, ik hou er niet van m'n honden uit te besteden en ik heb er niet echt de honden voor.

[Paisley]

Hoe ervaren jullie de band met je hond vergeleken met een hond die in een huishouden van meer personen mee draait?

Dit vind ik wel een interessante. Ik heb met mijn hond zowel samen als alleen gewoond, en als ik alleen woon is de band met mijn honden intenser. Gek misschien, maar ik de avonden zijn mijn honden nu toch veelal mijn enige gezelschap. Daarnaast ben ik de enige die de regels bepaalt en dat betekent dat mijn honden op bed mogen slapen. Het geknuffel met mijn honden in bed vind ik goud waard, maar ik respecteerde en begreep volkomen dat mijn exvriend de honden niet in bed wilde hebben. Wilde ik zelf ook niet, want toen ik met mijn vriend samen woonde, hoeft daar ook niet altijd een hond tussen te zitten

Verder maakt het voor mn honden weinig uit denk ik. Ik was sowieso altijd degene die de dingen met ze ondernam. En met alleen thuis blijven hebben ze geen moeite.
Vooral mijn stabij Mayke had een gezin met kinderen wel leuk gevonden. Maar helaas, ze zal het zonder kinderen moeten doen

[gyanty]

Tja zou moeilijk is het niet alleen. Mijn beide zussen deden het met hun eerste hond en mijn oudste zus is doordeweeks alsnog alleen, omdat haar man doordeweeks aan de andere kant van het land is en niet thuiskomt. Vroeger liet ik de honden van mijn zussen uit en nu vangen we ook voorelkaar op als het nodig is. Vroeger konden bijna alle honden bij elkaar, nu ligt dat wat moeilijker. We hebben alledrie pittige teven (border collie, amerikaanse bulldog en een duitse herder) die we niet aan elkaar hebben geïntroduceerd, omdat we wel zeker weten dat dat niet goedkomt, maar bij nood aan de man, zullen we daar altijd uitkomen.

Ziek zijn is hier overigens niet een excuus. Als in griep of iets dergelijks. Toen ik oogzenuwonsteking had en enkele dagen in het ziekenhuis was geweest en zieker thuis kwam dan ik weg was gegaan (en zo goed als geheel blind was aan 1 oog), kon ik echt geen hond uitlaten, nou ja, onze Norah niet. Dat was niet goedgekomen. Met Kay had ik het mogelijk nog wel gedurfd. Mijn zus heeft achter elkaar haar enkels gebroken dus had 12 weken een probleem. Haar hond logeerde toen bij ons, maar zij zelf ook, omdat ze op flat zonder lift woonde. Als ik gewoon ziek ben, vind ik het alsnog heerlijk om naar buiten te gaan, ga ik mij nooit slechter van voelen en ik heb ook nog een flinke tuin en bos is 100 meter verder op. En ik kan ze gemakkelijk moe krijgen met even apporteren/frisbeeen ofzo.

Ik denk dat de honden van mijn zussen tijdens hun vakantie bij mij logeerde toen ze nog alleen waren. Weekendjes weg gingen ze mee

[80564M]

In mijn eentje zou ik geen honden hebben. Dat gaat niet naast een volle werkweek.

[Gaia]

Ik ben alleen en waar ik vroeger altijd een hus had, kan dat nu niet meer vanwege de leeftijd. Dat betekend dat ik ze drie tot vier dagen alleen thuis zit.

Geen ideale situatie, maar iets wat ze tot dus ver zonder problemen aan kan. Mocht dat veranderen, dan zal ik herplaatsing moeten gaan overwegen. Misschien richting ouders of kennissen die ik ken die en die een groot lap grond hebben.

Verder heb ik achtervang mocht het nodig zijn voor vakanties of ziekenhuis bezoeken.

Verstuurd vanaf mijn C6903 met Tapatalk

[Hilly45]

Ik woon alleen. Mijn band met Sam is onwijs, w.s ook omdat ik alleen hem heb.

Als ik migraine heb en echt knockout ben laat ik alsog al kotsend Sam uit.

Als ik nachtdiensten heb gaat Sam naar een betaalde lieve oppas. In 2010 lag ik 17 dagen in het ziekenhuis. Dat wist ik ruim van te voren. Toen is Sam naar logeeradres geweest waar ook een doesje woont.

Als ik overdag werk als zzp-er, overleg ik meestal, dat Sam mee mag.

[_Jules_]

Ik woon alleen met 4 honden. Heb geen vaste oppas achter de hand maar oppas is zo gevonden bij mensen die ik oa via dit forum ken als het echt nodig zou zijn. Maar als ik ziek ben dan krijgen ze gewoon minder beweging... Werk ook niet fulltime dus heb verder geen oppas nodig.

[Habibi]

Ik woon sinds september alleen. (onverwacht gescheiden na een relatie van 15 jaar)

Ik werk 28 uur.

Het is niet ideaal, en in deze situatie zou ik niet snel voor een hond kiezen.
Maar ik ben tegelijkertijd dolblij dat ik Habibi heb.
Ik besteed haar niet uit, gelukkig kan ze vrij goed alleen blijven.
Maar buiten werk draait dus ook veel om haar. Ze gaat naar veel plaatsen mee, en als ze niet mee kan wil ik ook wel eens dingen voor mezelf niet door laten gaan.
Werk moet, is niet anders.
Maar daarnaast laat ik haar zo min mogelijk alleen.

Ik woon momenteel midden in het bos, dus lange wandelingen gaan makkelijk. Ik hoef niet eerst me de auto ergens naar toe.
Ik loop naar buiten en sta in het bos.

Als ik ziek ben, toevallig net herstellende van vieze griep, sleur ik mijzelf 3 keer per dag bed uit, strompel naar de echte bosrand (30 meter?) en ga daar op het hek zitten tot ze geplast en eventueel gepoept heeft.
Verder heeft ze dan weinig die paar dagen, maar ligt ze wel strak tegen me aan de hele dag. Wel soort van de aandacht dus.

[Paisley]

Verder heeft ze dan weinig die paar dagen, maar ligt ze wel strak tegen me aan de hele dag. Wel soort van de aandacht dus.

Grappig is dat he? Ze weten precies wanneer je ziek bent.
Ik was laatst ook ziek en kon drie dagen nauwelijks de deur uit. De honden zijn de straat niet uit geweest, maar ze zeiden geen boeh of bah.
Normaliter hoef ik t niet te proberen om de wandelingen over te slaan en toch de hele dag thuis te zijn. Dan gaan ze zeuren, klooien en staan ze om de havenklap hoopvol bij de deur. Maar toen ik ziek was, lagen ze de hele dag samen met mij voor pampus.

[Nikkielvis]

Ik ben ook alleen en als ik werk breng ik mijn honden sóchtends naar mijn ouders. En haal ze daar s'middags weer op. Ze kunne prima alleen zijn maar dat is niet nodig. Als ik ziek ben dan ga ik wel gewoon met ze naar buiten wel is het maar een kort rondje. Maar mijn honden voelen dat ik ziek ben en zijn dan lekker rustig en liggen lekker bij me als ik ziek ben.

[DeDiana]

Ik woon ook alleen met drie honden.
Ik werk fulltime, maar wel vanuit huis, en ben ook flexibel wat betreft werktijden. Mijn honden hoeven nooit veel alleen te zijn, maar als ik eens een keer wat langer weg ben, is dat ook geen probleem. Ik heb een vaste oppas aan huis voor als ik echt een hele dag weg ben of op vakantie ga en dat is heerlijk: ik hoef niet drie honden ergens onder te brengen, zij kent mijn honden door en door en ze kunnen lekker in hun eigen omgeving blijven. Ik heb ook nog twee katten, dus dan heb ik ineens voor alle dieren oppas geregeld. Daarnaast heb ik ook nog wat andere oppasadresjes achter de hand (soms breng ik bijvoorbeeld alleen Amy een dagje naar een oppas als ik vind dat ze anders te lang alleen is).
Als ik ziek ben, kan ik altijd wel vrienden in mijn omgeving vragen om één of twee van mijn honden mee te nemen voor een lange wandeling en sleep ik mezelf uit bed voor een paar korte rondjes. Met Mila kan ik ergens op een bankje gaan zitten en met balletjes gooien en die is dan ook helemaal gelukkig.

[Cindy52]

Als ik ziek ben maakt het niet uit, ik heb een paar hectare grond dus dan is het gewoon de deur opengooien. Mocht ik opgenomen moeten worden heb ik genoeg vrienden hier die haar kunnen en willen verzorgen, ook de opvangertjes.

[Cockermans]

Mijn vijf cockers gingen 's morgens naar mijn moeder terwijl ik ging werken. Waar ik al langer bang voor was: mijn moeder overleed in de zomervakantie en vanaf september moesten de honden leren halve dagen alleen te blijven. Bovenop mijn eigen verdriet, moest ik toch sterk zijn voor de cockers om hen zo vlug mogelijk te laten wennen aan de nieuwe situatie. Op een paar kleine slooppartijtjes na is dat best goed gelukt.
Voor onverwachte situaties had ik altijd iemand achter de hand waar de honden naartoe mochten maar die mensen zijn nu verhuisd naar een appartement. In geval van nood komen zij nu bij mij thuis om de honden even in de tuin te laten. Als ik eens ziek ben, kruipen ze alle vijf gewoon bij mij en zijn ze tevreden met even de tuin in. Aan een langere moeilijke periode (ziekenhuisopname) wil ik maar liever niet denken...Maar voor alles is een oplossing, dus maak ik mij niet druk om iets dat hopelijk nooit gebeurt.

[DesireeB]

Eigenlijk nooit zo bij stil gestaan. Ik woon dan ook samen, maar sta er feitelijk gezien als het op de honden aan komt wel alleen voor. Vriend heeft er niet zo veel mee, hij vind onze eigen honden wel leuk en bij een ander ook wel maar hij vind het nog al een verbintenis zeg maar. Afspraak is dus ook dat ik alles doe. Een enkele keer laat hij de honden uit als dit zo met mijn werk uit komt en hij gewoon rond 18.00 thuis is maar dat is niet meer dan een plas en poep rondje, en doet dit apart van elkaar want hij vind 2 riemen onhandig.

Voor de rest kan ik wel bijna altijd mijn broertje vragen even de honden te doen als ik onverwacht weg moet. Zit hier in de buurt op school en woont op fiets afstand.

Mijn ouder werken allebei fulltime en hebben een reu(die graag andere honden versnipperd) dus mijn honden zullen nooit daar heen kunnen. Izzy zou ik makkelijk bij me zusje en me oma kwijt kunnen en voor Maylo zou ik echt iets moeten regen als ik langere tijd niet voor ze zou kunnen zorgen.

Gelukkig zijn ze flexibel dus als ik er alleen voor zou komen te staan, dan zal ik vooral mezelf moeten aanpassen en dat is prima te doen en in geval van nood zou mijn broertje bij mij in huis kunnen komen.

Overigens zijn mijn vriend en broertje tot nu toe de enige die buiten mij om Maylo hebben uitgelaten, niet dat Maylo zo vervelend is of altijd ruzie heeft buiten, maar ik weet wel waar hij toe ik staat kan zijn, ook me broertje laat ze apart van elkaar uit, niet omdat hij het vervelend vind maar gewoon zodat hij meer controle heeft mocht er wel wat zijn, dan is 1 hond gewoon makkelijker.

[Ptje]

Heb zelf ook voldoende achtervang als ik onverhoopt naar het ziekenhuis moet of zo.
Mocht er echt iets met me gebeuren zoals plotseling overlijden dan heb ik met mijn vriendin en mijn zoon afgesproken wat er moet gebeuren met de dieren.

[Lieke87]

Ik ben sinds kort ook alleen, werk fulltime. En op dagen dat ik werk komt of de hus of mijn moeder haalt haar op. Situatie is verre van ideaal maar we doen het er maar mee.

[bouvierpoedel]

Zou wel een beroep op mensen kunnen doen maar vind het teveel gedoe en ga zelf wel beperkt een paar dagen door en de honden dus ook , kak en pies je maar even in de tuin .
Mijn honden hebben maar 1 x van de tijd dat ik honden houd in pension gezeten en een aantal x vacantie bleef de zaak open en hebben personeel en stagiaires mijn honden verzorgd en verbleef er iemand in mijn huis.
En 1 x heb ik de meeste onder gebracht bij vrienden omdat ik moeizaam kon lopen ivm rug .

[veertje]

Ik maak gebruik van een HUS 2x per week. Wanneer ik voor het werk ergens naar toe moet waardoor ik niet tussendoor Finn kan uitlaten, dan vraag ik de HUS of hij een dag extra mee mag. Daarnaast mag hij altijd naar mijn ouders of zusje en mochten die niet kunnen regel ik iets anders. Gelukkig is Finn daar heel makkelijk in.
Langer dan een dag ben ik nog niet ziek geweest sinds Finn er is, dus hoe ik dat zou doen geen idee eigenlijk. Zal eraan liggen wat ik wel nog kan, maar een oplossing is zo gevonden.