Ik wist zeker dat ik hem bij me had, omdat ik er bij aanvang van de wandeling nog op had gekeken hoe laat het was. Toen ik bij terugkomst bij de auto hetzelfde wilde doen, was de telefoon spoorloos... Ik moest hem dus ergens tijdens de wandeling zijn verloren. Er zat niet veel anders op dan de wandeling opnieuw te doen en te hopen dat ik hem terug zou vinden.Mila had natuurlijk in de gaten dat we iets aan het zoeken waren, dus die zocht vrolijk mee en vond van alles: diverse handschoenen, een sjaal, McDonalds koffiebekertjes, halve ballen, iets wat leek op een stuk hondenriem...
En toen ik het zelf al had opgegeven omdat we bijna weer bij de auto waren, vond ze ook mijn telefoon!
Die lag in een struikje, waar ik inderdaad van het pad af was gegaan omdat het daar heel modderig was. Daar had ik hem zelf nooit gevonden (tenzij net op dat moment iemand mij had gebeld). Ik denk dat ik daar mijn tas open heb gemaakt om mijn autosleutel te pakken en dat toen mijn telefoon eruit gevallen is. Mila's puntneusje doet het gelukkig uitstekend
Die waren alleen maar heel blij dat we nog een ronde gingen wandelen, maar hebben volgens mij niet eens in de gaten gehad dat we iets aan het zoeken waren.
Op zo'n moment ben je zooooooo blij. Geniet van jullie zoektocht en overwinning
Ook wel eens een wandeling 2 keer gelopen omdat ik de autosleutels kwijt was. Ze huppelde verbaasd mee maar maakte zich verder nergens druk om. 
Zeker aangezien ze zo hard mee aan het zoeken was.
