Binnenkort is het de bedoeling dat ik het huis uitga (bedoeling is eind februari) maar daarbij laat ik ook m'n lieve hondje achter.
Deze mag ik niet mee van mijn ouders (of het kan, geen idee, maar dat is ten tweede).
Als ze volop voor het beest zouden zorgen prima, maar zonder mij wordt zij maximaal 40 minuten per dag uitgelaten (4x 10 minuten een klein rondje in slow-motion. In een normaal tempo loop je het in 5 minuten. Volgens mij loopt ze dit ook standaard aangelijnd). Ik ben de enige die makkelijk met haar een uur of 2-3 op een dag wegblijft, met haar fietst, haar meeneemt om mee te gaan zwemmen en haar meeneemt naar andere plaatsen met het ov (niet dat dat het belangrijkste is maar ze doet ten minste wat).
Maar de hond meenemen, ho maar. Dat mag niet van ze. Want dan gaan ze het beest missen.
Wanneer ze een keer naar Scheveningen gaan, of naar het bos of wat dan ook, waar die hond prima mee naartoe kan en lekker uit kan razen, dan nemen ze haar überhaupt niet mee maar gaan ze met z'n tweeën. Als ik vraag waarom ze haar niet gewoon mee kunnen nemen is het antwoord 'Dat past niet met die rolstoel (mijn moeder zit in een rolstoel). Het past echter makkelijk, heel de achterbank is onbezet. Ik denk dat het eerder te veel moeite is en daarom wordt ze maar thuisgelaten. Ik ben degene die haar meeneemt naar andere plekken, zoals het bos en het strand en ik heb überhaupt geen rijbewijs.
Als ik zeg wat ze eraan gaan doen wanneer ik het huis uit ben is het antwoord heel simpel. 'We verzinnen wel wat'. Ik vraag of ze dan een hondenuitlaatservice gaan inhuren. Want als je die dagelijks in moet huren is dat geen goedkoop grapje. Maar dat vinden ze dan volgens mij weer te veel geld.
Ik kan er echt met mijn hoofd niet bij. Maximaal 40 minuten aangelijnd uit op tempo 0 is echt niks voor die hond. Lastiger zou ze er niet van worden, ze is heel rustig binnen dus op die manier zal je het niet gauw merken. Of ze er nou echt gelukkiger op wordt..
Ik weet echt niet wat ik hiermee aan moet, maar ik moest het ff van me afschrijven.





