Mijmeren over hondenras

[Anke]

Sinds we verhuisd zijn heb ik de meest prachtige wandelgebieden op 2 minuten loopafstand. Het zijn allemaal paden die tussen de velden door lopen en je kunt er uren lopen zonder ook maar een mens tegen te komen. Heerlijk.
De honden vinden het ook heerlijk want ze kunnen 95% van de wandeling los, ook bij de poep&plasrondes.
Er is één nadeel, de velden worden altijd omringd door 80 km wegen. Nu maakt dat voor mijn honden niet uit, maar ik ben bijvoorbeeld fan van een whippet en die zijn natuurlijk binnen 3 seconden die 300 meter veld over gerend de weg op.

Nu liep ik zo maar eens te mijmeren over welk ras (ooit!) zou passen bij wat wij te bieden hebben:
-we zijn veel thuis, maar ze moeten wel af en toe alleen kunnen zijn.
-we wonen vrij met een tuin en ik vind het heerlijk als de hond het leuk vindt om samen met mij in de tuin te 'werken'. Ik geniet ervan als een hond zichzelf vermaakt door wat te graven, te rollen, te snuffelen, te kijken naar het paard van de buren etc.
-Ik loop zo'n 2 uur per dag en ik vind het belangrijk dat een hond los kan. Ik kom niet veel honden tegen, maar ik wil een ras die niet bekend is om zijn hondagressie. Los kunnen betekent ook geen uitermate jachtinstinct, daar kan mijn hart niet tegen. En sowieso met die 80-wegen die hier toch altijd wel in de buurt zijn, moet het geen ras zijn die graag veel afstand neemt. Die ruimte is er niet.
-Er komen ooit paarden en mijn stille wens is dat de hond mee kan naast de koets/naast het paard.
-Ik hou van trainen en spelen met de hond. Ik heb ervaring met speuren en hersenwerk en ik doe dat graag. Wel vrijblijvend, als het een dag alleen wandelen is, moet dat ook goed zijn. Ik vind het fijn als een hond graag met me samen wilt werken en op me let, maar humor en een eigen wil hebben wordt ook erg gewaardeerd Ik kan daar ontzettend om lachen.
-Niet vocaal aangelegd. Blaffen om te waken prima, maar meer dan dat hoeft echt niet.
-Niet zenuwachtig, nerveus, heel gevoelig. Mijn honden zijn ontzettend stabiel en flexibel en ik vind dat heerlijk. Dat zoek ik ook in een toekomstige hond.
-Qua grootte, vacht ed. maakt het me niet veel uit. Wel gaat de voorkeur uit naar een gezond ras, dat tot op hoge leeftijd actief blijft.

(-Wens van mijn vriend: omdat hij vaak voor het werk van huis is wil hij een hond die de boel hier een beetje in de gaten houdt als hij er niet is. Ik heb die behoefte niet zo, dus vandaar dat deze eis tussen haakjes staat. Ik ga het meeste met de hond doen dus ik heb de doorslaggevende stem in het geheel )

Ik denk zelf aan de Golden/labrador (eventueel werklijn). Mijn vriend houdt van Duitse Staande Langharen, Heidewachtels, Hollandse herders en Beaucerons. Engelse springers, cocker spaniels ed. vind ik ook heel leuk qua uiterlijk
Maar de Ijslandse hond ook (maar vocaal), de amerikaanse schotse collie (gevoelig?), een wetter (stuurbaar?), tervuerense herder (gevoelig/nerveus?) of een bearded collie (blaffen?).

Waar denken jullie aan?

[Shima]

Volgens mij ben je niet al te kieskeurig, dus je zult vast een ras vinden wat daarbij past.

[Marjoleine]

Maar de Ijslandse hond ook (maar vocaal), de amerikaanse schotse collie (gevoelig?), een wetter (stuurbaar?), tervuerense herder (gevoelig/nerveus?) of een bearded collie (blaffen?).

Ja, een wetter is zeer stuurbaar.
Als je er in het eerste jaar wat extra tijd en aandacht in stopt in de vorm van gezellig cursusjes, veel knuffelen en leuke dingen zoals denkspelletjes, heb je er verder geen kind meer aan.
Ze hebben humor, lopen niet weg, kunnen zich prima zelf amuseren, zijn betrouwbaar, niet blafferig en vinden alles wat jij samen met ze doet gezellig.
Zolang jij het maar doet, ze zijn heel baasgericht.

Ik heb ze zelden aan de lijn, zelfs als ik er een meeneem naar de lessen die ik geef (theorie en binnen) neem ik er een los mee. 30-40 meter is de limiet en op wild kan ik ze stoppen, herten gaan ze zelfs niet heen omdat ik zeg dat het niet mag. Als we ergens heen gaan is 3 meter de limiet.
Ik doe er niks aan, dat doen ze zelf.
Ik hoef ook nooit mijn stem te verheffen, ideaal.

[_Leonie]

Mijn Golden zou heel tevreden bij jullie zijn.

[Anke]

Maar de Ijslandse hond ook (maar vocaal), de amerikaanse schotse collie (gevoelig?), een wetter (stuurbaar?), tervuerense herder (gevoelig/nerveus?) of een bearded collie (blaffen?).

Ja, een wetter is zeer stuurbaar.
Als je er in het eerste jaar wat extra tijd en aandacht in stopt in de vorm van gezellig cursusjes, veel knuffelen en leuke dingen zoals denkspelletjes, heb je er verder geen kind meer aan.
Ze hebben humor, lopen niet weg, kunnen zich prima zelf amuseren, zijn betrouwbaar, niet blafferig en vinden alles wat jij samen met ze doet gezellig.
Zolang jij het maar doet, ze zijn heel baasgericht.

Ik heb ze zelden aan de lijn, zelfs als ik er een meeneem naar de lessen die ik geef (theorie en binnen) neem ik er een los mee. 30-40 meter is de limiet en op wild kan ik ze stoppen, herten gaan ze zelfs niet heen omdat ik zeg dat het niet mag. Als we ergens heen gaan is 3 meter de limiet.
Ik doe er niks aan, dat doen ze zelf.
Ik hoef ook nooit mijn stem te verheffen, ideaal.

Dankjewel voor je uitgebreide reactie. De wetters die ik ken zijn doldrieste, lompe, onafhankelijke honden tot en met. Ze denderen met alle vaart rond en reageren totaal niet op de baas. Heel ander beeld dus. Zwemmen ze een beetje graag?
En hoe zit het met de gezondheid?

[Paisley]

Ik denk zelf aan de Golden/labrador (eventueel werklijn). Mijn vriend houdt van Duitse Staande Langharen, Heidewachtels, Hollandse herders en Beaucerons. Engelse springers, cocker spaniels ed. vind ik ook heel leuk qua uiterlijk

Heb je wel eens aan de stabij gedacht? Die heeft kwa karakter en uiterlijk ook wat overeenkomsten met de jachthondjes die je in dit rijtje noemt. Ze zijn lekker sportief maar staan over het algemeen minder hoog in hun drift als bijvoorbeeld de Duitse Staande of Heidewachtel.
Ik vind het heerlijke honden. Ondernemend, vrolijk, lief en steekt graag dr neus in mijn zaken en is daarmee reuze gezellig om erbij te hebben. Die van mij voldoet aan al je eisen maar ze heeft wel behoorlijk wat training nodig gehad om zo braaf te zijn. Los mee met paardrijden zou nu prima kunnen (ze is nu 3), maar dat was 1,5 jaar terug teveel gevraagd geweest
Met haar trainen is ook leuk. We hebben gehoorzaamheid, behendigheid en jachttraining gedaan en doen voor de fun thuis frisbeeën. Ze vind veel leuk maar wordt nooit ergens èchte erg goed in. Stabijs zijn geschikt voor hondensporten maar lopen niet gauw mee in de top.

[Paisley]

Korthaar Collie past geloof ik bij al je eisen.
Of een Amerikaanse Collie, langhaar.
Die zijn prima stuurbaar en doen graag wat samen met de baas. En er zit weinig jachtlust in.

Maar ik vind ze in sommige dingen wel erg gevoelig en Anke geeft aan daar moeite mee te hebben.

Al vind ik 'gevoelig' een lastige. Het is vaak erg subjectief wat gevoelig gevonden wordt.
Een hond heel gevoelig zijn op het 1 om vervolgens weer totaal geen punt te maken van t ander.

[Anke]

Korthaar Collie past geloof ik bij al je eisen.
Of een Amerikaanse Collie, langhaar.
Die zijn prima stuurbaar en doen graag wat samen met de baas. En er zit weinig jachtlust in.

Maar ik vind ze in sommige dingen wel erg gevoelig en Anke geeft aan daar moeite mee te hebben.

Al vind ik 'gevoelig' een lastige. Het is vaak erg subjectief wat gevoelig gevonden wordt.
Een hond heel gevoelig zijn op het 1 om vervolgens weer totaal geen punt te maken van t ander.

Ik ken een aantal (Engelse) collies en die schrikken als iemand een paraplu openklapt, als een brommer knetterend langsrijdt, als iemand toetert, als een pan valt, als iemand hard niest, dichtwaaiende deur etc. Ik kan met heel veel karakters uit te voeten, maar angst niet. Ik word daar zelf heel onrustig van en ga me daar uiteindelijk aan storen Doe normaal denk ik dan haha.
Dat wil ik dus niet. En een hond die bij een verbale correctie drie weken niet meer in de buurt durft te komen past ook niet.

[Jeannettebo]

Ik denk dat er heel veel honden in je plaatje passen eigenlijk...

[Marjoleine]

Dankjewel voor je uitgebreide reactie. De wetters die ik ken zijn doldrieste, lompe, onafhankelijke honden tot en met. Ze denderen met alle vaart rond en reageren totaal niet op de baas. Heel ander beeld dus. Zwemmen ze een beetje graag?
En hoe zit het met de gezondheid?

Mijn ergernis.
Mensen voeden ze niet op omdat het algemene beeld is dat dat zinloos is.
Ik ben een luie baas, doe wel een pupcursus maar verder niet heel veel. Maar ik knuffel veel, ben er veel mee bezig, steek energie in het band opbouwen door fysiek gedoe als kammen, oortjes, truukjes leren, veel contact en spelletjes, met name het eerste jaar.
Ik ben geen drilsergeant, absoluut niet, maar contact vind ik belangrijk. En ze moeten komen, dus ik leer vanaf 4 weken in het nest de fluit al aan.
Ik kan ze ook met gewone spreekstem zeggen dat ja, dat herten zijn, en nee, ze mogen er niet heen. En dat doen ze dus ook niet.
Ja, ze zijn vaak wat lomp, en ze hebben de neiging zelf na te denken. Maar ze zijn ook tot overleg bereid.
Dus als jij een andere mening hebt willen ze wel weten of je dat meent, maar als dat zo is luisteren ze. Zonder boos te worden, en als je op elkaar bent ingespeeld gaat het probleemloos.

Zwemmen Zolang ze de bodem voelen is water leuk. Maar zwemmen, nee. Ze werden gebruikt bij het water, maar niet om erover te gaan.
De gezondheid: over het algemeen goed. We letten er zeer op en we zijn met outcross bezig omdat we ons heel bewust zijn van de problemen.
Ik durf te zeggen dat we het goed onder controle hebben, al heb je natuurlijk geen garantie. Maar gemiddeld genomen zijn ze gezond.

[wolvster]

Een Airedale terrier past prima bij je lijstje (al zullen er veel meer rassen zijn die dat ook doen), een paar van je punten (de dikgedrukte) zie ik extra terug in Murdock:

-we zijn veel thuis, maar ze moeten wel af en toe alleen kunnen zijn.
-we wonen vrij met een tuin en ik vind het heerlijk als de hond het leuk vindt om samen met mij in de tuin te 'werken'. Ik geniet ervan als een hond zichzelf vermaakt door wat te graven, te rollen, te snuffelen, te kijken naar het paard van de buren etc.
-Ik loop zo'n 2 uur per dag en ik vind het belangrijk dat een hond los kan. Ik kom niet veel honden tegen, maar ik wil een ras die niet bekend is om zijn hondagressie. Los kunnen betekent ook geen uitermate jachtinstinct, daar kan mijn hart niet tegen. En sowieso met die 80-wegen die hier toch altijd wel in de buurt zijn, moet het geen ras zijn die graag veel afstand neemt. Die ruimte is er niet.
-Er komen ooit paarden en mijn stille wens is dat de hond mee kan naast de koets/naast het paard.
-Ik hou van trainen en spelen met de hond. Ik heb ervaring met speuren en hersenwerk en ik doe dat graag. Wel vrijblijvend, als het een dag alleen wandelen is, moet dat ook goed zijn. Ik vind het fijn als een hond graag met me samen wilt werken en op me let, maar humor en een eigen wil hebben wordt ook erg gewaardeerd Ik kan daar ontzettend om lachen.
-Niet vocaal aangelegd. Blaffen om te waken prima, maar meer dan dat hoeft echt niet.
-Niet zenuwachtig, nerveus, heel gevoelig. Mijn honden zijn ontzettend stabiel en flexibel en ik vind dat heerlijk. Dat zoek ik ook in een toekomstige hond.
-Qua grootte, vacht ed. maakt het me niet veel uit. Wel gaat de voorkeur uit naar een gezond ras, dat tot op hoge leeftijd actief blijft.

Hij is heerlijk sociaal, ook al is het een terrier, maar dat stukje 'hound' in hem maakt hem net even iets milder dan de andere terriers. Ik denk ook dat een Airedale prima bij je paarden kan, ze zijn niet snel ergens van onder de indruk.

[lieke]

Ik ken een aantal (Engelse) collies en die schrikken als iemand een paraplu openklapt, als een brommer knetterend langsrijdt, als iemand toetert, als een pan valt, als iemand hard niest, dichtwaaiende deur etc. Ik kan met heel veel karakters uit te voeten, maar angst niet. Ik word daar zelf heel onrustig van en ga me daar uiteindelijk aan storen Doe normaal denk ik dan haha.
Dat wil ik dus niet. En een hond die bij een verbale correctie drie weken niet meer in de buurt durft te komen past ook niet.

Ik heb het ook niet over Engelse Collies Daar zou ik inderdaad mooi aan voorbijgaan.
Amerikanen zijn anders.
Kijk hier maar eens, wat je er allemaal mee kunt.

KLIK

Niet elke collie uit de Engelse lijn is een zenuwelijerige buikschuiver. Ja veel wel, maar als je ze van een goede fokker neemt (en ik ken een aantal goede fokkers) dan kan je een heerlijke stabiele hond hebben. Zoals bijvoorbeeld mijn Kyra was. 't Enige waar zij bang voor was, was vuurwerk. En haar dochter Lyndie was iets minder stabiel maar zeker geen angsthaas.
Slim waren ze niet maar wel verschrikkelijk lief, sociaal en betrouwbaar. Waren graag bij de baas maar waren ook geen types die je constant moest bezig houden. Absoluut erfvast en 100% betrouwbaar. Eigenlijk ideale Bart-Smit-hondjes die geen pas verkeerd doen (meer omdat ze niet de hersens hebben om iets ondeugends te bedenken ). Alleen wel aardig wat vachtonderhoud.

Mijn Abby is een hond uit de Amerikaanse lijnen. Stukken slimmer en actiever en dus ook een pak ondeugender. Als ze de kans krijgt, gaat ze héél graag op onderzoek uit. Minder erfvast dus, want als de poortdeur open staat, zie je haar eerst omkijken of ik het zie en als ze denkt dat ze er mee weg komt, neemt ze dus rustig de benen om de buurt te onderzoeken.
Wel is ze ook heel betrouwbaar naar honden en mensen, dol op kinderen, en heeft net als de collies uit de Engelse lijn een broertje dood aan agressievelingen of lomperikken. Daar gaan ze met een héél grote boog omheen.

[veertje]

Korthaar Collie past geloof ik bij al je eisen.
Of een Amerikaanse Collie, langhaar.
Die zijn prima stuurbaar en doen graag wat samen met de baas. En er zit weinig jachtlust in.

Maar ik vind ze in sommige dingen wel erg gevoelig en Anke geeft aan daar moeite mee te hebben.

Al vind ik 'gevoelig' een lastige. Het is vaak erg subjectief wat gevoelig gevonden wordt.
Een hond heel gevoelig zijn op het 1 om vervolgens weer totaal geen punt te maken van t ander.

Ik ken een aantal (Engelse) collies en die schrikken als iemand een paraplu openklapt, als een brommer knetterend langsrijdt, als iemand toetert, als een pan valt, als iemand hard niest, dichtwaaiende deur etc. Ik kan met heel veel karakters uit te voeten, maar angst niet. Ik word daar zelf heel onrustig van en ga me daar uiteindelijk aan storen Doe normaal denk ik dan haha.
Dat wil ik dus niet. En een hond die bij een verbale correctie drie weken niet meer in de buurt durft te komen past ook niet.

Dan zou ik geen tervuerener nemen Dat zijn toch vrij gevoelige honden die best wel eens ergens van kunnen schrikken. Niet zo extreem als je hier schetst, maar het is wel iets om rekening mee te houden bij dit ras en als je daar niet tegen kan zou ik voor iets anders gaan. Volgens mij zijn er best veel opties.

[Judith]

Al aan een dalmatier gedacht? Lijkt me ook prima te passen!
Beardies zijn best gevoelig en blaffen veel en graag.
Schotse herder past ook prima maar dan goed uitkijken welke (Lieke helpt je graag )

Niet alle dalmaten zijn even sociaal (en nee dat baseer ik niet alleen op Dux)

Poedel? Alleen de vacht is wat minder, en sommige lijnen kunnen wat bangig zijn. Maar de meeste zijn vrolijke sociale huppelhonden.

[Anke]

Oh ja een poedel! Dat ik daar nog niet aan gedacht heb. Is de vacht veel werk?

[Judith]

Oh ja een poedel! Dat ik daar nog niet aan gedacht heb. Is de vacht veel werk?

De poedel vind ik echt geweldig! Ze zijn super veelzijdig, altijd vrolijk, zeer leergierig, kunnen uren lopen, goed op te voeden (dana is echt een hele brave hond). De poedels die ik tot nu toe gezien heb (bij bouvierpoedel o.a. en op shows) zijn het spring in het veld honden, kunnen schrikken maar herstellen vrij snel, kunnen wel blafferig zijn, het zijn geen extreem stoere honden . Dana heb ik het voor een groot gedeelte afgeleerd. Ze is waaks, wil buiten af en toe een blaf geven, maar weet heel goed dat het niet mag.
En ik denk dat als je wil kennismaken met de poedel, je heel goed bij bouvierpoedel langs kan gaan om ze te ervaren

De vacht is afhankelijk wat je er mee doet.
Dana staat nu in model en is dus wel wat werk, ze gaat 1x in de 6-8 weken naar de trimster. Tussendoor was ik haar 2-4x en droog en kam ik haar. Ik kam haar ongeveer 1x in de week. Het is ook heel erg afhankelijk van welke matrialen je gebruikt (borstel en kam).
Dit is Dana nu, nadat ze bij de trimster is geweest. Als je een poedel in model wil laten zetten door een trimster ben je tussen de 90 en 120,- euro kwijt.


Toen ik Dana zelf nog deed, deed ik haar 1x in de 8-10 weken zelf wassen in de douche en dan deed ik haar droogfohnen en daarna de tondeuse erover heen.
Ik vind het mee vallen, maar je moet het willen. Ik vind haar nu met een vollere vacht in model wel wat bewerkelijker. Maar ik heb sinds een paar weken een waterblazer en dat ding had ik 4 jaar geleden moeten aanschaffen

Dana toen ik haar zelf nog trimde, het is prima te doen. Je bent ongeveer 2 uur bezig.