Uiteindelijk vond ik een herplaatser via marktplaats, kruisinkje met een Dwergschnauzer. Ik heb een poos met die mevrouw aan de telefoon gezeten. Ik heb wat over mezelf verteld en probeerde zoveel mogelijk over het hondje te weten te komen. De mevrouw leek me een beetje vreemd. Ze snapte bijvoorbeeld niet wat ik bedoelde met een proefperiode en vond dat totale onzin en beeldspraak was ook niet aan haar besteed. Maar goed, een ruwharig hondje met snor is wat ik graag wilde en het was nog een jong beestje. Dus toch maar een afspraak gemaakt voor de volgende dag met die mevrouw (kijken=kopen) Een beetje spannend vond ik het wel en ik twijfelde of ik niet helemaal gek geworden was.
Die middag ging ik nog werken en na even twijfelen heb ik toch maar Nelson meegenomen. Het was zijn verjaardag en dan kun je toch niet alleen thuisblijven...
Ik zat nog even beneden een kopje koffie te drinken toen er een nieuw iemand met ook een hond binnen kwam. Hondjes moesten natuurlijk even snuffelen. Het hondje vond het wel heel spannend, al haar rughaar stond overeind en ze moest wat grommen, maar Nelson trok zijn "ik vind jou lief" hoofd wat hij voor speciale meisjes en castraten bewaard. En toen was het helemaal goed, uitdagen om te spelen, gezellig snuffelen en helemaal verliefd op elkaar zijn
Ik raakte in gesprek met de bijbehorende mevrouw en zij vertelde me dat ze het hondje als opvanger had, dat ze uit een Hongaars dodingsasiel kwam en lief en braaf en al die dingen was. Dat ze andere honden toch nog wel een beetje spannend was en dat het zo leuk was dat ze zo op Nelson reageerde, want ze had haar nog niet zo zien spelen met een andere hond.
Dus tja, Wat moet je dan......
? Ik heb de marktplaatsmevrouw maar gebeld om het verhaal uit te leggen (Die hing midden in mijn tweede zin boos op en ik ben al enkele mails rijker waarin ik uitgemaakt word voor bedriegster, hondenmishandelaar en dat soort dingen, maar dat geheel terzijde) En gisteren heb ik Angel opgehaald. Helemaal niet het type hondje wat ik voor ogen had en op een advertentie voor haar had ik nooit gereageerd. Maar het klikte zo tussen die twee honden en het is een schatje
Ze lijkt zich hier helemaal thuis te voelen. Laat de katten met rust, speelt met Nelson, slaapt als een bolletje opgerold naast me en is ook al even alleen geweest. Zo braaf! Nu maar afwachten hoe ze zich gaat gedragen als ze wat meer gewend is, want ik vermoed wel dat er onder al die braafheid ook nog wat pit schuilt 
En een filmpje van het stelletje
