Met onze naaste buren die klaagde viel niet meer te praten dus ons contact loopt steeds via de wijkagent. De buren eiste via de wijkagent dat Rakker zo snel mogelijk weg moest of zijn mond gesnoerd moest worden. Doordat het ons te veel werd ben ik wanhopig rusthuizen voor oudere honden gaan benaderen in de hoop dat zij ons wilde en konden helpen. Ik had een heel positief bericht uit Wassenaar gekregen waar ik heel erg blij mee was en we hadden een afspraak gemaakt dat ik op 24 december met Rakker bij hun langs zou komen om ons voor te stellen en te kijken wat ze voor ons konden doen. Op woensdagavond 23 december hadden wij nog een gesprek met de wijkagent staan om te bespreken hoe het ging. De wijkagent gaf aan dat de buren niet voor reden vatbaar waren om de hond een gewenningsperiode te geven maar de wijkagent had bij hun aangeven dat dit voor een hond toch echt wel gebruikelijk is en omdat de hond in de avond / nachturen niet te horen is valt het op dit moment ook niet onder geluidsoverlast. Omdat wij aantoonde dat wij het heel vervelend vinden dat hij zo blaft en dat we er volop mee bezig zijn vond de wijkagent dat we meer tijd moest krijgen om het dier een kans te geven. We hebben nu eind februari weer een gesprek met de wijkagent staan en tot die tijd mogen de buren niet klagen als ze hem een keer horen. Pas als eind februari de buren nog steeds aangeven dat ze heel veel last van hem hebben dan moeten we verder kijken en bespreken met de wijkagent wat we dan gaan doen. Maar in ieder geval konden we dus de afspraak van 24 december in Wassenaar met een opgelucht hart afzeggen in de hoop dat we nu we meer tijd krijgen het dier kunnen houden.
Met de kerst hadden zowel mijn man en ik 2 weken vrij en hebben dus ook veel met hem getraind om hem alleen te laten. Ook merkte we dat Rakker zich steeds meer op zijn gemak bij ons voelde. In het begin plaste en poepte hij nog in huis maar dat doet hij nu al niet meer. Ook zat hij al te piepen als ik ook maar even uit beeld bij hem was ondanks dat mijn man in de buurt bij hem was. Nu blijft hij heerlijk liggen. Op een gegeven moment merkte we dat hij rustig bleef als we weg waren en hebben we afgelopen maandag voor het eerst hem voor een paar uurtjes alleen met onze andere hond thuis gelaten. We hadden de wijkagent daarover ingelicht en afgesproken dat we 's avonds contact met elkaar zouden hebben. Hij had bij de buren geïnformeerd en zij hadden niets gehoord. Met het dierenpension waar ik Rakker tot voor de kerstvakantie bracht heb ik nu afgesproken dat we deze week gaan kijken hoe het gaat in de uurtjes dat ik werk en mocht het niet lukken dan kan hij gewoon weer bij ze terug komen voor die paar uurtjes. Maar tot aan vandaag denk ik dat het goed gaat, ik hoor hem ook helemaal niet als ik thuis kom. En vandaag trof ik de honden zo aan toen ik thuis kwam:
Dus denk dat het eigenlijk wel helemaal goed gaat komen met dit ventje
